Voorbereidingen op seizoen 2008.

Voorbereiding 2008.

2007 zit erop en na een heel jaar gevlogen te hebben met mijn tweede keus Aspirientjes is het dus tijd wat conclusies te trekken en om vooruit te kijken naar 2008.
Wat heeft 2007 me geleerd; nou in elk geval dat de toestellen niet verkeerd zijn, dat ik na het toepassen van een andere starttechniek nu een redelijke uitgangshoogte heb (Linkje) en dat de gebruikte apparatuur dik in orde is. (Linkje) Maar nu verder…………

Twee zaken moeten verbeteren. Op de eerste plaats, het vliegen zelf en op de tweede plek moet ik van de winter toch ook maar eens nog wat andere oefeningetjes gaan doen ……….
Voor wat het vliegen betreft zal ik wat meer vliegtijd moeten gaan maken en wat minder moeten gaan gooien (alhoewel één keer smijten en dan de hele middag vliegen à la Bas is niet echt mijn ding …) En met wat andere indooroefeningen moet ik maar eens gaan proberen mijn oude lijf wat soepeler te krijgen; hopelijk levert dat dan ook wat extra metertjes hoogte op…

Blijft natuurlijk open met welke modellen ik in 2008 aan de slag ga. Natuurlijk zijn daar mijn twee Aspi’s, die niet echt fout zijn. Maar wat ik vooral anders zou willen zien is het vermogen om grotere gebieden af te kunnen zoeken; kisten met een nog betere glijhoek dus. Een manier om de glijhoek te verbeteren is het toevoegen van ballast maar daar liggen bij een Aspirine duidelijk grenzen. Een en ander heeft te maken met het profiel maar een bij Aspi zwaarder als 330 gram wordt de glijhoek duidelijk minder. Nou ben ik ook bezig met een Kisal; die had ik er al bij in Zoetermeer. De Kisal heeft inderdaad een beter glijhoek maar ik moet eerlijk bekennen dat ik na toch al heel wat met dit ding gevlogen te hebben (30+uur!) ik er niet echt goed mee weg kom. Zoals gepland c.q. te verwachten was kan ik een groter gebied afzoeken en kom ik dus vaker/sneller thermiek tegen, maar wegkomen in zo’n belletje is moeilijker. Zeker in vergelijk tot een Aspi…
Licht vast en zeker aan mijn vliegtechniek en/of gewoonte maar deze Kisar is het voor mij toch niet helemaal. Misschien dat een lichtere vleugel de zaak verbetert maar Claus Schnarrenberger die deze vleugels maakt is niet echt “zo’n hele snelle….”.

Gezien mijn best wel goede kontakten met Franz Demmler, de bouwer van de Aspi, stond voor 2008 eigenlijk op mijn programma om aan de slag te gaan met de opvolger van de Aspi, de Salpeter. Deze Salpeter is er gekomen omdat ook Demmler en de club om hem heen in de gaten had dat de Kisal een kist was die beter “loopt”, beter grote afstanden aflegd. Hierop is de Salpeter gebouwd met een ietsje tapser toelopende vleugeltip en een wat dunnere profielstraak. Na de Salpeter dit jaar enkele keren in actie gezien te hebben in de handen van Henrik Vogler moet ik zeggen dat onder relatief rustige omstandigheden deze kist inderdaad super is. Bij wat meer wind en turbulentie komt de Salpeter echter minder goed uit de verf. Wel is het dan nog altijd een toestel dat boven de middenmaat uitsteekt maar niet meer als dat…..
Omdat ik Franz en consorten sinds augustus niet meer te spreken heb gekregen en omdat Henrik Vogler mij wist te melden dat er voor de “productieversie” van de Salpeter nog het een en ander aangepast moest worden (rompbreuk en flutter problemen !!) ben ik gaan kijken voor alternatieven. Een nieuw seizoen beginnen met modellen die dan nog ingevlogen moeten worden vind ik niet echt optimaal .....
Aangezien ik niet echt (meer) zo’n zelfbouwer ben en er buiten de hier genoemde drie modellen geen ander model is wat er naar mijn mening uitspringt moest er dus een keuze gemaakt worden hoe in 2008 van start te gaan.
Alles nog eens een keer nuchter op een rijtje zettend was de keuze niet eens zo heel moeilijk. Wat zoek ik namelijk:
· a. een kist die goed te gooien is
· b. een kist die goed vliegbaar is en (relatief) makkelijk thermiekt
· c. een toestel met een goede glijhoek en
· d. een toestel dat snel/goed/betrouwbaar verkrijgbaar is.

