Nu de MiMi vliegt was het weer tijd voor een nieuw knutselproject . Er waren een aantal dingen die ik graag eens wilde proberen: (1) staartboom wikkelen/rollen, en (2) glas/koolstof romp uit een negatieve mal maken (en uiteindelijk: (3) schuim/glas/.. vleugels bouwen, maar dat is voor later). Het moet uiteindelijk een mini of semi-mini (~1.2 m) DLG worden. Het was in eerste instantie niet echt mijn plan om een stap-voor-stap bouwverslag bij te houden (van delen ontbreken nu ook foto's), maar ik zal toch proberen de voorgang hier een beetje te delen (ook in de toekomst). Commentaar/suggesties zijn uiteraard zeer welkom! (1) Staartboom Voor de staartboom vond ik deze informatie: https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?1000547-Make-Your-own-Booms-by-Dave-Hill: ) Welke ik vrijwel exact heb gevolgd, dus vishengel invetten met vaseline, videotape omheen rollen, UD koolstof + glasmat aanbrengen en dan alles weer strak oprollen met videotape. Het stuk vishengel dat ik gebruik gaat van ~13 mm naar ~8 mm doorsnede over 50 cm afstand. Voor het strak oprollen van de videotape even een oude servo gesloopt (alle electronica eruit en voeding direct op de motor aangesloten), en een houdertje gemaakt, werkt prima zo: De opbouw van koolstof/glas was een beetje gokken, de eerste poging was met 2 lagen 100 grams UD koolstof + 2 lagen 25 grams glas (+/-45 graden). Dat resulteerde in een staartboom die lichter was dan een Skyshark P100 stokje (7.9 gram vs. 8.1 gram van het Skyshark stokje, beiden over 50 cm lengte), met een stuk betere buigsterkte, maar voor mijn gevoel was de wanddikte wel erg dun. Een tweede versie met 3 lagen 100 grams UD + 3 lagen 25 grams glas voelt wat steviger aan, en weegt nu 10.8 gram. Ondanks het strak wikkelen van de videotape wordt het oppervlak niet echt glad, je blijft de draden die het UD bij elkaar houden (en de afdruk van de tape) goed zien. Foto naast de MiMi romp: (2) Romp De romp was ik al eerder aan begonnen, met het schuren van een positieve mal uit wat restjes balsa op een verloren zondag. De keuze voor balsa was niet echt ideaal, zelfs na impregneren met sterk verdunde parketlak (en 3-4x aflakken) blijft het oppervlak erg gevoelig voor krassen/deuken... Volgende keer maar wat harder hout gebruiken, of wat lagen glas aanbrengen en dan glad schuren/polijsten. Voor het maken van de mal heb ik de uitleg van Carbonwinkel gevolgd: . Dat ging niet allemaal even soepel; nadat ik de positieve rompmal 3x in de wax (Grundierwachs) had gezet heb ik deelvlak met polyesterplamuur op de positieve mal aangebracht, maar dat bleek (na het maken van de eerste negatieve malhelft) totaal niet te lossen. Resultaat was een mooie eerste negatieve malhelft (die loste prima), en fors beschadigde positieve mal . Misschien te weinig wax aangebracht, of toch nog die laag PVA moeten toevoegen? Na een avondje plamuren/schuren/plamuren/schuren/.. de ergste ellende op weten te lossen, en ook de tweede negatieve malhelft gemaakt: Alles in de wax + PVA, en klaar voor wat glas/koolstof : Ik wilde de romp graag uit één deel maken (dus "nat" in elkaar met ballon in de romp). Bij gebrek aan een compressor maar een fietsventiel op een koolstof buis gelijmd, dan kan ik de ballon met een fietspomp (met drukmeter) op druk brengen/houden. Beetje simpel, maar het werkte.. De eerste poging een romp te maken mislukte nogal: ik volgde het filmpje van Jaap/Loet/...: Waarin het weefsel pas in de rompmal op maat wordt geknipt, maar zonder goede kromme schaar (en met grote angst om de wax/PVA op het deelvlak te beschadigen) ging dat niet echt lekker, en ben ik maar gestopt. Voor de tweede poging heb ik mallen voor het laminaat gemaakt, deze kan ik dan op doorzichtig folie overtrekken, daar het glas/koolstof op impregneren, op maat knippen, en dan aanbrengen in de mal. Dat werkte prima, gisteren zo de eerste romp weten te maken. Aangezien het de eerste (nouja, tweede..) poging was, met name