Een accu is een "stukje" chemie. Binnenin vinden diverse chemische reacties plaats tussen de verschillende materialen waarvan de accu is gemaakt. Wanneer er spanning op de accu wordt gezet zal daardoor stroom door de accu gaan lopen. Door die stroom vinden chemische reacties plaats waardoor het ene materiaal wordt "omgezet" in een ander materiaal.
Twee verschillenen materialen (vooral de metalen) hebben onderling een spanningsverschil. Wanneer ergens een spanningsverschil is kan er stroom lopen. In theorie zou je dus met een stukje koper en ijzer een "batterij" kunnen maken. Dat gebeurt dus ook bij wat wij batterijen noemen. Je kent ze wel de zink/koolstof en alkaline batterijen. Helaas kan dit niet oneindig doorgaan want één van die materialen wordt bij deze reactie "opgegeten". Daarom zal een batterij na verloop van tijd leeg zijn.
Bij een accu is die chemische reactie echter omkeerbaar. Door spanning op de accu te zetten zal er stroom gaan lopen en die stroom keert de chemische reactie die bij het ontladen plaats vond weer om. De materialen worden dus weer terug gebracht naar hun oorspronkelijke vorm.
Helaas zijn voor die reacties ook enkele (meestal) niet zo heel erg fijne stoffen nodig, de elektrolyten. Denk daarbij aan het accuzuur in een loodaccu of het natronloog in een NiCd of NiMH accu. Bij LiPo's wordt feitelijk een vaste stof (een polymeer) als elektrolyt gebruikt. Het voordeel daarvan is dat het chemisch stabieler is en ook minder gevaarlijk. Helaas kleeft er ook een nadeel aan die vaste stof, de weerstand is relatief hoog. De accu kan dus niet veel stroom leveren. Daarom waren de eerste LiPo's ook totaal ongeschikt voor toepassingen waar veel stroom nodig is.
De accubouwers zaten niet stil en de LiPo werd steeds verder ontwikkeld. Er werd een vloeistof (een organisch oplosmiddel) aan het elektrolyt toegevoegd waardoor de capaciteit nog iets toe nam maar vooral de weerstand dramatisch lager werd. LiPo's konden plotseling wel veel stroom leveren, zelfs veel meer dan alle voorgaande soorten accu's.
Helaas kleven er ook nadelen aan de voordelen, de chemie werd "instabieler". De kans dat er iets mis gaat is groter. Wanneer er iets mis gaat kan dat de chemie verstoren en eenmaal verstoord kan dat een soort van eigen leven gaan leiden. Dat is wat er gebeurt in LiPo's bijvoorbeeld wanneer de accu te ver ontladen is. Vooral het vloeibare deel van het elektrolyt kan op een andere manier chemisch reageren en uit elkaar vallen. Daarbij ontstaan gassen. De druk zal oplopen en een LiPo gaat bol staan.
Daarom moet je een Li-Ion accu nooit te ver ontladen en als dat een keertje gebeurt die accu zo snel mogelijk weer tot een veilige spanning opladen. Afhankelijk van de soort Li-Ion accu (een LiPo is dus een soort Li-Ion accu!) kan die spanning wat variëren. Voor alle soorten Li-Ion accu's kan je stellen dat een spanning van 3V of meer als veilig kan worden beschouwd. Door dat spanningsverschil kan het elektrolyt niet gaan reageren met de andere materialen en kan er geen gas ontstaan.
Helaas kan het ook gebeuren dat de chemie "op hol" slaat. Door (meestal) te ver ontladen gaat het elektrolyt reageren en uiteen vallen. De gassen die vrij komen kunnen een deel van de "platen" in de accu afschermen. Die kunnen dan niet meer opgeladen worden. Ook al laad je de accu tot een veilige spanning dat deel van de accu zal niet meer geladen worden. De capaciteit zal minder zijn en de accu kan minder stroom leveren. Helaas kan ook het elektrolyt in dat deel van de accu verder reageren en ontbinden. Daardoor zal de accu langzaam maar zeker steeds boller gaan staan ook al lijkt hij verder normaal te zijn.
Echt gevaarlijk is het niet behalve dan dat de accu open kan scheuren. Daarbij kan het vloeibare deel van het elektrolyt ook naar buiten komen. Dat is niet super gevaarlijk of giftig maar echt gezond lijkt het me ook niet. Brand zal er dan ook niet snel ontstaan omdat er geen "vrij" Lithium in de accu zit. Natuurlijk moet er geen kortsluiting ontstaan want dan kan het natuurlijk wel fout gaan.
Al met al is deze accu dus intern gaan ontbinden en bol gaan staan. De accu is "op" en inderdaad is weggooien de beste oplossing. Wil je dat op de meest veilige manier doen dan moet je de accu langzaam helemaal, tot nul Volt dus, ontladen. Dat kan je doen door er bijvoorbeeld een fietslampje op aan te sluiten. Het kan dan wel eventjes duren voordat de accu leeg is, het lampje helemaal uit.
Daarna voorzichtig de "verpakking" open snijden en de accu zo in een bak met zout water leggen (2 tot 3 eetlepels per liter water). Zorg ervoor dat het zoute water goed in de accu kan komen. Na een dag of zo de accu er uit halen en in de vuilnisbak gooien. Je kan hem inleveren bij het chemisch depot maar dat is weinig zinvol. Tot nu toe zijn er nog geen manieren waarbij de materialen in de accu hergebruikt kunnen worden. Het kost meer energie en moeite dan er wordt bespaart en dan is het rendement van hergebruik negatief. Feitelijk is verbranden de meest rendement volle manier. Dan kan je tenminste de warmte die vrij komt nog gebruiken.
In een LiPo worden verder ook geen giftige materialen gebruikt dus daar hoef je ook niet bang voor te zijn. Tenminste voor zo ver nu bekent is natuurlijk. Je weet nooit wat men over tien jaar of zo nog ontdekt. Dat is in het verleden helaas al vaker gebeurt, denk maar eens aan
Cfk's en
Asbest.