Nou...
Maar eens een beginnetje maken met een bouwverslag van de door mij en Rob M. ontworpen "M1200", die zoals de naam al half en half verraad, een doorontwikkeling is van de oude X1200 van Graupner.
Goed he? Een ontwerp van pak hem beet, 40 jaar oud, "door ontwikkelen" omdat we het niet eens zijn met het oorspronkelijke ontwerp...
Eerst maar eens een beetje uitleg over het hoe en waarom:
-De X1200 heeft een massieve schuimvleugel, die best wel zwaar is. Daar kan minstens 300 gram gewicht bespaard worden.
-De X1200 heeft een tamelijk dunne vleugel, met vooral een erg scherpe leading edge, heel erg smalle tips, en de grootste dikte vrij ver naar achteren.
Dat is volgens mij niet helemaal optimaal voor het overtrekgedrag, en ik denk dat dat een van de oorzaken van de mislukte maiden was.
-De X1200 heeft een enkel kielvlak, wat gevolgen heeft voor de romprug-constructie, en daarmee voor de toegankelijkheid van het inwendige. Dit beperkt de mogelijkheid om componenten vrijelijk te plaatsen, wat weer tot onnodige ballast leidt.
Het heeft ook gevolgen voor de hanteerbaarheid van het model tijdens het starten van de motor.
De ontwerp-eisen waar we ons voor gesteld zagen:
Ribbenbouw vleugel, met een wat geschikter profiel, en wat meer vlees aan de tippen.
Wij hebben een beetje de makkelijke weg gekozen, en in de grondzaak de welbekende "Barracuda" als basis genomen.
NACA 009 aan de wortel, en 0012 aan de tips. Het profiel is flink dunner gemaakt: De oorspronkelijke Barracuda zou een vleugeldikte van iets van 85 mm opgeleverd hebben, dat hebben we afgeslankt naar 60 mm aan de wortel, wat net een haartje dunner is dan 10% (de oorspronkelijke X1200 vleugel was overigens nog fors dunner met ongeveer 45 mm).
Doordat we aan de wortel 65 cm koorde aanhouden, en aan de tip nog 22 cm hebben, is er ook wat meer vleugeloppervlak. Altijd goed, want de motor die ik in gedachten heb, is naar huidige maatstaven geen krachtpatser.
Ik wilde vrije toegang tot zoveel mogelijk van de gehele romplengte. De X1200 had alleen een klein compartiment achterin, en verder de rompneus, wat er toe leidde dat niet alleen alle bedrading op moeizame wijze door de romprug gefriemeld moest worden, maar ook dat de ontsteking veel verder naar achter zat dan me lief was, wat weer balast noodzakelijk maakte. De gehele romprug wordt dus afneembaar, en dat sluit één enkel kielvlak uit. Niks niet erg, want de Barracuda vleugel is al bedacht op twee kielvlakken.
De gladde romprug levert ook een veel betere toegankelijkheid van de motor op tijdens het starten. De Wankel heeft namelijk meestal wel een beetje hulp nodig bij het tot leven wekken, in de vorm van een vingertop op de luchtinlaat.
Dus wat gaat het worden?
In principe, een dunne Barracuda vleugel, in een fin-loze X1200 romp (ongeveer).
Voor de retracts heb ik een setje van de overbekende 80 mm Avanti gekozen. Lekker lange en vooral goed geveerde poten, die goed zijn tot ongeveer 3 kilo vlieggewicht, en die bewezen hebben, vrij goed met niet al te glad grasveld overweg te kunnen. Mooie grote wielen ook, dus rolt ook goed.
De oorspronkelijke X1200 bleek ERG licht op het ver naar voren staande neuswiel te leunen, waardoor het ding bij het minste of geringste met de neus ging stuiteren, wat niet alleen tot bestuurbaarheidsproblemen leidde, maar ook de prop het gras in duwde.
De neuspoot is dus ter hoogte van de "punt" van de delta geplaatst en gaat naar voren inklappen.
De hoofdpootjes komen vermoedelijk, ben ik nog niet 100% over uit. relatief ver naar achter komen, om die neus in bedwang te houden in de startaanloop.
Pusher configuratie houdt in weinig/geen druk op de roeren in de startaanloop, dus de kist moet iets achterover komen te staan, zodat hij min of meer in het grondeffect loskomt.
Roeren gaan gewoon elevons worden, niet aparte hoogte en rolroeren.
Rob heeft de vleugel getekend, en de ribben voor mij gefreest, en het eerste begin staat op de bouwplank:
![20221015_125920[1].jpg](https://www.modelbouwforum.nl/attachments/20221015_125920-1-jpg.513356/ "20221015_125920[1].jpg")
De ribben hebben voetjes, om een rechte vleugel te verkrijgen. De bouwplank LIJKT veel te smal, maar dat is met opzet: dat dient om toegang te geven voor de onderste beplanking, zodat de D-box gesloten kan worden zonder de vleugel van de plank te hoeven halen.
Op dit moment is er nog niets gelijmd, alleen de ribben zijn met hotglue op de bouwplank gezet.
Ik ben op zich niet zo gelukkig met deze methode, de voetjes zijn ERG fragiel.
Als ik dit geweten had, had ik "kammen" gemaakt waar de ribben net zoals borden in een vaatwasser ingestoken kunnen worden tijdens de bouw. Dat had als voordeel gehad dat de vleugel tijdens de bouw van de bouwtafel getild kan worden en omgekeerd weer teruggeplaatst (de vleugel is volledig symetrisch, immers?)
Maar we moeten het er maar even mee doen.
