Zicht-probleem in een bocht.

Beste mensen,
Ik verlies regelmatig een vliegtuig, omdat ik bij het maken van een bocht soms niet zie hoe het toestel ligt.
Daardoor weet ik niet welke kant hij op gaat, met alle gevolgen vandien.
Natuurlijk, als je te ver wegvliegt ziet niemand hem meer, maar op de een of andere duistere manier zie ik hem ook wel eens niet als hij zich slechts op 100-200 meter afstand bevindt.
Soms lijkt het dan alsof een vleugel de voorkant van het toestel is.
Ik wordt er in ieder geval buitengewoon onzeker door.
Weten jullie soelaas?
Groeten, Wil

 

Meer vliegen, en op hoogte wat andere manoevres proberen. Dan leer je wennen aan het zichtbeeld.
En als je model een keer niet 100% ziet, kun je met toenemende ervaring automatisch sturen, omdat je weet hoe hij ligt, in plaats van het te zien.

 

Wat ook goed helpt is twee verschillende kleuren te gebruiken voor de boven en onderkant van de vleugel. Als die kleuren goed contrasteren kan je het verschil op een behoorlijke afstand nog goed zien.
Natuurlijk zal je naarmate je meer ervaring krijgt alles veel meer op het gevoel dan op het zicht doen. Net wat Gerben al schreef je weet dan gewoon in welke positie het model zich bevindt. Dat wil niet zeggen dat het dan nooit meer fout zal gaan, helaas...…

 

Dat kennen we allemaal.

Wat helpt is; de onderzijde van de vleugel in een andere kleur bekleden dan de bovenzijde of een duidelijk verschil in patroon ( een paar strepen oid).
Dan kun je zien of je tegen de onder- of bovenzijde van de vleugel kijkt.

Naar mate je meer vlieguren hebt gemaakt ga je steeds beter vertrouwen op hoe je het vliegtuig hebt gestuurd en dat het ook zo zal vliegen.
Dan nog ben je wel eens ergens door afgeleid en weet je het even niet. Met een voorzichtige rol kun je het dan beter zien.

Gewoon zoveel mogelijk vliegen. De vingeroefeningen moeten vanuit het ruggenmerg komen, net als bij een muziekinstrument (denk ik )

 

Ga ik een cursus sneller typen volgen.
Gerben en Ernst zijn me voor.

We zijn het in ieder geval wel met elkaar eens, da's al heel wat op een forum.

 

Dank je Gerben. Ik vlieg alleen circuits.

 

Goed te lezen dat er nog hoop is Ernst.

 

Ja, de vlag mag uit .

 

Sinds ik vlieg, kan ik mijn prestaties mooi vergelijken met de vorderingen van leerlingen. Sommigen maken na jaren nog steeds regelmatig dezelfde fouten.
Ik ben daar na 40 jaar aan gewend. Soms voorspel ik vooraf, welke noten ze dadelijk verkeerd gaan spelen. En ja hoor, dat doen ze dan nog ook.
Wanneer ben je een behoorlijke muzikant? Na 4 - 8 jaar kun je geluid produceren, dat aangenaam is om naar te luisteren. Met vliegen zal dat niet veel anders zijn.
Zeker met oude pubers, zoals ik . Hee, de humor is weer terug.

 

Bedankt voor jullie opbeurde woorden tot nu toe. Ik dacht even, dat ik een hopeloos geval was . Daar heeft Willemien het vaak over!?

Waarschijnlijk vlieg ik woensdag (onder begeleiding) al weer en dit keer met mijn favoriete Escapade. Mooi groot toestel, vliegt super.

 

Wat je kunt doen, en wat serieus helpt (ik weet het, het klinkt allemaal wat "wazig") is jezelf aan te leren tijdens het vliegen ook een "mentaal beeld" van het vliegtuig te hebben.

Dat kun je gewoon thuis oefenen door met een zender in je handen, en je ogen dicht, proberen voor te stellen wat het vliegtuig doet op stuurbewegingen.
Is een oefening die ik ooit eens (ver voor de tijd van simulators) opgedaan heb toen ik bezig was heli te leren vliegen, en het kost aanvankelijk even wat moeite om jezelf serieus te nemen, maar het werkt écht.
Neem een paar weken lang iedere avond een kwartiertje de tijd, en je zult merken dat je veel beter onthoud wat je hebt gedaan en hoe het toestel dus in de lucht MOET liggen.

