LB dagen 2017

Dank jullie voor het medeleven.
Ik wil het heel precies aanpakken, er lijkt geen structurele schade, maar ik wil het model zo onzichtbaar mogelijk repareren. En zoiets kan niet 'even vlug' (10x denken, 1x doen).

Omdat ik de komende twee weken heel druk ben met de muziek (festival), heb ik daarna nog maar weinig tijd om alles voor de wedstrijden in orde te hebben. Maar we gaan het zien.:rolleyes:

De Webra krijgt in eerste instantie een plekje op de reservebank. :beer:
Op die manier kunnen we het Webravliegen tot aan het eind van mijn LB loopbaan volhouden.:yes:
 
Nou... maar hopen dan dat na 20 jaar schadevrij vliegen, je reparatie-vaardigheden er niet al te roestig geworden zijn....

Succes, Bruno, en lullig, zo'n pechdag....
Zal allemaal wel loslopen, maar omdat ik over ruim een week een festival heb waar ik in diverse (uitvoerende & organiserende) rollen opereer, kom ik een beetje in tijdnood.
Misschien daarom eerst alleen structureel repareren en pas later de afwerking herstellen? We zullen zien.
O ja, ik schreef 20 jaar, maar het is zelfs nog iets langer geleden.
De laatste keer schade bij F2B was in 1991, breuk van de 'up' lijn bij het uitsturen van een driehoekige loop.
Vanaf ooghoogte voorover naar 30 cm onder het maaiveld, daar zat de motor tenminste.
Wat restte was een hoop snippers en enkele grotere flarden van het model.
full
>>>>>>>>>>
20170516_104037.jpg

Die lijnbreuk was helemaal eigen schuld. Voor het eerst RVS lijnen gebruikt en de gevlochten oogjes, net zoals bij de vertinde lijnen, omwikkeld en afgesoldeerd. Netjes om de overgang van stug naar flexibel mooi geleidelijk te laten verlopen.
Tot zover niks mis. Voor het vliegen een trekproef met ~ 10G. Ook geen probleem.
Maar dan tijdens de vlucht een droge tik, gevolgd door een fluitend geluid (de wegschietende lijn), een klap, gekraak en daarna stilte....
Achteraf bleek dat ik het RVS vloeimiddel weliswaar keurig had weggewassen van de soldeerplek -de oogjes zagen er perfect uit-, maar dat er 30 cm verderop (OP een kabel van 0,38 mm dik) ook een druppeltje moet zijn beland. Je kent dat gesis en gespetter wel als je soldeerbout en vloeimiddel met elkaar in contact brengt.
De kabel was op de breukvlakken door en door zwart gecorrodeerd.
Allang terug naar vertinde lijnen (hebben ook minder verende rek) die je met harskernsoldeer kunt afwerken. Dat is niet aggressief en lost op in alcohol.
Maar afgelopen zaterdag kwam alles inderdaad even tegelijk.
 
Maar of er dan nog petroleum te vinden zal zijn... :eek:

Daar vinden we heus wel een alternatief voor.... don't worry!
Zou me überhaupt niet veel verbazen, dat je nu al de petroleum kunt vervangen voor zonnebloemolie of raapzaadolie: gewone diesels lopen daar óók op alsof er niks aan de hand is.... Ze gaan alleen rieken naar de frituur....
 
Daar vinden we heus wel een alternatief voor.... don't worry!
Zou me überhaupt niet veel verbazen, dat je nu al de petroleum kunt vervangen voor zonnebloemolie of raapzaadolie: gewone diesels lopen daar óók op alsof er niks aan de hand is.... Ze gaan alleen rieken naar de frituur....

Jaren geleden heb ik vele tienduizenden kilometers gereden op frituurolie, maar in mijn dieselcombatmotoren heb ik toch graag "the real stuff".
 
