Reparatie Flamingo romp

[Ariel]

Januari 2011,.....Ik ga de Flamingo weer repareren voor de volgende vintage Glider meeting.
Ondanks de crash heb ik toch een fijne dag gehad.

vintage-glider-wintertreffen-16-januari-2011-a-4

Johannes




Hm, ... intussen zijn er al vele meetings geweest en mijn Flamingo is nog niet klaar.

September 2013,..... Vanavond ben ik begonnen met de reparatie van de Flamingo romp.

Als eerste heb ik de schade goed bekeken en een plan van aanpak gemaakt.
Zelf vind ik het belangrijk dat vooraf alle bewerkingsstappen tot het einde doordacht zijn.
Een verkeerde bewerkingsvolgorde kan leiden tot onnodig veel extra werk.

Bij mijn romp heb ik ervoor gekozen om hem opnieuw volledig te lakken.
De oude lak wordt niet helemaal verwijderd, maar alleen bij plekken war mogelijk beschadigingen in het laminaat zitten. Een scheur in de lak kan betekenen dat ook het laminaat eronder beschadigt is.

Op deze foto is een scheur in de lak te zien. Dus ga ik daar de lak verwijderen voor nader onderzoek. Nu ik toch bezig ben wil ik de romp weer volledig herstellen.

De volgende stap is het uitrichten van de romp en de breuklijnen met CA-lijm zo goed mogelijk verlijmen. Afhankelijk van de schade is het in sommige gevallen beter om eerst deelstukken aan elkaar te lijmen en met glasweefsel en epoxy te repareren. Daarna kunnen deze gerepareerde stukken worden samengesteld tot een geheel, uitgericht en verder afgewerkt worden.
Bij mijn romp heb ik het losse stuk van de romp zo goed mogelijk in positie gebracht en verlijmd. Helemaal perfect is het niet gelukt, geen probleem dit wordt later met extra glasweefsel en epoxy gecorrigeerd.
Nu laat ik de CA-lijm goed uitharden.

Volgende week dinsdag gaat het weer verder.

Johannes

 

[Japie.G]

atijd leuk om mee te lezen! Maak er weer wat moois van!

 

[Terence]

Leuk dat je hem weer gaat repareren Johannes.
Ben benieuwd hoe je een en ander aanpakt met laminaat opbouwen etc.

Terence

 

[jacobbos]

Heerlijk, De Professor is weer aan de slag, gaan we weer veel van leren!

JB

 

[Fotor]

Johannes, bij voorbaat dank voor deze handleiding.

 

[Ariel]

Voordat ik begin met schuren en lamineren wordt de romp gewogen.
Na de reparatie mag de romp niet zwaarder zijn.
Tenminste dat is het streven, of het lukt durf ik niet te zeggen.

Een goede voorbereiding is het halve werk.
De benodigde gereedschappen, hulpmiddelen en materialen liggen nu klaar.

Met een aangedreven handgereedschap kan het composiet eenvoudig en snel bewerkt worden.
Een ruim assortiment schuurschijfjes, kapjes en tonnetjes is natuurlijk een luxe, .... met minder kan het ook.

Het slijpstof is slecht voor de gezondheid en daarom is het verstandig een stofmasker te gebruiken tijdens het slijpen en een stofzuiger!

Voor het reinigen vaan de romp gebruik ik Aceton, water en een schuursponsje.
Droogdeppen met een stuk papier.

Een optimaal resultaat van de reparatie is niet alleen afhankelijk van het gebruikte weefsel en de sterkte van de epoxy, maar ook van het voorbehandelde oppervlak.

Het epoxy moet zich kunnen hechten aan het oppervlak!

En dat gaat prima met een oppervlak wat
schoon en droog is en voldoende ruwheid heeft!

De epoxy wordt aangebracht over een uitgeharde epoxylaag, dus is het een mechanische verbinding en geen chemische verbinding!
Het epoxy moet zo goed mogelijk in het oppervlak kunnen kruipen.