glas gebruikt: de neus heeft 3 lagen 160 gram glas, het deel onder de vleugel 2 lagen 160 gram glas + 1 laag 100 gram UD koolstof. Alles in de mal, op 1 bar druk: Na uitharden loste de romp vandaag prima, zo blij als een kind toen ik het resultaat zag: Het kapje had ik eerder al gemaakt en voor het lamineren in de rompmal aangebracht, zodat deze verzonken is: De ballon heeft overal zijn werk gedaan, behalve op de overgang van romp naar het vleugelbed (maar dat valt nog wel te repareren). Misschien daar de volgende keer wat verdikte (microballoons of katoenvlokken) epoxy smeren? Het gewicht is nu 19.9 gram voor de romp, en 29.5 incl. staartboom (nog niet vastgelijmd). Voor mijn gevoel is de romp zo sterk genoeg, zo niet dan kom ik daar vanzelf achter Het (voorlopige) eindresultaat: Het e.e.a. is niet helemaal soepel/perfect/goed gegaan, maar ik ben tevreden met het resultaat tot nu toe, en heb in ieder geval weer veel geleerd. Ik ben nog aan het overwegen om de mallen tussen de houten latten (4e foto) op te vullen, misschien dat ik dan met wat extra lijmklemmen erbij wat meer druk op de ballon kan zetten, maar van de andere kant, zo zal het denk ik ook wel vliegen . Nu de spullen bij elkaar gaan zoeken voor het maken van de vleugels. Snijdraad + voeding heb ik al, een snijbeugel maken moet niet zoveel werk zijn, grootste probleem is een vacuumpomp. Iemand enig idee waar je goedkoop een tweedehands koelkast compressor kan krijgen? Misschien bij een witgoed reparateur?
Mooi bezig zeg. Het ziet er heel goed uit. De truck met een oude servo voor het maken van de boom is om na te volgen! De neus van de romp lijkt me erg spits, voor wedstrijd modellen geldt er een eis dat bij F3K de neusradius minimaal 5 mm moet zijn. (Voor F3B, F3F en F3J 7.5 mm)
Bedankt voor de info, had ik misschien toch eerst de reglementen moeten lezen . Er zit een dot epoxy/katoenvlokken in de neus, dus er is ruimte om hem nog wat ronder te schuren.
Keine update.. Allereerst de staartboom: ik was de buigsterkte nog wat aan het testen toen het me opviel dat de buis op één plek duidelijk meer boog. Klein beetje extra kracht en .... twee staartbomen . Misschien wat te zuinig geweest met epoxy, in het fimpje van het rollen van de staartboom zie je dat er een ruime hoeveelheid epoxy tevoorschijn komt na het intapen van de staartboom, wat bij mij niet het geval was. De nieuwe staartboom heb ik met 2x100 gram UD + 2x25 gram glas (+/- 45) + 1x100 gram UD extra in de voorste helft + meer epoxy gerold, die kwam uit op 10.6 gram en voelt aardig stevig aan. Inmiddels ook een snijbeugel gemaakt en de eerste stabilo/kielvlak/vleugelkernen gesneden: Ik had ergens vorig jaar al een mini vacuum pompje gemaakt naar het voorbeeld van (ik meen) Niels, uit een omgebouwde aquarium luchtpomp. Daarmee eens gaan experimenteren met een stabilo. Ik gebruikte in eerste instantie (alles op Action transfertape) op de voorlijst een strookje (12mm) 50 gram glas, twee stroken (12mm) 50 gram UD koolstof als ligger, en dan bekleden met 25 gram glas. Bij de eeste poging had ik eerst de voorlijst, ligger en het scharnier geimpregneerd en daarna het glas op de (Action) mylars, maar toen ik het stabilo er weer bij pakte..... . Het strookje glas was losgekomen van de transfertape, waarna alles een grote puinhoop werd . Misschien toch meer dan 80 cent aan transfertape uitgeven (de Scotch ipv Action versie), of de neuslijst pas al laatste in de epoxy soppen? Ik heb het toch maar in de vacuumzak gestopt, kon ik dat op zijn minst nog testen. Net als bij de staartboom: elk nadeel heb z'n voordeel, nu kon ik in ieder geval het mislukte stabilo lekker mishandellen en de constructie testen . Ik las hier eerder al ergens dat zo'n strookje UD koolstof niet echt goed is in het opvangen van stuikkrachten, en dat leek hier ook het geval te zijn, dus bij de nieuwe versie heb ik aan één zijde de UD tape vervangen door een koolstof liggertje. Het resultaat: Als ik de neuslijst als laatste insop gaat het een stuk beter, alleen bij het kielvlak - waar ik op de onderste helft het glas op de neuslijst heb vervangen door 63 gram kevlar - kwam het kevlar op de neuslijst een beetje los van de transfertape, maar dat kon ik gelukkig nog net terug op zijn plek krijgen. Op wat kleine details na ben ik hier erg gelukkig mee; de staartdelen zijn (ondanks het grotere formaat) 2 gram lichter dan de balsa/glas staart van mijn MiMi en voelen een stuk sterker aan! Voorlopige eindstand (nog niet vastgelijmd): Het was in eerste instantie niet de bedoeling het stabilo onder de staartboom te plaatsen, maar dat krijg je als je niet nadenkt over de locatie van het scharnier (boven/onder) . Tijd voor een paar vleugels
De loslatende neuslijst zat me toch niet zo lekker, weinig zin om daar een complete vleugel mee te verpesten, dus toch maar even de Scotch tape besteld. Even snel een klein testje gedaan (lang leve de vrije dag), met 50 & 163 gram glas, en 61 gram kevlar, op de Action en Scotch transfer tape: Beetje epoxy erop en de Kevlar sprong vrijwel direct los van de Action tape, op de Scotch tape bleef het prima zitten. De andere weefsels bleven wel op zijn plek, maar als je het los probeert te peuteren dan is het alsnog een wereld van verschil: van de Action tape komt het glas vrij gemakkelijk in zijn geheel los, bij de Scotch tape moet je echt je best doen om wat individuele vezels los te krijgen: Dat geeft gelukkig iets meer vertrouwen voor het lamineren van de vleugels .
Dit is overigens de Action tape die ik gebruikte: Blijkt maar weer dat je nooit producten met Comic Sans (achtige) lettertypes moet gebruiken
Goed... Het is nu echt geen bouwverslag meer te noemen: . Vleugel is met de Zone V2 profielen, 1.25m spanwijdte, vliegklaar nu 204 gram. Ik zal later nog wat meer details posten over de bouw van de vleugels, maar nu eerst bedtijd .
ctrl-C, ctrl-V, x1.25 en TADA! Een 1.5m versie: Het was er niet echt meer van gekomen om nog iets over de vorige (1.2m) vleugel te schrijven (te druk met bouwen ), maar kort samengevat kon daar nog wel het e.e.a. verbeterd worden . Bij gebrek aan een vacuumpomp had ik de vleugel met slappe nep-mylars en een omgebouwd aquariumpompje gemaakt, wat niet echt een mooie huid gaf, de tipversteviging bleek achteraf niet sterk genoeg en is nu aan zijn tweede reparatie toe, en natuurlijk kom je er pas bij de 4e vleugelhelft achter dat je de koolstof disser veel vlakker kan uitrollen met een harde roller.... Dus, tijd voor de 1.5m versie, die er natuurlijk altijd moest/ging komen. Allereest het gereedschap upgraden, met name de vacuumpomp. Ik kon nergens een oude koelkastpomp vinden, dus uiteindelijk deze maar gekocht: goo.gl/itN6RP. Met vacuumvat (meter rioleringsbuis) is het drukverlies erg klein: na één keer vacuumtrekken liep het druk terug van -0.8 naar -0.75 bar over 24 uur, dus ik heb er verder geen regeling bij gebouwd. Over de romp heb ik nog een tijdje getwijfeld, kopen of zelf iets maken, maar uiteindelijk maar zelf gebouwd. Alternatief kopen kan altijd nog! Ik heb welgeteld nul foto's van het bouwen, dus meteen maar door naar het eindresultaat, de eerste startjes van vandaag: ** The good ** Het vliegt echt heel mooi, stuk rustiger dan de 1.2m versie, en lijkt beter door de bocht te gaan (de 1.2m versie lijkt achteraf een redelijk korte staart te hebben). Vloog heerlijk in de zwakke avondbelletjes! ** The bad ** PRRRRRRRRRRRRRRRRRRRT. PRRRRRRRRRRRRT. Bijna elke (wat hardere) start fluttert er iets. Hieronder meer daarover. ** The ugly (?) ** Ik was er al bang voor met het korte rompje (het was natuurlijk voor een 1m of 1.2m kist "ontworpen"), maar er moest >45 gram aan lood in de neus. Vliegklaar gewicht was 218 gram zonder lood, 265 gram na uittrimmen zwaartepunt. Met een langere neus zouden daar nog wat grammen vanaf kunnen. Over de flutter: zelfs bij relatief laffe startjes begint het al. Het lukte me tot dusver om de 1.2m versie tot zo'n 55 mter hoogte te gooien (paar honderd flutterloze starts!), ik ben met de nieuwe 1.5m versie niet hoger dan 40m gekomen. Harder gooien = meer flutter = minder hoogte . Ik heb vanmiddag/avond een aantal dingen getest: 1) Richtingsroer vastgetaped tijdens start, fluttert nog steeds. Lijkt dus niet te liggen aan een te zwakke veer en/of servo voor het richtingsroer. 