He he, daar zij we weer!
Wat was het heet :black: , en terugkomen heeft dus ook niet geholpen gezien het weer hier.... :Fade-color
Goed, een kort verslag:
Op de ochtend van de laatste finalevlucht (ik was al klaar met de strijd), gingen Henk en ik naar het trainingsterrein aan de andere kant van de stad. Het was een speciaal voor de WK-piloten afgezet deel van het parkeerterrein bij het Zorilla voetbalstadion, een enorme asfaltvlakte.
Tijdens de laatste trainingsvlucht voordat we naar het wedstrijdterrein zouden gaan, gebeurde het ineens.
Onderin de derde loop zakte het model zonder aanwijsbare reden vanaf ooghoogte in een splitsecond tegen het asfalt, er was niet tegen te sturen. De afgebroken neus schoot met de restanten van de motor nog zo'n 20 meter door over de grond. Ook de rest van het model was beschadigd beyond repair. Henk zei dat het aanvoelde alsof er even geen lucht meer onder het model zat. Waarschijnlijk vlak langs een loskomende thermiekbel gevlogen (wat hebben F2B piloten toch een hekel aan die dingen), daar heb je zo 3 m/sec dalen. We hadden ons het pensioen van de kleine Pearl toch anders voorgesteld....
Restte ons nog de jury te melden dat ze het de laatste ronde het met een deelnemer minder moesten doen. medeleven alom. Een van de Amerikanen wist precies waar we het over hadden, hij refereerde aan 'the bubble of death'. Eens in de tien, vijftien jaar gebeurt er zoiets. Ook WK finaledeelnemers niet uitgezonderd. Wel zuur dat het net nu gebeurde, want Henk had in de laatste voorronde de hoogste score van iedereen....
Toch kunnen we meer dan tevreden zijn over ons vliegen, want een maand geleden vlogen we nog geen deuk in de spreekwoordelijke natte krant. Ikzelf mag zeker niet klagen na slechts 25 vluchten met een nieuw model met een nieuw soort aandrijving. Voor het eerst sinds het WK '94 in Shanghai heb ik weer een beetje leuk staan sturen. Ik schaam mij dan ook niet voor een 50ste plaats in een veld van meer dan 80 wereldklasse piloten....
Hier wat plaatjes:
De 4 electropiloten, v.l.n.r. Willi Schmitz (D), Kim Doherty (Can), Bruno zelf, vooraan Bob Hunt (USA),een van de pioniers van electro F2B. (hij was de wereldkampioen 1978 - met OS 40 FSR)
De Blue Pearl Electric, een model dat Henk ooit bouwde en onze tweede vliegende testbank. En ik was de klos om hem op een WK jury los ( nou ja, figuurlijk) te laten...
In de vlucht, let op de connectors tussen accu en regelaar die eruit hangen...
En tijdens de vlakke vlucht...