Een epoxy harder op Amine basis heeft de eigenschap om tijdens de laatste fase van uitharding vooral bij een koude en vochtige omgeving een wasachtig laagje de vormen, de zogeheten Amine blush. Dit laagje kan een goede hechting van de epoxy belemmeren.

Er zijn wel epoxy systemen in de handel die geen of weinig last hebben van blushing.


Omdat ik niet weet welk epoxy systeem voor mijn Flamingo romp is gebruikt en onder welke omstandigheden (vocht, koud) deze is gemaakt moet ik vanuit gaan dat zich Amine blush gevormd heeft.
Dus de misschien aanwezige blush verwijderen lijkt me verstandig in het belang voor een optimale hechting.
Er zijn wel technieken om vast te stellen of er Amine blush aanwezig is. De eenvoudigste methode is om een speciale testvloeistof op het te testen oppervlak te sproeien. Aan de soort verkleuring van de testvloeistof kan je afleiden of er geen, weinig of hoge concentratie blush aanwezig is.

De blush is makkelijk te verwijderen met gewoon water.
Eerst het oppervlak ontvetten met Aceton en daarna met water en schuursponsje de blush wegboenen.
Daarna meteen het oppervlak met papier droogdeppen om het losgemaakte Amine blush weg te halen zodat het zich niet opnieuw aan het epoxy oppervlak kan hechten.

Tegenwoordig voer ik een reparatie uit zoals hierboven beschreven.
Vroeger negeerde ik Amine blush en begon met het schuren zonder eerst het oppervlak te reinigen.
Terugkijkend kan ik zeggen dat een aangebrachte epoxylaag nooit heeft losgelaten.
Mijn conclusie is,.... dat het probleem "amine blush" bij modelbouw epoxyrompen verwaarloosbaar is.

Doch adviseer ik iedereen om eerst het oppervlak te reinigen en dan pas beginnen met schuren.


Nu heb Ik de romp plaatselijk gereinigd, daar waar geschuurd moet worden.
Nadat het oppervlak volledig gedroogd is, kan ik eindelijk beginnen met het schuren.

De meest eenvoudige methode zou zijn om aan de binnenkant van de romp over de scheuren wat glasweefsel met epoxy aan te brengen, buitenkant vlak schuren en de kieren opvullen met plamuur, lak overheen en klaar.

Goed uitgevoerd zou zo een reparatie sterk genoeg zijn maar de romp wordt dan wel onnodig zwaarder, en dat wil ik niet.

Om zonder gewichtstoename de schade te herstellen kies ik voor de lasmethode.
Net zoals bij een houten lasverbinding.
Bij hout is de lasverhouding ca. 1 : 10 en hoger, maar bij glasvezel is dat ca. 1 : 50 en bij koolstof ca. 1 : 100 of hoger.
In de praktijk is dat moeilijk de realiseren dus doe ik dat een beetje op gevoel.

Bij mijn Flamingo romp ga ik vanaf de breuklijn over een afstand tussen de 10 en 20 mm het laminaat geleidelijk aan wegschuren. Bij de breuklijn blijft alleen nog wat flinterdun materiaal staan.
Plaatselijk kleine gaten is geen probleem.


Vanwege de complexe breuk kies ik ervoor om de breuklijnen in gedeelten te repareren.

Het schuren vergt wat oefening en is ook een kwestie van durven.
De keuze van welk schuurgereedschap te gebruiken is zeer persoonsgebonden.
Experimenteren, ...... dan ontdek je vanzelf wat lekker gaat!

Voor het grove voorschuren heb ik slijpkorrel 80 gebruikt en afgewerkt met korrel 120.
Voor een goede hechting van de epoxy op het laminaat wil ik graag ruwheid hebben,
korrel 80 zou een uitsteken oppervlak opleveren.
Maar ik moet kijken naar de verhouding van, .... hoe dik is mijn laminaat van de romp ten opzichte van de slijpkorrel die zijn sporen achter laat op de vezels!

