Prusa Mk2 - printen, bouwen en vliegen

[Willy Swart]

Al een paar jaar volg ik het 3D-print gebeuren. Maar wat ik de afgelopen jaren zag kon mij niet echt bekoren. Tot ik eind vorig jaar een video zag van 3DLabPrint! Dat leek me een goed uitgangspunt om eens mee te starten. Hieronder in een aantal berichten mijn ervaringen.
Dus allereerst op jacht naar een 3D-printer. 3DLabPrint geeft aan dat de modellen goed te printen zijn op een Prusa Mk2. Maar het prijskaartje daarvan, een kleine 1000 euro hield me even tegen. Zelf bouwen? Leek me niet te doen zonder enige 3D-print ervaring. Daarnaast had de ervaring met het zelf bouwen van een freestafel me geleerd dat er veel bijkomende kosten zijn om e.e.a goed te krijgen. Een goedkoper printer? Reviews en bouwverslagen lezend las ik vooral: printkop vervangen om een goede print te krijgen, frame te flexibel etc. Veel lees je dat printers half vervangen worden.
Van de Pusa Mk2 had ik geen enkel verslag gevonden dat eindigde in een mislukking. Dus toch maar besloten om een Prusa Mk2 te bestellen. Als compromis in de kosten de bouwpakket uitvoering. Met de jarenlange ervaring als model knutselaar zou het in elkaar zetten wel moeten lukken!

Na 8 weken wachten kwam de doos met onderdelen aan. Mijn verwachting was dat het bouwen wel weer een paar weken zou duren. Net niet passen, ontbrekende onderdelen, etc. Maar op een goede woensdagmorgen begonnen met de bouw. En tot mijn verbazing zat alles 's avonds in elkaar. De volgende morgen alles nog eens na gelopen, maar hij zat volgens de documentatie in elkaar. Spanning er op en conform de bouwbeschrijving de selftest uitgevoerd. Alles OK. De hoogte calibratie uitgevoerd. Kostte een paar uur maar toen leek dat ook OK. En toen vanaf de SD-card eens wat geprint. En ja, het werkte! Tegen de avond was het Prusa fluitje geprint en liep ik fluitend door het huis.

De volgende dag me eens gestort op Slic3r en 3DBenchy als testmodel. En ook dat kwam er vlot uit. Hieronder de printer en de eerste 3DBenchy.

Een bouwverslag van de printer laat ik achterwege. Ik heb letterlijk de documentatie van Prusa gevolgd en ben eigenlijk niets bijzonders tegen gekomen.

 

[Willy Swart]

Met de Prusa Mk2 waren de gcode files voor de 3DLabPrint Spitfire MkXVI geleverd. Als print test project heb ik achtereenvolgens alle onderdelen van de Spitfire gepint. Beginnende met de romp. Gebruikt werd de meegeleverde zilvergrijze PLA. Per onderdeel eens gekeken wat de temperatuur deed met de print. Wat gespeeld met de feed. En toen ik aan de vleugel toe was eens een rol transparant PLA van het 123-3D PLA huismerk besteld. En daar wat vleugeldelen mee geprint. Het resultaat met de transparante PLA was teleurstellend. Erg veel last van warping. En dat was er erg moeilijk uit te krijgen. Hieronder een foto van wat onderdelen van de Spitfire met de transparante PLA.

Zoals je ziet zijn de onderdelen geprint op het "kale" bed. Omdat ik niet wist hoe kwetsbaar dit bed was was ik nogal voorzichtig. Alleen schoonmaken met Isopropyl alcohol. Geen idee of de toplaag van het bed aangetast zou worden door schoonmaakmiddelen, tape, Pritt stiften en dergelijke. Maar al doende leert men. Insmeren van het heated bed met een Pritt-stift doet wonderen. En daar waar ik in het begin stond te poetsen met alcohol: met water gaat het verwijderen van de Pritt-lijm veel beter. De Pritt-stift geeft een veel betere hechting en voorkomt (voor een deel) de warping.

Even iets over de Pritt-stiften. Toen de meegeleverde Tsjechische stift opgebruikt was, heb ik de 3 merken die bij de Action te koop waren gekocht. Maar die voldeden minder goed dan de meegeleverde. Ik ben momenteel overgestapt naar een "echte" Pritt-stift van de boekhandel. En die voldoet weer goed.

