Dornier 228

Hallo bouwers/vliegers,
ik ben redelijk nieuw op dit forum.
Ik wil jullie even deelgenoot/sparringpartner maken van mijn projekt: het tekenen, bouwen en gaan vliegen met een schaalmodel van een Dornier 228.

Ik begin helemaal van voor af aan: het maken van een tekening. (op internet is niet veel te vinden van tekeningen).
Hulpmiddel daarom is voornamelijk mijn Revell bouwmodelletje dat al een paar jaartjes op mijn buro staat. Daarnaast heb ik natuurlijk de nodige uren op internet geneusd.
Lang geleden heb ik ooit werktuigbouwkundig tekenwerk gedaan, dus het denken in constructies en het werken met Autocad is mij niet vreemd.
Ook heb ik in het verleden wat kleinere modellen gebouwd (o.a. FMT Hai).

Een aantal uitdagingen/vragen/problemen kom ik tegen:
Welk vleugelprofiel ga ik gebruiken ?. (ik heb al een advies van iemand gekregen om een Standaard Clark-Y profiel te gebruiken, maar wil graag meerdere meningen hierover horen.

Beoogde spanwijdte: 1,64 meter.
Bouwmethode: vleugels:ribben beplankt en romp ook.
Landingsgestel wordt NIET intrekbaar (dit gaat me momenteel nog iets te ver).
Besturing middels hoogte-richtingsroer, rolroeren en remkleppen (elk een apart servo).
Belangrijkste is dat het toestel (behalve dat ie 'n enigszins op het origineel lijkt ;) ) op schaal moet vliegen: dus niet te snel a.u.b. !

Graag jullie adviezen m.b.t.:
- motor (elektro)
- prop
- vleugelprofiel (welk, en welke instelhoek; ik heb dus reeds een advies voor een Clark-Y profiel te gebruiken, met een instelhoek van 5:200 = plm. 1,43 graden).
- alles waar jullie over willen adviseren !!



Grtz,
Wots
 
Laatst bewerkt:
Leuk project Wots,

ff een foto voor de duidelijkheid ;)

mnz-origineel.jpg


Gr. Teus
 
Spanwijdte van de Dornier is 16.97 m (Dornier Do 228 - Wikipedia, the free encyclopedia), dus de maat die jij noemt is ongeveer 1:10.
Is 169,7 cm spanwijdte niet een beetje klein voor een schaalmodel met alle stuurfuncties (flaps)?
Met 1:8 wordt het 212,1 cm spanwijdte en daar wordt je model rustiger van.

... denk ik. Misschien hebben anderen er een andere mening over.
 
Henri,

uiteraard heb ik voor dat ik begon al een aantal overwegingen gemaakt.
Groter is in het algemeen rustiger vliegen, maar voor mij weer wat minder praktisch (transport).

Ik heb echter ook enkele ervaringen met kleinere toestellen.
In mijn vereniging vliegen piloten met toestellen van minder dan een meter met flaps: perfect.

En geloof het of niet: een jaar of wat geleden kocht ik voor de gein zo'n speelgoed ding voor 25 euro met een spanwijdte van 25 cm. Beetje uitgebalanceerd en wachten tot de wind ging liggen. Vliegt perfect en ontzettend stabiel.

Groter is dus volgens mij niet de enige bepalende factor.
Ik denk dat gewichtsbesparing een minstens zo belangrijke factor is.

Ik heb het hele bouwproject van de F-27 op dit forum gevolgd. Een en al lof voor dit project.
Toch zie je uiteindelijk dat de kist naar verhouding iets te snel vliegt.
Kan het niet zo zijn dat wanneer hij iets lichter was gebouwd, en een ander vleugelprofiel had gekozen de kist langzamer, en dus natuurgetrouwer had gevlogen ?

Wots.
 
Ik zie net dat de romplengte van de Dornier, 16,56 m., haast zoveel is als de spanwijdte, dan kan ik het me wel voorstellen dat je aan 1:10 denkt ... op 1:8 zou dat een romp van 207 cm lang worden.

Aan de andere kant kan je het opdelen. De vleugel sowieso als twee delen op de romp steken (ook als je 'm 1:10 gaat bouwen). De romp kan je ook in twee delen doen.

Gewicht maakt inderdaad heel veel uit, net zo goed bij grote modellen en veel modelvliegers hebben de neiging de boel te zwaar te bouwen (daar zat ik ook bij). "Build light to fly, not strong to crash."

... en wachten tot de wind ging liggen. Vliegt perfect en ontzettend stabiel.

Ja, maar dan heb je het over ideale weersomstandigheden waarop je moet wachten. Met een wat grotere kist heb je daar minder snel last van en kan je vaker vliegen.

... een ander vleugelprofiel had gekozen de kist langzamer, en dus natuurgetrouwer had gevlogen ?

Dikke en bolle profielen zoals Clark-Y werken wat dat betreft het best voor modelvliegtuigen. Een oude Fokker met de typerende dikke vleugel is makkelijker op schaalsnelheid te krijgen, dan dunvleugelige warbirds.
 
