Hoi allemaal,
ik ben zo overgelukkig, dat ik mijn geluk toch even wou delen op dit forum.
Dit is het verhaal :
Ongeveer een jaar of 9 geleden (ja, al zolang) besloot ik in Luxemburg een kit te kopen van een Lancaster van het merk Aerotech. Ik had toen de keuze voor 4x OS 6,5cc of 2x OS 10cc motoren. Aangezien ik 2 dummy motoren zo dom vond, besloot ik ervoor om de 4 motoren te nemen.
Gelukkig was er mijn pa die volle moed begon aan de bouw van het toestel. In tussentijd besloot ik elke motor evenveel vluchten in te vliegen op een Hots 2 zodat zij klaar zouden zijn voor op de Lancaster.
De bouw duurde wat langer dan verwacht/gewild, namelijk drie jaar. Maar ik wilde ook alles perfect in orde, dus we deden zelfs het spuiten van het toestel voor de eerste keer zelf.
Foto's van de bouw en het afgewerkte toestel, vind je hier.
Drie jaar dus en daar sta je dan, glunderend op het veld met het toestel van je dromen. Daarna werden de vier motoren gestart en afgesteld. Uiteindelijk draaiden alle vier de motoren synchroon en dus op naar het veld. Nog even alles opnieuw checken, vol gas op de stick en kijken wat er gebeurt.
En ja, het toestel ging de lucht in, mooie stijghoek tot op een hoogte van ongeveer 30 meter. Maar, daar ging er iets mis. Het toestel zette zichzelf horizontaal. Daarna ging het nog meer mis. I.p.v. te rollen, deed het toestel een yawn naar links. Ter verduidelijking : het toestel bleef horizontaal en begon dus ook horizontaal te bochten. De vleugels bleven dus evenwijdig met de grond en toch ging de neus naar links. Even tegensturen met de rolroeren, maar geen reactie. Dan maar met de richtingsroeren ! OOK geen reactie ! Dan met man en macht rolroeren en richting tegelijkertijd, maar ook daarmee geen reactie ! :-(
Ondertussen vloog het toestel dus op 30 meter hoogte met de wind in de rug en geen mogelijkheid tot enige sturen. Daarom riep pa luid "motoren af" wat ik dan ook deed. En daar ging hij, met een daalhoek van 45 graden naar onder. Bonk, in de heide, toestel kapot.
Het was om te janken. Echt waar. Wat een teleurstelling. En ja, het toestel was vrij hard beschadigd. Ik had er geen zin meer in.
Gelukkig had pa wel de moed om het toestel te repareren. Ik niet. Dus na enkele maanden werken, stond er terug een gerepareerde Lancaster. Ik verkoos om het toestel NIET volledig terug te laten herstellen maar eerst opnieuw te proberen.
Toen brak een periode aan van twijfel. De vraag was vooral "waarom deed het toestel zo" ? Na weken ons hoofd breken, besloten we maar dat waarschijnlijk één (of meerdere) motoren langzamer of sneller was gaan draaien, wat gezorgd heeft voor de yawn. Omdat ik toch wou weten of alles goed was, ging ik op Internet op zoek naar andere mensen met deze kit. Daarbij las ik vooral veel over crashes met dit toestel. Op een bepaald moment kwam ik in contact met iemand uit Nieuw-Zeeland bij wie het toestel wel perfect vloog. Na heel wat heen en weer gemail, kreeg ik te horen dat hij, in tegenstelling tot wat op het plan stond, de motoren toch een bepaalde domping mee had gegeven. Op het plan stond de motordomping op 0 graden ! Maar hij had besloten om de twee rechtse motoren 1,5 graad naar rechts te zetten, de linkse motor 1,5 graad naar links en de linkse middenmotor gewoon op 0 graden.
Snel werd deze aanpassing doorgevoerd. Omdat we wilden weten of het toestel nu wel zou sturen, deden we de volgende test. We hingen in onze garage het toestel op aan een katrol. Daarna startten we alle vier de motoren en met vol gas probeerden we te sturen. Ook hier merkten we dat het toestel compleet NIET stuurde.
Helaas, door al deze problemen, ontbrak het me toen vooral aan de "drive" om opnieuw te proberen. Maar, ook twee maal een verhuis zorgde ervoor dat het toestel op de zolder van pa terecht kwam.
Twee jaar geleden, bij de laatste verhuis, kwam het toestel terug terecht op mijn rek. Daar lag hij vooral stof te vergaren. Daarom besloot ik in 2009 om het toestel as such te verkopen hier op het forum. Aangezien modelbouwers blijkbaar niet echt begrijpen wat de "echte" waarde is van een toestel, kreeg ik enkel schandalig lage biedingen. Daardoor bleef het toestel gewoon mooi op zijn plaats.
