Dutch rol?

Ik heb het (leuke) kistje van Houtjesplakker een paar x zien vliegen en de wiebeltjes geobserveerd.
Lijkt op vlieggedrag van een zeer licht kistje met een storend (vuile potmeter) van een richtingsroerservo. (Deze mogelijkheden zijn allen door plakker geëlimineerd).

De wiebeltjes zie je eigenlijk alleen als er turbulentie is (bij stille dikke lucht minder)... en zie je snel beginnen en langzaam ( in hooguit 2 tellen) uitdempen. (overigens alles moeilijk waarneembaar... het zijn snelle beweginkjes) je moet er echt op letten. Denk dat veel RC vliegers dit in het geheel niet opvallen/zien).

Ik acht het ook mogelijk, dat het kistje (met name de vleugel) tov de romp (+ electronica, motor, accu) dermate licht is, dat een minimaal werveling rond de vleugel (of stabilisatie/stuurvlakken) al het begin van de wiebel inluidt. (en de draft van de prop).

Het vleugeltje is super strak en licht gebouwd... derhalve kwam ik tijdens de testvlucht met de opmerking, dat indien het vleugeltje een onderdeel van de oscilatie/resonantie vormt , dit mogelijkerwijs te doorbreken is, door het gewicht aan de tippen iets te veranderen... in dit geval ietsje te verzwaren.
Zomaar iets om eenvoudig te proberen... paar grammetjes op het uiterste van de tip..

Uit mijn tijd van vrije vlucht kistjes en werpmodellen, gingen de kistjes na de nodige herstellingen (lees verzwaring) ook steeds stabieler vliegen ( ze waren dan ook zo weer beneden).

Dit schrijvende, herinner ik mij ook een dergelijk vlieggedrag bij de Jodel Robin ( vleugel met halverwege omhoog gaande tips ( relatief veel V stelling)), die gedroeg zich ook bij wat meer turbulent weer aanzienlijk meer wiebeliger dan een soortgelijke kist met minder V stelling.
 
Peter, als ik je beschouwing goed begrijp zou er in analogie met het pompen om de dwars-as als gevolg van een bepaalde overstabiliteit er nu een overstabiliteit om de top-as en langs-as zijn. Lijkt mij een mogelijk verklaring.

Met de grootte van het kielvlak heb ik al geëxperimenteerd. Dit is inmiddels ca 50% groter dan op tekening. Zonder dat dit enige resultaat had op het waggelen. Nog een groter kielvlak??

Je veronderstelling dat het waggelen niet optreedt bij het vliegen van cirkels is niet juist. Bij het vliegen van cirkels gestuurd of ongestuurd als ”vrije vlucht” gevlogen, groot of klein, treedt het schommelen op.

Verfbrandertje, na het aanbrengen van tabulators op het kielvlak gaan er gewichtjes aan de tippen. Niet geprobeerd is altijd mis.

Daarna rest mi alleen nog het waggelen accepteren of het maken van een nieuwe vleugel.

Houtjesplakker
 
Een vv-wedstrijdmodel heeft bijna per definitie een (te) klein) kielvlak: dit vergroot de neiging om een ruim getrimde bocht na verstoring te verkleinen naar een veel kleinere draaicirkel die evenwel stabiel is.
Dit is nu juist het ''geheim'' achter die zogenaamde ''thermiekgevoeligheid'' van het ene model tov het andere.
??? Hoe kun je dat weten?
Bij een VV-model kun je die trim er toch niet uithalen?! Anders is het geen VV-model ...
 
@Hans, ik ga nog eens goed kijken naar het gedrag van dat kistje, maar ik denk nog steeds dat je je kielvlak nog veel groter moet maken (V-stelling verkleinen).
Wat je wel ook nog kunt controleren: zwaartepuntsligging dmv stabiliteitsproef; te voorlijk zwtpnt maakt dit ook kritischer.
Of een hele nieuwe kist........;)
Nou nou; is gewoon een heel lief kistje hoor (met een te klein kielvlak;))!
??? Hoe kun je dat weten?
Bij een VV-model kun je die trim er toch niet uithalen?! Anders is het geen VV-model ...
Een vv model dat uitgevoerd is zoals beschreven zal als ie rechtuit getrimd wordt en thermiek of andere verstoringen tegenkomt vanzelf een stabiele (grote) cirkel gaan draaien.
Als zo een model in een ruime bocht getrimd wordt zal ie bij themiek/verstoring een kleinere stabiele cirkel gaan draaien.
Dit is te constateren door heel veel af te stellen en proef te vliegen.
En tja, hoe ik dat kan weten? zie voorgaande zin.
 
