Tja ik weet ook geen betere plek om aandacht voor dit probleem te vragen: Mijn laatste twee hellingkisten willen domweg geen looping draaien en vertonen ook een heel slecht rolgedrag wat hiermee in verband lijkt te staan. Een looping (poging): aanduiken en optrekken: kist zet na verticaal niet door, verliest snelheid en valt uiteindelijk over een tip weg. De rol om de langs-as lijkt alles normaal, maar eenmaal op zijn kant loopt de snelheid er snel uit en is er alsnog alleen maar een hele grote tonneau van te bakken met veel hoogteverlies. Voorlopig wijt ik het nog niet aan gebrekkige bestuurlijke vaardigheden: vorige kisten van mijn hand hadden dit niet en ik loop regelmatig met mijn 2mtr e-res kisten alleen maar voor de lol zonder problemen. Binnen het regulaire vliegpatroon vertonen ze eigenlijk geen bijzonderheden. Vandaag uitgebreid geëxperimenteerd met verschuiving van het zwaartepunt: geen enkel verschil in dit gedrag. Geëxperimenteerd met de elevator uitslagen: helpt niets. Iemand met inzicht? Is er een algemene oorzaak als een model niet doorzet en dus bv niet een looping wil/kan maken?. NB: de paars rode kist is de Aeshna 60, 1.56 span maar heeft tegenwoordig bredere ailerons en een dicht (stijver) stabilo en kielvlak De bonte kist is de Aeshna 50, 1.24 span symmetrisch profiel
Vaak is het een kwestie van juist te veel uitslag, waardoor de snelheid er te vlot uitloopt. Ook een té licht model kan de oorzaak zijn. Op de nederlandse hellingen, zeker die langs de zuid- en noordhollandse kust is de hoogte beperkt, je probeert dan zo snel mogelijk door de looping heen te komen waardoor je het model dood trekt. De Alula bijvoorbeeld wilde bij mij in eerste instantie ook niet loopen, totdat ik de hoogteroer uitslag flink terug nam. Nu gaat hij zonder problemen door de loop. Rollen vraagt ook veel snelheidsoverschot, en ook daar is een te licht model niet in het voordeel. De weerstand is in verhouding tot de kinetische energie erg hoog. Ailerons meenemen met het hoogteroer zal waarschijnlijk niet echt werken, omdat je dan weer zoveel weerstand opbouwd dat het resultaat alleen maar minder wordt. Modellen met pitcheron zijn ook notiore slechte loopers. Doordat de vleugel invalshoek niet geschat kan worden op basis van de stand van de romp stuur je met die modellen ook vaak met veel te grote uitslagen. Daardoor overtrekken ze vaker bij pogingen een looping te maken of met wind mee richting helling te vliegen (wat nooit een echt goed idee is). Op hellingen met veel verticale wind en hoogte ligt de zaak heel anders, daar is weerstand veel minder een probleem. Daar vlieg je niet op kinetische energie, maar op de constante toestroom van potentiele energie.