Uiterst belangrijk is het stofvrij maken van het geschuurde oppervlak.
Dat kan gedaan worden met een kwast, stofzuiger of met perslucht.
Ik kies voor de stofzuiger en daarna nog met geconditioneerde perslucht schoonblazen.
Het geschuurde oppervlak niet meer aanraken i.v.m. huidvet!

Op de foto zijn de beschadigde vezels goed te zien. Pas na het verwijderen van de witte lak werd de omvang van de beschadigingen zichtbaar.

De romp is nu klaar voor het lamineren.

Volgende week weer verder.

Johannes

 

[Lyckele]

Heerlijk om weer in de schoolbanken te zitten en te "leren"
van de Meester! Nuttige info komt mijn koppie weer binnen

Zie alweer uit naar de volgende les Johannes!

 

[jacobbos]

Fantastisch om via de foto's en tekst alweer te zien dat hier weer top-kwaliteit geleverd word. Mooi feuilleton wordt dit weer!

Groet,

Jacob

 

[Piet G]

Hoi Johannes,

goed te zien dat er nog steeds echte modelbouwers zijn!!
Complimenten voor je mooi werkt.

groet,
Piet G

 

[Japie.G]

Dit is echt geweldig leerzaam. Dit topic staat in mijn bookmarks lijstje. Bedankt man!

Heb je nu een scherpe begrenzing qua schuurdiepte, en leg je daar straks nieuw weefsel 'in'? Of.. Hoe moet ik dat zien? Je wilt straks geen 'bobbel' krijgen op de overgang van geschuurd gebied naar onbehandeld gebied? Dat zou mij dan weer gebeuren waarschijnlijk. Ben benieuwd naar het vervolg!

 

[Ariel]

Hoi Johannes,

goed te zien dat er nog steeds echte modelbouwers zijn!!
Complimenten voor je mooi werkt.

groet,
Piet G

Hoi Piet,
Bedankt voor je compliment!
De echte modelbouwers zijn er nog steeds en ik ga vanuit dat er nog vele zullen komen!

Johannes

 

[Ariel]

Lamineren met epoxyhars.

Een goede werkvoorbereiding is belangrijk!
Alle benodigde materialen en gereedschappen vooraf klaarzetten!
Er mag later geen tijd verloren gaan door nog van alles te zoeken.

Het aangemaakte hars wacht niet!!!

Omdat mijn romp van glasweefsel is gemaakt gebruik ik voor de reparatie ook glasweefsel en zeker geen koolstof of ander soort vezel!
Waarom ik geen ander soort vezel voor deze reparatie wil gebruiken heeft te maken met het feit dat de verschillende versterkingsmaterialen zich niet alleen door trek- en druksterkte, maar vooral door de rek onderscheiden.
De rek is bij glas 2 - 4 keer zo hoog als bij koolstof of Aramide!
Wat betekend dat?
Als we beide materialen met elkaar combineren, neemt als eerste het materiaal met de mindere rek twee tot drie keer meer kracht op als glas en zal daarom als eerste breken. De breuksterkte van glas heeft dan geen betekenis meer, het onderdeel breekt.

De oorspronkelijke vezelrichting aanhouden zou theoretisch correct zijn maar praktisch is dat bijna onmogelijk.
Een prima oplossing is om meerdere lagen glasweefsel van ca. 50g/m² te gebruiken of 105g/m² keperweefsel.
Andere weefsels zijn volgens praktijkervaringen minder of zelfs ongeschikt.
Ook veel grotere rompen kunnen daarmee prima gerepareerd worden.

