De Grote Waarom-vraag

Prachtig verhaal Hans!

 

Hoe en waarom modelbouw???

Zoals zovele hier ben ik in mijn jeugdjaren volop bezig geweest met plastic bouw, dit varieerde van spoorbaan huisjes tot het grotere werk waaronder een race auto (compleet met vering en al), molens en de cutty stark van revell.
Maar ja als je nog jong bent woon je thuis, en als je thuis woont bij je vader en moeder dan is daar niets mis mee maar owee als die laatste meent om elke week alles af te stoffen tja dan blijft er niet veel van over..... en word je kwaad en eindigt alles uiteindelijk in de vuilnisbak

Maar goed jaren later, heb je een aardige vrouw en twee kinderen die je met je verjaardag een houten scheepsmodel cadeau doen, de “Revenge” van de speelgoed keten “Bart Smit”
Eentje waarbij je alles zelf nog moet uitzagen met de figuurzaag, dus gelijk begonnen, spantjes op de valse kiel gelijmd en de eerste latjes op de romp gelijmd, en dan.....
Geen buigijzer of niets dus alles maar in de kast gezet om daar nog eens een nachtje over te slapen.....

Dat nachtje werden er uiteindelijk heel veel want zo’n 25 jaar later het schuitje pas weer uit de kast gehaald, na twee verhuizingen en vele verplaatsingen bleek alles nog helemaal compleet te zijn.....
Even naar Eindhoven in de plaatselijke modewinkel wat gereedschappen gekocht waaronder een apparaatje gelijkend op een Dremel etc. etc.......

Dus snel de bouw weer opgepakt ergens in 2014, plankjes gebogen, romp geschilderd, masten gemaakt en dan de tuigage......
In de handleiding stond te lezen: De loop van het diverse touwwerk is terug te vinden op de foto’s op de deksel van de doos.....
Das dus diezelfde doos die in de laatste 25 jaar van de ene kast naar de andere geschoven is, en waarvan de deksel een egale gelige kleur gekregen had...

Hoe verder? Gelukkig was er inmiddels een word wide web, dus na wat gegoocheld te hebben kwam ik terecht op een of ander modelbouw forum waar in diverse verslagen gelukkig wel het een en ander over de tuigage terug te vinden was......

De rest staat hier al in diverse posten vermeld, dus zo is het allemaal bij mij gekomen

Gr Koos

 

Haha - vooral het zinnetje dat de loop van de tuigage te zien is op het deksel van de doos. Ik las pasgeleden nog eens de instructies door van mijn eerste houten schip. Het is een mirakel dat je daarmee een model in elkaar kon zetten.

In mijn jeugd zat ik al veel op mijn zolderkamer met dunne latjes hout en stukken doek vliegtuigen in elkaar te plakken - van die modellen waarmee Wilbur en Orville Wright vlogen. Zij zijn er beroemd mee geworden, de vliegtuigen van mij waren erg goede vriendjes met de zwaartekracht.
Affijn - dus ook plastic bouwmodellen van vliegtuigen, en van schepen uiteraard. En altijd verlekkerd staan kijken bij de grote houten 3-masters in de modelbouwzaak in de stad,

In 1975 voelde mijn oma (van vaders kant) dat ze niet zo heel lang meer zou leven en ze gaf alle kleinkinderen een bedrag van 100 gulden om daarvan iets te kopen wat ons altijd aan haar zou doen denken. Ik kocht van die 100 gulden (een kapitaal voor een manneke van 13 jaar) mijn eerste houten model: het Statenjacht van Billing Boats.
Mijn moeder was daar wat sceptisch over, omdat ik meer figuurzaagjes brak dan dat de lokale doe-het-zelfzaak ze aangeleverd kreeg. Maar allengs ging dat steeds beter, totdat ik zaagjes moest vervangen omdat ze bot waren. Sindsdien ben ik verknocht aan houten schepen, en ik heb menig Billing Boats model gemaakt. De laatste was de Norske Löwe in 1981, en als ik daar nu naar kijk ben ik telkens weer verrast dat ik die behoorlijk "correct" gemaakt heb.
Daarna studie (HTS Dordrecht - bestaat niet meer), werk, trouwen, kinderen, huizen kopen en verbouwen en een stukje carrière maken. En toen werd ik ontslagen om als zelfstandige bij hetzelfde (Duitse) bedrijf verder te gaan, maar kreeg ik wel meer vrije tijd. En wat doe je dan? Je gaat maar weer modelbouwen. Wat moet je anders...

Mijn eerste schip staat hier nog steeds (iets minder fris en fruitig als toen) - en ik denk nog steeds aan mijn oma (ze stierf tijdens de hete zomer van 1976) als ik naar het model kijk. Dat heeft dus wel gewerkt.

 

Erg leuk, grappig dat je na die 25 jaar dan toch ook besluit om dat oude model toch af te maken in plaats van een nieuw model te kopen. Heel mooi, maar ik had toch wel een foto verwacht móet ik stellen.

 

Zo'n schip heeft dan zoveel meer (emotionele) waarde dan een willekeurig iemand zich zou inbeelden. Ik ben dan ook wel zeer benieuwd hoe jouw eerste model er uit ziet. Wil je dit delen met ons?

 

Kijk eens hier:
https://www.modelbouwforum.nl/threads/fotos-van-modellen-van-afgebouwde-historische-schepen.275643/
Even scrollen naar post #14

 

Leuk verhaal Koos!

 

Dank je Hans, zo hebben we allemaal ons eigen verhaal nietwaar