Bedankt heren, De opmerking van @Niek zette me weer aan het denken of ik inderdaad wel zo goed stuur om een looping te maken, en zoals @Rick NL aanvult speelt de beperkte hoogte die ik afgelopen vrijdag haalde aan de Maasvlakte me waarschijnlijk inderdaad parten. Ik heb ook nog eens een aantal VTPR filmpjes bekeken en het valt me op dat hier ook bij enigszins vergelijkbare omstandigheden nauwelijks een echte dynamische looping gedraaid wordt. Denk ook dat mijn bewering dat ik zat kisten goed heb laten ''loopen'' moet nuanceren: de Res kisten vliegen naar mijn gevoel makkelijk een looping, maar hier heb ik weinig hoogtebeperking. Ook met voorgaande hellingkisten vloog ik loopings maar achteraf gezien wel op grotere aanvangshoogte. Op de helling ''loop'' ik dikwijls met een Snowboot, maar dat is a-typisch die maakt de zogenaamde Snowboot-komma wat eigenlijk geen dynamische looping is. De opmerking betreffende te grote uitslagen is denk ik ook zeer relevant: bij grotere uitslagen werd het er inderdaad bepaald niet beter op. Mijn voorlopige conclusie is : met de kisten is waarschijnlijk niks mis maar ik zal zorgvuldiger moeten sturen en snelheid managen en bij beperkte hoogte had ik waarschijnlijk te hoge verwachtingen van de mogelijkheden. Note: de massa: de vleugelbelastingen van de modellen zijn respectievelijk 30 en 28gr/dm2 Het pitcheron idee is voorlopig in de ijskast Ik denk een merkwaardig verschijnsel geobserveerd te hebben trouwens: aan de Maasvlakte lijk ik bij windkracht 5 tot 6BF minder hoog te komen dan bij windkracht 4 tot 5BF: deelt iemand deze observatie of ligt dit dan ook weer aan mij?
Op de Maasvlakte kan je wanneer je dynamisch vliegt met 6Bft en 50 à 60 gr/dm² hoger komen dan bij 3 à 4Bft. Je vliegt dan gedeeltelijk op stijgwind en gedeeltelij op de dynamiek van windgradienten vlak bij de helling. Bij langzamere modellen waarbij je alleen op stijgwind vliegen kan zul je mogelijk wel hoger kunnen komen bij 3 à 4Bft, omdat bij die windsnelheden toch ook nog boven zee een invloed van landthermiek kan ontstaan. Uit mijn ervaring is dit fenomeen op de LVS sterker dan op de MV.
Bij 5-6bf staat er vlak boven het duin zo veel meer wind dan 100mtr ervoor en 25/30mtr erboven dat de meeste 'gewone' kisten moeten steken om niet naar achteren te waaien. Dan kan je dus niet klimmen. Als je verder naar voren gaat, een metertje of 50 voor het duin, gaat het vaak wat beter. Maar met windkracht 6 sta ik 'beneden' op die lage richel om daar hard heen en weer te janken en dan ga je al snel hard genoeg om een looping tussendoor te trekken. Dat gezegd hebbende vlieg ik de laatste tijd alleen met de Ahi op het duin en die loopt dan weer zo verschrikkelijk makkelijk dat dat wellicht niet helemaal representatief is.
Nu we het er toch over hebben.... misschien een advies? Als volgende hellingkist staat voor mij een vervolg op de Aeshna-60 in de plannen. Strakker gebouwd en met een hoger vleugelbelasting. (schuim/abachi vleugels) voor profiel denk ik aan SB96V(?) Omdat mijn meeste hellingvliegen toch aan de Maasvlakte is schrik ik een beetje terug voor veel groter alhoewel ik wel ondervonden heb dat op de ''echte'' hellingen groter steeds beter vliegt maar de kwetsbaarheid met landen kwadratisch toe lijkt te nemen met de spanwijdte. Span 1.50/1.60 1.80 of 2mtr? Vleugelbelasting 60gr/dm2 schrikt me toch een beetje af, de Aeshna handhaaft zich met 30gr/dm2 behoorlijk bij ruim 5bf: 40 of 50gr/dm2 een beter compromis? Ik sta tegenwoordig altijd beneden: het stuk tussen de weg en beneden vind ik laagvliegend erg onbetrouwbaar turbulent en je bent een duidelijker (hinderlijker) baken voor de parapenters en bij een foutje lig je niet gelijk over de hekken. Wat me juist opvalt is dat ik bij windkracht 4/5bf