Over inkopen zijn al hele draadjes volgeschreven.
Mijn methode voor een zuigerveer motor, daargelaten of het 2 of 4 takt is.
Neem een brandstof zonder nitromethaan met 20 % olie.
De olie voor het grootste gedeelte synthetisch, met een klein aandeel wonderolie.
Dus bijvoorbeeld 80% methanol, 15% klotz en 5% wonderolie.
De wonderolie dient om de extra wrijving en de daarmee gepaard gaande hogere (locale) temperatuur op te kunnen vangen.
Verder geldt, erg rijk zetten, soms zo vet dat de motor volgas nog de gloeier nodig heeft. De overtollige olie en brandstof dient voornamelijk om de motor te koelen.
Na 5 minuten lopen, even laten afkoelen, wat armer zetten en opnieuw 5-10 minuten laten draaien.
Let op dat de motor de eerste 5 tankjes nooit op zijn maximale toerental komt, of in elk geval maar voor een paar seconden.
Na 5 tankjes, langzaam naar een beter mengsel toewerken met de hoofdnaald, en daarmee varieren tijdens de loop.
Dus even normaal, dan weer wat vetter. Of met andere woorden, temperatuur op laten lopen tot normaal, dan weer afkoelen. Als je dat niet doet loopt de temperatuur te hoog op.
Zodoende de motor langzaam naar een normale bedrijfstemperatuur en mengsel brengen.
Je zult merken dat de motor steeds langer op zijn normale (optimale) mengsel draait zonder dat de temperatuur blijft stijgen.
Indien voorhanden is een infrarood thermometer aan te bevelen. Dan weet je precies hoever je kunt gaan.
Eenmaal op het vliegtuig gebruik je een normale 4T brandstof met 18% olie, 5% nitro en zonder wonderolie.
Danm bij het vliegen ook perioden van volgas afwisselen met gereduceerd vermogen.
Je zult merken dat in het verder inlopen gepaard zal zal gaan met de nodige kleine afstellingen aan de naalden. Zolang de motor nog aan het veranderen is (bij dezelfde buitenlucht temperatuur) weet je dat het inlopen nog steeds verder gaat.
Bij al mijn Saito's duurde het zowat 20 vluchten voordat het proces tot stilstand kwam en er van een normale gebruikssituatie gesproken kon worden.
Bij een zuigerveer motor is het nodig dat de microscopische porien in het broze ijzer gevult worden met koolstof. Dit verglazen van de zuigerveer helpt het oppervlak gladder te maken en de slijtage te verminderen.
Dat proces kost tijd, laat je dus vooral niet in de luren leggen door mensen die zeggen dat na een paar tankjes de motor normaal gebruikt kan worden.
Zeker als normaal betekend om alles "eruit" te draaien.
Als je dit proces met gevoel doorloopt, krijg je vanzelf binding met de motor, en zul je merken dat het feitelijke inlopen veel langer gaat duren dan de meeste denken.
En in het geval van twee motoren doe je natuurlijk alles tegelijk.
Ik heb zelf 2 Saito 62a op deze manier laten inlopen. De motoren hebben in hun leven niet meer als 5 minuten verschil in looptijd gehad.
Ze hebben hun eerste draaiuren samen op een houten plank gemaakt.
Motoren die langzaam inlopen, zijn motoren die meestal lang meegaan en fijn draaien.
Dus neem je tijd
Suc6
lijkt het me het slimst om netjes de methode als beschreven in de handleiding aan te houden en de ook de voorgeschreven brandstof te gebruiken. 