2) Veertje hoogteroer dubbel uitgevoerd. Veer op het hoogteroer is nu een stuk stugger dan bij de 1.2m kist, fluttert nog steeds. Waar zou het nog meer aan kunnen liggen? Te zwakke staartboom? Te zwakke staartvlakken? Misschien flutter op de flaperons (ik heb het gevoel dat het de staart is, maar wie weet)? Volgens mij is alles redelijk conventioneel uitgevoerd, Styrodur schuim, vleugel een 25g glas-1K roving-25g glas huid, 3x0.8mm ligger boven en onder en 160gram koolstof webbing in de flaperons. Staartvlakken HT22/23 profielen met één laag 25g glas, 10cm 3x0.8mm ligger (1x, op zijn kant) in het kielvlak + strookjes 50 gram UD koolstof, stabilo alleen strookjes 50gram UD als ligger. Hoe zouden jullie hiermee verder gaan? Ik krijg bij elke PRRRRRRRRRRRRRRRRT bijna een hartverlamming, en dat is toch ook niet de bedoeling van een hobby
Flutter is eigenlijk altijd de ailerons. Kleine staartvlakken die ook nog in het midden van het roer aangestuurd worden en door een veer speling vrij zijn flutteren normaal nooit. Heel belangrijk is het gewicht van de ailerons. Hoe lichter des te minder flutter. Als de aansturing strak is kun je een serie gaten maken van af de tip en deze met lichte folie bekleden. Het aileron word dan misschien nog zachter maar de flutter ben je daarmee dan wel de baas. Je kunt eens beginnen met het vast tapen van je ailerons bij de tip. Dit kost wel een hoop wendbaarheid maar zal de flutter waarschijnlijk ook stoppen. De huidige dunne profielen kun je eigenlijk alleen met een lichte koolstof mat voldoende stijf en licht krijgen om flutter te voorkomen.
Okay! Dat had ik niet verwacht... De flaperons zijn absoluut spelingsvrij, bij de vorige (1.2m) versie zaten er D47's in de vleugel, nu KST x08's, en ik was al blij verrast met hoe stevig de flaperons nu aanvoelde, stuk beter dan bij de 1.2m versie. Vast tapen van de ailerons bij de tippen klinkt spannend, maar ik zal het bij de volgende vlucht eens proberen!
Probeer eerst eens tape over het scharnier te leggen bij de tip. Hierdoor wordt het scharnier iets stugger. Ik heb al verschillende malen meegemaakt dat dit afdoende is. Zo niet dan de tip van Alex volgen...
Ik heb vanmiddag tijdens de lunch een paar zwiepjes gemaakt met de tippen van de ailerons vastgetaped, nul flutter. Dus dat was een snelle diagnose (en goede tip om het te testen), bedankt Alex! @jaap27, bedankt, zal dat als volgende test testen. Ik zat vanmiddag al aan alternatieven voor de oplossing van Alex te denken, een daarvan was om het scharnier aan de tip stugger te maken met een stukje verenstaal. Dat lijkt me ook eenvoudig te testen door domweg een stukje verenstaal onder op de vleugel te plakken met wat tape. Als dat werkt zou je het nog netjes in de vleugel (direct boven het scharnier) kunnen lijmen. Zoiets dus: Met in rood het verenstaal. Maar eerst de tape eens testen, dat is nog eenvoudiger
Een clubgenoot heeft de flutter op de aileron opgelost door een veertje te plaatsen. Op dezelfde manier als het veertje in het hoogteroer. Simpele en effectief en je houdt je volle aileron uitslag.
Dat was wel flutter die het gevolg was van veel speling in de aansturing. Als je aileron zelf te slap is zal het weinig uitmaken denk ik.
De aansluiting van de roeren is 99% (gokje ) spelingsvrij. Ik heb inmiddels wat gevlogen met de oplossing zoals ik hem hierboven beschreef (alleen het scharnier stugger maken met tape hielp, maar was niet voldoende), vooralsnog lijkt het daarmee fluttervrij te zijn, maar ik moet het nog meer testen (verschrikkelijk, moet ik nog meer gaan vliegen ).