  • Like
Reactions: Gea
Ik ben met de reparatie begonnen, ik lijm eerst de gebroken stukjes balsa met CA.
Ook de overgebleven splinters van het vloeistuk zet ik op die manier weer op hun plaats.
Wat daar dan nog ontbreekt smeer ik af met balsafiller en na het glad maken daarvan, even harden met CA.
Dan volgt het meest kritische stuk van de operatie, het terugzetten van het stuk romprug met de achterste spant.
Dat zou vrijwel onzichtbaar moeten kunnen.
Omdat ik bij dergelijke touch-ups slechte ervaring heb met zowel CA als UHU Hart, ga ik de suggestie van Erik proberen: iets verdunde PVA lijm.
Zo'n verbinding moet weliswaar een flink tijdje met plakband op zijn plaats gehouden worden, maar met een vochtig stukje keukenrol laten zich alle lijmsporen van de buitenkant verwijderen.
Dan nog een nieuwe prop en we moeten weer kunnen vliegen
We gaan het zien.
Het gaat in etappes, want ik heb tussendoor nog het nodige andere omhanden.
Verdere restauratie naar helemaal toonbare staat komt later wel.
Daarvoor zal ik dan zeker gebruik maken van de faciliteiten die Henk al noemde. ;)
 
Afgelopen donderdag was de kist terug in vliegklare staat :banana: en toen bleek dat niet alle 13 x 6,5 APC props gelijk zijn.

En dan doel ik niet op het soort verrrassing dat we vorig jaar, vlak voor vertrek naar het WK, kregen toen een gloednieuwe (bij hetzelfde motortoerental) rondetijden van 5,8 op de klok bracht terwijl de oude prop daar netjes ~5,25 over deed.
Zoiets krijg je dus na een kwart wingover op je eigen hoofd :eek:, gaan we dus maar niet doen...
Inmiddels is dat opgehelderd, er is een nieuw type uitgebracht met ~ 10 % minder effectieve spoed.
Gelukkig was een mailtje naar APC voldoende om de verzekering te krijgen dat het oude type weer ,maar nu onder de benaming 13 x 6,5 F2B geproduceerd ging worden.
Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt met een leverancier van modelbouwmaterialen. :worship: Applaus!!!

Eergisteren had ik er eentje gepakt -nog uit de oude voorraad- en ineens vloog ik 5,0...! 5% meer pitch...
Bakken lijntrek (stuurt niet echt lekker meer, je bent voortdurend overal bijna te laat mee) en je accu geeft het op voordat je timer uitschakelt. Gelukkig was dit een van de allereerste batch, 3100 mAh, 30C. De 3200 mAh, 40C gaf hier nog geen krimp. Er ging wel 2750mAh in terug....:eek:
De volgende dag was het ook uitgelezen weer, dus de twee F2B piloten uit het midden des lands togen opnieuw naar het MVA terrein. :beer:
Nu wel :oops: de programmeerkaart van de controller mee en de boel twee klikjes langzamer gezet: 5,25 ~ 5,35 Helemaal prima!:yes:
En er kwamen volgens Henk alweer een paar figuren uit die het aanzien best waard waren.
Kortom, we zijn klaar voor de Open Duitse in Karken/Heinsberg.:)

Voor de ramptoeristen onder de forumbezoekers nog even de volgende reportage van de brokken:
c1.jpg
c2.jpg
c3.jpg

c4.jpg
c6.jpg
c7.jpg
c8.jpg
c9.jpg

De meest bizarre schade die ik ooit heb gehad> de stukjes die -zie hierboven- uit het vloeistuk zijn gebroken, vonden we hier terug:
c10.jpg


Zien jullie ook eens hoe we die rompen bij dat lage gewicht toch aardig torsiestijf krijgen:
c11.jpg
c12.jpg

c13.jpg


Gelukkig, dat past nog. Nu nog goed lijmen.
c14.jpg


En toen zat alles weer in elkaar geplakt, hier en daar nog wat barstjes en witte plekken op de gerepareerde vloeistukken, maar het vloog weer 100%
c15.jpg


Na het vliegen even naar Henk's werkplaats, hij heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een ware kunstenaar met de airbrush (zijn 1:72 WW2 plasticmodellen zijn juweeltjes!:thumbsup:)
Onder het mom van 'gelijk oversteken' heb ik zijn carrier handvat voorzien van mijn experimentele pulsgever terwijl hij tegelijkertijd het turqoise vrijwel onzichtbaar bijwerkte. Tot slot een wolkje blanke glanslak erover, waarvan ik over een weekje de overgangen even ga wegpolijsten.
Maar vooralsnog: zoek de verschillen >
c16.jpg
 
