Ik ben net terug van een kunststof cursus op terlet, en heb daar het een en ander extra opgestoken over glasvezel constructies.
Dat het doek in de vleugel onder een hoek van 45graden staat is van groot belang. Dit is nodig om de relatief slanke vleugel torsie stijf te maken. De lift grijpt op ongeveer 1/3 van de koorde aan. Het zwaartepunt van de vleugel licht echter bijna altijd achter deze 1/3. Daardoor ontstaat er een moment dat de vleugel wil torderen. Bij hogere snelheden kan dit moment zo groot worden dat de vleugel breekt. Ook word hij hierdoor een soort van instabiel waardoor er in de vleugel flutter kan ontstaan. De beste oplossing zou zijn om het balans punt naar voren te brengen, bijvoorbeeld door lood of een staaf met een gewicht voor op de vleugel. De vleugel gaat dan als het ware als een vlag achter het zwaartepunt aan wat heel veel glasvezel bespaart, en de constructie dus een stuk lichter kan worden.
Je ziet dat alles met hogere snelheden te maken heeft. Ook als je alleen langzaam wil vliegen lijkt mij een stijve vleugel noodzakelijk, je weet de maximum snelheid voor je ontwerp niet en hebt ook (meestal) geen snelheidsmeter om dit in de gaten te houden. Door de mat onder 45graden te gebruiken is simpelweg minder materiaal nodig wat je gewicht ten goede komt. De liggers moeten de buigkrachten opnemen, en die zitten dan ook op de daarvoor beste plaats.
De mat kun je in 45graden op de vleugel leggen door bijvoorbeeld stroken van 10cm breed (ik noem maar wat) te maken en deze vervolgens onder 45graden op de vleugel te leggen. Als je dit doet moet je natuurlijk opletten dat je de matten niet met de kopse kant tegen elkaar aan legt wand dan heeft het geen zin, je moet ze steeds overlappend op de vleugel leggen zodat de krachten goed overgebracht kunnen worden. Voor de grote van deze overlap zijn tabellen (kan ik voor je opzoeken). Je kunt dan deze stroken ook nog kruislings (twee lagen) op de vleugel leggen. Om er voor te zorgen dat de matten niet uitrekken en vervormen kun je verder deze eerst nog op plastic leggen, inrollen en dan op je model plakken, zoals ik al eens eerder had beschreven.
Om er voor te zorgen dat de hars goed uithard is het nodig deze verwarmt te laten uitharden, te temperen. Als de hars bij kamertemperatuur droogt word ongeveer 65% echt hard. De rest van de moleculen blijven vrij en zorgen dus niet voor sterkte. Ook is de temperatuur waarbij de epoxy weer rubberachtig word vrij laag, je model kan in de zon makkelijk weer zacht worden en dan vervormen. Deze temperatuur noemen we het Tg punt. Door direct na het haarden op kamertemperatuur te gaan verwarmen kunnen de eigenschappen aanzienlijk worden verbeterd.
Bij het harden op kamertemperatuur is het Tg punt dacht ik bij ongeveer 50-60 graden gekomen. Die is in een geparkeerde auto al te halen. Door nu langzaam de temperatuur op te voeren naar 56 graden komt het Tg punt aanzienlijk hoger. Hierbij moet er opgelet worden dat het huidige Tg punt niet overschreden word zodat de hars niet weer zacht kan worden. Ook kan op die manier z’n 95% van de moleculen elkaar vinden wat heel goed is voor de sterkte van de hars.
Je wild je model later waarschijnlijk ook schilderen, daarom is het gebruik van zogenaamd abriestuch zeer aan te bevelen. Door dit doek word het teveel aan hars afgevoerd en ontstaat een mooi ruw oppervlak wat een goede ondergrond voor verdere bewerking geeft. Als je dit niet doet moet je voor voldoende hechting veel schuren en er word daarbij ook veel glas beschadigt.
Ik heb dus afgelopen weekend legaal een gat in een vleugel van een echt zweefvliegtuig mogen slaan (afgekeurde vleugel) en daar wat ook mooi de opbouw van de vleugel te zien. De onderste laag is een 92 110 (ongeveer 160g), dan een schuimlaag (9-10mm) dan twee matten 92 145 (ongeveer 220g) en nog een keer de 92 110. Al deze matten lagen onder 45graden. Het gat moest ik natuurlijk weer repareren.
Ik hoop dat je er iets aan hebt, en als je het niet begrijpt zeg je het maar.
Groeten Halmar