@Bruno:'' Dan heb je het principe van vrije vlucht dus niet goed begrepen.'' met zo'n opmerking moet je erg voorzichtig zijn: ik zou bijna zeggen: gelukkig heb je van F2 meer verstand.;)
Ha ha, touché! :D
In het geval van een gedempte trilling zie je dat deze na verloop van tijd uitsterft. Daar lijkt het hier ook op.
Rondgaande versterking is <1. Alleen nog wel te groot. Demping (door vergroting van de massatraagheid) van beweging om de betreffende assen zou een mogelijke oplossing kunnen zijn.
Iets anders dat mij opvalt is het relatief laaggeplaatste stabilo. Bij de Topsy (en zijn grotere broers Amateur en Taxi) zit dit relatief hoger. Ik weet dat er een zone achter en iets onder de vleugel zit waar je, i.v.m. turbulentie liever geen stabilo hebt, maar zoals Peter terecht constateerde, mijn kennis laat daarover geen harde uitspraken toe.
 
Vergroting van de massa zal de demping niet vergroten, als er al een invloed is is dit meestal een verkleining van de demping. De dempende aerodynamische effecten (vorm van weerstand) zal gelijk blijven maar de traagheden groter, de relatieve demping wordt dus kleiner.
Vergroting van de massa zal een verlaging van de frequentie van een trilling veroorzaken.

Rick
 
Nou nou; is gewoon een heel lief kistje hoor (met een te klein kielvlak;))!
Hans weet wel wat ik bedoel, Peter. :)
Ik weet dat er een zone achter en iets onder de vleugel zit waar je, i.v.m. turbulentie liever geen stabilo hebt, maar zoals Peter terecht constateerde, mijn kennis laat daarover geen harde uitspraken toe.
Misschien heeft Bruno daar toch een punt, het stabilo zit idd. erg laag.

Max.
 
Vergroting van de massa zal de demping niet vergroten, als er al een invloed is is dit meestal een verkleining van de demping. De dempende aerodynamische effecten (vorm van weerstand) zal gelijk blijven maar de traagheden groter, de relatieve demping wordt dus kleiner.
Vergroting van de massa zal een verlaging van de frequentie van een trilling veroorzaken.

Rick
Nu je het zo zegt...Ineens zie ik het ook.
Meestal kan ik de analogie tussen elektrische verschijnselen en de mechanische wereld goed interpreteren, maar hier duidelijk even niet lang genoeg doorgedacht.....:oops:
 
Gisteren heb ik diverse experimentjes gedaan:

Een turbulator direct achter de voorlijst van het kielvlak
Een turbulator aan de onderzijde van het profiel evenwijdig aan de vliegrichting vlak voor de overgang naar het schuine gedeelte van het tipeinde.

Deze hadden geen zichtbaar resultaat.

Daarna mbv plastic plaatjes tegen het schuine tipeinde geplakt zodat er een soort van “Hörner” tip ontstond.
full

Dit had wel resultaat. Iets minder waggelen en over het geheel wat strakker vluchtbeeld. In feite wordt hiermee de V-stelling iets vergroot.

Houtjesplakker
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Daarna mbv plastic plaatjes tegen het schuine tipeinde geplakt zodat er een soort van “Hörner” tip ontstond.
Dit had wel resultaat. Iets minder waggelen en over het geheel wat strakker vluchtbeeld. In feite wordt hiermee de V-stelling iets vergroot.
Mechanisch gesproken misschien wel, maar aerodynamisch gebeurt er nog iets veel belangrijkers: je hebt een deel van het 'lek' tussen boven en onder de vleugel afgesloten. Er zullen minder omstroming van de tip en daaruit ontstane tip wervels zijn. Die zouden medeoorzaak van de oscillaties kunnen zijn.
 
Back
Top