Misschien moet ik even de puntjes op de I zetten: de blanke lak die ik heb gebruikt is Humbrol Gloss Cote, is te verkrijgen in vrijwel elke winkel waar ze plastic bouwdozen verkopen, en je kunt het gewoon (1 op 1) verdunnen met wasbenzine. MAAR, het is te koop in erg kleine potjes, wat veel te duur uitpakt voor het spuiten van stunters in z'n geheel, en het is als lak tamelijk fragiel. Dus zeker niet te vergelijken met 2 componenten blanke autolak, zoals we die gebruikelijk op stunters spuiten. En het is absoluut niet brandstofbestendig, maar dat is voor Bruno en Wolfgang geen probleem.
En het is ook niet zo dat ik een 'wolkje' over het gerepareerde deel heb gespoten, gewoon 2 dunne laagjes. Wat er 'wolkte' was een beetje spuitnevel, wat je zelfs met zo'n precisie instrument als een Harder en Steenbeck Infinity niet kunt vermijden. En dat beetje spuitnevel mag Bruno over een week met wat Commandant wegpoetsen. Niet eerder, want anders is de Gloss Cote nog niet voldoende uitgehard.
Kortom, deze blanke lak is alleen geschikt voor reparaties aan electro aangedreven modellen, en heeft als grootste voordeel dat het geen chemische problemen geeft met 2K blanke lak. Maar je kunt er vervolgens weer geen 2K lak overheen spuiten, dat geeft WEL ellende...
 
Een preview, 10 seconden met de onderkant van een zandloper (hier ging het op de horizon vliegen nog wel goed....:oops:) Preview LB dag
Wel even naar volledig scherm klikken, dan zie je wat het voorstelt.
 
Na het niet doorgaan van de STAKA - ik kon sowieso niet- toch een beetje 'da's nou toch jammer' gevoel aan overgehouden.

Maar... dan is er altijd nog de 2e Landelijke LB dag te Almere op 30 september

Wil iedereen die van plan is te komen, dat hier even laten weten voor ~ 20 sept.? Dit i.v.m. de planning van de catering.
Wellicht dat we nog iets kunnen in de richting van Webra vliegen, ik organiseer niets, maar als er spontaan iets ontstaat....
 
De 'Webra Cup' is een wedstrijd voor (trainer) modellen met een 1,5 cc Webra Record diesel.
Modelkeuze vrij, gebruikte modellen zijn vaak de Suls Record Trainer of de VT Air Racer.
Tankinhoud max. 10 cc Team = Piloot en pitman.
Twee modellen tegelijk in de cirkel, 1 ronde duurt 5 min.
Dat betekent dus pitstops met tanken en weer starten. De landingen vinden door de lage massa van de modellen bijna altijd plaats aan de kant van de cirkel, waar de pitman net niet staat. :rofl: Deze mag dan alleen om de cirkel heen lopen in een kalme wandelpas......:weetnie::bye:
Geteld worden hoeveel seconden van die 5 minuten het model uiteindelijk in de lucht was.
Ik geloof twee vluchten per team. Tijden worden opgeteld.
Het team met de hoogste score wint de ronde.
Veel lol en slappe lach gegarandeerd.

Hieruit is de 'Winner Cup' geevolueerd, dezelfde spelregels, alleen de motor mag maximaal 2,5 cc zijn en een glijlager hebben op de krukas.
Zoals de Webra Winner, het grotere zusje van de Record.

Omdat mijn motorvlieg'carriere' ooit begon met een Webra Record (en me verbeeld :p, te weten hoe je zo'n ding behandelt) wil ik er bij dit gedoe altijd zoveel mogelijk bij zijn.
full
<1965 1966 V
full
 
Dacht dat het 12,75m is
Dit haalde ik uit een van de eerste aankondigingen door PP:

Voor mensen die nieuw zijn in de Record Cup, maar wel willen deelnemen:
- lijnlengte 12-13 meter van hartlijn model tot handlijn handvat
- Webra Record 1,5cc diesel verplicht, 10cc tank óf tanken met 10cc spuitjes
- doel: meeste luchtseconden in 5 minuten
- pitman moet helm dragen en moet in wandeltempo naar geland model

Zelf neig ik vast te houden aan de enige echte maat voor 1,5 cc, namelijk 13m27 (12 ronden is 1km)
De volgende kortere maat zou 12m24 zijn (13 ronden is 1 km).

Maar op zich doet de lijnlengte er niet zoveel toe want we meten geen aantal ronden c.q. afgelegde afstand.
Een groter verschil dan 1 m lijkt me evenwel niet wenselijk i.v.m. de veiligheid van de pitcrews.
 
Back
Top