Natuurlijk mag ik dat als “buitenlander” niet zeggen maar wat ligt er dan meer voor de hand als een product uit eigen land te nemen.(lol) Voor 2008 heb ik dus bij Alex vleugels besteld idem aan de kist die Alex in Zoetermeer vloog. (de rompjes maak ik er zelf bij)
Buiten het hierboven genoemde punt d. wat ik belangrijk vind is de Twister, afgaande op Alex’s verhalen te ballasten tot ver boven de 350 gram wat weer zijn positieve uitwerking zal hebben op “c”.
Ik zal hier in dit draadje wat foto’s plaatsen hoe een en ander er uit gaat zien…….
De vleugels en de staartgroep zijn inmiddels “binnen” (4 weken levertijd) dus ik kan aan de slag.

Arno

 

Arno,

Klinkt goed. Ik heb de vleugels in handen gehad en ze zien er goed uit.
Ben benieuwd naar het vervolg van je draadje.
Cheers

Bart

PS: Ik heb inmiddels eindelijk de reken / ontwerp fase afgesloten en
ben schoorvoetend begonnen met de bouw van een nieuwe mini en
zowaar een nieuwe F3k kist.

 

Arno,

Dat is nog te overzien!!!!!!!
Ik kom op 6 punten uit:

- Gooihoogte moet echt beter. Roeien :schrik: nweer: en launch preset.
- Betere ontvangst. Mogelijk eenvoudig te verhelpen door verlenging van de ontvangst antenne, mocht dat niet helpen een ander type ontvanger gebruiken.
- Goede remstand inbouwen (langere hevel op de servo gebruiken, alleen mogelijk in combinatie met goede ontvangst).
- Ik moet af van de kogel in m’n zender antenne die tijdens de start regelmatig losgaat (andere zender?).
- Truukjes leren zoals op de seconde nauwkeurig landen en doorstarten. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
- Goede degelijke kist met een groot gewichtsbereik waarbij gewicht snel te verwijderen en toe te voegen is.

Bas

 

Niet al te goed jullie best gaan doen hoor anders krijg ik de aansluiting met de top nooit.

Met twee Aspi's en een mooi aanbod voor een derde kist zit ik met mijn vliegend materiaal veel beter dan ik ooit had durven dromen!! Daar kan het dus niet aan liggen volgend jaar.
Mijn hoofdpunten zijn het goed leren centreren en de bel beter leren volgen. Ik laat daar ontzettend veel liggen.
Bij weinig wind gaat het lekker maar als het 3Bft of meer waait en het turbulent is zijn mijn vliegprestaties waardeloos.


Er zijn twee wegen naar succes:
1. Talent.
2. Oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen, oefenen

Punt 1 heb ik niet dus er zit niets anders op dan...... oefenen.

 

Ik probeer voor volgend seizoen een nieuwe rompmal klaar te hebben met een ballastkamer ála f3j. Een buisje in de romp die vanuit de cockpit bereikbaar is. De helft van de tijd vlieg ik te zwaar of te licht omdat ik geen zin heb om weer de vleugel van de romp te schroeven en de aansturing los te maken. Dus servo's in de vleugel, een wat kleinere kortere rompneus met pylon en een wat dikkere stijvere staartboom. Met dit vleugelprofiel ga ik nog wel even door. Daar ben ik super tevreden over.

 

De rompjes die ik wil toepassen hebben veel overeenkomst met de rompjes van de Taboo GT. Een aantal van deze voorstukjes heb ik een tijdje geleden voor een zacht prijsje ($20/st) in de US of A kunnen kopen.

​

​

De staartbomen die ik gebruik zijn afkomstig uit de VV-wereld en worden genaakt door een Oostenrijker. Het verschil met de andere toegepaste staartbomen is dat in deze rompjes behalve de unidirektionele koolstof ook een koolstof kous gebruikt wordt. Hierdoor is bij deze rompjes de kans op “opensplijten” zeer klein. Ze zijn bovendien redelijk stijf en licht (15.5 gram voor 800mm)

​

En dat ziet dan zo uit::

​

Vlgs. wat comments op het US forum zijn deze rompjes nogal kwetsbaar op die plek waar de voorkant van de vleugel moet komen. Hier is de doorsnede minimaal. Daarom heb ik daar dan ook een versteviging ingebouwd:

​

De accu met aanskuiting:

​

De ontvanger met en zonder behuizing

​

2 maal D47 voor hoog-laag en voor links-rechts (aansturing single pull)

​

En dit past allemaal als volgt in deze kleine rompvoorstukjes:

​

Samen met het afdekkapje, stabilo en kielvlak weegt dit momenteel 112 gram. Het verwachte eindgewicht zal rond de 120 gram uitkomen. (stabilobokje, blokje vleugelbevestiging plus de kabel voor de aansturing van de vleugelservo’s)

wordt vervolgd.

 

@Theo,

Talent heb je wel maar je moet gewoon wat minder pech hebben. Dat scheelt bergen. Ga maar eens bij jezelf na wat je aan pech hebt meegemaakt en toch je wordt fluitend met 2 handen op de rug 6de in het nederlands kampioenschap. Mopperkont.....

Mijn voorbereiding wordt het maken van een aantal Tantalus versie 3 modellen. Rompje (niet de pook) wordt ook zelfbouw.
Het afgelopen jaar heb ik met 5 verschillende modellen gevlogen, en dat beviel me niet slecht omdat ik er ook veel ervaring mee heb opgedaan, maar gewoon 1 jaartje een en het zelfde model zou beter kunnen uitpakken.



2 vleugels zijn al bijna klaar en er zullen er nog minstens 2 volgen. De rest van de foto spreekt voor zich.
En hopen op turbulent en winderig weer, daar houd ik nou weer van.


Loet

 

Druk aan het vliegen deze week dus? hahaha

klinkt alsof er veel modellen "over" zullen blijven... :roll:

 

Loet,

Versie 4 houden we nog even voor onszelf nietwaar ?
Cheers

Bart

 

Yep, dat is een deal. 8)

Loet

 

Hallo,

Jullie moeten nog even geduld hebben met deel 2 van het bouwverslag......... Het bouwen is weliswaar gedaan en er is zelfs al gevlogen maar ik heb enige pc problemen hier..... ( Nee, niet veroorzaakt door te veel palm)

Maar zoals gezegd is de kist klaar en heeft vanmiddag de eerste keer gevlogen. EN HOE !
Het is werkelijke een prima kist, zeker niet minder als een Aspi, smijt heerlijk en vliegt lekker.
Belletjes/goede lucht wordt duidelijk aangegeven en de Twistar draait daar heerlijk op mee.......
Een mooi stukje werk/ontwikkeling Alex; bedankt !

Arno

 

We kunnen weer verder hier; bedankt

 

De Twistar’s hebben intussen al gevlogen. Daarover strakjes wat meer. Nu eerst een vervolg van het “ Bouwverslag”. Wat computerproblemen zorgden hier voor vertraging…..

Om te beginnen de vleugel. Hier zijn voor het aansturen van de rolroeren/flaps DS281 servo’s van Graupner ingebouwd.



De hefboom van de servo steekt circa 2 mm uit aan de benedenzijde van de vleugel en stuurt dan de flap aan op de bovenzijde.




Deze set-up heeft een paar voordelen. Op de eerste plaats heb je zo een redelijke hefboom gemeten vanaf het scharnierpunt wat belangrijk is voor een speelvrije aansturing. Op de tweede plaats kun je deze “hefboom” op deze manier redelijk wegwerken/stroomlijnen. Op deze manier kan ook de flaps circa 40 mm omlaag halen wat o zo belangrijk is voor die preciesie landingen !!

Met wat simpele malletjes zijn “stroomlijnkapjes” gemaakt voor boven en onderkant zodat dit redelijk netjes is. Weliswaar niet zo clean als RDS of als een aansturing vanuit de romp maar het is een compromis.



Wat koolstof of kevlar insoppen met epoxie; een laagje plastic en dan samen alles in een roofmate blokje persen.


Het resultaat ziet er dan zo uit:





aan de bovenkant

en aan de onderkant

Voor de bevestiging van de vleugel op de romp is in de neuslijst een 3.2 mm koolstof stift ingelijmd. Samen met een centreerstiftje en een M4 nylon boutje op 120 mm van de neuslijst is dit voldoende om de vleugel goed op zijn plek te houden.



Voor de aansluiting van de servo’s in de vleugel op de ontvanger gebruik ik 4 polige stekkers/bussen .




