stunthenk
PH-SAM
Naast stunt vliegen (en een beetje Vrije vlucht!) doe ik ook al jaren aan carrier deck vliegen. Een miskende sport! Erg leuk om te doen, en een enorme uitdaging. Vooral dat langzaam vliegen, en het landen op het dek.
Door gebrek aan tijd op een wedstrijd (er moet per slot van rekening ook stunt worden gevlogen) en het gebrek aan trainingsmogelijkheid (een eigen clubdek zal voor de MVA wat te ver gaan) zijn mijn pogingen tot nu toe niet erg bevredigend. Ik vlieg ook al sinds jaar en dag met het zelfde model. Deze Crusader is gelukkig stevig en vliegt redelijk goed, maar is daardoor zwaar. En het drosselen van een glowmotor door middel van een 3e lijn vind ik ook niet meevallen. Het landen gaat meestal wel redelijk goed (maar soms niet helemaal...)
Zie hoe ik hier net alle vangkabels mis....
Ik heb een aantal jaren geleden geprobeerd om een beter model te bouwen. Deze Seahawk zag er veel mooier uit, had ook een symmetrisch vleugelprofiel maar was ook aan de zware kant, en is, mede ook weer door tijdgebrek, nooit een verbetering van de Crusader geworden.
De laatste paar jaar is de elektrische aandrijving bij carrier vliegen ingeburgerd geraakt, vooral door Jan Odeyn, die met elektrisch aangedreven modellen nog beter kan vliegen dan hij al met conventionele modellen kan. Vooral de 'gasregeling' (wattregeling?) gaat geweldig! Dat wou ik dus ook:
Ik wou echter niet een ontwerp van Jan kopiëren, omdat ik vind dat je als modelbouwer toch wel origineel moet blijven. En ik wilde niet meteen aan een tweemotorige kist beginnen, als eerste probeersel leek me een eenmotorige elektrokist al ingewikkeld genoeg. De inspiratie voor een nieuwe kist was echter snel gevonden: De SNCASE Aquilon! (de WAT? Nou deze
In tekening ziet het er zo uit:
Met de twee staartbomen wordt de constructie wel wat lastiger, natuurlijk. Maar dat heb ik er wel voor over.
Vervolgens moest er ook een elektrische aandrijving komen, bestaande uit een aantal voor een glow- en diesel piloot rare componenten:
Van links naar rechts een Turnigy D3542/4 1450KV outrigger motor (betekent dat het huis van de motor meedraait, en het binnenwerk stil staat ipv andersom) met een 9x5 propeller, een Turnigy Plush 40A BEC, die de stroom van de batterij naar de motor moet regelen, en een Rhino 1850 3 cel LiPo batterij. Alles op advies van Jan Odeyn. Met behulp van mijn vriend Bruno werd er al gauw een proefopstelling gemaakt.
Dat blauwe ding in het midden is een servotester. Hiermee kan de motor worden gedrosseld door aan het zwarte knopje te draaien, daar zit een potmeter aan vast. Deze servotester wordt aan het handvat gemonteerd, evenals een batterijtje om voor enige stuurstroom te zorgen. Jan heeft de braaibare potmeter op zijn handvat vervangen door een schuifbare. Hij bedient het schuifje met zijn duim, een elastiekje trekt het schuifje dicht.
De gasregeling vindt plaats over twee geïsoleerde lijnen, van het merk SPRO Pikefighter uit de plaatselijke winkel voor visserij benodigdheden. Een klosje 0,4 mm nylon gecoate lijn met een treksterkte van 20 lb (pond), 20 m lang kost ongeveer 9 euro. En nu aan het bouwen!
Door gebrek aan tijd op een wedstrijd (er moet per slot van rekening ook stunt worden gevlogen) en het gebrek aan trainingsmogelijkheid (een eigen clubdek zal voor de MVA wat te ver gaan) zijn mijn pogingen tot nu toe niet erg bevredigend. Ik vlieg ook al sinds jaar en dag met het zelfde model. Deze Crusader is gelukkig stevig en vliegt redelijk goed, maar is daardoor zwaar. En het drosselen van een glowmotor door middel van een 3e lijn vind ik ook niet meevallen. Het landen gaat meestal wel redelijk goed (maar soms niet helemaal...)
Zie hoe ik hier net alle vangkabels mis....
Ik heb een aantal jaren geleden geprobeerd om een beter model te bouwen. Deze Seahawk zag er veel mooier uit, had ook een symmetrisch vleugelprofiel maar was ook aan de zware kant, en is, mede ook weer door tijdgebrek, nooit een verbetering van de Crusader geworden.
De laatste paar jaar is de elektrische aandrijving bij carrier vliegen ingeburgerd geraakt, vooral door Jan Odeyn, die met elektrisch aangedreven modellen nog beter kan vliegen dan hij al met conventionele modellen kan. Vooral de 'gasregeling' (wattregeling?) gaat geweldig! Dat wou ik dus ook:
Ik wou echter niet een ontwerp van Jan kopiëren, omdat ik vind dat je als modelbouwer toch wel origineel moet blijven. En ik wilde niet meteen aan een tweemotorige kist beginnen, als eerste probeersel leek me een eenmotorige elektrokist al ingewikkeld genoeg. De inspiratie voor een nieuwe kist was echter snel gevonden: De SNCASE Aquilon! (de WAT? Nou deze
In tekening ziet het er zo uit:
Met de twee staartbomen wordt de constructie wel wat lastiger, natuurlijk. Maar dat heb ik er wel voor over.
Vervolgens moest er ook een elektrische aandrijving komen, bestaande uit een aantal voor een glow- en diesel piloot rare componenten:
Van links naar rechts een Turnigy D3542/4 1450KV outrigger motor (betekent dat het huis van de motor meedraait, en het binnenwerk stil staat ipv andersom) met een 9x5 propeller, een Turnigy Plush 40A BEC, die de stroom van de batterij naar de motor moet regelen, en een Rhino 1850 3 cel LiPo batterij. Alles op advies van Jan Odeyn. Met behulp van mijn vriend Bruno werd er al gauw een proefopstelling gemaakt.
Dat blauwe ding in het midden is een servotester. Hiermee kan de motor worden gedrosseld door aan het zwarte knopje te draaien, daar zit een potmeter aan vast. Deze servotester wordt aan het handvat gemonteerd, evenals een batterijtje om voor enige stuurstroom te zorgen. Jan heeft de braaibare potmeter op zijn handvat vervangen door een schuifbare. Hij bedient het schuifje met zijn duim, een elastiekje trekt het schuifje dicht.
De gasregeling vindt plaats over twee geïsoleerde lijnen, van het merk SPRO Pikefighter uit de plaatselijke winkel voor visserij benodigdheden. Een klosje 0,4 mm nylon gecoate lijn met een treksterkte van 20 lb (pond), 20 m lang kost ongeveer 9 euro. En nu aan het bouwen!
