Dit weekend de ligger afgemaakt en ingepakt met carbon sok. In het midden een stuk schuim verwijderd, de bolt beam pas gemaakt (toch nog net weer te dik, grmblgrmbl ...) en het restant opgevuld met kops balsa. Koolstof sok er omheen, epoxy erop, droog rollen en inpakken maar. Hij ligt te harden onder vacuum. Ik wordt wel zenuwachtig over het resultaat zo langzamerhand, want als dit mis gaat is er een hoop werk verloren ... Vervolgens het beloofde experiment met de biljartkeu uitgevoerd. Ik had niet precies de juiste carbon voorhanden (alleen regulier 160 g), dus heb gekozen voor een wat andere lay-up dan Berrie. Of dat wijsheid is moet nog worden bezien, waarschijnlijk niet ... - 3 volle 50 k rovings en 1 halve, in lengte richting - 2 lagen 160 diagonaal gewikkeld, a-la methode Berrie - nog 1 stuk kous over van de ligger voor het "net" en om de boel bijeen te houden Dat was het plan. Zoals wel vaker laat Berrie het "ietwat" simpeler ogen dan het in werkelijkheid kan zijn De rovings wilden niet lekker uitgespreid op de keu terecht komen. 1 opnieuw gedaan, beter uitspreiden voor het insoppen en daarna voorzichtig overbrengen. De carbon lappen pasten vrijwel precies goed, maar wat een sprietenbende! Uiteindelijk maar snel de tweede laag gerold (dan blijven de sprieten van laag 1 "onder controle"), en daarna de boel ingetaped. De kous is achterwege gebleven - als ik denk dat die alsnog nodig is dan komt dat in een tweede etappe. Het zal mij benieuwen, ik geloof eigenlijk niet dat dit goed wordt maar je weet het nooit! Het slagveld na het snijden: Closeup van het resultaat met tape ingepakt En nu (on)geduldig wachten tot morgen...
Je hebt waarschijnlijk 160grams carbon keeperweefsel gebruikt. Dat wordt in smalle diagonaal georiënteerde stroken natuurlijk één doffe ellende. Als je 160 grams carbon tot je beschikking hebt en 50K roving én 54 grams glas zou je het volgende kunnen overwegen. Ik zou het als volgt proberen met de bovengenoemde weefsels. (reken even uit dat je max. 28 gram weefsel voorbereid.) Voorbereiding: Snijdt een stuk 54 grams glas onder 45° zo op maat dat je hem een keer om de boom kan wikkelen met ca. 10mm overlap op start en stop. Bereid met de bakpapiermethode een stuk 160 grams carbon voor onder 45° en met 4-5mm overlap. Breng dit carbon met een dun! laagje spuitlijm aan op het glas. Houdt daarbij 10mm glas overlap vrij voor start en stop. Weeg/meet zoveel 50K roving uit dat je kwijt kunt in je gewichtsberekening. (hoeveel is dat?) Verdeel de lengte in 30%, 60% en 100%. Puzzel hoe dit uitkomt en past, verdeeld in de omtrek. Keu natuurlijk voorbereiden om de straks ingesopte weefsels op aan te brengen. Harsen: Neem een strook plastic groot genoeg voor de afmetingen van het weefsel en tape dat op de werkbank. Rol hars op het plastic Leg het weefsel met de glaszijde op het met hars ingerolde plastic. Rol het weefsel aan zodat de hars van onder af aan in het weefsel zuigt. Breng op droge plekken meer hars aan. Leg een strook plastic op het weefsel. Rol met een harde roller de vezels dicht. Trek het plastic er weer af.(voorzichtig, liefst wat diagonaal) Rol wat epoxy er bij Leg droge rovings er op Rol deze aan. Droge plekken voorzien van epoxy. Pak keukenpapier oid en rol overtollig epoxy er uit. maak het restje hars dik met tyxotropier middel. breng een randje aan op beide overstekende glasranden. Je kunt dit met een kwastje netjes uitsmeren. De ingedikte randen plakken makkelijk op de keu. Je kunt nu het ingesopte pakket weefsels om de keu heen rollen. Intapen zoals je al gedaan hebt. (plakzijde van het tape uiteraard naar buiten draaien...) Een extra paar handjes kan hier ook vast geen kwaad! E.a. vrij naar hoe in de DLG wereld staartboompjes gemaakt worden (werden) . https://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?1177734-DLG-tail-Booms
Dank voor de tips! Ga ik proberen. Ik kan ook nog even kijkenof mijn 50-60 grams biax carbon geschikter is dan de 160g keper. Een laagje glas buitenom gaat vast helpen. Goed idee om alles plat te stapelen!