Voor zowel de aansturing van het kielvlak als voor de aansturing van het stabilo gebruik ik single pull. Dat wil zeggen dat in de roeren een torsieveertje zit ( 0.3 mm staaldraad) en dat een dun kevlardraadje het roer met de servo verbind.
Voor het stabilo heb ik een bokje gemaakt uit 3 laagjes 2 mm balsa wat vervolgens met Cf bekleed is. Ik heb ervoor gekozen om het stabilo niet demontabel te maken. Die noodzaak is er niet echt en het bespaart gewicht.

de staartgroep

Na het monteren van alle spullen in de romp had ik echter een klein probleempje. Afgaande op wat tel en rekenwerk had ik een accupack gemaakt met 400 ma cellen wat samen met bekabeling 36 gram woog. Nu bleek dat met alle spullen weggestouwd het zwaartepunt te ver naar voren lag. Dus nieuwe cellen besteld, 330 ma en een nieuw pack gemaakt wat 8 gram lichter was. De servo’s een cm of twee naar achteren en daarmee was alles ok. Het zwp lag zo precies op de van Alex genoemde 75 mm vkv.

(ik heb dus 3 fonkelnieuwe accupacks van 400 ma in de aanbieding)

Op deze manier opgebouwd kom ik met deze Twistar uit op een vlieggewicht van 271,5 gram.
147 gram voor de vleugel en 124;5 gram dus voor de romp.




Ten opzichte van de modellen van Alex zelf is dit flink zwaarder! De reden hiervoor is dat de door mij gebruikte rompjes een bijna 10 cm kortere neus hebben. Dus is er voor meer gewicht nodig om het zwp goed te krijgen. Toch geef ik hier de voorkeur aan omdat een zoveel kortere neus ook een minder groot traagheidsmomernt veroorzaakt waardoor verstoringen om de dwarsas (theoretisch) makkelijk te korrigeren moeten zijn. À la vrije vlucht zeg maar……
Bovendien, en dat is iets waar meer mensen achter zijn gekomen, betekent zo licht mogelijk lang niet altijd zo goed of lang mogelijk waar het de vliegeigenschappen betreft…..



De rompbuis die bij deze rompjes doorloopt onder de volle vleugelkoorde is natuurlijk de ideale plek om ballast weg te stouwen.
Om te voorkomen dat de stuurlijnen en de antenne die ook natuurlijk door diezelfde rompbuis lopen in het gedrang komen heb ik die lijntjes daar ter plekke door dunne alu buisjes geleid.

Zo is er dus een kamer beschikbaar van ca 85 mm lengte (precies onder het zwaartepunt) en rnd 13 mm lang waar ik ballast in kwijt kan. Aan de achterzijde wordt deze kamer afgesloten door de draadbus waarnmee de vleugel vastgezet wordt en aan de voorzijde door een balsa propje. Een klein rekensommetje leert dat je in deze buis tot circa 125 gram ballast kwijt kunt (lood) Dit vond ik een beetje heftig dus heb ik ballast gemaakt van messing.

In totaal kan ik 5 van deze blokjes kwijt (85 gram). Op deze manier kan ik dus volop gaan experimenteren en proberen uit te vinden wat de optimale ballast is onder welke omstandigheden… !

Dat heet dus klaar voor 2008 (op het droge )

2 maal Aspi en 2 maal Twistar;
nu is het alleen nog maar vliegen, vlieguh en nog eens vlieguhhhhhhhhhhhh !!!!!!!!!!!!!




Voor deze Twister gebruik ik min of meer dezelfde set-up als voor mijn Aspi’s. Dat wil zeggen dat ik 4 vliegfases geprogrameerd heb. Ééntje voor de start met de flaps circa 3mm omhoog, inclusief de inmiddels beroemde pre-set waarbij op het moment van loslaten een fraktie up en een fraktie rechts op het richtingsroer staan. Zie ook : http://www.modelbouwforum.nl/forums/showthread.php?t=42869&highlight=american+style
Vliegfase twee is de normaal stand met de flaps neutraal. Fase 3 is de thermiekstand met de flaps ca. 2 mm down en fase 4 is de “Strecke” stand met de flaps ca. 1 mm up.

