Iedere taalkundig onderlegde zal je kunnen vertellen dat dat vraagteken daar geheel terecht staat, en niets met onzekerheid van mijn kant over het betreffende onderwerp van doen heeft, maar ALLES met twijfeling of de gesprekspartner de boodschap begrepen heeft.
Aangezien ik de 5-jarige MAVO
(Ik was zo goed dat ze me een jaartje langer wilden houden om méér schoolgenoten van mijn brede algemene ontwikkeling te laten profiteren) afgesloten heb met het cijfer 8 voor Nederlands, voel ik mij aangesproken. Dit gezegd hebbende:
In bovenstaande quote is het "vertwijfeling" of gewoon simpelweg "twijfel".
Bert, ik begrijp dat je in een discussie met Jan een bepaalde vorm van vertwijfeling en/of twijfel voelt opkomen. Dit dien je echter NOOIT te ventileren, (ook niet mechanisch met die in 100% overcapaciteit werkende ventilators op je schip) want hij gaat dat onmiddellijk tegen je gebruiken en dan ben je (weer) de Sjaak. (Wie dat dan ook maar moge zijn.)
Brutus zei:
Dat vraagteken is rudimentair van de vraag "heb je dat begrepen, ja?" en drukt op generlei wijze mijn eventuele onzekerheid uit, en ik heb zeker geen twijfel over de kwaliteit van het Grolsche Godenvocht.
Na een vraag hoort er nooit een komma te staan. Na een vraag hoort er een vraagteken te staan, anders is het geen vraag. Wat zou anders de functie van een vraagteken zijn?
Bovendien hoort een vraag (nieuwe zin) te starten met een hoofdletter. Correcte spelling zou dus zijn: "Heb je dat begrepen?" Met eventueel complementair daaraan het woord "Ja?" om echt 100% zeker te weten dat de gesprekspartner het geheel verstaan en begrepen heeft.
Vervolgens verwacht je ook nog een soortement terugkoppeling in de vorm van hoofdschudden als dat niet het geval is of ja-knikken als het wél het geval is.
De laatste vorm van communicatie (non-verbaal) kan ik je aanraden als die ABC in jouw vetput weer eens meer dan 80 dB(A) aan herrie produceert. Zeker als de koekoeks dicht zijn.
Iets is niet "rudimentair van" maar gewoon rudimentair.
Betekenis: Iets "wat zich niet meer verder ontwikkelt".
De vraag die dan onmiddellijk bij mij opkomt is:
"WAT ontwikkelt zich bij Bert niet meer verder?"
Ik zal deze vraag verder in het midden laten, maar wellicht dat andere vaste Bergbewoners zich daarover kunnen uitlaten.
Ik ken ze, dus dat gaan ze doen.
(Glazen bol onnodig)
Brutus zei:
...en drukt op generlei wijze mijn eventuele onzekerheid uit, en ik heb zeker geen twijfel over de kwaliteit van het Grolsche Godenvocht.
Aha! Dacht ik het niet? "eventuele onzekerheid". Dus tóch! En niks rudimentair, het is er en kan zich nog steeds ontwikkelen.
Maar... Zoals een in het westen des lands bekend ex-sportman ooit zei:
"Elluk nadeil hep s'n foordeil... Maar dat is lauchiesch natulluk."
Er is dus "iets" aanwezig wat zich bij Bert kan ontwikkelen.
Wat dat is, laat ik wederom in het midden.
Vaste bergbewoners... Enfin, zelfde liedje tot en met "(glazen bol onnodig)".
"Godenvocht"... ik héb wat met die term. Ooit zeiden de ouwe grieken dat goden nectar dronken en ambrozijn aten.
Wel eens nectar gedronken? Ik kan je het niet aanraden. Geeft een vreselijk knoeiboel op je overhemd. Plakt als een malle. Wij mensen zijn daar niet voor uitgerust. Bijen wel. Maar aangezien ik geen bij ben...
Dus alles wat zich met de titel "godenvocht" tooit of laat tooien is per definitie niet te pruimen.
Gelukkig ben ik geen kenner van bieren. Ik drink dit vocht slechts zelden, alleen bij uiterste noodzaak. Bijvoorbeeld als ik op een warme zomerdag weer eens een paar kilometer hard gelopen heb. Dan beantwoordt een koel biertje precies aan het doel waar het voor is: het snel aanvullen van het teloor gegane lichaamsvocht. Het zal mij dan coaxiaal aan mijn *nus oxideren welk merk er op het etiket prijkt; het verschil proef ik toch niet, behalve één merk: J*piler. Ooit bood mijn echtgenote mij zo'n fles aan, maar na één slok ging de rest van de inhoud van het flesje door het toilet. Zelfs de gootsteen wilde ik hier niet mee verontreinigen.
Onder andere omstandigheden troost ik mij met een klein glaasje bekend bruin kruidenbitter. Als 'ie maar ijs- en ijskoud is.
