Onlangs kocht ik tweedehands een Britten Norman Islander van Svenson die reeds volledig van electro setup voorzien was.
Ik had al een tijdje interesse voor dit toestel en het stond een lange tijd te koop. Uiteindelijk was ik niet te houden en wou de stap wagen naar een serieuze kist om ook eens op een show iets moois te vliegen te hebben.
Het betreft dus een Svenson Islander. 2,15 m span, 6,7 kg AUW die reeds prachtig omgebouwd was naar electro.
Twee maal een Hacker A30 12XL (700 kV), met elk een 55A regelaar, 13x8 drieblad props, op 4S2P 4500 mAh (dus twee lipo's in parallel). Volgens een nota in de romp was het toestel gebouwd in 1995.
Eenmaal aangekocht slikte ik toch een beetje. Voor de eerste keer een +2m kist, met schaalallures. Flaps, dubbele motor: allemaal nieuwe zaken voor me.
Ik had wel de tijd gepakt om me voor te bereiden, alle instellingen op de zender nauwkeurig geprogrammeerd, zwaartepunt berekend en voorbereid en gesproken met ervaren piloten.
Afgelopen woensdagavond was het dan zover. We waren met twee op de club, mezelf en een zeer ervaren clublid die me begeleidde. Een beetje wind die mooi in de piste blies, kort afgemaaid gras en mentaal was ik er klaar voor.
Taxiproeven, toerentellen meten, 3 dubbel alle roeruitslagen nog eens controleren en dan was het zover.
M'n vliegmaat die me veel tips gaf ging me assisteren maar kon wegens andere vliegmode niet overnemen. Ik was diegene die het moest doen...
Nog even lachen voor de foto vooraf...
En dan was het zover: er zou gevlogen worden.
Uit veiligheidsoverwegingen hadden we ons gans achteraan gezet op onze lange piste zodat eventuele problemen niet zouden resulteren in gevaarlijke situaties naar de parking toe.
Er was dus piste genoeg
Halve flaps erop, throttle openzetten, met rudder voorzichtjes bij corrigeren maar was eigenlijk niet nodig. Na een 50 tal meter wat hoogte getrokken en weg was hij! Gas verminderd, flaps in en overgaan tot de trimvluchten. Ik mocht redelijk wat trimmen op rol maar op hoogte was hij perfect neutraal, zwaartepunt leek ook ideaal te liggen direct.
Wat een mooie klank heeft zo'n twin toch...
Een paar circuits gevlogen om te voelen hoe het toestel reageert en het vliegen zelf is eigenlijk een eitje.
Netjes erop letten om nooit de bochten te kort te nemen en voor de rest genieten van het vluchtbeeld...
Een paar keer de aanvliegroute verkend voor het landen, flaptesten gedaan en het was al tijd om te landen.
De eerste approach was te hoog en dus maakte ik nog een circuitje, de tweede moest de goede worden (ik zat ook met de lipo's in gedachten ...). M'n vliegmaat praatte me netjes binnen, toestel mooi laten afkomen , op de vleugels en de flaps betrouwen en afronden. Ik krijg even stress omdat de gedachte door m'n hoofd flitst dat er daar 7 kg afkomt, meer dan dubbel zo zwaar als m'n tot dan toe zwaarste toestel. Gelukkig snel weer bij de zaak want... touchdown!
Een licht wipje omhoog en terug op z'n pootjes en de Islander stond geland!
Wij beiden zeer tevreden met de geslaagde maiden flight.
Later op de avond een tweede vlucht gedaan en die verliep nog een stuk beter, het opstijgen was nog meer schaal met een langzaam stijgende fly-out. Enkele circuits met nog wat flap testen en het was tijd voor wat passages op halve hoogte.
Man, wat is dit mooi om te vliegen...
Niet om altijd mee te vliegen maar voor de momenten dat het ervoor past.
De tweede landing was zeer netjes, mooi in de piste, en ideaal op tijd afgerond. Een zijdezachte landing, enthousiast!
Veel vluchtfootage is er nog niet, ik had wel een camera bij maar geen SD kaart :-(
Filmpje komt nog wel.