Met deze instellinggen heb ik dus ook de eerste starts gemaakt met de Twister. En ik moet zeggen: WOW ! Na wat eerste voorzichtige worpjes en wat aanpassingen aan de roeruitslagen kon ik al na een start of tien vol doorgooien. De prestaties van deze kist zijn prima te noemen. Om te beginnen de starthoogte; die is goed ! Ik heb met Alex zijn Twister’s
van een half jaar geleden gegooid ( in Odoorn) en die vond ik zeer matig. Maar deze nieuwe versie is dik in orde. Een portie minder weerstand bij het maken van de draai c.q. het werpen en een goede stijghoek. Bovendien uiterst voorspelbaar en reproduceerbaar gedrag !
Het vliegen zelf is trouwens ook dik in orde, goedmoedig bochtengedrag, een redelijk basissnelheid. Bovendien gaf het toestel goed aan wanneer er wat beweging in de lucht zat. (had eigenlijk die middag mijn eerste taak van de Winterpostal moeten vliegen)
Later op de dag met minder invloed van thermiek kwam ik met alle vluchten royaal boven de twee minuten uit. Na de eerste vliegdag ben ik dus redelijk tevreden; understatement.
Na deze eerste vliegdag zijn er nog een paar sessies geweest en zijn er wat eerste experimenten met ballast uitgevoerd. Tot nu toe heb ik maximaal 51 gram aan boord gehad en dat voldeed prima tot ca. 5 m/sec wind.

De conclusie op dit ogenblik is dan ook dat de Twister een prima kist is. Hij doet zeker niet onder voor de Aspirine en ik vermoed dat de Twister minimaal eenzelfde tijd in rustige lucht neerzet als de Aspi. Het lijkt er verder op dat de Twister geballast beter uit de voeten kan als de Aspi (waarvan de glijhoek drastisch verslechterd wanneer het totaal gewicht boven de 330 gram komt)
Al met al dus een prima kist, dicht bij huis, vlotte levertijd, berijkbare producent en voor een heel schappelijke prijs.

 

Mooi werk Arno! Mooie blokken ballast die simpel en degelijk geplaatst kunnen worden.

 

Ziet er goed uit Arno. Blij dat je tevreden bent. Ben er pas vandaag achter gekomen dat het forum al weer in de lucht was, vandaar de late reactie.

Alex

 

Hallo,

Vandaag eigenlijk mijn laatste “trimsessie” met de Twister’s gehad. Vanaf nu is het alleen maar oefenen, oefenen en nog eens oefenen…..

Er stond een briesje van 4 – 6 m/sec (berekoud, plus 1 C was het maar….) dus dat was ideaal om het effect van de maximale ballast te testen.
Ik was al tot max 51 gram gegaan (vlieggewicht 275 + 51) en dat was prima. Ook in lichte belletjes kon je nog altijd goed meedraaien.
Maar vandaag dus +68 en +85 gram gedaan. Belletjes waren er echt niet maar ik kom me meer als prima “verplaatsen” en de glijhoek was
zonder meer goed te noemen. Onder normale omstandigheden moet je dan toch echt wel ergens een belletje tegenkomen.

Bij een Aspi wordt zodra je boven een totaalgewicht van 330 gram komt de glijhoek merkbaar minder.
Dit is bij de Twister dus duidelijk niet het geval en bij dit voor mij maximale totaalgewicht van 275 + 85 = 360 gram kom ik bij 5-6 m/sec
wind nog net vooruit met de flaps neutraal. Denk dat ik dus ook maar eens loden ballast blokjes ga maken zodat ik 15% meer (ballast)gewicht kwijt kan.

Wat in eerste instantie wel tegenviel was het gooien met die 360 gram maar uiteindelijk liep dat ook best redelijk. Ik begin die “zenderslinger” trouwens
alsmaar beter onder de knie te krijgen en ook die levert ietsje xtra op !

Al met al dus een bijzonder tevreden Twistar vlieger; ben klaar voor 2008

Arno

 

Aspirin of Twister

Arno,

De vraag is : wat wordt je nummer 1 kist voor volgend jaar ? Aspirin of Twister ?
Cheers

Bart

 

Het weer was daar duidelijk anders dan hier (Havelte). Bij een windkrachtje 2 leeg gevlogen (260gr) en later toen de zon doorkwam verzwaard naar 300 gr. Was meer als genoeg vandaag en thermiek was er ook plenty. Vandaag de taak gevlogen en een aantal auld tegen Peter zijn Aspi en de Twister was meer dan concurerend tegen de Aspi.
was overigens wel een kwestie van waar je vloog en niet alleen daalsnelheid.

Had helaas wel een iets slechtere slechtste vlucht als Peter maar dat mocht de pret niet drukken.

 

Twister goes molded

Alex,

Wanneer licht je een tipje van de sluier op ?
Nieuw draadje ?
Cheers

Bart