Maar toen, aangezien ik al enkele jaren met electro bezig was, kwam de geniale ingeving. Ik zou het toestel aan gaan passen naar electro. Eventjes de vier motoren te koop gezet en deze werden snel door een Nederlandse vriend hier op het forum gekocht.
Toen, met hulp van Vosje, op zoek naar een juiste combinatie motor-regelaar-propellor.
Dit werd de uiteindelijke bestelling :
* 4x TGY AerodriveXp SK Series 42-40 750Kv / 600W
* 4x TURNIGY Sentry 60amp Speed Controller
* 4x Master Airscrew propeller 11x8
En toen werd het vooral ombouwen. Tanks werden verwijderd, stroomvoorzieningen werden weggehaald en er konden 4 gas servo's gerecupereerd worden.
Het grote nadeel aan het ombouwen van een toestel naar electro is dat je kabels moet voorzien voor motoren en regelaars, maar aangezien het toestel toch al van gaten en blutsen was voorzien, kon dit er ook nog wel bij.
En zo kwam het er van dat eind vorig jaar de Lancaster terug klaar was om opnieuw te proberen. De slechte (koude) winter met veel sneeuw zorgde echter voor uitstel. Ook de deelname aan shows en meetings zorgde opnieuw voor uitstel.
Maar, gisteren was het dan eindelijk zo ver. De Lancaster ging opnieuw mee naar het veld. Bij aankomst op ons ondertussen erg droge verdorde veld, begon ik de Lancaster op te bouwen en .... daar kwamen de druppels. VERDORIE, nu toch geen regen, na zoveel weken droogte. Maar ja, helaas, niks aan te doen, het begon te regenen. Gelukkig stond de grote tent al klaar voor Jets over Pampa, dus daar gretig gebruik van gemaakt om alles te stallen.
Na wat wachten werd het wat droger en tussen de buien door eerst nog even mijn leerlingen helpen en wat met kleine electrootjes vliegen. Na een tijdje zag het er uit alsof het toch minstens een tiental minuten droog zou blijven. Dus, de stoute schoenen aan en de Lancaster naar het veld.
De moed was niet erg hoog. Ik was er van overtuigd dat dit de laatste keer zou zijn voor de Lancaster. Ik waarschuwde de talrijk aanwezige leden dat de kans op een nieuwe crash groot zou zijn en dat ze dus moesten oppassen waar het toestel naar toe zou vallen. Veel bemoedigende woorden deden de zenuwen een beetje dalen.
Samen met pa het toestel verder klaar gemaakt. Twee pakketten van 5S1P 5000 mAh in het toestel en alles ingeschakeld. Laatste check, alles OK. Daarna met het toestel het veld op, neus in de wind en een laatste schietgebedje.
Daar ging hij, vol gas, mooi recht vooruit en.... de lucht in. Even rustig hoogte zoeken en toen sturen.... En, je gelooft het nooit... Het toestel stuurde perfect. Even rustig voelen hoe de reactie van rolroeren en richtingsroeren waren en toen tegen de wind zetten om alles te trimmen. Sticks los, kijken, ... Ongelooflijk maar waar, het toestel had enkel een (vrij grote) trim nodig op het linkse rolroer.
Voor de rest vloog hij, ondertussen teruggeschakeld naar half gas, PERFECT. Bij het derde rondje toch maar even de moed gevonden om de wielen in te trekken. Daarbij merkte ik dat het zwaartepunt verandert waardoor het toestel met de neus een beetje de lucht in gaat. Dit zal ik dus nog moeten aanpassen d.m.v. een mixer met het hoogteroer.
Na een rondje of vijf de landing aangekondigd. Wielen terug uit, laatste check en aanzetten voor de landing.
Al zeg ik het zelf, de landing was als op een eitje. Mega geweldig. Daar stond het toestel en een uitbuindige "YES" ontsnapte aan mijn mond.
Man, man, wat was ik gelukkig. Ook de andere leden waren onder de indruk.
Na check bleek dat er maar 29% batterij was verbruikt en de batterijen waren zelfs niet eens warm. Al bij al dus een geslaagde re-maiden.
Door de regen die net erna terug begon, kwam het er jammer genoeg niet meer van om nog een 2de vlucht te maken, maar het vertrouwen is er nu helemaal terug.
Nu wordt het zaaks om het toestel terug mooi af te werken, zodat hij na een aantal extra testvluchten mee kan naar de vliegshows !!!
JIPPIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE...