Nog wat fotootjes op: https://plus.google.com/u/0/photos/...6141423193114662610&oid=106414793540993089846
Ik had al een tijdje interesse voor dit toestel en het stond een lange tijd te koop. Uiteindelijk was ik niet te houden en wou de stap wagen naar een serieuze kist om ook eens op een show iets moois te vliegen te hebben.
Het betreft dus een Svenson Islander. 2,15 m span, 6,7 kg AUW die reeds prachtig omgebouwd was naar electro.
Twee maal een Hacker A30 12XL (700 kV), met elk een 55A regelaar, 13x8 drieblad props, op 4S2P 4500 mAh (dus twee lipo's in parallel). Volgens een nota in de romp was het toestel gebouwd in 1995.
Eenmaal aangekocht slikte ik toch een beetje. Voor de eerste keer een +2m kist, met schaalallures. Flaps, dubbele motor: allemaal nieuwe zaken voor me.
Ik had wel de tijd gepakt om me voor te bereiden, alle instellingen op de zender nauwkeurig geprogrammeerd, zwaartepunt berekend en voorbereid en gesproken met ervaren piloten.
Afgelopen woensdagavond was het dan zover. We waren met twee op de club, mezelf en een zeer ervaren clublid die me begeleidde. Een beetje wind die mooi in de piste blies, kort afgemaaid gras en mentaal was ik er klaar voor.
Taxiproeven, toerentellen meten, 3 dubbel alle roeruitslagen nog eens controleren en dan was het zover.
M'n vliegmaat die me veel tips gaf ging me assisteren maar kon wegens andere vliegmode niet overnemen. Ik was diegene die het moest doen...
Nog even lachen voor de foto vooraf...
En dan was het zover: er zou gevlogen worden.
Uit veiligheidsoverwegingen hadden we ons gans achteraan gezet op onze lange piste zodat eventuele problemen niet zouden resulteren in gevaarlijke situaties naar de parking toe.
Er was dus piste genoeg
Halve flaps erop, throttle openzetten, met rudder voorzichtjes bij corrigeren maar was eigenlijk niet nodig. Na een 50 tal meter wat hoogte getrokken en weg was hij! Gas verminderd, flaps in en overgaan tot de trimvluchten. Ik mocht redelijk wat trimmen op rol maar op hoogte was hij perfect neutraal, zwaartepunt leek ook ideaal te liggen direct.
Wat een mooie klank heeft zo'n twin toch...
Een paar circuits gevlogen om te voelen hoe het toestel reageert en het vliegen zelf is eigenlijk een eitje.
Netjes erop letten om nooit de bochten te kort te nemen en voor de rest genieten van het vluchtbeeld...
Een paar keer de aanvliegroute verkend voor het landen, flaptesten gedaan en het was al tijd om te landen.
De eerste approach was te hoog en dus maakte ik nog een circuitje, de tweede moest de goede worden (ik zat ook met de lipo's in gedachten ...). M'n vliegmaat praatte me netjes binnen, toestel mooi laten afkomen , op de vleugels en de flaps betrouwen en afronden. Ik krijg even stress omdat de gedachte door m'n hoofd flitst dat er daar 7 kg afkomt, meer dan dubbel zo zwaar als m'n tot dan toe zwaarste toestel. Gelukkig snel weer bij de zaak want... touchdown!
Een licht wipje omhoog en terug op z'n pootjes en de Islander stond geland!
Wij beiden zeer tevreden met de geslaagde maiden flight.
Later op de avond een tweede vlucht gedaan en die verliep nog een stuk beter, het opstijgen was nog meer schaal met een langzaam stijgende fly-out. Enkele circuits met nog wat flap testen en het was tijd voor wat passages op halve hoogte.
Man, wat is dit mooi om te vliegen...
Niet om altijd mee te vliegen maar voor de momenten dat het ervoor past.
De tweede landing was zeer netjes, mooi in de piste, en ideaal op tijd afgerond. Een zijdezachte landing, enthousiast!
Veel vluchtfootage is er nog niet, ik had wel een camera bij maar geen SD kaart :-(
Filmpje komt nog wel.
Nog wat fotootjes op: https://plus.google.com/u/0/photos/...6141423193114662610&oid=106414793540993089846
