Lightweight Spitfire in 3mm depron v2 (nu met PDF bouwplan)

Het aantal KV's zegt niets over het vermogen van het motortje, het geeft alléén aan dat het ding 1400 omwentelingen per volt maakt Dus bij een 2S lipo draait hij met 7,4 x 1400 = ruim 10.000 toeren en met een 3S lipo 11,1 x 1400 = 15.500 toeren.

Of het motortje genoeg vermogen heeft moet je het aantal watts weten. Het gewicht van het vliegtuig bepaalt of het aantal watts van het motortje genoeg is om te kunnen vliegen.

Een tabelletje voor het benodigde vermogen:
Foamie, motorzwever, Piper Cub; 100 watt per kilogram
Trainer ; 150 watt per kilogram
Sport, warbird; 200/ 250watt per kilogram
3D, Racer ; 300 watt per kilogram
EDF (Electric Ducted Fan), Jet ; 400 watt per kilogram

Nog meer "getallen voor modelvliegers": Getallen

De vleugelbevestiging die je in gedachten hebt wordt veel toegepast. Meestal zie je aan de voorzijde 2 pennen.

Een Spitfire is over het algemeen niet de meest voor de hand liggende keuze als eerste model. Dit soort kisten worden meestal erg snel gevlogen en de schaal-eigenschappen zorgen ook niet voor een goedmoedig vlieggedrag

 

Even geleden, de bouw zit intussen in de laatste fase.


De demonteerbare vleugel is beter gelukt dan verwacht.

De setup zit nu ingebouwd. Met uitzondering van de snelheidsregelaar zit alles mooi op de vleugel tussen F2 en F3.




Nu nog uitvissen hoe ik het "buikje" tussen F1 en F2 demonteerbaar maak zodat ik nog aan mijn ESC kan.


Gisteren de fairing gelijmd tussen vleugel en romp maar ben er niet tevreden over.
Ziet er eerder convex dan concaaf uit. Zat me de hele avond dwars .
Opnieuw uitgesneden en terug aan het rollen gaan dus.

Gewicht met alles er op en er aan (zonder sealer, verf of decals): 375 gram. Daar moet wel nog een spinner bij.
Die 1300Mah lipo helpt niet echt. Het zwaartepunt lijkt vanzelf al vrij goed te liggen tot mijn opluchting.

Enkele problemen die ik tegenkwam bij mijn eerste zelfbouwkist:
-plaatsing van de duwstang voor de rolroeren: komt te dicht tegen het rolroer uit de vleugel waardoor er te weinig speling rest om goed te zijn. Intussen wat aangepast maar nog steeds geen echt grote uitzwaai op de ailerons, testvlucht zal meer duidelijkheid geven

-verdraaiing van de romp: ondanks de extra horizontale "rib" achterin is het resultaat niet helemaal recht, de staart lijkt niet helemaal in lijn met de neus maar er valt te leven met de afwijking, kwestie van trimmen denk ik

-in de vleugel is een lichte rol waar te nemen tussen de linker en rechter helft. Ik vrees dat dit in de lucht wel zal versterkt worden.

-UHUpor laat zich op naden niet altijd makkelijk opschuren. Vermoedelijk gewoon te veel gebruikt, bv op de leading edge van de vleugel.

 

De nieuwe fairing, overgang van vleugel naar romp zit erop. Veel beter dan de eerste keer. Nu wel rekening gehouden met de buigrichting van de plaat depron, meteen merkbaar verschil.
Jammer genoeg blijft er op de romp een lijmrand achter na verwijderen van de eerste poging die uitsteekt boven de fairing.


Off topic: iemand tips om lijmresten UHUpor te verwijderen zonder depron te beschadigen?

 

misschien van die paarse afplak tape deze plakt niet super hard , dit ze gebruiken om te schilderen ,tegen de te verlijmen naad plakken aan beide zijden ,lijmen overtollige lijm af vegen en en de tape onmiddellijk erna weer verwijderen .denk dat dit moet lukken

 

Goeie tip swordfish maar vooral van toepassing voor tijdens het lijmen, toch.
De opgedroogde resten moet ik er dan maar bij nemen.
Eens de camo er op staat zal het allemaal wel meevallen.

Nog tips voor de maidenflight?
Ik had de cockpit nog graag afgedicht, zij het tijdelijk tot de PET versie klaar is, om luchtweerstand te beperken.
Beetje beangstigend om haar zo maar te gaan gooien zonder voorgaande ervaring met handlanceren én zonder info over hoe het model zal reageren.

 

Ja laat het model invliegen door een ervaren piloot.
Je bent niet de eerste die met trillende handjes voor het eerst op het vliegveld staat met een model dat niet bekend staat als beginners kist.
De enige manier om de risicos te verminderen zonder begeleiding is te beginnen met een simpel trainertje en zo door te groeien naar een ailleron trainer enz.
Zelfs een ervaren piloot moet wennen aan een nieuwe kist al is het maar om het zwaartepunt en het trimmen.
Ik hoop dat dit advies nog op tijd komt en wat je te wachten staat staat ook uitgebreid omschreven in het forum beginners.



http://www.modelbouwforum.nl/threads/faq-beginners-rc-lees-dit-eerst.119239/

 

Beste raad die ik krijgen kan, cdrom flyer.
De spit is weliswaar niet mijn eerste vlieger, wel mijn eerste zelfbouw.
Ik vlieg een cessna 185 1 meter vleugelbreedte met rolroeren en kleppen van EPO schuim.
Ik ben nog steeds niet de meest ervaren piloot maar kan er intussen al enkel jaren me overweg.