Door het testprinten had ik zo langzaam maar zeker een complete Spitfire geprint. Dus alle onderdelen maar eens aan elkaar geprint en daar was m'n eerste 3D-geprinte model.

De eco setup zoals aanbevolen door 3DLabPrint erin en meegenomen naar het veld voor de maiden vlucht. Om een lang verhaal kort te maken: De romp is, met name in de eerste weken, regelmatig op een print naad gebroken. Al met al een keer of 8. Maar met wat secondelijm is dat snel gerepareerd. Vliegen met de transparante vleugel is geen strak plan. Dan is het model erg slecht te zien. Dus op de onderkant van de vleugel maar een spuitbus blauwe verf leeggespoten. De motoruitlaten heb ik op Thingiverse gevonden, de spinner is een eigen ontwerp. Al met al heeft de Spitfire nu zo'n 30 vluchten achter de rug en de laatste breuk dateert alweer van een maand of 3 geleden, dus alle zwakke plekken lijken vervangen te zijn.

De Spitfire is veel zwaarder dan een schuimmodel en ik denk iets zwaarder dan een combat houtbouw en de vliegsnelheid ligt hoger. Ik vlieg hem met 60g lood in de neus en een 2200 mAh LiPo pakket. Motorloop is dan 7 minuten. Ik ben best tevreden over dit model.

 

[Willy Swart]

Aangezien ik van de Spitfire alleen de gcode files had en ik wel nieuwsgierig was naar hoe dit nu getekend werd heb ik in maart de Cessna 152 bij 3DLabPint aangeschaft. En die dus geprint. Dit keer heb ik witte Real PLA van 123-3D gebruikt. Eigenlijk verliep het printen vrijwel probleemloos. Hieronder wat impressies.

Al met al zijn alle onderdelen geprint. Gaat nu alles goed? nee. Bij tijden wijle laat er een onderdeel los van het heated bed en produceert de printer een kluwen draad.

De banden zijn geprint in Ninjaflex van 123-3D. Gaat redelijk. Uitdaging is ze onbeschadigd van het bed los te krijgen. En maar hopen dat de PET laag van het bed niet mee komt. Maar er komen redelijke banden uit. Maar printen van de banden is een dure aangelegenheid. Wat is de status van dit model? De romp is in elkaar gezet en een doos met vleugelonderdelen is geprint. Echter dit model heeft nogal een kleine speelruimte m.b.t. de wielen en de behuizing. De velden waar ik vlieg met IJsselklei en gras laten waarschijnlijk niet toe dat dit model vooruit komt. Het wachten is op een bevlieging van mij om een ander onderstel te tekenen en te printen.

 

[mig 3]

Dit is een informatief en fijn geschreven verhaal Willy

Ik hoop nog veel van u te mogen lezen.

Groet:Robin

 

[Willy Swart]

Parallel aan het printen van de Cessna 152 heb ik pogingen ondernomen om zelf eens een printbaar model te tekenen. Ik ben begonnen met een Harvard 1:12 te tekenen in Solidworks. Ik heb me in eerste instantie geconcentreerd op een rect-toe-recht-aan vleugeldeel. Wat werkt is een solid vleugeldeel te tekenen en dat op de juiste plaatsen uit te hollen. Dat door Symplify3D halen met 3% opvulling en printen geeft een redelijk bruikbare pint. Een tweede uitgezocht traject is om een vleugeldeel te tekenen gebruik makend van surfaces met een inwendig frame van surfaces. In feite de methodiek van 3DLabPrint. Dat levert lichtere prints op. Maar is om te tekenen monnikenwerk. Na een paar weken proberen heb ik de Harvard maar even geparkeerd. Als eerst model te ingewikkeld.

Simpeler te tekenen is een vliegende vleugel. Geïnspireerd door de Protheus op Thingiverse heb ik een vliegende vleugel opgezet. Van scratch af aan begonnen met het opzetten van een model. Dat resulteerde in een eerst opzet zoals hieronder.

Als test maar eens een romp en vleugel geprint.

Dit leek wel bruikbaar. Maar heuvels zijn hier in de omgeving weinig dus er maar eens een motormount op getekend. Ziet er op tekening zo uit.

