Zomaar een bootje.

Ziet er goed uit,Fokko.

Grtjs,Marc.

 

Thx.
We zien wat en proberen het zo goed en zo kwaad mogelijk na te bouwen.
Heb een paar leuke websites gevonden van een paar losgeslagen modelbouwers en daar staan leuke details op.
Alleen het betreft een andere type,
maar is wel bruikbaar.

 

Weer leuke details en leuk om te zien hoe het weer gebouwd word.

Maar wat is die messing staf?

Een rare drenkelingenhaak?

 

Dat schijnt een "torpedo tube training crank" te zijn.
Wat dat ook moge zijn.

 

Ooh iets voor torpedosin iedergeval haha

 

het voorste draagpunt van de torpedo ondersteuning word hiermee uitgedraaid zodat de kop van de torpedo naast de boot komt voor het afvuren.
tijdens het varen ligt de torpedo volledig boven het dek ( geen uitstekende delen)
De Duitse boten hebben een uitsparing in de romp vooraan en moeten de tweede torpedo opnieuw in de lanceerbuis laden. De Amerikaanse en Engelse boten hebben 4 lanceerbuizen die vooraan naar buiten gedraaid kunnen worden. en hiervoor heb je die grote zwengel nodig. Zij konden dus 4 torpedo's gelijktijdig lanceren en dan maken dat ze weg waren voor ze ontdekt werden.
De grote knalpotten achteraan maken ook deel uit van die strategie, met de uitlaat zelfs onder water konden ze op minder vermogen op fluister modus varen.
De meeste aanvallen werden dus ook 's nachts uitgevoerd, stiekem dichterbij sluipen, alles afvuren, en dan maken dat je weg was op volle snelheid voor je ontdekt werd.
Als je graag wat meer te weten komt over dit scheepje http://www.pt103.com/index.html veel leesplezier.

 

Om dit gegeven is ook de vraagstuk gerezen van wel of geen dieptebommen op het voordek.
Het scheen dat er een "bedrijfsongelukje" gebeurt was tijdens het lanceren van een torpedo.
Deze torpedo zou een dieptebom geraakt hebben.

 

Ondertussen zit ik hier te frunniken met koffiehoutjes, vuurpijlstokken en een dremel.

 

mooi, goed bezig.

 

Weer echte diepteinvesteringen Fokko. Het betere knutselwerk naar mijn idee. Gr. Klaas.

 

Thx Marc en Klaas.

En dan zit je zo te kijken en dan.....
.... zind het niet, tenminste niet helemaal.

 

Het laatste voor van het weekend.
Der moest ook nog een mast komen.
Eigenlijk redelijk eenvoudig, alleen......
..... ik wilde het mastje opklapbaar maken, hetgeen met wat pielwerk aardig gelukt is.
Nu alleen nog afwerken ( en bijwerken) en vervolgens nog wat houtje touwtje spul der op en der aan zetten.

 

Hm....
Mast gaat ondanks de moeite toch overnieuw gebouwd worden.
Net als de torpedo cranks.
Ach zo blijf je bezig......

Maar voor nu, horizontale dienst.
Morgenochtend de werkgever plagen met mijn aanwezigheid.......

 

Na een korte tijd van ogenschijnlijke stilte toch nog even een korte update.

Aangezien 12 op 12 af weinig vrijetijd geeft laat staan rust,
kakt de motivatie wel eens wat in.
Dus heb ik een klusje opgepakt waar veel wachtijd/droogtijd bij gemoeid is en daarbij min of meer weinig last heb of gehinderd wordt van mijn eh.... ongeduld.

Ik stond afgelopen weekend op het punt om afscheid te gaan nemen van mijn eerder kunstelijk gefabriceerde mal van het eerder gebouwde scheepsrompje.
Deze had immers zijn nut al gediend en kon wat mij betrof richting de kliko.
Maar heb me toch nog even bedacht.
Iets was of zat me niet helemaal lekker bij de reeds bestaande romp.
Een klein detail,
maar wel eentje die steeds meer een doorn in het oog werd.
En dat betrof de neus,
deze vond ik niet echt je van het.
En kleine ergenissen worden op ten duur steeds groter......
Dus......
Ik had nog epoxy en ik had nog doek.
1 + 1 = 2
Dus waarom niet een tweede maken?
Dat is beter dan het te laten verstoffen waarna het toch zou worden weggegooid.