Groetjes,
Davy
ik ben zo overgelukkig, dat ik mijn geluk toch even wou delen op dit forum.
Dit is het verhaal :
Ongeveer een jaar of 9 geleden (ja, al zolang) besloot ik in Luxemburg een kit te kopen van een Lancaster van het merk Aerotech. Ik had toen de keuze voor 4x OS 6,5cc of 2x OS 10cc motoren. Aangezien ik 2 dummy motoren zo dom vond, besloot ik ervoor om de 4 motoren te nemen.
Gelukkig was er mijn pa die volle moed begon aan de bouw van het toestel. In tussentijd besloot ik elke motor evenveel vluchten in te vliegen op een Hots 2 zodat zij klaar zouden zijn voor op de Lancaster.
De bouw duurde wat langer dan verwacht/gewild, namelijk drie jaar. Maar ik wilde ook alles perfect in orde, dus we deden zelfs het spuiten van het toestel voor de eerste keer zelf.
Foto's van de bouw en het afgewerkte toestel, vind je hier.
Drie jaar dus en daar sta je dan, glunderend op het veld met het toestel van je dromen. Daarna werden de vier motoren gestart en afgesteld. Uiteindelijk draaiden alle vier de motoren synchroon en dus op naar het veld. Nog even alles opnieuw checken, vol gas op de stick en kijken wat er gebeurt.
En ja, het toestel ging de lucht in, mooie stijghoek tot op een hoogte van ongeveer 30 meter. Maar, daar ging er iets mis. Het toestel zette zichzelf horizontaal. Daarna ging het nog meer mis. I.p.v. te rollen, deed het toestel een yawn naar links. Ter verduidelijking : het toestel bleef horizontaal en begon dus ook horizontaal te bochten. De vleugels bleven dus evenwijdig met de grond en toch ging de neus naar links. Even tegensturen met de rolroeren, maar geen reactie. Dan maar met de richtingsroeren ! OOK geen reactie ! Dan met man en macht rolroeren en richting tegelijkertijd, maar ook daarmee geen reactie ! :-(
Ondertussen vloog het toestel dus op 30 meter hoogte met de wind in de rug en geen mogelijkheid tot enige sturen. Daarom riep pa luid "motoren af" wat ik dan ook deed. En daar ging hij, met een daalhoek van 45 graden naar onder. Bonk, in de heide, toestel kapot.
Het was om te janken. Echt waar. Wat een teleurstelling. En ja, het toestel was vrij hard beschadigd. Ik had er geen zin meer in.
Gelukkig had pa wel de moed om het toestel te repareren. Ik niet. Dus na enkele maanden werken, stond er terug een gerepareerde Lancaster. Ik verkoos om het toestel NIET volledig terug te laten herstellen maar eerst opnieuw te proberen.
Toen brak een periode aan van twijfel. De vraag was vooral "waarom deed het toestel zo" ? Na weken ons hoofd breken, besloten we maar dat waarschijnlijk één (of meerdere) motoren langzamer of sneller was gaan draaien, wat gezorgd heeft voor de yawn. Omdat ik toch wou weten of alles goed was, ging ik op Internet op zoek naar andere mensen met deze kit. Daarbij las ik vooral veel over crashes met dit toestel. Op een bepaald moment kwam ik in contact met iemand uit Nieuw-Zeeland bij wie het toestel wel perfect vloog. Na heel wat heen en weer gemail, kreeg ik te horen dat hij, in tegenstelling tot wat op het plan stond, de motoren toch een bepaalde domping mee had gegeven. Op het plan stond de motordomping op 0 graden ! Maar hij had besloten om de twee rechtse motoren 1,5 graad naar rechts te zetten, de linkse motor 1,5 graad naar links en de linkse middenmotor gewoon op 0 graden.
Snel werd deze aanpassing doorgevoerd. Omdat we wilden weten of het toestel nu wel zou sturen, deden we de volgende test. We hingen in onze garage het toestel op aan een katrol. Daarna startten we alle vier de motoren en met vol gas probeerden we te sturen. Ook hier merkten we dat het toestel compleet NIET stuurde.
Helaas, door al deze problemen, ontbrak het me toen vooral aan de "drive" om opnieuw te proberen. Maar, ook twee maal een verhuis zorgde ervoor dat het toestel op de zolder van pa terecht kwam.
Twee jaar geleden, bij de laatste verhuis, kwam het toestel terug terecht op mijn rek. Daar lag hij vooral stof te vergaren. Daarom besloot ik in 2009 om het toestel as such te verkopen hier op het forum. Aangezien modelbouwers blijkbaar niet echt begrijpen wat de "echte" waarde is van een toestel, kreeg ik enkel schandalig lage biedingen. Daardoor bleef het toestel gewoon mooi op zijn plaats.