En als je de onderdelen print en in elkaar zet krijg je het volgende:

Het model is als solid model getekend en wordt geprint met 3% vulling voor de vleugel en 5% voor de romp.. Wat je hierboven ziet is versie 4. Versie 1 sneuvelde bij een te harde landing. Kwam met name omdat het zwaartepunt veel te ver naar voren lag en de snelheid wel heel erg groot was. Versie 2 sneuvelde t.g.v. een foutieve opgooi. Ondertussen was gebleken dat de 20A regelaar te warm werd. Deze vervangen door een 30A versie en koelluchtopeningen in de romp gemaakt. Versie 3 brak bij het scherp optrekken de vleugel in de lucht. In versie 4 is aan de bovenzijde en onderzijde van de hoofdligger voorzien van liggers vam PLA die aansluiten op de skin. Deze versie vloog langzaam wat wiebelig, kwam op een gegeven moment in een vriull terecht en was total-loss. Versie 5 heeft iets meer warping (4 graden) in de vleugel en een neutraal profiel op de winglets. Verder zijn de tape scharnieren vervangen door vliesscharnieren. Het model vliegt eigenlijk probleemloos.
Helaas afgelopen donderdag het model verspeeld omdat ik het nodig vond om met erg slecht zicht in nevelig weer te gaan vliegen. Ik zag hem op een gegeven moment niet meer....
Model total-loss. Het voordeel van 3D printen: een nieuwe is na 36 uur printen en 2 uur plakken weer klaar. Dus begin volgende week vliegt het weer.

Momenteel gebruik ik HobbyKing PLA. Het lijkt iets minder elastisch dan 123-3D Real PLA. En de kleuren zijn wat fletser. Maar voor dit model maakt dat niet echt uit. En de prijs is de helft

 

[Willy Swart]

Terwijl ik met de FlyingWing aan de slag was kwam 3DLabPrint met de Qtrainer. Dit recht toe recht aan model leek me erg geschikt om te printen. Met name als je de tekenkwaliteiten van 3DLabPrint in acht neemt. Dus die maar aangeschaft. En in de loop van de afgelopen weken deze op de achtergrond geprint. en in elkaar gezet. Het printen is gedaan met 123-3D Real PLA voor het rood en Hobbyking PLA voor het geel. Ende stikkers gemaakt met deskjet printable transfers van HobbyKing. Het resultaat staat hieronder.

De setup is conform de 3DLabPrint userguide. Afgelopen donderdag heb ik dit model ingevlogen. En het vliegt erg mooi. Met een 3000mAh 3S setup kan ruim 10 minuten gevlogen worden. Eenvoudige start en landing. Het model kan ook gebouwd worden met een neuswiel, maar gezien het hobbelige veld met kuilen opteer ik voor een staartwiel. Het zwaartepunt ligt wat meer naar voren dan in de userguide staat.

Na de eerste vluchten heb ik de motor domping vergroot. Bij het gas geven heeft het model nogal de neiging om de neus omhoog te steken. Van de week eens kijken of dat nu beter is.

 

[coen_l]

De banden zijn geprint in Ninjaflex van 123-3D. Gaat redelijk. Uitdaging is ze onbeschadigd van het bed los te krijgen. En maar hopen dat de PET laag van het bed niet mee komt.

In de handleiding van de nieuwe Spit staat een tip voor het iets makkelijker verwijderen van de banden.

 

[Willy Swart]

In de handleiding van de nieuwe Spit staat een tip voor het iets makkelijker verwijderen van de banden.

Dank voor de tip. Ik had het ook gelezen in de laatste versie van de de handleiding van de Prusa Mk2S. Daar staan trouwens wel meer lezenswaardige tips in. Het is aan te raden als je een Mk2 hebt daar eens door te lopen.

 

[Willy Swart]

Ik ben ook nog aan het stoeien geweest met diverse slicers. Zo heb ik Slic3r Mk2, Prusa versie, MatterControl, Cura en Simplify3D. In de afgelopen maanden regelmatig gekeken welke versie het meest bruikbaar is. En ik moet zeggen dat ik steeds weer terugval op de aangeschafte versie van Simplify3D. Is wel erg prijzig maar ontzettend flexibel in het printen van onderdelen met verschillende settings of het ergens halverwege het printen de setting te veranderen. Wat niet wegneemt dat de andere, gratis, pakketten in veel gevallen ook uitstekend voldoen.