De staartboom is min-of-meer gelukt, maar ik ben niet tevreden genoeg om deze voor de supra te gebruiken. Wie weet nog voor een ander vliegtuig tzt waar gewicht iets minder kritisch is. De laatste laag 45 graden buitenop (keper) wordt niet fraai: je krijgt de randen niet glad, en hoewel ze aangedrukt worden door de tape blijft het hobbelig. Het gewicht was redelijk (69 g) maar nog niet goed genoeg (doel: 55 g). Sterkte lijkt wel goed. Samen met Berrie een plan van aanval gemaakt voor de volgende poging, die wordt met 60g biaxiaal carbon gedaan. Vandaag de ligger uitgepakt, bijgetrimd, de bolt beam er in geschoven (hij past nog!) en voor het eerst de hele ligger inclusief tips geassembleerd. Wow. 3.40 meter is best groot in een woonkamer.
Thermiekvliegen (DLG) hakt ernstig in de bouwtijd, naast ook nog wat werken... Ligger met kevlar omwikkeld en in de epoxy. Morgen verder met de romp waarschijnlijk.
Vandaag de tip kernen aan de ligger verlijmd. In dubio over de te gebruiken lijm: er zit een redelijke kier tussen op sommige plaatsen. Bruislijm was dus goed geweest maar niet voorhanden. Uiteindelijk gesettled op 24h epoxy gemengd met aerosil+katoenvlokken, en aangevuld met microballoons voor wat meer volume. hopelijk is dat de juiste mix van licht, vullend en toch lijmend. Ongeveer 3 g lijm per vleugeldeel gebruikt, minder dan ik had gedacht. Verder een nieuwe romp uit schuim gesneden (ruwe 8-kant) - deze ga ik proberen af te draaien op een draaibank. Als dat lukt wordt ie in ieder geval symmetrischer dan het eerste exemplaar. De eerste ga ik met de hand schuren en afwerken, maar ik ben duidelijk nog geen geweldige "shaper" op het oog. Foto's volgen de volgende keer als de boel droog is. Nu zie je alleen de snijmallen en een hele hoop gewichten erop. Als ik nog puf heb vanavond een tweede poging om een staartboom te maken.
Hein, er bestaat ook bruismiddel voor epoxy, dan schuimt het iets op. Dat gebruik ik altijd in combinatie met styropor, dan hecht het beter aan het schuim en het vult. Naam in het duits is schaumtreibmittel. GJ
Beloofde fotos. De vleugels zijn verlijmd: ik ben redelijk tevreden. Op een paar plekken na geen plamuur nodig. Verder de geschuurde rompvorm, nog niet perfect maar het begint er op te lijken. Daarnaast de ruwe 8-kant die ik op de draaibank ga proberen te bewerken. En de servo-framepjes zijn binnen, met "slechts" 2 weken vertraging! Met dank aan de posterijen, maar het is gelukt. (Bweeeh. Ik moet minder met koolstof-schuurstof vingers aan de vleugelkernen zitten ...)
Tips aan de onderzijde geplamuurd en voorzien van een balsa eind-rib. Morgen de bovenkant. De romp-mallen zitten in de eerste laag plamuur, dat moet denk ik nog wel een keer. Links de electro-romp, rechts de zweef-romp. Experiment staart-boom staat voorlopig in de kast. De tweede boom was mooi licht maar te slap. Aangezien ik carbon moest bijkopen om verder te gaan, voorlopig maar even besloten bij de commerciele staartboom te blijven. Er is een conische besteld bij R&G.
3 lagen balsa met een 80 (?) laagje glas aan de binnenkant. Was bedoeld voor buitenop maar dan kan ik niet meer schuren voor de v stelling. Toch maar zo dus.
Zelf maak ik de eindribbetjes door dun balsa met glas (45°) tussen de laagjes balsa te harsen. (maar het is niet zo'n belangrijk detail.)
Tipdelen plamuren met light-filler. Het valt me erg mee hoeveel "rand" er bij de ligger is overgebleven. Wel is het heel lastig om bij het schuren niet weer nieuwe deuken te maken. Stukjes defecte achterlijst bij de root rib gevuld met balsa.
Handig bij het schuren zijn ronde stukjes schuurpapier, bv 8cm. Dan blijf je niet met een hoekpuntje ergens haken. Idee van Phil Barnes CD denk ik.
En nu wordt het spannend. Ik moet nog rolroeren snijden, verder zijn de mylars zometeen klaar en moet ik er aan geloven!
Ja helaas, opnieuw... ik kwam er bij het controleren van de checklijst achter dat ik een stap vergeten was. Leve de checklijst maar helaas 1 stap te laat: taps schrapen van de mylar randen. Ondanks voorzichtig doen leverde dat natuurlijk toch schade aan de verflaag op, dus maar weer opnieuw en de verf er met tape vanaf getrokken. Beter ten halve gekeerd ... Geluk bij een ongeluk is dat ik de mylar omdraaide (had ik uit voorzichtigheid nog niet gedaan) en zag dat de witte streep met paars eronder niet dekt. Dat was dus zeker niet fraai geworden. Volgende keer wit nog beter dekkend spuiten en overwegen toch maar een deel van de onderkant zwart carbon te laten ipv wit. Blij dat ik dit gevonden heb VOOR het lamineren. Checklist, checklist, checklist...