Jaren geleden heb ik op Old Warden één van de weinige piloten gesproken die nog af en toe met deze kist vliegen. Ja het echte vliegtuig bestaat nog steeds en vliegt ook nog! Alleen de motoren en propellers zijn noodgedwongen vervangen door modernere maar ze zijn wat vermogen en zo betreft vergelijkbaar.
Deze piloot vertelde me dat het een vreselijk lastig toestel is om te vliegen. Het is destijds puur en alleen ontworpen voor de London - Sidney race. Het is in record tijd ontworpen en gebouwd maar dat ging wel ten koste van een aantal zaken. Één van die zaken was de vliegeigenschappen. Het toestel is gemaakt om snel van A naar B te vliegen daar is het dan ook heel goed in. Voor speciale figuren moet je niet bij dit toestel zijn. Een roll gaat net maar liever niet. Een looping idem. Veel bochtenwerk is heel lastig. De stuurvlakken zijn relatief klein en de uitslagen zijn beperkt. Dit allemaal om te grote uitslagen tijdens snel vliegen te voorkomen. Als je bij volle snelheid te veel up zou geven zou de vleugel er wel eens af kunnen breken.
Ook het vliegen op één motor is haast niet te doen. Zoals al geschreven zitten de motor gondels vrij ver uit elkaar. Dit was nodig om de voor die tijd grote props voldoende ver van de romp te houden. Het nadeel is wel dat wanneer er één motor uitvalt de andere motor het toestel sterk wegtrekt over de "dode" motor. Gas terug nemen en vol richting tegensturen is alles wat je doen kan. Daarna hard werken om het toestel heel aan de grond te krijgen.
Eenmaal in de lucht en in een rechte horizontale vlucht is het een droomvliegtuig. Strakke rustige vlucht, goed uitgebalanceerde besturing, fantastische motoren en snel vooral heel snel! Alleen tijdens de start en de landing moeten de piloten heel hard werken. Dan moeten de piloten alle kennis en kunde gebruiken om veilig in de lucht te komen of weer op de grond. Vooral toen, met de motoren en de props van toen was de landing heel erg lastig.
Het feit dat er destijds slechts drie van gebouwd zijn en dat alleen deze nog over is zegt al genoeg. De eerste ging al tijdens de race verloren als gevolg van een mislukte noodlanding door een motorstoring. De tweede is later tijdens een andere wedstrijd ook verloren gegaan. Ook dit toestel heeft de nodige schade opgelopen maar is nooit totaal vernield. Het is steeds gerepareerd mede omdat het een uniek toestel was.
Aan het einde van de 70tiger jaren van de vorige eeuw is het in handen gekomen van de Shuttleworth collection. Men heeft er heel veel jaren over gedaan om het helemaal te restaureren. De motoren waren helaas niet meer te redden. Van beide defecte motoren zou misschien met veel moeite weer één werkende gemaakt kunnen worden. Een tweede motor was er niet, nergens! Dit omdat de motoren speciaal voor dit toestel gemaakt waren. Hetzelfde gold voor de propellers. Daarom zijn er twee vergelijkbare motoren maar dan wel een aantal jaren jonger op gezet. Ook zijn er modernere, verstelbare, propellers op gekomen. Dit in tegenstellig tot de tweestanden propellers die er op stonden. Vooral dit laatste heeft het landen met dit toestel een heel stuk makkelijker en vooral veiliger gemaakt.
Een model van dit vliegtuig zal dus een heleboel van de vliegeigenschappen "erven" van het voorbeeld. Het zal zeker niet makkelijk vliegen maar je kan een paar modificaties toepassen. Je kan de roeren groter maken waardoor ze veel effectiever zijn. De uitslag vergroten kan gedeeltelijk maar niet te ver anders gaan ze meer als remmen dan als roeren werken. Waneer je snel vliegt en de uitslagen blijken te groot dan kan je exponentiele of dual rate uitslagen gebruiken, dat is tegenwoordig ook geen probleem meer.
Betrouwbare en voldoende sterke motoren hoeft geen probleem te zijn. Een betrouwbare en goede besturing evenmin. Dus kan je gerust dit werkelijk prachtige vliegtuig gaan bouwen en vliegen. Maar denk er wel aan dat het geen makkelijk te vliegen model zal zijn. Je zal er echt de nodige vliegervaring voor moeten hebben en waarschijnlijk hele sterke zenuwen.
Heel veel succes.
