Bouw Thundercat II

Tja, de Thundercat I heeft z'n hele leven een gaatje voor de regelnaald van de Double Star in z'n neus gehad...ondanks dat de kist z'n hele leven met de Rozenberg heeft gevlogen! Omdat ik niet wist welke motoren goed in horizontale stand wilden lopen, heb ik de T'cat I geschikt gemaakt voor een hele serie motoren: Naast de Rozenberg pasten de ST 60, de ST G51 en de DS 60 in de kist. Het bleek dat de ST 60 en de Rozenberg goed in de horizontale stand liepen; de andere twee niet zo. In ieder geval is duidelijk, ook door ervaringen van anderen, dat je een ST G51 nooit horizontaal moet monteren.

 

Het wordt tijd om het verhaal van de vloeistukken eens af te maken; anders blijft het zo hangen! We waren er bij gebleven dat de vloeistukken van lamineer epoxy gemengd met micro balloons op elke verbinding tussen de romp met de vleugel en de staart waren aangebracht. Als de boel de volgende dag goed is uitgehard, kan het plakband waarmee het beschermende plastic vastgehouden wordt, worden losgehaald. Dan kunnen de boutjes waarmee de vleugel vast zit, worden losgeschroefd, en de vleugel voorzichtig worden losgetrokken. Pas op dat je niet ergens per ongeluk de vleugel aan de romp hebt vastgeplakt! Het resultaat ziet er dan zo uit:

Vervolgens kan de vleugel weer gemonteerd worden, en moeten de vloeistukken verder glad worden geschuurd. Begin met een schuurklos de ragdunne randen van de vloeistukken weg te schuren; de buitenste rand van elk vloeistuk moet dik genoeg zijn (pakweg een halve mm) om niet snel te beschadigen als het model uit elkaar geschroefd is. Het glad maken van de holling van het vloeistuk gaat het beste met een grote ronde vijl, een zgn. rattestaart. Pas wel op dat je niet per ongeluk in het zachte balsa vijlt, want daar zit zo'n vijl zo doorheen!

Ten slotte kan het oppervlak van elk vloeistuk met fijn schuurpapier, om de wijsvinger gebogen, licht worden nageschuurd.
Bij het stabilo en het kielvlak gelden de zelfde technieken, alleen moet je extra opletten dat het beschermplastic goed strak om het stabilo past.

Eén stuk plastic zit tussen het stabilo en de romp. Dit stuk wordt strak langs de voorlijst omhoog gebogen en vastgeplakt. Omdat de voorlijst een pijlstelling heeft, moet er een smalle wig uit het midden van het plastic worden gesneden; anders wil het plastic niet goed aanliggen. Vervolgens wordt een volgend, plat stuk beschermplastic op het stabilo gelegd; dit moet tot aan het rompschot voor het stabilo rijken. Nadat het kielvlak op z'n plaats is geschroefd, wordt de epoxy massa wordt net als bij de vleugel aangebracht, maar bij de staart moet je extra voorzichtig zijn de boel niet permanent aan elkaar te plakken! Zonodig moet je na het uitharden de verschillende delen van het vloeistuk met een mes van elkaar snijden, en daarna de schade repareren

Ook hier moeten de vloeistukken na dat alles weer gedemonteerd is, eerst op breedte worden geschuurd, en ten slotte met de vijl op maat gemaakt.

Het resultaat ziet er dan zo uit!
Inmiddels ben ik aan het lakken/schuren/lakken etc; dat kost enige tijd (vooral omdat ik momenteel door verschillende dingen in beslag wordt genomen), maar als het oppervlak van het model voldoende is voorbereid, begin ik aan het spuiten van het model. Tegen die tijd zal ik verder verslag doen....

 

Henk hoe ver ben je met het model?

 

Als ik terug ben uit Engeland ga ik wel even langs, ik ben ook nieuwsgierig.

Kijk intussen even hier http://www.clubtamaran.com/v&v2007.htm , dan zie je dat Henk terug in vorm begint te komen!

 

Dus Henk vliegt ze er op de canarische eilanden lekker uit met een classic Shark 6cc model!
Ik zag ook een foto van mezelf bij het Foxberg racen (ze noemen me Pepe Alvarez, striking resemblance, not?)
Verderop de site bij het combat zag ik dat ze daar een blue-head MVVS gebruikten, het moet dus toch mogelijk zijn die voor combat te gebruiken!