Maar toen, aangezien ik al enkele jaren met electro bezig was, kwam de geniale ingeving. Ik zou het toestel aan gaan passen naar electro. Eventjes de vier motoren te koop gezet en deze werden snel door een Nederlandse vriend hier op het forum gekocht.
Toen, met hulp van Vosje, op zoek naar een juiste combinatie motor-regelaar-propellor.
Dit werd de uiteindelijke bestelling :
* 4x TGY AerodriveXp SK Series 42-40 750Kv / 600W
* 4x TURNIGY Sentry 60amp Speed Controller
* 4x Master Airscrew propeller 11x8
En toen werd het vooral ombouwen. Tanks werden verwijderd, stroomvoorzieningen werden weggehaald en er konden 4 gas servo's gerecupereerd worden.
Het grote nadeel aan het ombouwen van een toestel naar electro is dat je kabels moet voorzien voor motoren en regelaars, maar aangezien het toestel toch al van gaten en blutsen was voorzien, kon dit er ook nog wel bij.
En zo kwam het er van dat eind vorig jaar de Lancaster terug klaar was om opnieuw te proberen. De slechte (koude) winter met veel sneeuw zorgde echter voor uitstel. Ook de deelname aan shows en meetings zorgde opnieuw voor uitstel.
Maar, gisteren was het dan eindelijk zo ver. De Lancaster ging opnieuw mee naar het veld. Bij aankomst op ons ondertussen erg droge verdorde veld, begon ik de Lancaster op te bouwen en .... daar kwamen de druppels. VERDORIE, nu toch geen regen, na zoveel weken droogte. Maar ja, helaas, niks aan te doen, het begon te regenen. Gelukkig stond de grote tent al klaar voor Jets over Pampa, dus daar gretig gebruik van gemaakt om alles te stallen.
Na wat wachten werd het wat droger en tussen de buien door eerst nog even mijn leerlingen helpen en wat met kleine electrootjes vliegen. Na een tijdje zag het er uit alsof het toch minstens een tiental minuten droog zou blijven. Dus, de stoute schoenen aan en de Lancaster naar het veld.
De moed was niet erg hoog. Ik was er van overtuigd dat dit de laatste keer zou zijn voor de Lancaster. Ik waarschuwde de talrijk aanwezige leden dat de kans op een nieuwe crash groot zou zijn en dat ze dus moesten oppassen waar het toestel naar toe zou vallen. Veel bemoedigende woorden deden de zenuwen een beetje dalen.
Samen met pa het toestel verder klaar gemaakt. Twee pakketten van 5S1P 5000 mAh in het toestel en alles ingeschakeld. Laatste check, alles OK. Daarna met het toestel het veld op, neus in de wind en een laatste schietgebedje.
Daar ging hij, vol gas, mooi recht vooruit en.... de lucht in. Even rustig hoogte zoeken en toen sturen.... En, je gelooft het nooit... Het toestel stuurde perfect. Even rustig voelen hoe de reactie van rolroeren en richtingsroeren waren en toen tegen de wind zetten om alles te trimmen. Sticks los, kijken, ... Ongelooflijk maar waar, het toestel had enkel een (vrij grote) trim nodig op het linkse rolroer.
Voor de rest vloog hij, ondertussen teruggeschakeld naar half gas, PERFECT. Bij het derde rondje toch maar even de moed gevonden om de wielen in te trekken. Daarbij merkte ik dat het zwaartepunt verandert waardoor het toestel met de neus een beetje de lucht in gaat. Dit zal ik dus nog moeten aanpassen d.m.v. een mixer met het hoogteroer.
Na een rondje of vijf de landing aangekondigd. Wielen terug uit, laatste check en aanzetten voor de landing.
Al zeg ik het zelf, de landing was als op een eitje. Mega geweldig. Daar stond het toestel en een uitbuindige "YES" ontsnapte aan mijn mond.
Man, man, wat was ik gelukkig. Ook de andere leden waren onder de indruk.
Na check bleek dat er maar 29% batterij was verbruikt en de batterijen waren zelfs niet eens warm. Al bij al dus een geslaagde re-maiden.
Door de regen die net erna terug begon, kwam het er jammer genoeg niet meer van om nog een 2de vlucht te maken, maar het vertrouwen is er nu helemaal terug.
Nu wordt het zaaks om het toestel terug mooi af te werken, zodat hij na een aantal extra testvluchten mee kan naar de vliegshows !!!
JIPPIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE...
Groetjes,
Davy
