Echt een Tantalus weekend, kortom, NET NIET Dank je Bas. Ik snap ook dat je graag iets meer wilt weten dan alleen de uitslag. Het was een echt Tantalus weekend. Hoezo zul je denken? Vrijdagochtend gingen we al op pad omdat we besloten hadden om maar eens naar een caravan te gaan kijken. Die hadden we op internet gevonden in Lichtenvoorde. Helle had de route uitgeprint maar halverwege kwamen we er achter dat die dus nog thuis op de stoel moest liggen. Gelukkig schoot Helle de straatnaam te binnen toen we in Lichtenvoorde op een informatiebord keken. Dus dat zat nog lekker mee. We waren echt super enthousiast over de caravan. Voor de belangstellenden te zien onder: Wisselink Caravans & Campers Lichtenvoorde » Eriba Touring Pan Fam. 320 GT Een hele kleine caravan met een toilet. En hij zag er prima uit. Heel tevreden gingen we met de offerte het pand uit en gingen we richting Osnabruck. Na zo'n 15 kilometer zei Helle: "Ik ben nog niet aan een caravan toe", "het is nog te vroeg, misschien over 5 jaar". Kortom, we blijven nog een paar jaar genieten van het tentleven, ook niets mis mee. Omdat we toch wel een beetje verstrooid waren door de plotselinge ommezwaai in ons denken reden we werkelijk helemaal verkeerd, dwars door en ook weer om Enschede heen en uiteindelijk kwamen we op de snelweg richting Duitsland. Om van alle commotie bij te komen stelde ik voor om in Bad Bentheim even te gaan rondlopen om daar van een Kaffe mit Kuchen te gaan genieten. Bad Bentheim zou wat zijn (had ik wel eens gelezen). Niet dus, eigenlijk niets aan en dus na een kwartier al weer in de auto. En nu op weg naar de wedstrijd. De Google route was zo ongelofelijk slecht (geen afslagnummers e.d) dat we natuurlijk na een grote omweg met heel veel Baustelle's uiteindelijk op het veld aankwamen. Dat veld was uitstekend, mazzel. Ik had Helle uitgenodigd voor een etentje en thuis hadden we al besloten dat het een Griek zou worden. Ook hier de Google routeplanner gebruikt en ook hier klopte helemaal niets van. Uiteindelijk vonden we de Griek gelegen aan een opgebroken straat waar je het riool en wat er doorstroomt kon zien. Maar zo makkelijk laten we ons niet uit het veld slaan. Dus naar binnen. De menukaart liet geen vis of vegetarisch zien dus ook Helle besloot voor een vleesgerecht. En we hadden samen 1 voorgerecht genomen. Zo achterlijk veel voor een voorgerecht heb ik nog nooit gezien en de helft bleef dus over. Nou, en toen de hoofdmaaltijd. Een bord vol met zo ontzettend veel vlees, minstens 500 gram per persoon, verder nog friet en rijst en een salade die hoofdzakelijk uit wekpotten moet zijn gekomen. Door de overdaad aan vlees hadden we beide al snel de eetlust verloren. Dit kun je bij Helle goed zien. Een hand onder het hoofd en de andere hand die met de vork draaiende bewegingen maakt boven en op het bord. Van dit hoofdgerecht bleef zeker 80% over. Jammer van de moeite. We eten graag maar dit was belachelijk. En die Duitsers eten gewoon hun bordje leeg, onbegrijpelijk. De wedstrijd: Want daarvoor waren we gekomen. De zaterdag begon met prachtig weer dat helaas toen de wedstrijd begon verandert was in windkracht 4 en veel wolken. Wel goed thermisch. In Duitsland zie je vaker dat zweefvliegvelden en modelvliegvelden gewoon naast elkaar liggen, zo ook hier. Mijn vermoeden dat zweefvliegvelden niet zo maar willekeurig ergens in het land liggen kwam ook hier uit. Er is gewoon meer thermiek dan op andere terreinen/weilanden. We begonnen strak om 9.30 uur en hebben gevlogen in 3 groepen F3K en 1 groep Mini. Zonder al te veel problemen zijn er 8 rondes gevlogen. Poker en laatste zijn niet gevlogen. 5*2 en AULD daarentegen 2 keer. Heel sneaky en zonder dat ik het door had was er een deelnemer die een beetje aan mijn ontschoten aandacht is. Te weten Michael Böhm, het trainingsmaatje van Jens Kleinert. Ik dacht dat ik goed stond te vliegen maar hij kon er ook echt wat van. Hoe meer ik op hem ging letten hoe meer ik Jens Kleinert zag. Hij had volgens mij hetzelfde T-shirt aan als Jens op de German Open, stond hetzelfde als Jens, gooide zeker zo hoog. Een menselijke kloon dus. Links de kloon van Jens. Ze zijn bezig om de werpstift vast te plakken. En repareren kun je aan Ralf Solinske (rechts) overlaten. In de loop van de dag werd het weer ontzettend veel beter De familie Mini-Twister Uiteindelijk ben ik 2de geworden op 0.01% van de winnaar. Alle taken opgeteld (de pure vliegtijd) komt dit neer op iets van 0.4 seconde. Kortom een echt Tantalus weekend, NET NIET. Deze wedstrijd is een aanrader, het veld is goed, de organisatie liep op rolletjes. De kantine deed zijn best. Erg gezellig, volgend jaar zeker weer maar dan zonder de Griek. Loet P.S. Bas, oplopend heb ik gehaald maar de 2 minuten had niet 1 seconde langer mogen duren. Wat is het toch een moeilijke taak.
Loet, Mocht Helle zich bedenken, ik heb nog wat staan. Mag voor een zacht prijsje weg. Ooit eens gekocht van een Griek.
Loet, dit is werkelijk het meest gedetaileerde verslag dat ik ooit gelezen heb, dank hiervoor!!! Ook een erg leuke foto van de mini Twister. De vleugel komt me bekend voor, is deze niet het restant van de kist die Alex in Odoorn crashte? Al met al weer een mooi resultaat om bij te schrijven op je steeds langer wordende erelijst. Ook geeft zo'n resultaat je natuurlijk erg veel zelfvertrouwen voor Winterswijk. P.s. Je moet maar zo denken beter net niet dan helemaal niet. Bas
Ik voel ergens in de achtergrond een zekere ironie omdat het wedstrijdgedeelte volgens mijzelf toch wel redelijk onderbelicht was.:sleepy: Ja, dat was die bewuste kist. Een oude lijnbesturingswijsheid zegt: "Hij die meedoet aan vele wedstrijden loopt de kans om ooit in de prijzen te vallen". Loet
