Begin vorig jaar kocht ik bij een volledige hobbystop een Dalotel 150 van Röga, spanwijdte 152 cm. Voor 30 euro kon ik niet sukkelen...
Dalotel doet onmiddellijk een Hanno Prettner belletje rinkelen. Daarom alleen al moest ik 'm hebben
Het toestel was vermoedelijk een 30-tal jaar oud maar zag er nog in topconditie uit. Er stond nog een tweetakt op, zelfs de servo's zaten er nog in...
Het belandde bij mij op zolder wachtend op een restauratie / elektrificering (want vlieg enkel electro).
In januari er eindelijk eens aan begonnen tussen twee grotere projecten door.
Eerst de oude motor eruit gehaald, echter wel vooraf de domp en zijwaartsstelling opgemeten aangezien er nergens aanwijzingen te vinden zijn.
Nog even wat vergeleken met kisten van dergelijk formaat, stijl en me bij de 2° zijwaarts en 2° domp neergelegd.
Voor de montage besloot ik eens niet met draadstangen te werken of dergelijke maar een motorboxje te maken die kon verschroefd worden op het originele motorschot.
In die motorbox zitten de nodige hoeken reeds ingewerkt, dus dat maakt het de montage van de motor erg gemakkelijk.
De benzinetank werd eruit gestript. Een toegangsluikje om de lipo te bevestigen was niet mogelijk dus dan moest de vleugel er telkens af. Het zij zo...
Het werd me al snel duidelijk dat het toestel in z'n originele staat waarschijnlijk nooit gevlogen heeft. Nergens geen vettigheid of olie, nadien toonden bepaalde bouwfoutjes mij aan dat ermee vliegen onmogelijk zou geweest zijn.
Als electrosetup koos ik voor een Robbe Roxxy 4260/06 motor van 800 kV die ik hier nog liggen had. Op 4 cellen zou dit een 12x8 prop nodig hebben, maar liefst zou ik m'n werkloze 5 cellers van 4,2 Ah in dienst te stellen met dit vliegtuig. Daar hoorde dan een 11x7 prop op. Zou een lekker lawaai worden, hoge toeren, niet al te grote prop. Net zoals vroegah.
Staartservo's werden er van 32 gram, digitale metalgears die zo'n 4 kg duwen.
Centrale rolroerservo is iets van 45 gram, digitaal en metalgear. Eigenlijk allemaal wat ik hier nog liggen had.
Oorspronkelijk had ik het idee om met twee aileronservo's te werken, maar dat betekende dat ik moest infrezen in de abachi/piepschuim vleugels en dat zag ik niet echt zitten. Centrale rolroerservo dus!
En bij een proefmontage bleek dat die lelijk in de weg zat van de staartservo's in de romp.... Hij KAN dus niet gevlogen hebben.
Goed, staartservo's elders gemonteerd, batterijschot gemaakt, ...
Na een paar avondjes werk was hij klaar voor de weging:
Ik zou ergens rond de 2800 gram uitkomen. OK qua gewicht.
CG werd uitgerekend op 12 cm ongeveer.
Met de electrosetup kon ik dit perfect leggen. Met de oude tweetakt setup kon dit niet, veel te staartlastig. Hij gaat echt nog niet gevlogen hebben vroeger...
Servo's en zender instellen, nieuw staartwieltje eronder, en klaar...
Ik moest niet lang wachten op de maiden want gisteren was het eigenlijk best goed te doen qua weer.
De maiden zelf vormde geen probleem, paar tikjes trim her en der en een goed vliegend toestel die wel wat van snelheid houdt!
Van de tweede vlucht is er ook een filmpje:
Landingen zijn nog een beetje 'hot', nog een beetje gewend geraken aan zijn gedrag bij lagere snelheid.
Kortom: een geslaagde restauratie van een niet alledaags vliegtuig.
Me Happy
Dalotel doet onmiddellijk een Hanno Prettner belletje rinkelen. Daarom alleen al moest ik 'm hebben
Het toestel was vermoedelijk een 30-tal jaar oud maar zag er nog in topconditie uit. Er stond nog een tweetakt op, zelfs de servo's zaten er nog in...
Het belandde bij mij op zolder wachtend op een restauratie / elektrificering (want vlieg enkel electro).
In januari er eindelijk eens aan begonnen tussen twee grotere projecten door.
Eerst de oude motor eruit gehaald, echter wel vooraf de domp en zijwaartsstelling opgemeten aangezien er nergens aanwijzingen te vinden zijn.
Nog even wat vergeleken met kisten van dergelijk formaat, stijl en me bij de 2° zijwaarts en 2° domp neergelegd.
Voor de montage besloot ik eens niet met draadstangen te werken of dergelijke maar een motorboxje te maken die kon verschroefd worden op het originele motorschot.
In die motorbox zitten de nodige hoeken reeds ingewerkt, dus dat maakt het de montage van de motor erg gemakkelijk.
De benzinetank werd eruit gestript. Een toegangsluikje om de lipo te bevestigen was niet mogelijk dus dan moest de vleugel er telkens af. Het zij zo...
Het werd me al snel duidelijk dat het toestel in z'n originele staat waarschijnlijk nooit gevlogen heeft. Nergens geen vettigheid of olie, nadien toonden bepaalde bouwfoutjes mij aan dat ermee vliegen onmogelijk zou geweest zijn.
Als electrosetup koos ik voor een Robbe Roxxy 4260/06 motor van 800 kV die ik hier nog liggen had. Op 4 cellen zou dit een 12x8 prop nodig hebben, maar liefst zou ik m'n werkloze 5 cellers van 4,2 Ah in dienst te stellen met dit vliegtuig. Daar hoorde dan een 11x7 prop op. Zou een lekker lawaai worden, hoge toeren, niet al te grote prop. Net zoals vroegah.
Staartservo's werden er van 32 gram, digitale metalgears die zo'n 4 kg duwen.
Centrale rolroerservo is iets van 45 gram, digitaal en metalgear. Eigenlijk allemaal wat ik hier nog liggen had.
Oorspronkelijk had ik het idee om met twee aileronservo's te werken, maar dat betekende dat ik moest infrezen in de abachi/piepschuim vleugels en dat zag ik niet echt zitten. Centrale rolroerservo dus!
En bij een proefmontage bleek dat die lelijk in de weg zat van de staartservo's in de romp.... Hij KAN dus niet gevlogen hebben.
Goed, staartservo's elders gemonteerd, batterijschot gemaakt, ...
Na een paar avondjes werk was hij klaar voor de weging:
Ik zou ergens rond de 2800 gram uitkomen. OK qua gewicht.
CG werd uitgerekend op 12 cm ongeveer.
Met de electrosetup kon ik dit perfect leggen. Met de oude tweetakt setup kon dit niet, veel te staartlastig. Hij gaat echt nog niet gevlogen hebben vroeger...
Servo's en zender instellen, nieuw staartwieltje eronder, en klaar...
Ik moest niet lang wachten op de maiden want gisteren was het eigenlijk best goed te doen qua weer.
De maiden zelf vormde geen probleem, paar tikjes trim her en der en een goed vliegend toestel die wel wat van snelheid houdt!
Van de tweede vlucht is er ook een filmpje:
Landingen zijn nog een beetje 'hot', nog een beetje gewend geraken aan zijn gedrag bij lagere snelheid.
Kortom: een geslaagde restauratie van een niet alledaags vliegtuig.
Me Happy
Laatst bewerkt:
