Zo, dat schiet op! Zojuist heb ik de laatste lijmklem aangedraaid om de ligger in vorm te houden. Het procede dat ik nu aanhield is een stuk relaxter.
Van te voren zorgen dat klaar ligt:
- Opgekropte kous. Van te voren OVER DE KERN GESCHOVEN en met een stukje overlengte op maat geknipt. Zo voorkom je dat de kous wel eens korter is dan je verwacht…
- Op maat geknipte rovings. Onder en boven 8. Per 100mm teruglopend.
- De klemlatten, voorzien van verpakkingstape en abreissgewebe.
- Plastic op de werkbank
- En natuurlijk alle “gewone” epoxymiddelen.
Dan de werkmethode.
Ik houdt, gezien vanaf de rand van de werkbank naar achteren toe, het volgende aan. Direct aan de rand van de werkbank een (1) klemlat met twee lijmklemmen op de werkbank. Dan een strook abreissgewebe op het plastic, de tweede lat ligt er nog los tegen. Over de lengte van de ligger heb ik 5 smalle strookjes tape met de plakkant naar BOVEN liggen. Natuurlijk liggen ze met een ander strookje plankband vast op het plastic. Dan komt een cm of 30 “sopruimte”. Hier rol ik de eerste rovings, tevens de langste, aan twee zijden in. Daarachter liggen de rovings uitgelegt in de volgorde van werken. Dus van lang naar kort, voor boven en onderzijde van de ligger.
Dan voldoende epoxy aanmengen. Voor dit klusje maakte ik 35 gram aan. Dit verdwijnt nooit allemaal in de ligger!
Het grote soppen kan dan beginnen. Een zijde van de schuimkern wordt ingerold. De eerste lange roving sop ik aan twee zijden in. Die leg ik vervolgens op de ligger. De tweede roving komt hier, ongesopt, bovenop. Dan sop ik de tweede roving in met epoxy. Ik ga er vanuit dat de overmaat aan epoxy die ik in de onderliggende roving gesopt hen voldoende is om de tweede roving van onderen vandaan te impregneren. De tweede roving sop ik dan ook “rijk” in. Dit systeempje gaat door tot de laatste roving. Zo kan de alles goed impregneren. Als laatste haal ik nog even de kunststof bankpas over het pakket rovings. Hiermee trek ik de overtollige epoxy eruit, maar het belangrijkste is dat ik de rovings zo nog strakker kan trekken. De overtollige epoxy wordt toch de kous ingezogen!! Dan draai ik de ligger om, met de rovingzijde midden op de strookjes tape. De andere zijde van de ligger wordt op dezelfde wijze voorzien van rovings. Zodra dit klaar is plak je de strookjes tape om de ligger. Dit zorgt ervoor dat de rovings niet aan het plastic blijven plakken als je de ligger optilt om de kous erom te schuiven. Ze plakken evenwel aan het plastic, maar de rovings zijn nu beter beheers baar. Het is zeer ergelijk als de rovings en in elkaar gedraaide natte kleffe troep worden!!
Goed, de ligger ligt op zijn zijde, de opgetrompte kous kan gepakt worden en om de ligger geschoven worden. Duwen, niet trekken, want dan klemt de kous onmiddellijk om de ligger. Dat is ook ergelijk! Als de kous gelijkzijdig om de ligger zit kan je eraan trekken en ervoor zorgen dat de kous strak om de ligger komt. Dit is leuk werk want het vervelenste werk zit erop. De kous kan nu ingesopt worden met epoxy. Hierbij let ik niet op hoeveel ik erin breng. Gewoon flink tekeer gaan met de roller! Nadien pak je een tisseu en trek je er al weer veel epoxy uit. Als je fatsoenlijk te keer bent gegaan breng je ook echt niet zoveel epoxy in. Ik ben eerder bang voor niet voldoende epoxy. Ik vertrouw maar op de zuigende werking van de vezels, die trekken het epoxy wel waar het zijn moet.
De ligger is nu gereed om in te klemmen. De eerste klemlat ligt al klaar. Da’s makkelijk. De ligger in het hoekje duwen en de tweede klemlat ertegen aan. Met lijmklemmen vastzetten tegen de eerste lat, de ligger goed op de werkbank drukken zodat deze aanligt. De lijmklemmen niet te vast zetten bij de schuimkern, want dan druk je deze in. Het balsadeel krijgt van mij wat meer druk voor de kiezen, simpel omdat ik wil dat alle vezels daar goed aanliggen om straks ook een goede vleugelverbinding te vormen. Holle plaatsen vormen een potentieel breekpunt. (alsof ik zo wild vlieg…….) Ik plaats een lat op de opening op de twee klemlatten, die drukt dan weer de ligger goed op de werkbank. Ook zorgen loodaccus voor een goede aanligging van het hele pakket.
Pffffffffff, wat een verhaal. Met deze manier van bouwen (in het algemeen) is het meer het voorbereidende werk dan dat het verwerken zelf tijd kost. Met mijn zeldzame gave nooit iets in een keer goed te doen schat ik deze tweede poging om een goede ligger te maken kansrijker in. Morgenavond weet ik meer!
Ik las het zodat het leek dat je geen kevlar ging gebruiken 