Welk merk epoxy voor de reparatie gebruikt wordt doet er niet toe maar wel de eigenschappen ervan!
Voor een sterke lasverbinding is alleen epoxy met een lage viscositeit geschikt.
Zoals al eerder beschreven moet het epoxyhars diep in het oppervlak kunnen kruipen voor een goede hechting.
Geen verdunner gebruiken!
De twee componenten exact afmeten volgens de opgave van de fabrikant is zeer belangrijk!
Dit is één van de weinige punten waarvoor deze kunststof gevoelig is.
Stel je voor, er is een gezelschap waarbij meer vrouwen dan mannen zijn uitgenodigd. Niet leuk voor een aantal vrouwen die blijven zitten.
Elke molecuul moet een partner vinden anders blijven sommige aan de kant staan.
En dan kan het gebeuren dat de kunststof niet hard wordt.


Aan de slag

Stukjes glasweefsel heb ik altijd op voorraad in een afsluitbaar doosje.
Deze stukjes glasweefsel zijn onder een hoek van ca. 45° uit het doek geknipt.
Bij de breuk wil ik de vezels zoveel mogelijk kruislings onder een hoek van ca. 45° hebben liggen. Dat geeft een bijna isotroop laminaat.

Hars en harder heb ik zo exact mogelijk afgemeten en goed geroerd.
Daarna het mengsel overgegoten in een nieuwe beker.

Nu wordt eerst het geschuurde oppervlak met epoxy ingesmeerd.

Met een verfbrander wordt het epoxy verwarmd tot ca. 50° C.
Het is nu waterdun en kan daarom goed in het oppervlak kruipen.

De glasweefsel stukjes worden nu stuk voor stuk aangebracht met een kwast en
dat gaat erg makkelijk.

Belangrijk is dat de holtes weer worden opgevuld met glasweefsel.
Door over de romplijn te kijken zie je waar nog materiaal mist.
Al het materiaal wat teveel is aangebracht moet later ook weer worden verwijderd!

Johannes

 

[Fotor]

Johannes, wederom dank. Ik wil snel beginnen aan mijn Mystique romp. De Fantasy romp is inmiddels wat eenvoudiger gerepareerd, voor de Mystique wil ik deze methode gaan gebruiken.

Ik heb naar aanleiding van je verhaal nog enkele vragen.
- Waarom giet je de epoxy over in een nieuwe beker? Om de 'ongemengde' resten zoveel mogelijk weg te halen?
- Verwarm je ook nog na het aanbrengen van het weefsel?
- Heeft het zin de flessen hars en harder van te voren even in warm water te zetten in plaats van na aanbrengen verwarmen met de fohn? Ook verwarming vooraf maakt de epoxy dunner, nadeel is misschien dat de werktijd korter wordt.
- Hoeveel lagen glasstukjes breng je ongeveer aan? Dit zal natuurlijk afhankelijk zijn van de dikte van de oorspronkelijke romp, maar dan weet ik ongeveer wat ik kan verwachten.

 

[Ariel]

Ik heb naar aanleiding van je verhaal nog enkele vragen.
- Waarom giet je de epoxy over in een nieuwe beker? Om de 'ongemengde' resten zoveel mogelijk weg te halen?

Inderdaad, om heel zeker van te zijn dat ik alleen goed gemengd epoxy aan het verwerken ben.
In de eerste beker kan aan de rand nog slecht gemengde epoxy zitten.
Als ik dan met de kwast deze per ongeluk meeneem geeft dat uiteraard problemen betreffende uitharding en eindsterkte.

- Verwarm je ook nog na het aanbrengen van het weefsel?

Ja, maar pas nadat de romp spuitklaar is. Het temperen is zeer belangrijk, maar daarover later meer.

- Heeft het zin de flessen hars en harder van te voren even in warm water te zetten in plaats van na aanbrengen verwarmen met de fohn? Ook verwarming vooraf maakt de epoxy dunner, nadeel is misschien dat de werktijd korter wordt.