dan heel ver naar voren en hoog boven het strand kan komen , maar bij bijna 6bf ook met de Aeshna's best tegen de wind in kan komen maar lang niet zoveel draagkracht vind in het voorterrein. Iedereen is dan zo weg van de AHI en toegegeven, het vliegt voorbeeldig, maar zoals altijd bij opgehemelde kisten: waarom??? Ik vraag dit serieus: vliegt het voor een kistje van die afmetingen, profiel en gewicht echt uitzonderlijk en indien zo, waar komt dat dan door? Voorbeeld: de Aeshna-50 heeft ruwweg dezelfde afmetingen als de AHI maar een ander profielen vooral een groter gewicht: vliegt momenteel duidelijk veel slechter, zeg maar onvergelijkbaar met de AHI, maar waarom is die afstand zo groot? (en zeg nou niet : ''een veel lelijkere romp'' als performence-poop geloof ik daar voorlopig niet in) (het opvallendste verschil is de vleugelbelasting wat dan niet veel moed geeft voor het toepassen van de hogere vleugelbelastingen)
Ja ik ben weg van de Ahi maar ophemelen wil ik het niet noemen hoor. Ik vind het een heerlijk wenbaar ding wat heel leuk is voor een uurtje op het duin maar meer ook niet. Ik vlieg hem tot eind 4 begin 5bf, daarna is de lol er ook wel af omdat hij te licht is om dan nog echt vooruit te komen want echt heel snel is hij niet. De wendbaarheid maakt hem zo leuk....niet de superieure zweefeigenschappen. (Die helemaal niet zo superieur zijn) Bij meer wind (tot een dikke 6bf...daarna is voor mij de lol op het duin er zowieso wel af) vlieg ik liever de Orca (bij weinig wind ook trouwens ...maar dat is omdat hij altijd lekker vliegt). Die zit met ballast tegen de 40gr/dm aan (geloof ik) en kan lekker ver en hoog voor het duin zodat die dan ook kan loopen en rollen en ik land hem dan op het strand. Al het grotere zwaardere spul vliegt gewoon lekkerder als het turbulent wordt maar die massa zet lekker door als je verkeerd land. Gelukkig is daar het mooie brede strand heel fijn!
Mijn ervaringen met harde wind en relatief niet zo hoge hellingen (al zijn de hellingen aan Maasvlakte voor NL begrippen dan weer hoog) zijn hetzelfde. Aan de IJsselmeer-dijken vind ik 4bft met een 1.50 kist (de RidgeRunt) nog het leukst. Boven 4bft lijkt de lift-band niet ten goede te komen. Maasvlakte staat nog op mijn to-do-list... lijkt me erg gaaf. @Peter Den Zou de RidgeRunt niet een mooi vervolg-project kunnen zijn? Vooral de uitvoering uit Raalte (met dikke carbonbuis over de gehele vleugel) vliegt waanzinnig strak en ... is nog prima mee te nemen in de auto.
Mijn observatie is dat elk model een windsnelheids-bereik heeft waarin het het beste presteert. Minder wind geeft een lagere max hoogte, maar meer wind ook. Als je alleen naar de maximale hoogte gaat kijken dan kijk je naar lage vliegsnelheden, zo tussen de vliegsnelheden voor minimaal-dalen en beste-glijhoek. Met die vliegsnelheid kun je de grootste hoogtes halen. Als de windsnelheid in de buurt komt van die vliegsnelheid of er zelfs overheen gaat zul je de neus van je model moeten laten zakken om niet achteruit te gaan vliegen. Het drukken van de neus resulteert in meer voorwaartse snelheid, maar ook in een hogere eigen daalsnelheid. Het kan dus best dat je door de hogere windsnelheid de neus meer moet laten zakken om de vliegsnelheid op te voeren, en dat de resulterende hogere eigen daalsnelheid zorgt voor een lagere maximale bereikbare hoogte. Dit verschijnsel ligt dan niet aan de helling, maar aan de combi model-windsnelheid. Bij een sneller model zal de best haalbare hoogte wel bij een hogere windsnelheid liggen. Verschillende hellingen kunnen bij hetzelfde model mogelijk wel andere optimale windsnelheden hebben, de hellingshoek zal hier wel enige invloed hebben. Maar ik vermoed dat de invloed van de eigenschappen van het model een stuk groter is.
