Ik zal nog een poging wagen duidelijk te maken wat zo'n vleugelpen doet en waarom hij zo sterk moet zijn.
1. een aanname:
De vleugel draagt zichzelf, en doet dat gelijkmatig.
Dat laatste is niet 100% waar, maar valt te verwaarlozen in relatie tot punt-2 en de nauwkeurigheid waarmee wij modelbouwers eea. berekenen/inschatten op sterkte.
2. Het verhaal:
Je kunt voor elke vleugel het middelpunt van de lift berekenen. Dat is een flinke klus, maar het kan. Je kunt ook annemen dat dat punt midden in de vleugel ligt. In werkelijkheid ligt het punt dichter bij de wortel.
De vleugel draagt de romp. Er is dus sprake van een "balk" (de vleugel) van de halve spanwijdte, die aan beide uiteinden ondersteund wordt (door de lift), en in het midden hangt de romp.
Tijdens manouvres (looping) en landing komen er buigbelastingen op de verbindende vleugelpen. Ga uit van minimaal 10G (in F3B e.d. wordt wel met 50G rekening gehouden). Ik zelf ga liever van 15 of 20 G uit.
10G betekent dat het gewicht van de romp 10x zo groot lijkt als het werkelijk is.
Ga uit van 2 kg romp. 10G betekent 20kg. Dat is (±) 200 Newton (N).
Spanwijdte = 3300 mm, halve spanwijdt is dus 1650 mm, elke vleugelhelf levert daar de helft van, dus op vleugelpen staat een buigmoment van 200N x 1650/2 mm = 165.000 Nmm!
Dat is een kracht overeenkomt met een gewicht van 16,5 kg aan het einde van een blak van een meter lang, en die moet horizontaal blijven én niet breken. Je zou je ook het volgende kunnen voorstellen: neem de vleugelpen die je op het oog heb, maar dan 2 meter lang. Ondersteun hem in het midden, en hang aan beide uiteinden 16,5 kg. Als hij niet verbuiget (gewoon buigen mag wel) is hij sterk genoeg.
Zonder verder op de berekening noodzakelijke dikte van de vleugelpen in te gaan, is denk ik nu wel duidelijk dat die buigkrachten aanzienlijk zijn, en dat je met 5 mm staal niet uitkomt.
10 mm is denk ik wel redelijk, mits de kwaliteit verenstaal is.
Groeten, Dirk.