FOX35
PH-SAM
Met Jan Bakker ben ik bezig geweest om een sportmodel, die voor een klein dieseltje ontworpen zijn in de jaren '50-'60 (meestal koddig uitziende hoogdekketjes, denk aan de Tomboy en de Cardinal), uit te rusten met electroaandrijving, dit i.v.m. ons bezoek aan de Engelse Nationals, waar in de schemering altijd met sportmodellen wordt gevlogen.
Hoewel ik een echte dieselfan ben heeft electro voordelen: het model blijft schoon (bij diesel wordt het altijd een vettige smurrie), als je de aandrijving eenmaal onder controle hebt is die probleemloos (diesels starten soms slecht, lopen onregelmatig, of ze slaan af of lopen juist veel te snel of te hard, waardoor je veel te ver moet lopen om het model op te halen), en het allerbelangrijkste: het maakt vrijwel geen lawaai, zodat je er mee moet kunnen vliegen op de in ons land erkende vrije vlucht terreinen waar ook met A2's en Wakefields mag worden gevlogen.
Er zijn twee mogelijkheden, de ene is om een borstelmotorje en NiCd of NiMh accu's te gebruiken die je voor elke vlucht even volpompt, en wel zo lang dat het motortje 10-20 seconden voldoende stuwkracht geeft. Dit is een goedkope manier, maar zorgt wel voor hoge belasting voor je accu's, en het laden kost tijd (denk aan ongeveer een minuut). De aandrijving zal relatief zwaar zijn ten opzichte van het dieseltje. Het gevaar bestaat dat je motor kan doorbranden als het landt (crasht) terwijl de motor nog loopt. Een zekering zou dat kunnen voorkomen.
Wij kozen echter voor de wat lastiger weg van aandrijving door een borstelloos motortje en LiPo-accu's. Dit is een veel lichter, maar wel kostbaardere setup. Voor het laten lopen van een borstelloze motor is een (RC-)regelaar nodig. Die regelaar moet worden aangestuurd, bij RC door een ontvanger, maar bij ons door een timer. De lipo's mogen niet beneden een bepaalde spanning ontladen worden. Je mag ze dus niet leegvliegen. Ook daar is de timer voor. Voordeel is dat je met één volle LiPo meerdere, waarschijnlijk zelfs tientallen vluchten kunt maken. KWestie van model ophalen na de vorig vlucht, knopje drukken, tegen de wind in lanceren en daar gaat hij weer!
De timer is het grote probleem. Die zijn nog niet commercieel verkrijgbaar. Wij hebben het geprobeerd met een voor electro LB door de fransman J.M. Piednoir gemaakte timer, die echter niet volgens de op internet staande gebruiksaanwijzing te programmeren bleek. Mijn model (een KeilKraft Bandit) kon daarom niet vliegen. Jan had een Hepcat van electro voorzien, en er voor de zekerheid een mechanische timer op gemaakt (oorspronkelijk een cut-off brandstoftimer, die nu een micro switch uitdrukt). Als we de electronische timer constant aanzetten door hem onder de vleugelelastieken te klemmen, konden we met de mechanische schakelaar vliegen.
Niet echt de bedoeling, maar het vloog wel. Ik ben net terug van de nationals in Engelaned en de Hepcat ging daar fantastisch! En geen lawaai natuurlijk. Ik heb nog een speciaal voor mij gemaakte electronische timer liggen om uit te proberen (lukte niet meer voor de Nats), we hebben daar spullen en een schema op gedaan voor een andere benadering (met een Fet die door een condensator wordt getimed en waarbij je het toerental instelt met een servotester), en informatie gekregen voor nog weer een andere benadering. Zodra ik een succesvolle setup heb zal ik daar wel over berichten.