Ik vlieg ook niet in een club en ken bijgevolg geen ervaren piloten.
Risico's nemen dus. Update volgt.

 

Dan zou deze kist niet al te moeilijk voor je moeten zijn.
Hij ziet er netjes uit dus ik hoop dat je hem weer netjes in een stuk aan de grond kan zetten.
Je hebt het bouwen van schaal shuim modellen al aardig onder de knie zo te zien.
Succes.

 

Gisteren uren aan de canopy gespendeerd.
Ik wil de eerste vlucht namelijk liever geen verkeerde input krijgen
ten gevolge van een gapend gat bovenop de romp.


Het is een voorlopige versie geworden uit drie delen van een PET-fles .
Het voorste 'drieluik' en kapje achteraan bleken vrij eenvoudig.
Ben met de haardroger aan de slag gegaan om de gewenste kromming in de bubble te krijgen. Niet eenvoudig!


Voor de volgende versie toch eens de krimp-rond-een-mal techniek proberen.
Hoewel een werkende, schuivende koepel wel meer aansluit bij de schaal-look...

 

De maiden is gevlogen, de kogel door de kerk, de schade geleden .

Bij de eerste poging lanceren was er niet genoeg gas op: neus kreeg een tik, motoras aandraaien.
Merkte ook meteen en rol naar rechts.
Bij de tweede poging 3/4 gas en meteen de rol opvangen en ze was weg.
Alle roeren staan neutraal dus vermoed dat de onopzettelijk ingebouwde rol in de vleugel zich vertaalde in de rol in de lucht.
Maar geen rampen gebeurd en veilig aan de grond gekregen.
Derde keer lanceren: terug op de neus belandt met enkele scheuren rond het motorschot ten gevolge.

Morgen dus terug aan de slag.

Toch voldoende vermogen met mijn 2822 brushless en een 8x6 slowfly prop.

Wat was ik even zo trots

 

Ook het koppel van de motor veroorzaakt een rol maar het effect daar van is moeilijk in te schatten.
Hangt af van hoeveel gas je geeft hoe groot de prop is en de afmetingen en uitslag van de ailerons.
En ook nog eens de snelheid van kist bij de start.
Maar oefening baart kunst.

 

De breuken zijn geheeld. Ik heb waar mogelijk een dubbele romp ingelijmd in de schotten: extra laag 3mm depron.
Het zwakste punt bij duik op de neus zal de verlijming zijn tussen romp en tussenschotten. Daar scheurde ze nu bij lichte impact ook al door.

Daardoor is ze terug wat zwaarder geworden en moet ik het zwaartepunt wel nog bepalen.
Mogelijks is al een klein tegengewicht nodig achter de cockpit.
Zonder al te veel wind deze avond remaidenen. Ik probeer mijn cameraman te boeken zodat ik hier videoverslag kan brengen.

 

Remaiden is geslaagd! Het is te zeggen, geen brokken gemaakt
De rol naar rechts moest sterk gecorrigeerd worden maar lukte wel.
De canopy ben ik in de vlucht verloren ergens in het testveld. Blijkbaar niet zo'n probleem om zonder te vliegen.

Uiteindelijk niet langer dan 2 minuten kunnen vliegen want de motoras trilde los.
Altijd het zwakke punt gebleken van die 2822 bell-type motor: de as van de buitendraaier zit vast met slechts 2 3mm diameter zeskantjes op de voet. Bij de minste tip ok de neus kan die dan al eens gaan los komen.
Ik had niet al mijn spullen bij en kon niet verder testen.

Ik moet de spit getrimd krijgen om mijn hartslag wat naar beneden te krijgen tijdens het testen .
Echt wel tevreden dat ik geen nieuwe brokken heb gemaakt.
Er zal hier nog een kort filmpje verschijnen van de 2de testvlucht.

 

Trimmen en vliegen gaan soms moeilijk samen zeker met weinig vlieg ervaring.
Je kunt dan twee dingen doen en dat is hoog gaan vliegen en dan trimmen zo dat je bij een fout nog herstel tijd hebt.
Of landen en en dan trimmen en na het opnieuw starten het dan nog eens proberen.

 

Ik ben vorig weekend een beetje overmoedig geweest. Zo gaat dat nu eenmaal met nieuw speelgoed.
Het was namelijk winderiger dan verwacht.
Goed gelanceerd en al bij al knap gepresteerd bij 3 bft. Ze haalt (in tegenwind) makkelijk een looping met mijn setup.
Ze reageert ook bijster goed op de rolroeren. Hiervoor was ik wat bang aangezien de constructie niet ideaal bleek om een degelijke uitzwaai van de roeren te hebben. Die rechtse rol had ik al wat gecompenseerd door het nulpunt op de servo wat naar links te leggen.

Maar het ging dus mis toen ik net iets te snel uit een rol kwam met zijwind en vervolgens de neus de grond in boorde.
Het resultaat was een romp die halfweg doorgescheurd was plus nog enkele breuken in de "kreukzones" tussen de schotten. De propeller is er ook aan.
Een avondje epoxy-mengen later zit alles terug mooi op zijn plaats met enkele nieuwe battle scars.
Mooi gaaf kan je de romp niet meer noemen nu maar vliegen zal ze wel terug!

Ik begin intussen aan de camo en denk aan deze scheme: MN van het Belgische squadron Spitfires.
Gebruikte iemand primer en zoja dewelke vooraleer kleur aan te brengen?

 

De vleugel kreeg een eerste laag verf. Ze begint er steeds beter uit te zien.

Gebruikt iemand speciaal decal-papier of zijn er andere opties?