Van de bestaande mal hoefde ik alleen nog maar een kleine aanpassing te maken om de neus goed te krijgen.
Zo gezegd zo gedaan.
Een tube houtplamuur en smeren maar en daarna net zo lang schuren totdat er een mooi parmantig doch stoer neusje onstond.
Toen dat toch best wel stoffig klusje geklaard was kon het echte werk beginnen.

Het leggen van het doek was zo gepiept,
kwestie van knippen, smeren en leggen.
Kortom lekker kliederen met die chemozooi.
Daarna kon het lekker een paar dagen uitharden.
In iedergeval net zolang tot ik weer wat tijd zou hebben.

Gisteravond was het zover.
Met een kunststof spatel eerst de randen losgewerkt.
Om vervolgens voorzichtig om de knikken heen door te werken naar de kiel.
Tja, alles ging goed en als er iets te vaak goed gaat dan duurt het meestal niet lang of er moet iets goed fout gaan ( iets met natuurwetten, want alles moet immers in ballans zijn ).
En ja hoor, wat ik ook deed, ik kon niet om de knik heen komen.
Het zat gewoon muurvast.
Aangezien dit toch de laatste romp zou zijn kon ik natuurlijk ook gewoon het houtwerk eruit slopen.
Zo gezegd zo gedaan.
De wanden waren zo verwijderd dat was geen probleem, maar de kiel???
Nope, nog steeds muurvast.
Nog maar eens met de spatel.
Rustig om het hoekje werken en dan.... krak.. scheur.....
Pijnlijke geluiden met nog pijnlijker resultaten.
Ik was schijnbaar dwars door de romp heen gegaan en door de kracht onstond er een grote scheur die doorliep naar de zijkanten

Nou, ik was er gelijk helemaal klaar mee.
Een kort moment van verstandsverbijstering en een onbeteugelbare drang tot iets wat ik maar beter niet hier kan neerschrijven scheurde ik het resterende houtwerk er vanaf waarna ik de hele mikmak in de kliko smeet.
Was er helemaal klaar mee.... k#tboot


De bezinning.

Deze kortstondige maar toch wel enigszins bevredigende euforisch gevoel van totale vernietiging maakte al gauw plaats voor een gevoel van teleurstelling.

Toen bedacht ik me.... stuk was ie toch al, stukker dan stuk kan ja niet.
Dus ik weer terug naar buiten om vervolgens met de kop voorover in de kliko te gaan graven naar de zielige restanten van mijn noeste en verloren gewaande arbeid.
De schade viel nadien best wel mee, behalve dat hij nu uit twee stukken bestond met een toch best wel royale scheur in het midden.

Ha ben ik toch ergens goed in.....

Eenmaal terug op zolder heb ik eerst eens de boel goed schoongemaakt en opgeschuurd.
Daarna de delen zo goed mogelijk inelkander gestoken en met tape gefixeerd.
Daarna heb ik de binnenkant ingesmeerd met epoxy en met restanten doek de boel weer enigzins in vorm gebracht.
Dit lapwerk ging me aardig goed af.
Vanmiddag heb ik hetzelfde gedaan maar dan met de buitenkant.
Nu is het zaak om de boel goed uit te laten harden.
En vandaaruit zien we wel verder.

Tot zover ziet het er nog wel aardig uit.

 

Hola, heftig verhaal. Ik denk echter te zien dat je de epoxy rechtstreeks op de romp hebt geplaatst. Of had je toch een los wax er op gezet?
In dat geval waarschijnlijk net niet genoeg. makkelijker is de romp eerst te bekleden met die gladde tape waar je kartonnen dozen mee dicht plakt.
Hierop heeft de epoxy veel minder vat en zal dan ook makkelijker los laten.
De schade aan de romp is echt geen reden om deze te liquideren, zoals je zelf reeds ondervonden hebt is deze makkelijk te herstellen.
In deze hoeken heb ik overal een dubbel strookje aan de binnenzijde extra aangebracht, dan kan je de hoek echt scherp schuren zonder dat je bang moet zijn om er door te schuren.
Laat de boel nu nog maar een weekje uitharden en daarna terug enkel spanten er in kleven voor een vaste en stevigere vorm te bekomen en dan schuren maar en mocht je er opnieuw door schuren.... langs binnen herstellen met een stukje doek en langs buiten enkel wat epoxy, laten harden en opnieuw verder schuren.
Succes met de vernieuwing van je romp.