Maar eens een beginnetje maken met een bouwverslag van de door mij en Rob M. ontworpen "M1200", die zoals de naam al half en half verraad, een doorontwikkeling is van de oude X1200 van Graupner.
Goed he? Een ontwerp van pak hem beet, 40 jaar oud, "door ontwikkelen" omdat we het niet eens zijn met het oorspronkelijke ontwerp...
Eerst maar eens een beetje uitleg over het hoe en waarom:
-De X1200 heeft een massieve schuimvleugel, die best wel zwaar is. Daar kan minstens 300 gram gewicht bespaard worden.
-De X1200 heeft een tamelijk dunne vleugel, met vooral een erg scherpe leading edge, heel erg smalle tips, en de grootste dikte vrij ver naar achteren.
Dat is volgens mij niet helemaal optimaal voor het overtrekgedrag, en ik denk dat dat een van de oorzaken van de mislukte maiden was.
-De X1200 heeft een enkel kielvlak, wat gevolgen heeft voor de romprug-constructie, en daarmee voor de toegankelijkheid van het inwendige. Dit beperkt de mogelijkheid om componenten vrijelijk te plaatsen, wat weer tot onnodige ballast leidt.
Het heeft ook gevolgen voor de hanteerbaarheid van het model tijdens het starten van de motor.
De ontwerp-eisen waar we ons voor gesteld zagen:
Ribbenbouw vleugel, met een wat geschikter profiel, en wat meer vlees aan de tippen.
Wij hebben een beetje de makkelijke weg gekozen, en in de grondzaak de welbekende "Barracuda" als basis genomen.
NACA 009 aan de wortel, en 0012 aan de tips. Het profiel is flink dunner gemaakt: De oorspronkelijke Barracuda zou een vleugeldikte van iets van 85 mm opgeleverd hebben, dat hebben we afgeslankt naar 60 mm aan de wortel, wat net een haartje dunner is dan 10% (de oorspronkelijke X1200 vleugel was overigens nog fors dunner met ongeveer 45 mm).
Doordat we aan de wortel 65 cm koorde aanhouden, en aan de tip nog 22 cm hebben, is er ook wat meer vleugeloppervlak. Altijd goed, want de motor die ik in gedachten heb, is naar huidige maatstaven geen krachtpatser.
Ik wilde vrije toegang tot zoveel mogelijk van de gehele romplengte. De X1200 had alleen een klein compartiment achterin, en verder de rompneus, wat er toe leidde dat niet alleen alle bedrading op moeizame wijze door de romprug gefriemeld moest worden, maar ook dat de ontsteking veel verder naar achter zat dan me lief was, wat weer balast noodzakelijk maakte. De gehele romprug wordt dus afneembaar, en dat sluit één enkel kielvlak uit. Niks niet erg, want de Barracuda vleugel is al bedacht op twee kielvlakken.
De gladde romprug levert ook een veel betere toegankelijkheid van de motor op tijdens het starten. De Wankel heeft namelijk meestal wel een beetje hulp nodig bij het tot leven wekken, in de vorm van een vingertop op de luchtinlaat.
Dus wat gaat het worden?
In principe, een dunne Barracuda vleugel, in een fin-loze X1200 romp (ongeveer).
Voor de retracts heb ik een setje van de overbekende 80 mm Avanti gekozen. Lekker lange en vooral goed geveerde poten, die goed zijn tot ongeveer 3 kilo vlieggewicht, en die bewezen hebben, vrij goed met niet al te glad grasveld overweg te kunnen. Mooie grote wielen ook, dus rolt ook goed.
De oorspronkelijke X1200 bleek ERG licht op het ver naar voren staande neuswiel te leunen, waardoor het ding bij het minste of geringste met de neus ging stuiteren, wat niet alleen tot bestuurbaarheidsproblemen leidde, maar ook de prop het gras in duwde.
De neuspoot is dus ter hoogte van de "punt" van de delta geplaatst en gaat naar voren inklappen.
De hoofdpootjes komen vermoedelijk, ben ik nog niet 100% over uit. relatief ver naar achter komen, om die neus in bedwang te houden in de startaanloop.
Pusher configuratie houdt in weinig/geen druk op de roeren in de startaanloop, dus de kist moet iets achterover komen te staan, zodat hij min of meer in het grondeffect loskomt.
Roeren gaan gewoon elevons worden, niet aparte hoogte en rolroeren.
Rob heeft de vleugel getekend, en de ribben voor mij gefreest, en het eerste begin staat op de bouwplank:
De ribben hebben voetjes, om een rechte vleugel te verkrijgen. De bouwplank LIJKT veel te smal, maar dat is met opzet: dat dient om toegang te geven voor de onderste beplanking, zodat de D-box gesloten kan worden zonder de vleugel van de plank te hoeven halen.
Op dit moment is er nog niets gelijmd, alleen de ribben zijn met hotglue op de bouwplank gezet.
Ik ben op zich niet zo gelukkig met deze methode, de voetjes zijn ERG fragiel.
Als ik dit geweten had, had ik "kammen" gemaakt waar de ribben net zoals borden in een vaatwasser ingestoken kunnen worden tijdens de bouw. Dat had als voordeel gehad dat de vleugel tijdens de bouw van de bouwtafel getild kan worden en omgekeerd weer teruggeplaatst (de vleugel is volledig symetrisch, immers?)
Maar we moeten het er maar even mee doen.
Heb de X1200 zelf vroeger gehad en dat was, wanneer er iemand was die hem wilde gooien, een fijn toestel om te vliegen. Bij jouw dooegevoerde verbeteringen kan dit alleen nog beter worden.
).
En de bouw snelheid zit er lekker in.