Indien de harder door en door dik uitziet zoals oude honing is dat een teken dat hij te koud is. Even in warm water ca. 30°C zetten om te ontdooien.
Elke fabrikant geeft voor zijn harssystemen aan hoelang ze bruikbaar zijn!
Meestal is dat maar twee jaar. Altijd goed afgesloten bewaren want de harder neemt vocht op en kan daardoor onbruikbaar worden.

Hars en harder voorverwarmen doe ik niet, maar zorg er wel voor dat mijn werkomgeving minimaal 20°C is.
Inderdaad, de verwerkingstijd wordt korter naarmate het epoxymengsel warmer wordt.

Voorverwarmde epoxy zal snel afkoelen nadat het met de kwast op de romp wordt aangebracht en daardoor niet maximaal in het oppervlak kruipen.
Daarom gebruik ik de fohn zodat het hars en de romp op temperatuur kunnen komen.

- Hoeveel lagen glasstukjes breng je ongeveer aan? Dit zal natuurlijk afhankelijk zijn van de dikte van de oorspronkelijke romp, maar dan weet ik ongeveer wat ik kan verwachten.

Hoeveel lagen worden aangebracht is achteraf moeilijk te zeggen omdat bij de breuk de meeste stukjes worden aangebracht en naar buiten steeds minder.
Het 50g/m² weefsel is ca. 0,06mm dik.
Als je glasweefsel ter grote van een A3 vel in stukjes knipt zou je genoeg moeten hebben voor je reparatie.

Johannes

 

[DirkSchipper]

Inderdaad, om heel zeker van te zijn dat ik alleen goed gemengd epoxy aan het verwerken ben.
In de eerste beker kan aan de rand nog slecht gemengde epoxy zitten.
Als ik dan met de kwast deze per ongeluk meeneem geeft dat uiteraard problemen betreffende uitharding en eindsterkte.

Ik doe dat niet. :schrik:
Daarentegen doe ik de allerlaatste slag roeren met de kwast en draai dan ook de beker rond. Goed met die kwast de boden en wand van de beker langsgaan. Kruislings bewegen, ... Zo heb ik gegarandeerd alle epoxy uit alle hoeken en gaten gemengd. Ik check dat met enige regelmaat door de volgende dag het uitgeharde restje uit de beker te drukken. Dat mag aan de randen nergens kleverig zijn, maar overal netjes 'droog' uit die beker komen.
Het nadeel van overgieten is, dat als je inderdaad restjes harder of hars niet vermengd hebt, de verhoudingen in het overgegoten deel niet meer kloppen. Dit wordt belangrijker naarmate de aangemaakte hoeveelheid kleiner wordt. Ik maak best vaak 1 of 2 gr hars met 0,4 - 0,8 gr harder aan ...

Indien de harder door en door dik uitziet zoals oude honing is dat een teken dat hij te koud is. Even in warm water ca. 30°C zetten om te ontdooien.
Elke fabrikant geeft voor zijn harssystemen aan hoelang ze bruikbaar zijn!
Meestal is dat maar twee jaar.

Dik als honig is eigenlijk altijd koud, en dan helpt verwarmen dus.
Maar als je (m.n. de harder) lang laat staan, zeker bij lage(re) temperaturen, dan gaat die kristalliseren. Dan is 30 gr niet meer voldoende. Meestal moet de gekristalliseerde component dan een (paar) uur op 50-70 gr warm blijven, en tussendoor regelmatig goed schudden. Dit is niet schadelijk (voor de ongemengde) componenten.
Afgelopen weekend heb ik de epoxyvoorraad alweer uit mijn (onverwarmde) garage naar binnenshuis gehaald!

Altijd goed afgesloten bewaren want de harder neemt vocht op en kan daardoor onbruikbaar worden.

Vocht tast idd. de eind kwaliteit van de epoxy fors aan. Dus altijd meteen weer de fles afsluiten!

