Afgelopen weken beetje bij beetje verder gegaan, hier en daar tijd sprokkelen, bruiloft regelen neemt ook een hoop tijd in beslag!
Van ruw aluminium draaien en frezen naar een schaal poot gaat toch weer een hoop tijd in zitten. De harde kantjes moeten vloeistukjes worden en hoeken moeten opgevuld worden alsof het giet stukken zijn. Af en toe pielen hoe een en ander aan te pakken, moet ook nog functioneel sterk zijn.... Het voetje waar het wiel aan zit, de rem pal en de rotatie hevel was een lastig stuk. Hier komen enorm veel krachten op een heel klein stukje metaal te staan. (hangt natuurlijk van je pruts landingen af....maar een kl*t* landing kan er zo maar eens tussen zitten....
) Daarnaast moest het een gietstuk lijken én licht zijn. Pertinax/printplaat, een stalen scharnier as en een aluminium stukje bood de oplossing:
Nu had ik reeds de veerstrut gedraaid maar had nog geen voorziening om het zaakje bij elkaar te houden. Eerst zat ik aan een interne sleuf te denken zodat de bovenste pen er niet uit kan vallen maar dat zou de constructie verzwakken, de schuifbuizen zijn al relatief dun en een sleuf er in zouden deze buizen aanzienlijk verzwakken. Een goed idee kwam van Mendelt Spanninga die een interne bout voorstelde. Zo kun je de spanning van de veer afstellen én ook de lengte van het uitveren wat erg belangrijk is om het zaakje goed in de wielbak te passen bij intrekken. Zie foto hieronder hoe het in elkaar zit. De schroefdraad pen is M3 en het kopje is iets afgedraaid zodat hij door het M5 gat van de ballink past.
En nu het handeltje prepareren voor de winterwit
. Kwestie van epoxy, 2K autofiller en een handje vol zoetvijltjes. Kost wat tijd maar het resultaat mag er zijn. Nog een paar schroefjes en instruction plackards en het is zo goed als klaar. Verder met de rest.
Groetjes,
Gerald
Zo lijkt het al aardig wat:
Van ruw aluminium draaien en frezen naar een schaal poot gaat toch weer een hoop tijd in zitten. De harde kantjes moeten vloeistukjes worden en hoeken moeten opgevuld worden alsof het giet stukken zijn. Af en toe pielen hoe een en ander aan te pakken, moet ook nog functioneel sterk zijn.... Het voetje waar het wiel aan zit, de rem pal en de rotatie hevel was een lastig stuk. Hier komen enorm veel krachten op een heel klein stukje metaal te staan. (hangt natuurlijk van je pruts landingen af....maar een kl*t* landing kan er zo maar eens tussen zitten....
) Daarnaast moest het een gietstuk lijken én licht zijn. Pertinax/printplaat, een stalen scharnier as en een aluminium stukje bood de oplossing:
Nu had ik reeds de veerstrut gedraaid maar had nog geen voorziening om het zaakje bij elkaar te houden. Eerst zat ik aan een interne sleuf te denken zodat de bovenste pen er niet uit kan vallen maar dat zou de constructie verzwakken, de schuifbuizen zijn al relatief dun en een sleuf er in zouden deze buizen aanzienlijk verzwakken. Een goed idee kwam van Mendelt Spanninga die een interne bout voorstelde. Zo kun je de spanning van de veer afstellen én ook de lengte van het uitveren wat erg belangrijk is om het zaakje goed in de wielbak te passen bij intrekken. Zie foto hieronder hoe het in elkaar zit. De schroefdraad pen is M3 en het kopje is iets afgedraaid zodat hij door het M5 gat van de ballink past.
En nu het handeltje prepareren voor de winterwit
. Kwestie van epoxy, 2K autofiller en een handje vol zoetvijltjes. Kost wat tijd maar het resultaat mag er zijn. Nog een paar schroefjes en instruction plackards en het is zo goed als klaar. Verder met de rest.Groetjes,
Gerald
Zo lijkt het al aardig wat:
