Hallo beste mede-modelbouwers
Ik heb sinds tijden mijn oude hobby nog eens opgepakt. Jaren geleden de moed niet meer gehad om verder te doen, en sindsdien stonden de ongeschilderde modellen maar op de kast. Er moest nog wat gedaan worden, en omdat ik vakantie heb en toch niets beters te doen had (hoewel sommige familieleden dit ter discussie zouden stellen
) heb ik de draad maar weer eens opgepakt. Bouwen zit er niet meer in, dit heb ik vroeger gedaan, maar er moet nog wat geverfd worden. Daar ben ik een paar dagen geleden mee begonnen. Maar ik begin bij mijn begin van de hobby, maar hou het enkel bij de WOII warbirds, welke mijn volledige voorkeur hebben.
Aangestoken door een vriend op school ben ik begonnen met 2 startsetjes van Revell. Inhoud: 2 potjes verf, een penseel, lijm, en natuurlijk het te bouwen modelletje in schaal 1:72. Ik had 2 startsetjes, beide zijn gebouwd, en beide zijn al gecrashed ook. Beide zijn hersteld, maar de ene is nog altijd niet geschilderd, en dat zal er denk ik ook niet meer van komen...
Nuja, ziehier mijn eerste creatie. Een F4-U Corsair (als ik het me nog goed herinner)
Een erg vaste hand had ik niet (en nog altijd niet, jammer genoeg), en dat is hier dus zeer goed te zien. Ook het bestickeren ging een beetje moeizaam, en liep dus af en toe mis.
Het andere startset, een Focke-Wulf Fw190 is dus nooit af geraakt. Maar het volgende model weer wel. Hoe het heet ben ik vergeten, ik dacht van het van Hawker was, meer info is welkom :wink:. Ondertussen was ik wat ervaring, verf en penseeltjes rijker, en de nodige centen armer.
Dit model is ook nog schaal 1:72 en dit heb ik nog een paar modellen volgehouden. Maar ineens bleek 1:48 me een stuk interessanter, meer details en een hogere moeilijkheidsgraad.
Daaruit volgde de aanschaf van de Stuka. Wat een prachtig model. De centrale bom en de mechaniek om de bom niet in de propellor te krijgen bij het droppen in duikvlucht is beweegbaar uitgevoerd.
Jammer genoeg zijn ook hier details afgebroken, waarvan de meeste hersteld zijn, maar het machinegeweer voor de staartschutter is in de romp gevallen en kan dus niet meer hersteld worden :cry:
Volgend model is mijn favoriete vliegtuig, een vliegtuig met een prachtige lijn, het was een ongelofelijk goede jager en kon een respectabele snelheid ontwikkelen voor een propellorvliegtuig. Wat moet dat een machtig gevoel gegeven hebben, met 1600pk voor je voeten, met de mogelijkheid om boven de 700km/u te vliegen. Alleen had men er toen de tijd niet voor om ervan te genieten, vechtend voor je leven tegen de machtige Luftwaffe, zeker als daar opeens Me262's ten tonele verschijnen.
Mag ik u voorstellen: Luitenant Marvin Arthur...
...met zijn trots, de P-51D Mustang 'Blondie'
Een beetje een stijve hark, die luitenant, maar ach... Je moet het zo'n ace maar niet kwalijk nemen zeker
De machinegeweren moeten wat bijgesteld worden, herladen is zo te zien al gebeurd.
Ook de motor loopt niet helemaal lekker...
...maar daar wordt al gauw een mouw aan gepast door het ervaren grondpersoneel
Dat grondpersoneel zat bij mijn laatste, grootste en nog steeds onafgewerkte model, de Boeing B-17G Flying Fortress. Deze bommenwerper heeft in de oorlog tot diep in Duitsland dodelijke missies moeten volbrengen, hierin bijgestaan door de Mustangs. Samen met de eigen verdediging van de B-17's moeten die behoorlijk wat peentjes gezweet hebben om de Luftwaffe van hun nek te houden.
De afgewerkte Mustang met zijn onafgewerkte grote broer.
En hier heb ik de draad terug opgenomen. De B-17 zal binnenkort geschilderd worden, maar het bijgeleverde personeel ziet er wat nu wat minder grijs uit.
Vliegtuigmechanieker James Chase
Hoofd van het grondpersoneel William Trevor
Vliegtuigmechanieker Paul Jefferson
Piloot George Walker
Copiloot Ian McGreggor
Het volledige team, met Marvin Arthur erbij (Mustang piloot) poserend voor hun beide vliegtuigen, en zittend op of staand naast de wagen om bommen te vervoeren.
Dat was het dan, hopelijk binnenkort een update over de B-17, en misschien komt er ooit nog eens een P-38 bij, nog zo'n machtig mooi vliegtuig.
Zeg maar wat je ervan denkt, reacties en tips zijn welkom!