@Fotor , thnx, daar zit zeker iets in. Mijn eigen interpretatie was tot op heden dat naarmate het harder waait het hoogste punt van de ''golf'' die op en voor de helling ontstaat minder hoog kan komen doordat de bovenlucht deze weer eerder ''vlak'' drukt. Echter ook ik heb grote aarzeling voor deze gedachte, vandaar dat ik andere meningen en observaties graag lees. Jouw redenatie is, voorzichtig gezegd,ook niet on-plausibel . Voor de weer wat snellere kist in de planning zal ik dit zeker observeren: die zou dan bij windracht 6bf bijvoorbeeld hoger moeten komen dan de meer marginale kisten (qua snelheid). (waarbij hoogte voor mij staat als efficiëntie in de bepaalde situatie)
Been there , done that! Mijn eerste RidgeRunt variant bouwde ik in 2007 (en ja mijn ''vliegvriendjes '' moeten er erg om lachen dat ik dit een RidgeRunt durf te noemen): is een versie met andere constructie en vooral een andere romp, gelijke oppervlakteverhoudingen en profiel. Constructie problemen van de romp en mijn hekel aan T-staarten hebben een aantal varianten opgeleverd met deze vleugels: helaas met het zeer slechte originele vleugelprofiel. Latere variant met nieuwere vleugels: Uiteindelijk is van dit alles een streven naar een hellingkistje van 1.20m overgebleven vrij losstaand van de RR, zoals dus de Aeshna-.50 Aangezien tot nu toe mijn 1.50m kisten in het iets zwaardere segment veel beter voldoen is mijn aandacht nu daarnaar verlegd, maar ben ik tevens van plan om een concurrent/collega van de AHI te construeren: voornaamste punt: een gelijke, lage vleugelbelasting. RidgeRunt blijft een leuke kist overigens met over het algemeen goede ervaringen, maar doe iets aan dat profiel!
Wow, jouw RR’s mogen er zijn! Ik kan me voorstellen dat je ook wel ‘ns iets anders wilt bouwen. De Raalte-variant heeft overigens een compleet nieuw vleugelprofiel. Mss iets totaal anders, maar het model sprak me gewoon aan... een Nuri, maar dan eentje met balsa-ribben: de Batwing, de Fledermaus Nuri (vogel-fly.de). Lijkt me wel een performant modelletje...
Mijn 1ste 'rolroer'kist was een een houten vliegende vleugel, de robbe HotShot, en heb er heel leuk mee gevlogen op MV en Zoutelande. Als ik er ooit nog een kitje van tegen kom koop ik hem meteen weer. En ik wil komende winter eindelijk mijn 2de Talon bouwen, doos ligt al weer 2 jaar tw wachten. Geen idee of ze goede profielen hebben of dat er mrt andere profielen veel te verbeteren valt maar ze vlogen heerlijk en dat laatste vind ik het belangrijkst
Vormgeving: veel is een kwestie van smaak of commercie in plaats van rede. Waarom bepaalde kisten ''goed'' of ''beter'' of een al of niet terechte reputatie hebben is nog steeds onderwerp van mijn zoektocht. Persoonlijk houd ik niet van gepijlde vliegende vleugels (en pijlstelling in het algemeen), V en T staarten en cockpitjes op utiliteitszwevers en nog zo wat. Ik vind een Talon bv veel aardiger dan een RidgeRunt in deze categorie. De Talon wordt niet meer geleverd begrijp ik, maar er is een tekening op Outerzone. @Justus: ik vond deze site (wellicht al bekend) met interessante modificaties: https://slopeflyer.com/category/planes/talon/
Ik heb nog een ongebouwde kit liggen van de Talon, ik heb mijzelf alleen de tijd nog niet gegund om hem te bouwen. Mijn 1ste Talon had ik wel al 2 rolroerservo's, daarnaast ik zit nog een beetje te broeden op een deelbare vleugel maar verder laat ik alles lekker standaard.