Ik verwacht overigens dat ook rubbermodellen met deze systemen uitgerust kunnen worden. Net als diesel heeft rubber natuurlijk zijn charmes, maar dat hoeft niet te betekenen dat je niet bepaalde modellen electrisch kunt aandrijven. Hopelijk betekent dit een opleving voor vrij vliegende sportmodellen.
Hoewel ik een echte dieselfan ben heeft electro voordelen: het model blijft schoon (bij diesel wordt het altijd een vettige smurrie), als je de aandrijving eenmaal onder controle hebt is die probleemloos (diesels starten soms slecht, lopen onregelmatig, of ze slaan af of lopen juist veel te snel of te hard, waardoor je veel te ver moet lopen om het model op te halen), en het allerbelangrijkste: het maakt vrijwel geen lawaai, zodat je er mee moet kunnen vliegen op de in ons land erkende vrije vlucht terreinen waar ook met A2's en Wakefields mag worden gevlogen.
Er zijn twee mogelijkheden, de ene is om een borstelmotorje en NiCd of NiMh accu's te gebruiken die je voor elke vlucht even volpompt, en wel zo lang dat het motortje 10-20 seconden voldoende stuwkracht geeft. Dit is een goedkope manier, maar zorgt wel voor hoge belasting voor je accu's, en het laden kost tijd (denk aan ongeveer een minuut). De aandrijving zal relatief zwaar zijn ten opzichte van het dieseltje. Het gevaar bestaat dat je motor kan doorbranden als het landt (crasht) terwijl de motor nog loopt. Een zekering zou dat kunnen voorkomen.
Wij kozen echter voor de wat lastiger weg van aandrijving door een borstelloos motortje en LiPo-accu's. Dit is een veel lichter, maar wel kostbaardere setup. Voor het laten lopen van een borstelloze motor is een (RC-)regelaar nodig. Die regelaar moet worden aangestuurd, bij RC door een ontvanger, maar bij ons door een timer. De lipo's mogen niet beneden een bepaalde spanning ontladen worden. Je mag ze dus niet leegvliegen. Ook daar is de timer voor. Voordeel is dat je met één volle LiPo meerdere, waarschijnlijk zelfs tientallen vluchten kunt maken. KWestie van model ophalen na de vorig vlucht, knopje drukken, tegen de wind in lanceren en daar gaat hij weer!
De timer is het grote probleem. Die zijn nog niet commercieel verkrijgbaar. Wij hebben het geprobeerd met een voor electro LB door de fransman J.M. Piednoir gemaakte timer, die echter niet volgens de op internet staande gebruiksaanwijzing te programmeren bleek. Mijn model (een KeilKraft Bandit) kon daarom niet vliegen. Jan had een Hepcat van electro voorzien, en er voor de zekerheid een mechanische timer op gemaakt (oorspronkelijk een cut-off brandstoftimer, die nu een micro switch uitdrukt). Als we de electronische timer constant aanzetten door hem onder de vleugelelastieken te klemmen, konden we met de mechanische schakelaar vliegen.
Niet echt de bedoeling, maar het vloog wel. Ik ben net terug van de nationals in Engelaned en de Hepcat ging daar fantastisch! En geen lawaai natuurlijk. Ik heb nog een speciaal voor mij gemaakte electronische timer liggen om uit te proberen (lukte niet meer voor de Nats), we hebben daar spullen en een schema op gedaan voor een andere benadering (met een Fet die door een condensator wordt getimed en waarbij je het toerental instelt met een servotester), en informatie gekregen voor nog weer een andere benadering. Zodra ik een succesvolle setup heb zal ik daar wel over berichten.
Ik verwacht overigens dat ook rubbermodellen met deze systemen uitgerust kunnen worden. Net als diesel heeft rubber natuurlijk zijn charmes, maar dat hoeft niet te betekenen dat je niet bepaalde modellen electrisch kunt aandrijven. Hopelijk betekent dit een opleving voor vrij vliegende sportmodellen.
. Uiteraard hou ik jullie op de hoogte.