 

[Willy Swart]

Maar gaat er dan alles halleluja met de Prusa Mk2?

Niet altijd. Toen ik de Prusa in elkaar zetten verbaasde ik me erover dat het heatbed met wat trekbandjes vast werd gezet. Naar mijn inschatting gaat dat op niet al te lange termijn speling geven. En soms wordt er bij erg vastzittende onderdelen veel kracht op het heatbed uitgeoefend als je ze er af haalt. En ja hoor een paar weken na de levering van de Mk2 kwam de MK2S upgrade met.... beugels in plaats van trekbandjes. De prijs van de upgrade vond ik wat hoog, maar voor een paar euro heb ik beugeltjes op AliExpress gescored. en die gemonteerd. Bed loopt nu speling vrij.

Na zo'n 200 uur printtijd: de ventilator voor de koeling van het filament start niet meer. Loopt zwaar aan. Hij moet een zetje hebben. Gaat vervangen worden. Ik heb de vervangers al binnen. Ga ik de komende weken even monteren.

En tevens gaf de bedleveling de geest. Er bleek een kabelbreuk in de PINDA kabel te zitten. Is weer opgelapt en het loopt weer. Maar mechanisch wil ik de aansluiting van de kabels aan de printkop nog veranderen. In de MK2S upgrade wordt dit ook anders voorgesteld. Waar ik voor opteer is om de Mk2 te upgraden naar de Mk2S, behalve wat betreft lagerbussen. Die laat ik zitten. Het "lawaai" van de lagerbussen stoort mij niet.

Maar al met al: kom ik terecht terecht is een verander en upgrade circus....... En ik wilde dat nog wel voorkomen. Zie bericht 1

 

[HeliKoper]

Duidelijk en informatief verhaal!

 

[Unusual RC]

En sinds een week is daar versie 3!
Bedankt voor je verslagen. Ik hik er ik tegenaan om de originele Prusa te kopen.

 

[Willy Swart]

En sinds een week is daar versie 3!
Bedankt voor je verslagen. Ik hik er ik tegenaan om de originele Prusa te kopen.

Versie 3 is aangekondigd voor levering in november. Maar het zou mij niet verbazen als dat een optimistische datum is. Ik ben benieuwd wanneer ze echt uitgeleverd worden. En dan eens naar de reviews her en der kijken.

Hik je tegen de prijs aan?
De MK2S kit wordt nu geleverd wordt voor 619 euro (+ +/- 20 euro verzendkosten). Dat is een hoop geld.
Ik heb er overigens geen spijt van dat ik dit traject ben ingegaan.
Maar wat betreft kosten moet iedereen zijn eigen afweging maken.

 

[Willy Swart]

Een van de uitdagingen bij het printen van met name vleugeldelen en roerdelen is warping. Met name de dunnere vleugelgeleinden hebben nogal de neiging om omhoog te komen. Veel gelezen over temperatuur verlagen etc. Helpt wel wat maar loste het probleem bij mij niet helemaal op. Doordat je de buitenwand met een laagdikte print, heb je wel een hoge temperatuur nodig om de lagen goed te laten hechten. En dat geeft krimp. temperatuur verlagen geeft minder krimp, maar de lagen hechten niet echt goed. Voor de onderdelen die ik zelf teken, teken ik aan de punt een ovaal van 10x20mm. 0,5 mm. Zie onderstaande screenshot.

Na het printen snij ik dat er eenvoudig af. En het warping probleem is uit de wereld. Dit doe ik dus ook voor alle vleueldelen en van de aileron delen.

Als ik alleen de STL beschikbaar heb, zoals van de 3DLabPrint modellen pas ik een variant toe. Ik heb een support deel getekend. Een ovaal van 20x10x0.5 mm. Die schuif ik in Simplify3D onder de tippen. Voor de supports heb ik een separaat proces gedefinieerd dat ze massief maakt. Als ik nu van het geheel g-code maak, gaan de support en de aileron delen (in dit voorbeeld) samen een onderdeel vormen. Zie screenshot hieronder.

Voor de duidelijkheid heb ik in het screenshot de lichte support even onder het ailerondeel weggehaald.
Dit proces werkt uitstekend. Ik print deze delen nu zonder warping.