Groeten, Ruben
Ik heb sinds tijden mijn oude hobby nog eens opgepakt. Jaren geleden de moed niet meer gehad om verder te doen, en sindsdien stonden de ongeschilderde modellen maar op de kast. Er moest nog wat gedaan worden, en omdat ik vakantie heb en toch niets beters te doen had (hoewel sommige familieleden dit ter discussie zouden stellen
) heb ik de draad maar weer eens opgepakt. Bouwen zit er niet meer in, dit heb ik vroeger gedaan, maar er moet nog wat geverfd worden. Daar ben ik een paar dagen geleden mee begonnen. Maar ik begin bij mijn begin van de hobby, maar hou het enkel bij de WOII warbirds, welke mijn volledige voorkeur hebben.Aangestoken door een vriend op school ben ik begonnen met 2 startsetjes van Revell. Inhoud: 2 potjes verf, een penseel, lijm, en natuurlijk het te bouwen modelletje in schaal 1:72. Ik had 2 startsetjes, beide zijn gebouwd, en beide zijn al gecrashed ook. Beide zijn hersteld, maar de ene is nog altijd niet geschilderd, en dat zal er denk ik ook niet meer van komen...
Nuja, ziehier mijn eerste creatie. Een F4-U Corsair (als ik het me nog goed herinner)
Een erg vaste hand had ik niet (en nog altijd niet, jammer genoeg), en dat is hier dus zeer goed te zien. Ook het bestickeren ging een beetje moeizaam, en liep dus af en toe mis.
Het andere startset, een Focke-Wulf Fw190 is dus nooit af geraakt. Maar het volgende model weer wel. Hoe het heet ben ik vergeten, ik dacht van het van Hawker was, meer info is welkom :wink:. Ondertussen was ik wat ervaring, verf en penseeltjes rijker, en de nodige centen armer.
Dit model is ook nog schaal 1:72 en dit heb ik nog een paar modellen volgehouden. Maar ineens bleek 1:48 me een stuk interessanter, meer details en een hogere moeilijkheidsgraad.
Daaruit volgde de aanschaf van de Stuka. Wat een prachtig model. De centrale bom en de mechaniek om de bom niet in de propellor te krijgen bij het droppen in duikvlucht is beweegbaar uitgevoerd.
Jammer genoeg zijn ook hier details afgebroken, waarvan de meeste hersteld zijn, maar het machinegeweer voor de staartschutter is in de romp gevallen en kan dus niet meer hersteld worden :cry:
Volgend model is mijn favoriete vliegtuig, een vliegtuig met een prachtige lijn, het was een ongelofelijk goede jager en kon een respectabele snelheid ontwikkelen voor een propellorvliegtuig. Wat moet dat een machtig gevoel gegeven hebben, met 1600pk voor je voeten, met de mogelijkheid om boven de 700km/u te vliegen. Alleen had men er toen de tijd niet voor om ervan te genieten, vechtend voor je leven tegen de machtige Luftwaffe, zeker als daar opeens Me262's ten tonele verschijnen.
Mag ik u voorstellen: Luitenant Marvin Arthur...
...met zijn trots, de P-51D Mustang 'Blondie'
Een beetje een stijve hark, die luitenant, maar ach... Je moet het zo'n ace maar niet kwalijk nemen zeker
De machinegeweren moeten wat bijgesteld worden, herladen is zo te zien al gebeurd.
Ook de motor loopt niet helemaal lekker...
...maar daar wordt al gauw een mouw aan gepast door het ervaren grondpersoneel
Dat grondpersoneel zat bij mijn laatste, grootste en nog steeds onafgewerkte model, de Boeing B-17G Flying Fortress. Deze bommenwerper heeft in de oorlog tot diep in Duitsland dodelijke missies moeten volbrengen, hierin bijgestaan door de Mustangs. Samen met de eigen verdediging van de B-17's moeten die behoorlijk wat peentjes gezweet hebben om de Luftwaffe van hun nek te houden.
De afgewerkte Mustang met zijn onafgewerkte grote broer.
En hier heb ik de draad terug opgenomen. De B-17 zal binnenkort geschilderd worden, maar het bijgeleverde personeel ziet er wat nu wat minder grijs uit.
Vliegtuigmechanieker James Chase
Hoofd van het grondpersoneel William Trevor
Vliegtuigmechanieker Paul Jefferson
Piloot George Walker
Copiloot Ian McGreggor
Het volledige team, met Marvin Arthur erbij (Mustang piloot) poserend voor hun beide vliegtuigen, en zittend op of staand naast de wagen om bommen te vervoeren.
Dat was het dan, hopelijk binnenkort een update over de B-17, en misschien komt er ooit nog eens een P-38 bij, nog zo'n machtig mooi vliegtuig.
Zeg maar wat je ervan denkt, reacties en tips zijn welkom!
Groeten, Ruben
Normaal gezien stonden deze ook wel rechter, maar hij is er eens doorgezakt... Als 13-jarige (toen) sloeg de fantasie op hol en werden er zware dogfights geleverd in mijn kamer, jammer genoeg niet ten gunste van de vliegtuigjes, die al eens uit de handen vielen :?
.
(had het eigenlijk zelfs kunnen weten...de typhoon is veel bekender als tempest en dus ook meer verkrijgbaar als model)