De laatste tijd langzaam doorgegaan. Wat kleine punten zoals motorkap, vleugelbevestiging, inbouw elektronica en bouwen van de staartvlakken.
De elektronica past er makkelijk in. Er is ruimte genoeg in de romp om het een plekje te geven. De ontvanger zit net achter de cockpit zodat ik er nog bij kan als het nodig mocht zijn. De servo's voor de staart vlakken zitten straks onder de bekleding en kan ik niet meer bij. De zijn dus al definitief ingebouwd.
De antenne van de ontvanger (Rex5) via een 0,8mm buisje naar buiten gebracht zodat die ongeveer 4 cm boven de romp uitkomt. Straks gaat de antenne draad naar het kielvlak.
Het kielvlak en het achterste stuk van de romp bespannen omdat ik daar straks moeilijk bij kan als het hoogteroer er vast in zit. Het hoogteroer ook bespannen en gespoten. De bespanning is hoogglans en dat wil ik niet dus heb een busje Tamayia (bedankt Hans) gekocht en moet zeggen dat het redelijk hecht. Laten we zeggen dat het er niet afwaait tijdens de vlucht. De onderzijde wordt grijs en de basis kleur van de spit is olijf groen. De schutkleur wordt donker bruin.
Het bevestigen van de vleugel kon op verschillende manieren. Ik heb gekozen om het maar met M4 bouten vast te zetten. Ik wil niet dat de vleugel kan bewegen tov de romp omdat de servo's in de vleugel zijn gebouwd en "ingebed" zitten in de romp. Bij een tiplanding zal de romp dan sneller beschadigen als de vleugel kan bewegen.
De bevestiging van de vleugel geeft overigens de romp veel meer torsie stijfheid. Dat is mooi meegenomen en kost niets meer.
De neus is afgewerkt met een motorkap die met een schuifje vastgezet kan worden. Schuifje is van 0,8mm staal en schuift in een gaatje in het balsa spantje net achter de motorkap. Een tip, boor het gaatje en laat er CA-lijm in lopen. Daarna een paar keer het schuif je er in en eruit en het gaatje slijt niet meer uit. Het balsa wordt hard.
De oude multiplex zender is inmiddels ook aangepast zodat met een schakelaar de wielen in en uit gedaan kunnen worden. Het insolderen van twee weerstanden en twee instelpotmeters was voldoende. De opgaande slag en de neergaande slag kan worden ingesteld. Het brommen van de servo is ook verleden tijd.
Eventueel kan er ook nog een condensator worden aangebracht zodat de snelheid van de servo vertraagt kan worden. Echter dit is minder succesvol omdat het laatste stuk van de beweging steeds langzamer gaat. Voor de kenners onder ons, volgens de welbekende e-macht. Ik ben tevreden met de snelheid zonder condensator dus besteed er geen tijd meer aan.
Mijn ervaringen met de bespanning van Nelson Lightfilm zijn zeer goed. Het is heel goed te bewerken en krimpt als geen ander. Het is een soort plastic en scheurt snel als je het snijd of knipt. Eenmaal op het vliegtuig is het beresterk. Het mooie is dat je overlappingen bijna niet ziet. Deze smelten als het ware in elkaar over. Een nadeel zijn wel de bekende blaasjes als je het over elkaar heen plakt. Het is in mijn beleving net zo makkelijk te verwerken als oracover alleen tegen een veel lager gewicht en kost minder dan de helft.
Het gaat nu snel, misschien toch een herfst project? Wat moet ik dan in de winter doen?