Verder zijn er, zoals opgemerkt ook truukjes om als je het echt even niet meer weet, met voorzichtige stuurbewegingen uit te zoeken hoe het vliegtuig in de lucht ligt.
En dan is het zaak, om gewoon niet in de stress te schieten, als het vliegtuig even niet reageert zoals je verwacht, maar direct door te hebben dat je "de andere mogelijkheid moet hebben".

 

Hetzelfde heb ik zo nu en dan met mijn zwever, op hoogte zie ik niet zo goed wat de positie van het vliegtuig is. Net wat Brutus zegt: no stress.....laat het vliegtuig (als er voldoende hoogte is natuurlijk) even z'n weg vervolgen, vaak volgt er een seconde later het aha effect en vervolgen piloot en zijn vliegtuig hun veilige route.....
Succes!

 

Het gaat weer dezelfde kant op als het vorige draadje Willy.
Circuits zijn een prima basis, maar met alleen circuits vliegen kom je niet verder. Tussendoor andere figuren vliegen helpt je begrijpen hoe een toestel reageert en wat hij zal doen als je een bepaalde input geeft.

Het simpelste is een looping. En als dat lukt doe je er twee over elkaar, dat is al weer een stuk lastiger. Of je laat bovenin het hoogteroer los, geeft zelfs iets down en je vliegt rugvlucht..

Vlakke achten vliegen, maar dan wel zo dat je doel is dat het kruispunt van de acht precies recht voor je ligt en steeds op hetzelfde punt (moeilijk om perfect te doen!).

Hele steile circkels vliegen, tot je bijna vol up hebt. En als dut lukt een vlakke acht met steile bochten.

Zo langzaam mogelijk vliegen (op veilige hoogte), bijna vol up, neus redelijk omhoog. Hier leer je dat je hoogteroerknuppel de snelheid bepaalt en het gas je hoogte...Goede oefening voor de landing.
En als dat lukt, weer netjes vlak eruit vliegen zonder extreem te stijgen of dalen.

Dat als aanvulling op circuits. Je zult merken dat de circuits dan ook steeds soepeler gaan.

 

Herkenbaar Willy. Het is ook een kwestie van ervaring. Ik ben op mijn 59e begonnen en vlieg nu 3 jaar. Langzamerhand begin ik met meer vertrouwen te vliegen (heb m'n brevet gehaald) en vlieg steeds minder stuk. De laatste twee waren technische mankementen, waaronder een loslatende vleugel. Maar ook ik heb heel af en toe dat ik het vliegbeeld niet goed interpreteer. Oefenen op de simulator scheelt ook met ervaring opdoen.

 

Stress: Inderdaad, daar schiet ik dan in.
Mijn vaste begeleider heeft al toegezegd, daarmee te gaan helpen.

 

Aan doorzettingsvermogen ontbreekt het gelukkig niet Frits.

 

Bedankt voor je bijdrage Gerben. Ik denk er even over na.

 

Ik herken het probleem, heb het zelf ook regelmatig.
Vooral bij laagstaande zon, dan is elke kist een zwart silouet
Schuin naar je toe vliegen of schuin van je af geeft hetzelfde silouet.
Vaak is het ook een concentratie probleem.

Bij twijfel even "wiebelen" met de rolroeren, dan zie je de kist beter.
De minste last heb je met een groter toestel, die zie je gewoon beter.
En gaat het grotere toestel verder weg als gepland, dan blijf je het nog steeds goed zien.
Een groter toestel past lastiger in de auto maar is veel makkelijker om te vliegen.
Mijn kleinste brandstof kist is 100 gram en na 3 minuten trillen mijn handen.
Vlieg ik 20 minuten met een grote dubbeldekker van 6 kilo dan ben ik nog ontspannen.

Groeten Willem

 

Dank je Willem. Bij laagstaande zon zijn er in de verste hoek al meerdere vliegtuigen bij onze vereniging verloren gegaan door zichtproblemen. Ik stop dan ook met alles dat kleiner is dan 170 span. Daarom zweer ik bij de Escapade .61. Deze laagdekker is aanzienlijk stabieler dan welk hoogdekker schuimpje ook.
Ik realiseer mij heel goed, dat ik geen 20 meer ben, maar waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Misschien ga ik in de toekomst nog wel naar 200cm span op 12s.

 

Misschien reageert p.l. nog wel. Hij heeft mij onlangs zien vliegen. Jammer dat ik nu zijn mooie Senorita kapot heb gevlogen.