Kijk hier eens even! Iemand heeft al wat aan de Dornier 228 gewerkt en deelt wat hij heeft:
Dornier 228 twin scale electric - RC Groups
... onderaan staat een link naar een PDF bestand voor de tekening. Dat is nog geen bouwtekening, maar zal beter zijn dan werken vanaf een plastic bouwdoos.

Het schaal (denk ik) vleugelprofiel dat ik in die tekening zie is dik en zal denk ik wel werken voor een model. Je kan proberen een profiel in Profili te vinden dat er op lijkt en dan kan je met Profili de vleugel verder uitwerken. (Profili is freeware.)
Profili 2.0 - wing airfoils managing, drawing and analysis software
Klik op download in het menu.
 
Hoi Henri,
ik ken de betreffende pagina.
De schrijver is begonnen, maar is op een gegeven moment ermee gestopt.
Ik ben zelf inmiddels verder met de tekening (ik zal binnenkort een paar foto's toevoegen).
Sommige details kloppen volgens mij ook niet 100%, maar goed: alle informatie is welkom.

Wat betreft het profiel:
De software ken ik, maar heb voor dit model even een ander freeware pakketje gebruikt.
Het 'kopieren' van het vleugelprofiel vind ik link.
Ik ben geen specialist, maar heb van meer ervaren bouwers en vliegers begrepen, dat er schaalwetten bestaan; niet alles is van het origineel over te nemen met het oog op goede/goedmoedige vliegeigenschappen.
Daarom ook mijn verzoek hier op het forum om wat meer aanvullende info.

full


full


full


full


Bedankt voor het meekijken overigens.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Het 'kopieren' van het vleugelprofiel vind ik link.
Ik ben geen specialist, maar heb van meer ervaren bouwers en vliegers begrepen, dat er schaalwetten bestaan; niet alles is van het origineel over te nemen met het oog op goede/goedmoedige vliegeigenschappen.

Jawel, maar dan heb je het vooral over het feit dat snelle vliegtuigen met een hoge vleugelbelasting en dun vleugelprofiel zoals bijv. de Spitfire, niet als model met een schaal vleugelprofiel te vliegen zijn ... althans zo heb ik het van mijn mentoren begrepen. De Dornier 228 is een hoogdekker STOL met een dik vleugelprofiel en valt zeker niet in die categorie.

Ik heb net op Airliners.net naar foto's van de 228 gekeken (wat een hoop foto's trouwens) en ik zie een vrij dik half symmetrisch profiel zoals er op zoveel modelvliegtuigen zit. Vandaar mijn suggestie om in een pakket als Profili naar een profiel te zoeken dat er op lijkt. Dan heb je een modelvliegtuig-profiel dat in de buurt komt van schaal.

De vleugel sowieso als twee delen op de romp steken (ook als je 'm 1:10 gaat bouwen).

Hier kom ik op terug. Je hebt geen struts en dus zou je dan een buis nodig hebben om de vleugels op te steken. Zo'n buis is weer extra gewicht en dat moet jij zoveel mogelijk zien te besparen, want de 228 heeft relatief weinig vleugeloppervlak t.o.v de romp. Met jouw 1:10 model kan je dan beter de vleugel uit één stuk bouwen en samen met die bult op de romp schroeven. Dan heb je ook een lekker groot gat als toegang. (Zo had je je het waarschijnlijk ook bedacht.)
 
Laatst bewerkt:
Henri,
ik was inderdaad aan het denken om de vleugel als een geheel te bouwen.
Ook kan ik niet helemaal ontdekken of de onderzijde van de vleugel helemaal vlak is (van wortel tot vleugeltip), of dat deze licht omhoog loopt naar de tip toe. De bovenkant van de vleugel loop naar de tip toe af, dat zie ik wel.

Een wat grotere uitdaging (of interessant punt zo je wil): kijk eens naar het stabilo op een van de foto's op airliners.net.
Deze heeft een omgekeerd vleugelprofiel.

http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/9/5/7/1033759.jpg
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/4/2/4/0278424.jpg
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/2/0/5/0268502.jpg

1: Wat kan de reden zijn geweest om dit toe te passen ? Ik kan wel verklaren wat er aerodynamisch gezien gebeurt, maar niet 1-2-3 waarom het toegepast wordt.
2: Moet ik dit toepassen op mijn model ?; ik bedoel: mijn landingsgestel wordt niet intrekbaar, en ook andere details zullen niet helemaal 'schaal' worden. Ik vraag me dan ook af of het zinvol is om het stabilo ook in omgekeerd profiel uit te voeren, als ik weet dat dit wellicht meer aerodynamische problemen oplevert dan me lief is.
 
Laatst bewerkt:
kijk eens naar het stabilo op een van de foto's op airliners.net. Deze heeft een omgekeerd vleugelprofiel.

Ja, zeg! Dat is curieus. Hier kan je het beter zien:
Photos: Dornier 228-212 Aircraft Pictures | Airliners.net

Ik heb geen idee waarom dat is en ik zou me er niet aan wagen.

