Nieuwe vleugel voor Pilatus B4 3,75m

okay, weer wat geleerd. Eigenlijk ook wel logisch maar nog nooit gezien.

 

Nu de vleugel staat te drogen , zijn we begonnen met rudder en stabilo te tekenen.
We wilen met pull - pull gaan werken op rudder. Hoe zit dit constructief gezien in het rudder?

Het stabilo zijn we aan het ontwerpen.
Kunnen we bij stabilo de maat van een echte stabilo verkleinen naar onze schaal?

 

Hier is hoe ik het in mijn Junior ( en ASW20) had
http://www.modelbouwforum.nl/threads/szd-51-1-junior-vragen-afbouw.134262/page-9#post-3514571

In het roer gewoon twee servoheveltjes waar je de kabels aan kunt doen. Even opletten dat je ze een paar mm achter de scharnierlijn laat komen. Niet te ver, maar zeker niet er voor. Daarmee kan de boel niet vast lopen.



Ik laat de kabels in de romp kruisen, dan komen ze mooier naar buiten. De afstand tussen de beide kabels moet op de servo en op het roer ongeveer gelijk zijn.



Met deze constructie kun je de kabels in de middenstand goed spannen zonder dat er continue kracht op de servo staat. Als de hoorntjes op het roer heel ietsje achter de scharnierlijn staan is de middenstand de strakste stand; zodra het roer uitslaat zal de "duwende" kabel iets ontspannen.

 

Een stukje theorie:
Een ligger is eigenlijk een balk.
Als je een ligger op buiging belast (in dit voorbeeld positieve buiging als bij een looping) gebeurt er het volgende:
- drukkrachten in de bovenkant
- trekkrachten in de onderkant
- in het midden zijn de druk-/trek-kracht exact nul!
Belangrijke conclusie: de boven- en onderkant van de ligger dragen dus het meest bij aan de buigsterkte!

Maar er treden ook schuifkrachten op. De bovenkant wil naar de tip toe, de onderkant wil bij de romp blijven/naar de romp toe. Die schuifkrachten zijn maximaal middenin de ligger, precies daar waar de druk- en trekkrachten minimaal zijn.

De schuifkrachten zijn grosso modo een factor 10 kleiner dan de trekkrachten!

Het middelste deel van de balk draagt het minst tot niets bij aan de optredende druk- en trekkrachten (maar is wel even zwaar), en het draagt maximaal bij aan de optredende schuifkrachten (maar die zijn een factor 10 kleiner). Daarom vervangen we dat middendeel in onze vliegtuigen (waar een laag gewicht essentiëel is) door lichter (of minder) materiaal (bv. een stalen I-balk is in het midden een stuk smaller dan boven en onder).

Het middendeel heeft nog een functie: het constant houden van de afstand tussen het boven- en onderdeel van de ligger (het op afstand houden). Denk aan een gebogen (niet verbogen!) balk. De bovenkant wordt op druk belast, en omdat het krom is, wordt dat naar beneden gedrukt. De onderkant wordt op trek belast en wil dus omhoog. Ergo: ze willen naar elkaar toe. Dat middendeel belemmert dat.

Nu komen we bij het onderwerp van dit draadje: het middendeel van een ligger tussen de stringers (de boven- en onderkanten van de ligger/balk). Wat is gunstiger: materiaal tussen beide stringers of aan de zijkant er tegenaan gelijmd? Ik weet het exacte antwoord niet. Wel weet ik dat kops balsa behoorlijk veel druk kan hebben (vele malen meer dan hard piepschuim). Qua afschuifkrachten kan het waarschijnlijk wat minder hebben. Triplex is hier weer wat beter in, maar dun triplex gaat gauw knikken onder belasting. Dan moet je weer dikker triplex nemen, maar dat is weer zwaar ...
Zolang je geen 4+ meter zwever met dunne vleugels gaat maken die ook nog eens stevig belast gaat worden (acro vliegen, lieren) kun je met kops balsa tussen de stringers goed uit de voeten. Daarboven zou ik (±) 0,5 - 1,0 mm triplex tegen de zijkanten er aan toevoegen. En wil je nog meer stevigheid en/of spanwijdte, dan ontkom je niet aan glas/kevlar/carbon etc.. Dat kan additioneel zijn: glaskous om een ligger van carbon stringers met kops balsa ertussen is heel gangbaar tot en met 7 m kisten waar aardig mee gestunt kan.mag worden.

 

Het hele verhaal van Dirk klopt (redelijk) precies
Op de vraag wat gunstiger is, webbing tussen de liggers of aan de zijkant er tegenaan (Dirk weet het antwoord niet ?? )
waag ik het te zeggen dat webbing tussen de liggers vele malen zekerder is ! Al was het maar vanwege het passingsprobleem.
Hoe precies liggen jou boven -en onderligger in de vleugel en hoe precies past jou webbing dan tegen de beide zijden van diezelfde ligger? Vergeet hierbij dan niet dat een (opvullend)lijmnaadje het zwakke punt is....
Webbing tussen de liggers is wat dat betreft minder kritisch en biedt stukken beter en safer weerstand tegen de optredende drukkrachten.