 

[DirkSchipper]

Omdat mijn romp van glasweefsel is gemaakt gebruik ik voor de reparatie ook glasweefsel en zeker geen koolstof of ander soort vezel!
Waarom ik geen ander soort vezel voor deze reparatie wil gebruiken heeft te maken met het feit dat de verschillende versterkingsmaterialen zich niet alleen door trek- en druksterkte, maar vooral door de rek onderscheiden.
De rek is bij glas 2 - 4 keer zo hoog als bij koolstof of Aramide!
Wat betekend dat?
Als we beide materialen met elkaar combineren, neemt als eerste het materiaal met de mindere rek twee tot drie keer meer kracht op als glas en zal daarom als eerste breken. De breuksterkte van glas heeft dan geen betekenis meer, het onderdeel breekt.

Hierover bevat de laatste "Aufwind" een zeer uitgebreid en goed artikel, waarin alles ook wiskundig goed wordt onderbouwd. Dat gaat te ver om hier te reproduceren, en eerlijk gezegd heb ik dat ook niet allemaal nagerekend. Maar duidelijk is wel dat het toevoegen van b.v. koolvezel aan een glasvezelconstruktie in eerste instantie reslteert in een VERZWAKKING! Pas nadat een bepaalde hoeveelheid van de toevoeging is bereikt wordt weer identieke sterkt bereikt. Pas na nog meer toevoegen wordt een toename van de sterkte gerealiseerd. Het resultaat van een goed gedimensioneerde toevoeging is dat het eindresultaat ALTIJD zwaarder is dan een evensterke uitvoering in alleen glas.

Deze effecten zijn volledig toe te rekenen aan het onderscheid in elasticiteit van de ingezette vezels. Hoe groter het verschil, hoe sterker het effect. Daarom is koolvezel toevoegen aan glas een minder goede keuze dan Aramide aan glas toevoegen, of kool aan aramide toevoegen. In de laatste gevallen is het elasticiteitsverschil kleiner. Maar het speelt nog steeds een vergelijkbare (kleinere) rol!

Kortom:
Mengen van vezels: niet doen! Tenzij je zeer goed weet waarmee je bezig bent.

Dirk.

 

[Ariel]

Ik doe dat niet. :schrik:
Daarentegen doe ik de allerlaatste slag roeren met de kwast en draai dan ook de beker rond. Goed met die kwast de boden en wand van de beker langsgaan. Kruislings bewegen, ... Zo heb ik gegarandeerd alle epoxy uit alle hoeken en gaten gemengd. Ik check dat met enige regelmaat door de volgende dag het uitgeharde restje uit de beker te drukken. Dat mag aan de randen nergens kleverig zijn, maar overal netjes 'droog' uit die beker komen.
Het nadeel van overgieten is, dat als je inderdaad restjes harder of hars niet vermengd hebt, de verhoudingen in het overgegoten deel niet meer kloppen. Dit wordt belangrijker naarmate de aangemaakte hoeveelheid kleiner wordt. Ik maak best vaak 1 of 2 gr hars met 0,4 - 0,8 gr harder aan ...

Wat maakt het uit, als er na het overgieten nog kleine restjes niet goed gemengd hars achterblijft in het mengbekertje?
Ook giet je niet over dan nog veranderd je mengsel niet.
Goed roeren is sowieso een must!

Inderdaad, hoe kleiner de hoeveelheid aangemaakte hars is, des te kritischer wordt
het.
Zulke kleine hoeveelheden epoxyhars als jij beschrijft zal ik uiterst zelden aanmaken.
Behalve met UHU Plus Endfest 300.
Maar krijg ik het in mijn hoofd om het toch te doen, dan meng ik dit niet meer in een bekertje maar op en PE plaatje met een spateltje en niet met de kwast.

De volgende dag het uitgeharde restje uit de beker breken en voelen of er nergens kleverige plekken zijn?
Eerlijk gezegd interesseert mij dat helemaal niet.
Sterker nog, na gebruik gooi ik de beker direct weg en kijk er niet meer na.