Je ziet op deze foto ook dat de achterlijst naar de vleugeltip omhoog gaat. Dat is wash-out en zorgt dat bij overtrekken, je vleugeltippen het langst dragen en je niet zomaar omkiept. Dat kun je wel meenemen in je model.
 
Ik heb wel op de washout gelet (en weet inmiddels ook waarom deze belangrijk kan zijn), maar was me nog niet opgevallen.
Bedankt voor je tip !

Wat betreft het kleurenschema: is inderdaad wel fraai; maar dan komt de detaillist toch weer in me naar boven: dan moeten de radar-pod en SLAR's ook erop gebouwd worden :rolleyes:
Ik weet nog niet welk kleurschema het zal worden.
Deze vind ik ook wel fraai bij de kist passen:

YouTube - Dornier Do-228 Aerobatics in Reykjavik

Een van de redenen waarom ik ook aan dit project begon was dat ik dacht dat de bouw relatief eenvoudig zou zijn, vanwege de rechthoekige romp.
Maar hoe meer ik me er in verdiep, hoe meer rondingen ik ontdek !!:D
 
Ik ken de Short Skyvan.
Of die nu echt zoveel eenvoudiger is?
De koorde van de vleugel is relatief erg smal, dus om hier de benodigde lift mee te genereren lijkt me ook nogal een uitdaging.
De motoren zijn overigens bij het origineel nagenoeg dezelfde als die van de Dornier (beiden Garret-TPE 331 turboprops volgens mijn 'Flugzeugtypen der Welt')
Uiteraard is het een grappige kist om te zien, en zou in ieder geval een heftige duscussie over mooie en lelijk doen starten bij onze club. :)
De Short 330 of 360 zou dan weer een veel beter alternatief zijn (fraaier voormgegeven), ofschoon die ook van die kritische smalle vleugels heeft.

http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/5/1/2/1263215.jpg
Hans.
 
Ik bedoelde dat de Short Skyvan eenvoudiger te bouwen zal zijn. Er bestaan trouwens al modellen van ... hij zal best wel vliegen. Verder is het helemaal een kwestie van smaak.

Maar goed ... je bent al bezig met de Dornier 228.

Als je naast deze foto
Photos: Dornier 228-212 Aircraft Pictures | Airliners.net
nog een foto kan vinden waarop je de onderkant van de vleugelwortel goed kunt zien en dan nog een foto waarop je de bovenkant van de vleugelwortel kan zien, dan moet je de vleugel redelijk kunnen tekenen, denk ik, eventueel wat aangepast.

Waar ik me een beetje zorgen over maak is dat de Dornier 228 heel veel romp heeft en een kleine vleugel. Op de grootte waarop jij hem wil bouwen heb je daar eerder last van dan met een groter model, denk ik.
Misschien is dat zelfs een reden om juist niet voor het 'gewone' Clark-Y te kiezen en juist wel voor een enigszins schaal profiel, omdat dat profiel best wel op het profiel van sommige model-zwevers lijkt en dus goed lift zal leveren. Dit is geen onderbouwde redenering, slechts mijn gevoel, maar denk er eens over na.

Ik hoop dat zich hier nog iemand anders meld met ontwerp-ervaring en electro.
 
Laatst bewerkt:
1.
Mooi project! Weer eens wat anders! Leuk, lastig en moedig! :p

2.
Om meer zicht te krijgen op de profielen (ook van het stabilo) en de ontwerpuitgangspunten, parameters en zo, zou ik contact opnemen met Dornier. :yes:

3.
een heftige duscussie over mooie en lelijk

De Skyvan is erg mooi, daar is geen discussie over mogelijk . . . ;)

Ergens op het forum staat het verslag van de bouw van een depron-Skyvan (door mij . . . :oops:),
met filmpjes! :p

4.
Denk ook eens aan NACA profielen!

Zie het Strega draadje . . .

5.
just my two cents . . .


jan.
 
Laatst bewerkt:
Eerste bouwaktiviteiten

De eerste bouwaktiviteiten van mijn Do-228 zijn gestart.
Na veel denkwerk ben ik gestart met het bouwen van de neussectie van de kist.
Aandachtpunt hierbij is dat het schot waar het neuslandingswiel aan bevestigd wordt, nadat de neus klaar is niet meer bereikbaar is.
Dus: eerst alles in orde maken, dan pas beplanken, of achteraf het stuurbare neuswiel stuurbaar maken.
Dat laatste is m.b.t. het vastschroeven van scharnieren enz. geen optie: het valt niet meer vast te draaien omdat je er niet meer bij komt.
Ik heb dit schotje ook dikker gemaakt dan de andere, omdat het bij de landing natuurlijk wat zwaarder voor de kiezen krijgt.

Dus eerst alles zover mogelijk voorbereiden dan maar.
Ook het maken van het voorste gedeelte van de neus vergde wat denkwerk.
Maar ja: dat maakt het leuk, en tevens een langdurige geschiedenis :rolleyes:

Oh ja: ik ben de kist ook meteen in Autocad aan het zetten, dus mochten er vroeger of later geinteresseerden zijn ?
Natuurlijk eerste bouwen, dan vliegen :-)

Hierbij twee foto's:

full


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Back
Top