 

Webbing past strak tussen liggers en ribben.
Ik heb er wel vertrouwen in.

 

dat is dan alvast prima

 

Onze webbings zitten tussen de liggers. De safest way dus volgens jou. Inderdaad heb je een groter, dus safer lijmoppervlak. En onze webbings passen ook nog eens zeer nauwkeurig! Dubbel prima dus. Krijg er ook steeds meer vertrouwen in.

Mooie info heren! Dank!

 

Volgens mij zit de crux van de sterkte inderdaad op de lijmverbinding. Alleen heb ik daarbij het omgekeerde beeld. Een webbing tegen de ligger biedt nauwelijks meerwaarde qua sterkte, maar is meer fool-proof qua bouwen. Dus een logische keuze voor de gemiddelde fabrikant van bouwdozen, maar ook van de fullsize houten zwevers uit de vorige eeuw.

Max

 

Meestal zie een combinatie van beide; en zoals ik het zie heeft de (triplex) webbing die tegen de zijkant gelijmd is, daarbij eerder als funktie te verhinderen dat de tussenliggende webbing naar buiten geperst wordt..........

 

Als ik bij de bouw van een onderdeel zo veel twijfels had als hier beschreven, dan is er maar 1 oplossing, bouw 2 liggers met de zelfde afmeing en gewicht , 1 met kopse balsa er tussen en 1 met triplex tegen de zijkanten .
1 ste test : Klem beide liggers tussen een plank en je werktafel en hang aan de uiteinden hetzelfde gewicht en meet de buiging.
2 de test : Gewicht laten hangen en na een tijd na verwijdering van het gewicht kijken of de ligger nog recht is.
3 de test : gewicht verhogen tot breuk .

Zo weten we allemaal wat het besten is

Er is nog een test veroudering : deze treed op bij wisselende belasting, maar deze is natuurlijk moeilijker uit te voeren .

 

Als de webbing naar buiten geperst wordt heb je -volgens mij- een ander probleem n.l. ondergedimensioneerde liggers. Zoals Dirk al schreef is het enige doel van de webbing voorkomen dat de boven en onder ligger naar elkaar toe gaan bij buiging. het voordeel van een webbing in het midden is daarbij vooral dat er geen torsiemoment bij komt omdat het een symmetrische I balk is.
Max

 

Bij een goede webbing zal de ligger breken en weet je bij deze test nog niet welke beter was.
Als je zo'n vergelijking wilt maken zou je met een veel minder sterke webbing dan je zou willen gebruiken.
Dan kan je mogelijk verschil ontstaan door de verschillen in webbing zien.

Ik zou in dit soort gevallen de keuze laten vallen op de methode waarvan je als bouwer denkt dat je die, als simpelste, zeer goed kan maken.

Rick

 

Rick dat is nu juist wat je met de test wel bewijst, de ligger die het eerst breekt of vervormd heeft de slechtste webbing

 

Ik twijfel in elk geval niet; dus wat let jou om deze test uit te voeren ?

Ik wilde slechts aangeven dat de drukkrachten die werken op de webbing eigenlijk allesbeslissend (over de sterkte van de ligger) zijn. Om deze krachten op te vangen is een tussen de liggers geplaatste webbing vele malen sterker als een tegen de zijkanten gelijmde plaat. De afmetingen van de ligger zijn zeker ook belangrijk maar nog meer is dat de stevigheid van je webbing.

Zoals ze hier zeggen " der Kandidat hat 100 Punkte", oftwel helemaal goed

 

Oh jaaaa?!
Vul aan!

 

Ik twijfel helemaal niet Arno, ik weet wat het sterkste is, de kopse balsa werd overal toegepast tot er iets lichter en misschien sterker op de proppen kwam , de honinggraat structuur, maar denk dat deze voor modelbouw maar intresant is als je de volledige vleugel uit carbon schalen maakt, als vervanging voor de schuimkern.

 

Ter illustratie.
Tekening op pagina 12

Deze wijze van bouwen resulteert in een haast onbreekbare constructie.

http://manuals.hobbico.com/top/top-antares-manual.pdf

 

Wat ik bedoel is dat bij een voldoende webbing beide liggers bij exact de zelfde kracht breken.
Pas als je de webbing zodanig verzwakt dat ze onvoldoende is zal de ligger (of eerst de webbing) voortijdig breken.
Je zult dus de test moeten doen met twee webbings die even zwaar zijn, maar zeker ondermaats, pas dan zal je een verschil in effectiviteit van de webbing kunnen ontdekken.

Rick

 

Vandaag na het ophalen van een 6mtr ka8b☺ de accu's van de vleugel gehaald. Wat is de vleugel al sterk.



Gewicht valt nog mee