Hoi Ferro,
Dat zal ik uitleggen: Praktijkvoorbeeld 1: Iemand vliegt met zijn simulator altijd met wind uit etc, alles op de makkelijkste stand. heeft daarmee zwaar zitten oefenen, en blijkt op een gegeven moment helemaal vast te komen zitten. Hij boekt op het veld met zijn eigen heli geen vooruitgang meer tijdens het hooveren. Na wat expirimenteren, kom ik er achter, dat hij, ongeacht de situatie, min of meer "vaste" stuuruitslagen hanteert. M.a.w., hij kijkt niet meer naar de ligging van de heli, hij kijkt ook niet meer naar hoe de heli op zijn stuurcommando's reageert (niet voldoende, dan meer uitsturen, te scherp, dan iets rustiger sturen, dat idee), nee, hij beweegt in iedere situatie de sticks precies even ver. Gevolg is dat hij, ondanks dat hij al redelijk kon hooveren, opeens de controle over de heli kwijt is, en er niks meer van snapt. Het heeft me enige tijd gekost om er achter te komen wat hij fout deed, en het gaat nog veel meer tijd kosten om hem dit af te leren, want hij heeft het zich inmiddels als rotsvaste verkeerd gewoonte aangeleerd achter de sim. Want daar reageert de heli altijd hetzelfde, en moet je dus altijd hetzelfde sturen, met dezelfde stuuruitslag. Mijn probleem niet, het zijne wel; het gaat hem weer wat tijd aan de kabel kosten om het af te leren.
Voorbeeld 2: bij een simulator, sta je altijd naar het scherm te kijken, en dit scherm is niet in 3D. Ofwel je mist de richtingsinformatie die je zelf uit het draaien van je hoofd krijgt als je met je blik de heli volgt, en je mist de afstandsinformatie die je op het veld krijgt uit het feit dat je twee ogen hebt (stereoscopisch zicht). Gevolg is dat iemand die zich zelf rondvliegen had aangeleerd op de sim, in de praktijk vanuit de meest gevaarlijke hoeken binnen kwam tijdens de landing (wind mee, bijvoorbeeld) door het gemis aan ruimtelijke orientatie, en ook doodleuk de heli stil hing op 10 meter hoogte om vervolgens achteruit, met de wind mee een daling in te zetten. Met een lichte hoog vermogende trainer gaat dat prima, maar voor een schaalheli is het dé manier om vlak voor je voeten een schroothoop te creëren. Maar het is wel een gewoonte die er heel erg lastig uit te krijgen is. Het is, hoe je het ook wend of keert, een pricipiële fout, waarmee ik leerlingen niet een brevet mee wil geven. Want ik mag er niet van uitgaan dat een vlieger zijn hele leven met een raptor 90 blijft vliegen. En serieus, ik heb er mensen bij, die al prima rondjes vliegen, maar die als het spannend word (met een voor hen nieuwe heli bijvoorbeeld) onbewust terugvallen op die methode van landen, terwijl die methode juist de meest onveilige methode is als je een heli niet kent. Lees wat dat betreft er maar eens de adviezen op na, die Vario bij haar modellen stopt, bijvoorbeeld.
Beide voorbeelden heb ik in de korte 6 jaar dat we bestaan, meerdere keren voorbij zien komen. Het frustrerende, is dat het buiten de lessen om gebeurt, en wij er dus weinig invloed op hebben, maar dat het het goed leren vliegen soms behoorlijk tegenwerkt. Ik beweer niet dat de sim slecht is, maar eigenlijk moet je ook met de sim begeleiding hebben als je nog niet kan vliegen, OF je moet al dusdanig goed kunnen vliegen, dat je een goed bewustzijn hebt van de afwijkingen van de sim t.o.v. de werkelijkheid, zodat je je het aanleren van fouten kunt voorkomen.
Beide gevallen zullen de genen onder ons die wel zichzelf succesvol met een sim hebben leren vliegen mischien vreemd voorkomen, maar bedenk maar eens, tegenover iedere vlieger die succesvol zelf heeft leren vliegen, hoeveel er zijn, die het na de zoveelste crash (wegens vastgeroeste foute gewoonten) moedeloos de hobby opgeven? Want op de sim lukt het ze wel, en ze hebben ergens gehoord dat je op de sim heel goed kan leren vliegen. Dus dáár kan het niet aan liggen.....
En nogmaals, degenen die het wel gelukt is, zullen denken dat het overdreven is, maar wij krijgen op de vliegschool juist regelmatig mensen die juist tegen dit probleem aangelopen zijn. Daar zitten soms mensen bij tussen die al meerdere jaren (topper tot nog toe: 20 jaar!) heli vliegen.
Waar het de stickmode van de "hoofd-invlieger" betreft: als iemand bij ons een brevet haalt, en vervolgens bij een club gaat vliegen, wil dat niet zeggen dat hij al het zelfvertrouwen heeft om een eventuele volgende heli al zelf in te vliegen. In dat geval is het handig als hij een stickmode aangeleerd heeft, waarmee men hem bij zijn club hiermee verder helpen kan. Het hoeft niet, maar het is een keuze die wij maken, om te zorgen dat iemand later zoveel mogelijk plezier van zijn of haar hobby kan hebben, en niet bij het eerst volgende model door een gebrek aan zelfvertrouwen tegengehouden wordt.
Hopelijk zo duidelijk?
Groet, Bert
.. zodra er met kabeltjes gewerkt wordt, is het al helemaal geen probleem meer.
