De Duyfken van Kolderstok

Ik kan me herinneren dat dit bij mij ook niet lekker viel in de uitsparingen. Maar hij zit!

 

Prachtig gebouwd en een knap stukje schilderwerk !

 

Ik had hetzelfde probleem.

 

Wat was nou precies het probleem dan?

Wat is volgens jou dan een betere volgorde?

Ziet er wel piekfijn uit nou!

 

In de spantjes? van het galjoen zitten uitsparingen. Daar zou je eerst een gebogen latje in moeten lijmen, daarna het laser gesneden deel met de versiering daar tegenaan lijmen en van onder weer afsluiten met een gebogen latje. Ik had eerst al moeite om het latje in een vloeiende lijn in de uitsparingen te krijgen, toen bleek het lasergesneden deeltje een heel andere kromming te hebben. Uiteindelijk heb ik eerst het geheel in elkaar gelijmd op een stukje bakpapier (best lastig omdat het lasergesneden deeltje zo dun is) en daarna tegen de galjoen gelijmd.

 

De poorten op de spiegel zijn ook aangebracht. Ik heb ze gemaakt met stukjes noten fineer.

 

Wat een ranke spiegel was het he. Maar wel een mooie.

 

heel mooi gemaakt

 

Inderdaad erg rank. Ik vraag me weleens af wat de reden was om de spiegel zo hoog en smal te maken. Maarja, we kunnen het de scheepsbouwers van toen niet meer vragen...

 

Is een mooi spiegeltje geworden Martin, knap hoor

 

Ik denk dat @pietsan het wel weet?

 

Ik moet het antwoord even schuldig blijven. Heb er ooit wel eens iets over gelezen, maar dat ben ik kwijt.

 

Ik denk dat de smalle achterkant te maken heeft met de bouw van het achterschip, die ook hoog en smal is en het scheepje heeft geen zijgalerijen, waardoor de spiegel wat smaller oogt. En de hoogte boven de spiegel en hakkeboard lijkt mij puur versierwerk. Maar helaas weet ik het ook niet zeker.

 

Dat had volgens mij te maken met de breedte van het bovendek, hoe breder een bovendek, des te meer tol moest er betaald worden in bepaalde regio's en in bepaald tijdvak.

 

Ik zat net naar de geünieerde provinciën te kijken (ivm plaatsing boegspriet t.o.v. Fokkemast) en die heeft dezelfde bouw als mijn galjoen en zonder zijn balkon aan de achterkant heeft hij ook die smalle bouw. Is het niet zo dat dit gewoon de bouw van die tijd was. Voorheen waren de boten met geen rechte achterkant maar was het een beetje een kano model waarvan de voor en achterkant omhoog liepen om ze zeewaardig te maken. En in de loop van de tijd is die spitse achterkant afgevlakt in een spiegel en jaren later werden die spiegels steeds breder. Ja ik zeg maar wat, ik weet het ook niet precies. Vind het wel een interessante vraag en het antwoord misschien nog wel interessanter.

 

Ik weet niet of dat van toepassing is op deze pinas. Naar ik meen geldt dat voor de fluitschepen die op de oostzee handelden. Die tol werd geheven in de sont.

 

Jouw suggestie lijkt me best plausibel. Ik weet dat je eerst inderdaad de schepen had zoals de vikingschepen. Later werden voor en achter kastelen geplaatst. Dat zal weer geëvolueerd zijn tot de galjoen.

 

Maar de lokale Deense tolgaarders hadden dit trucje al snel door, en trapten daar niet werkelijk in.
Een ander verhaal over de vorm van een fluitschip:
Fluitschepen waren met relatief weinig bemanning te varen, en de "uitvinding" van de fluit lag rond Hoorn. Streng christelijk (doopsgezind) in die tijd, en de geloofsovertuiging van de meeste opvarenden was dat je je niet mocht verweren tegen kapers en andere aanvallers op het schip. De bolvormige romp en het smalle dek maakten enteren van het schip zeer lastig. Het eikenhout was glad en door de bolle vorm kon je er niet tegenop klimmen zonder er af te glijden.
Witsen schrijft hierover:
"Prijzelijk zijn schepen boven naeuw, om dat niet licht geëntert konnen werden: want haer puilende buiken, maeken het boort ontoespringelijck."

Overigens gaat dit over fluitschepen, en niet over kleine jachten of pinassen. Daar zoek ik nog even verder....

 

Hmmm..... dan moest je met je zatte kop dus niet over de railing heen flikkeren..... want dan kwam je nooit meer aan boord

Ja...... met een ladder, vandaar de uitdrukking ladderzat!

 

Ik ben vandaag met het roer aan de slag gegaan. Ik heb niet zo’n vertrouwen in mijn skills met de soldeerbout, dus ik maak de vingerlingen op een alternatieve manier. Bij de Halifax heb ik het zo ook gedaan en dat beviel wel. Bijkomend voordeel is dat het roer zo ook beweegbaar is.

Eerst heb ik pinnen geplaatst in de uitsparingen.



Vervolgens begonnen met de vingerlingen.



Daarna een start gemaakt met de nagels. Daarbij liep ik tegen een probleempje aan. Ik heb ooit een goedkoop setje boortjes gekocht. Ik heb dus altijd de juiste grootte. Maar dus niet altijd de juiste kwaliteit. Ik kwam niet door de messing heen. Dus eerst maar voorgeboord met een kleiner boortje van betere kwaliteit. Dat ging moeiteloos. Toen dus weer uitboren in juiste grootte. Dat leverde veel warmte op, waardoor de lijm waarmee ik de vingerling gefixeerd had los liet. Het ging dus niet zonder slag of stoot maar het begin is er.