Wel doe ik aan kwaliteitscontrole zoals je op het volgende plaatje kan zien.

Want wat mij interesseert is het volgende:
Wat heb ik erop gesmeerd en hoe is de kwaliteit van dit monster!

Johannes

 

[DirkSchipper]

Wat maakt het uit, als er na het overgieten nog kleine restjes niet goed gemengd hars achterblijft in het mengbekertje?

Gesteld dat je exact de goede hoeveelheid hars en harder hebt afgewogen. Je begint met een van de twee, daarna de andere erbij. Dan roeren. Als je dan niet goed roert, blijft er van de eerste (die zit nl. onderin) een restje in de hoekjes zitten. Dat betekent dat er van de andere teveel in het mengsel zit. De oorspronkelijk afgewogen verhouding klopt dan niet meer.
De hoeveelheid achtergebleven ongemengd 'spul' is dan een maat voor hoe zeer de verhoudingen gewijzigd zijn. 0,1 gr op 1 à 2 gr is 5% tot 10%. Een onacceptabel verhoudingsverschil. Als je de uitgehard hars de volgende dag schoon uit het bekertje kunt drukken, zonder kleverigheid, weet je ook dat je goed gemengd had.

Wat heb ik erop gesmeerd en hoe is de kwaliteit van dit monster!

Kun jij adhv. die uitgeharde druppel bepalen of de verhouding goed is geweest? De sterkte dus optimaal?
Ik kan dat in ieder geval niet. Blijft het taai, of kleverig, daarna houden mijn criteria op ... :-(

 

[Ariel]

Gesteld dat je exact de goede hoeveelheid hars en harder hebt afgewogen. Je begint met een van de twee, daarna de andere erbij. Dan roeren. Als je dan niet goed roert, blijft er van de eerste (die zit nl. onderin) een restje in de hoekjes zitten. Dat betekent dat er van de andere teveel in het mengsel zit. De oorspronkelijk afgewogen verhouding klopt dan niet meer.
De hoeveelheid achtergebleven ongemengd 'spul' is dan een maat voor hoe zeer de verhoudingen gewijzigd zijn. 0,1 gr op 1 à 2 gr is 5% tot 10%. Een onacceptabel verhoudingsverschil. Als je de uitgehard hars de volgende dag schoon uit het bekertje kunt drukken, zonder kleverigheid, weet je ook dat je goed gemengd had.

Dirk, ik snap je verhaal volledig en begrijp het ook.

Maar waar het mij om gaat is een simpele romp reparatie handleiding voor de gewone modelbouwer.

Zoals ik schrijf:
Hars en harder correct afmeten, goed roeren, overgieten en verwerken.
Degene die deze procedure volgt zal zo een rompreparatie succesvol kunnen afronden.

Uiteraard ga ik niet uitleggen dat je 2 gram epoxymengsel in een beker aangemaakt niet hoeft te proberen over te gieten.
Hierbij ga ik vanuit dat de gewone modelbouwer slim genoeg is om te snappen dat dit geen zin heeft.

Uiteraard is iedereen vrij in hoe die het wil doen. Gelukkig maar!

Kun jij adhv. die uitgeharde druppel bepalen of de verhouding goed is geweest? De sterkte dus optimaal?
Ik kan dat in ieder geval niet. Blijft het taai, of kleverig, daarna houden mijn criteria op ... :-(

De uitgeharde druppel is geschikt voor het meten van de daadwerkelijke sterkte van de epoxy. Welke technieken er worden gebruikt wil ik graag later in een ander draadje bespreken en laten zien.

Als dit monster kleverig en/of taai aanvoelt dan kan je van uitgaan de reparatie mislukt is.

Zo een kwaliteitscontrole is voor een rompreparatie niet nodig, maar wel leuk om de doen.

Johannes

 

[DirkSchipper]

Helder. ik zal je verhaal niet verder off-topic halen. ;-)