 

Hoi Marc

Ik heb wel tape gebruikt, heb de zelfde procedure bewandeld als de eerste keer.
Romp aftapen met celutape, waarbij de banen elkaar goed overlappen.
Daarna ingesmeerd met epoxy en vervolgens het doek erop.

Ik denk dat het misschien iets te maken heeft met de vorm van de kiel.
Want bij de eerste bouwsel kreeg ik hem op dat stuk ook amper los.

Vannacht/gisteravond laat bij inspectie zag ik dat er een "wobbel" ontstaan was aan één van de zijkanten.
Heb een houtje gepakt en die met 2 klemmen op de rand van de romp vastgezet zodat deze weer mooi recht of vlak was.
Zojuist nog even gekeken en onzedelijk betast.
Hij was nog wel plakkerig, maar iig weer vormvast.



Hieronder kan je nog zien waar de breuk en scheur lijnen zaten.

 

Een veel betere truc is je boot met keukenfolie bespannen, daar houd epoxy echt niet op.
Heb dit al een paar keer toe gepast en de mal komt er zeer makkelijk uit
Grt peter.

 

Ja, als je dat allemaal nu eens vooraf wist. Bij mijn rompje bleef ook een deel van de scheg plakken en scheurde wat tape van de mal. Zie een stukje van het verslag.

Tijdens het snijden kwam een deel van de romp los van de mal. Met een dubbelgebogen 1 mm draadje de rest van de zijkanten los gewurmd, maar de bodem kon ik niet bij.
En deze zuunege Groninger had natuurlijk geen loswas gebruikt. Dus even zwaar nadenken. Gelukkig woon ik niet ver van mijn oude werkgever en daar heb ik als pensionado toegang tot de autohobbyclub. En daar hebben ze natuurlijk perslucht. Slangetje en een rol tape mee en aan de slag. Slangetje tussen romp en mal, randen afgeplakt en blazen maar (uiteraard met beleid). Een deel van de bodem kwam los en een beetje bol. Slangetje een paar maal verzet en toen was de lucht op en startte de compressor niet meer. Met beleid de rest los getrokken en daar lag de romp. Alleen een klein stukje tape was aan de scheg blijven hangen. Romp weer op de plug, spul weer ingepakt en naar huis. Tijd voor een bakje thee. Rompje op de weegschaal en die gaf 182 gram aan. Wanddikte gemeten, gemiddeld 1 mm. Gelijk op tafel met een stift een omtrekkende beweging gemaakt voor de geladen waterlijn. En nu heb ik een mooi rompje, waarvan de huid nog op hoogte moet worden afgesneden en dan een paar weken uit mag harden op de mal. De mal is zo te zien onbeschadigd. Iedereen zover bedankt voor adviezen en bijdragen. Deels opgevolgd en deels mijn eigen draai eraan gegeven.

Nu heb je straks 2 bootjes Fokko, of ga je de eerste weer demonteren? Succes verder met de tweeling en een fijn weekend. Gr. Klaas.

 

Ach, al doende leert men.
En het meeste leer je van je fouten.
Voor wat het bootje betreft.
Nee, die blijft zoals ze is en wordt ook gewoon afgebouwd.

De nieuwe wordt nadien opgebouwd met de opgedane kennis van het eerste bootje.

 

Nog een beetje groggy van de nachtdienst ben ik vanmiddag toch nog eventjes bezig geweest.
Spanten zagen.
Eerst een pasvorm gemaakt van karton om vervolgens de vorm over te zetten op triplex.
Ik dacht zelf dat ik er meer nodig zou hebben, maar door de opgelapte breuk was de stijfheid dusdanig dat ik aan twee al voldoende had.
Voor de overige steun van het subdek heb ik kleine blokjes hout gebruikt en de boel gefixeerd met ca-lijm.
Alleen de juiste vorm te krijgen van het subdek was lastig, doordat de romp gescheurd was zat er enigzins een wobbel in welke lastig was om weg te werken.
Het kwam er in feite op neer dat de linker en de rechter zijde niet echt meer gelijk waren, dus moest er eventjes geïmproviseerd worden.
Maar volgens mij is dat aardig gelukt.