 

Bruno,

je was er nog één vergeten, je wordt lekker ontzettend high van spanlak dit in tegenstelling tot Solarfilm

Verder absoluut een mooi toestel en een mooie klare verhandeling hoe een toestel met dope en doek te behandelen.

Stevo

 

En als je astma hebt, ga je je niet lekker voelen.......

 

De Thundercat II bevindt zich nog steeds in de lakken/schuren/lakken/schuren fase. Ik denk deze maand nog te kunnen beginnen met spuiten. Ik heb intussen wel 2 nieuwe flaps gemaakt, omdat het eerste stel door de spanlak ging krom trekken. De indekking liet los van het binnenwerk en ging golven en de achterlijst leek helemaal nergens meer naar. De nieuwe flaps hebben iets zwaardere indekking (17 gram per plankje 1.5mm ipv 13 of 14), een 2x6 vuren interne achterlijst ipv balsa, en haakse ribbetjes als aanvulling op de diagonale. Ze zijn daarmee iets zwaarder geworden, maar kromme flaps maken een verder goede stunter tot een ramp om te trimmen...

 

Poehe, ik werd naar dit topic verwezen door Bruno. Wat een schitterende bouw! Ik leer graag, en zeker van dit soort projecten. Ik heb, na het lezen van dit smulverhaal, 2 vragen:

1) In de vleugel zit geen hardhout, alleen balsa (toch?). Zou dit ook sterk genoeg zijn voor een RC model, dat nogal flink op z'n donder zal krijgen qua rolroeren?
2) Even los van mooi of niet, is dat bespannen met zijden en tissue veel lichter dan met folie? En waar lak je dat dan mee af? En ben je na die afwerking nog steeds lichter dan folie?

Bedankt, voor het al geposte en voor eventuele antwoorden op mijn vragen,

 

Hallo Hugo,
Een LB kunstvluchtmodel moet noodzakelijkerwijs zowel licht als sterk zijn. Daarom zit de meeste sterkte in de huid van het model. Vergelijkbaar met een ei: alle sterkte zit in de schaal. Zo'n voorwerp kan erg veel krachten doorstaan, het kan alleen niet tegen een scherp voorwerp wat er doorheen prikt. Bij een vleugel is het dus niet noodzakelijk om hardhout toe te passen; zolang de huid sterk is, hoeft de binnenbouw alleen maar sterk genoeg te zijn om niet plat geknepen te worden. Daarom is de enige toepassing van hardhout (in ons geval triplex) bedoeld om de besturing op z'n plaats te houden.
De bekleding van zijde en tissue draagt veel bij aan de sterkte van de huid van de vleugel. Als plasticfolie evenveel sterkte bij zou moetlen dragen aan de vleugel, zou het tamelijk dikke -en dus zware- folie moeten zijn.
Overigens krijgen LB stunt modellen 'veel op hun donder' als je ze vergelijkt met RB modellen. Denk je eens in: 90 km/u recht naar beneden en dan op 1,5m op z'n rug leggen?

 

Hallo Henk,

dank voor je snelle reactie. Ik ben zelf een beetje huiverig voor het werken met zijde en tissue, of liever gezegd; voor het aflakken van zoiets. Maar ik snap wel wat je bedoelt, de stijve schaal.

Even verder bordurend op dit idee, bedacht ik het volgende. De 'Detroit' wijze van bouwen (waar komt die naam eigenlijk vandaan?), met de halve spanten en de middenplank, maar dan volledig ingedekt met 0,5mm balsa. Deze balsa huid houdt natuurlijk niks, is alleen voor de vorm. Als ik die voorzie van 50 grams glas en epoxy of G4, wordt het een harde schaal! En eentje die ik kan folie-en.

Wat vind je van dat idee?

 

Ik zou 1,5 mm balsa gebruiken, dat zakt minder in tussen de ribben. Wel op gewicht uitzoeken: 13 tot 15 gram per plankje. En ik zou 25 grams glas gebruiken, dat is sterk zat. Maar, als je de boel eenmaal geglast hebt, waarom zou je dan nog folie gebruiken? Dan kan je de boel beter meteen spuiten.