 

[coen_l]

En sinds een week is daar versie 3!
Bedankt voor je verslagen. Ik hik er ik tegenaan om de originele Prusa te kopen.

Als je het leuk vindt om te zoeken naar de juiste instellingen, kun je voor een alternatief kiezen. Althans ik ken weinig verhalen dat de mee geleverde gcode van 3Dlabprint direct (goed) toepasbaar is bij de clone varianten van de Prusa printers.vaak is het tweaken van de instellingen, soms tot in den treuren.

Ik heb geen ervaring met de originele Prusa, maar wat ik lees werkt de mee geleverde gcode perfect.

Het is dat er in de tijd toen ik in de markt was voor een printer, er een lange levertijd was op Prusa printers wel 10/11weken. Wat mij heeft doen besluiten een andere printer te kiezen. Anders had ik er zeker één gekocht. Ik print voornamelijk vliegtuigen, en ben toch best wel wat tijd kwijt met de instellingen bij ieder nieuw model. Op zich ook leuk, en je leert erg veel van het 3Dprinten en instellingen. Maar soms ook frustrerend.

Gr,
Coen

 

[Unusual RC]

Bedankt voor de antwoorden!
Nee, ik hik niet tegen de prijs.
Ik had de MkII al bijna gekocht afgelopen voorjaar, ware het niet dat de levertijd enorm lang was.
Ik wacht wel op de 3, daar ik op het werk ook kan printen ben ik zojuist achter gekomen!

 

[mig 3]

En inmiddels een interview met Josef.

Waarschijnlijk moet men dan ook weer langer wachten op de multi print optie bij de MK3

Groet:Robin

 

[vliegman]

Hallo,
Is er de mogelijkheid om van het support de gcode te krijgen ik zit namelijk ook te kloten met het krom trekken op mijn prusa
en dat is niet zo fijn, ik probeer het wat tegen te gaan met de zaak vast te lijmen maar dat is ook niet de bedoeling.

 

[coen_l]

Bij de bestanden zit ook een map genaamd S3D_factory. Dit zijn de bestanden waarmee de g-code is gegenereerd. Deze kun je naar eigen wens aanpassen en slicen.

Misschien kun je onder de Extruder tab "first layer height" aanpassen. Om een beter hechting te verkrijgen met het bed.

Mocht dat niet helpen, kun je bij de G-code tab bij "global G-code offsets" de z-hoogte aanpassen doormiddel van de Z-axis aan te passen.

MAAR LET OP!! dat je je nozzle niet door het bed duwt. Als je daar bijvoorbeeld -0,01 neer zet start je nozzle 0,01mm dichter bij het bed.

succes

 

[Willy Swart]

Ook ik heb nogal wat problemen (gehad) met het ABS printen.

- Uitganspunt een printer waarmee ik goed PLA print.
- Bed temperatuur 60 graden., heater op 220 raden
- Ik gebruik Simplify3D. Instellingen PLA: Extrusion Multiplier 0,95, First Layer Height 90%, First Layer Width 103%. First Layer Speed 50%, Defaut Printing Speed 60 mm/s

Wat momenteel werkt voor mij om de Mk2S onderdelen te printen:
- Ik gebruik Easy ABS, besteld bij Create3Dshop. Schijnt dezelfde ABS te zijn als waarmee de Prusa's geprint worden. Ik heb ook Hobbyking ABS, maar daar tot op heden geen fatsoenlijke print mee gemaakt.
- ABS juice gemaakt en gebruikt. Recept: 80 cm 1.75 mm ABS op 50 gram aceton. Daar mee het bed insmeren.
- Bed temperatuur 100 graden, heater op 250 graden.
- Instellingen die sterk afwijken van PLA: Extrusion Multiplier 1,25, First Layer Height 50%, First Layer Width 120%. First Layer Speed 15%, Defaut Printing Speed 40 mm/s
- Ik zet om de printer een grote bak van 3 mm depron om de warmte vast te houden.
En dan komen er goede, niet kromgetrokken onderdelen uit.

Vertaald naar andere slicers zou dit betekenen 25% meer flow, hoogte van de eerste laag de helft van normaal en 20% breder. Print speed van de eerste laag 10 mm/s.

Overigens de bak er om heen geeft ook bij PLA wat mooiere en nog regelmatiger prints.