 

Daar heb je gelijk in, maar: ik ben bang voor spuiten! Vandaar dat ik ook om het zijde/tissue verhaal heel draai. Ik heb weinig, en dan nog slechte ervaring met het spuiten van verf. Wellicht moet ik me daar gewoon eens overheen zetten...

Waarmee spuit jij eigenlijk? Bus of compressor/pistool, en wat voor lak?

 

Spuiten is inderdaad een vak apart. Voor modellen van het formaat van een LB stuntmodel (ca 1,5 a 1,6 m spanwijdte) gebruik ik een compressor van de bouwmarkt (er moet een instelbare spuitdrukmeter op zitten) en wat de full size auto spuiters een 'detailspuitje' noemen. Dit is in mijn ogen een groot model spuitpistool, wat ongeveer 20x zo groot is als mijn airbrush!
Vervolgens bouw ik mijn bouwkamer om tot spuitcabine, compleet met afzuiginstallatie gemaakt van een oude raamventilator. Voor modellen aangedreven door glowplug motoren spuit ik de kleurlagen in ééncomponent acryl autolak, en doe daar twee dunne lagen blanke twee component acryl overheen. Voor electrisch aangedreven modellen hoef je geen brandstofbestendige lak aan te brengen, dus mijn idee is daarbij voor de eencomponent waterverdunbare verf van bijvoorbeeld Tamiya te kiezen, gevolgd door een ééncomponent acryl vloerwas zoals Johnson Clear (zonodig met een beetje alcohol te verdunnen voor het spuiten). Johnson Clear heet in Nederland soms anders, het gaat erom dat het een waterdunne acryl lak is voor laminaat en zeil).
Ik houdt niet erg van spuitbussen omdat je zo moeilijk de verfdikte kunt bepalen en dat ze neigen tot spetteren. Als ik ze wel gebruik leg ik de bus eerst een half uur op de radiator, zodat de druk zo hoog mogelijk wordt.....

 

OK, kleur met autolak en afspuiten met 2K acryl. Gebruik je een primer tussen de zijde / tissue / spanlak laag en de autolak?

't Gekke is dat ik huiverig ben voor het spuiten van modellen, terwijl ik mijn eigenbouw gitaren wel spuit... Die spuit ik met verdunde nitro-cellulose. Is dat niet spanlak?

 

De nitro cellulose die jij gebruikt is geen spanlak; spanlak droogt te snel om te kunnen spuiten zonder 'retarder'. Jij gebruikt waarschijnlijk de ceta bever celloloselak of iets vergelijkbaars, en die krimpt nauwelijks.
Ik gebruik geen primer of porienvuller om het zo licht mogelijk te houden. Gewoon 10x spanlakken en elke 2e laag met schuurpapier 400 schuren! Over een geglast oppelvlak gebruik ik een paar lagen spanlak als porienvuller. Als je G 4 gebruikt kan dat natuurlijk niet en zou je een 2e laag G4 kunnen gebruiken. Maar wel eerst even testen op een proefstukje of je kleurlaag de G4 niet aantast.

 

Ik denk dat 'ie zoiets gebruikt Behlen Nitrocellulose Stringed Instrument Lacquer at Stewart-MacDonald

Deze meneer Barry Price Robinson is trouwens van beide markten thuis en werkt zowel met het een als het ander.

 

nitrocelluloselak

De vraag blijft: wanneer spant nitrocelluloselak ?
Ofwel, spant iedere nitrocelluloselak?
Indien het guitaarspul ook spant, dan zou dat een welkom alternatief zijn voor de spanlakken die we nu in Nederland (komend uit Duitsland) kunnen kopen.

Iemand zou toch moeten weten wat essentieel is voor een goede spanlak, zoals die vroeger door Sikkens en Titanine gemaakt werd?

Overigens, een vooruitgang sinds 2004 op dit forum, dat we nu rustig het woord cellulose mogen gebruiken!

 

lijkt erop dat de bluegrass/LB combi vaker voorkomt of is ie alleen de bouwer van het instrument.

 

Alleen de bouwer.
Wat je in zo'n geval 'alleen' noemt.....

Verder een verdienstelijk vrijetijds folk(geen bluegrass)muzikant, die zeker als we een WK of EK (wacht, die zijn daar altijd....) in Europa hebben, altijd een gitaar meebrengt om ons te entertainen.
Hoeft geen betoog dat ik deze, als dat zo uitkomt, dan graag ook even hanteer.....