Tijdens de invliegdag hebben we veel tips gekregen over waar juryleden op letten (waarvoor dank!) tijdens de wedstrijden. Op het internet is er verder weinig over te vinden. Toch heb ik wel vragen.. en zullen er ook ongetwijfeld mensen tips hebben . Vandaar dit topic. Mijn vraag betreft het corrigeren van figuren. Het voor de hand liggende antwoord ('gewoon je figuren goed vliegen') heb ik al gehad . Stel je wilt een looping vliegen en begint deze netjes in het midden van de box, maar eenmaal halverwege gekomen blijkt dat je uit het midden uitkomt, bv. door wind. Stel de top van je looping is 10m verder uitgekomen dan de bedoeling was. In die situatie heb je op z'n minst drie opties: 1) je doet alsof er niets gebeurd is, vliegt een 2e halve looping die wel mooi rond is, maar dus 10m van het startpunt afligt 2) je probeert het te verdoezelen in de 2e halve looping, die daardoor niet helemaal rond is, maar je komt wel op het startpunt uit 3) je vliegt inverted 10m verder tot je weer op het juiste punt gekomen bent, en vliegt dan de 2e halve looping, welke rond is en op het startpunt uitkomt Wat is in deze situatie de beste oplossing?
Hoi Henry, Erg goeie vraag die niet eenvoudig is te beantwoorden. Het komt er op neer dat een (zichtbare) correctie ook een afwijking van de voorgeschreven vluchtbaan is, de keuze is dan of je de punten aftrek wilt incaseren voor de correctie, zodat je in ieder geval goed uit het figuur komt, of dat je het figuur niet corigeert en punten aftrek krijgt voor de gemaakte fout. Netto zal dit je ongeveer evenveel punten kosten. Bij de F3A-C, waar de keer figuren vrij gekozen mogen worden, en dus gebruikt kunnen worden om fouten te corrigeren, lijkt het dus voor de hand liggend om de fout niet te corrigeren. Echter, zodra je bijvoorbeeld F3A-B gaat vliegen (of F3A, F3P-A), waar de figuren als 1 serie van aaneensgesloten worde gevlogen is het beter om de correctie 'in' het figuur te doen, dan kom je namelijk goed uit het figuur en stapel je geen fout op fout. In extreme situaties kan je dan bijvoobeeld een heel keer figuur 'opofferen' zodat de de rest van de figuren wel weer op hun plek zitten. De grote truuk zit 'm in het feit dat je moet proberen de correctie in het figuur aan te brengen, maar dusdanig subtiel dat jury dit niet of nauwelijks ziet. Die subtieliteit is vaak te vinden in de factor 'tijd'. Neem even als voorbeeld 1 hele rol... bij die rol schiet je 20 graden door, je rolt dus 380 graden ipv 360 graden. Je kan nu met een flinke roeruitslag die 20 graden terugrollen, dat is dus duidelijk zichtbaar en zal wellicht nog een extra punt aftrek geven. Als je echter die 20 graden heel langzaam terug rolt, dan is de correctie weggesmokkeld. In het voorbeeld van jouw looping, zou ik zelf proberen om onderin de tweede looping wat meer tegen de wind in te komen (gas erbij) zodat de onderkant van de loop wel weer op de middenlijn ligt. De tweede heeft dan in ieder geval weer een goed begin punt. Derk en Bert van der Vecht zijn ook zeer scherp in dergelijke oplossingen. misschien dat zij nog wat willen toevoegen/verbeteren. Groet WInfried
Zoals Winfried al aangeeft is het goed kunnen wegsmokkelen van fouten een belangrijk onderdeel van het wedstrijdvliegen. Een gegeven waar je heel goed gebruik van kunt maken is het feit dat zelfs een prima stel ogen zeer slecht diepte kan inschatten in de vrije lucht. Een mooi voorbeeld kun je wekelijks zien op voetbalvelden: Bij een schot op goal waarbij de bal over de grond rolt en 10 meter naast het doel gaat zul je slechts een lauwe reactie horen. Gaat de bal echter door de lucht 10 meter naast het doel zal je aan de overkant van het stadion een luid ooeeeiiii horen. De meeste 3 dimensionale gezichtsbedrog illusies berusten dan ook op het feit dat een menselijk paar ogen een zeer slecht diepte zicht in de vrije ruimte heeft. (De meeste modelvliegers wisten dit natuurlijk al wel, je hoeft alleen even te tellen hoevaak je al hebt mee gemaakt dat iemand dacht het veld al bereikt te hebben terwijl de landing toch weer een slootje te kort was. ) Wat kunnen we nu met deze wetenschap? Vaak zul je zien dat je model tijdens een figuur als een looping wat van "diepte" afwijkt door b.v. dwarswind. Stel dat je begon op 120 meter afstand en 30 meter hoogte en tijdens je looping is het model op 140 meter afstand weggeblazen, dan kun je proberen de looping wat te verkrappen in het onderste deel en uit zien te komen op 35 meter hoogte. Het gevolg zal zijn dat vanuit de jury en piloot visie de kijkhoek omhoog exact dezelfde is bij het invliegen (120/30) als bij het uitvliegen van de looping (140/35). Dit geeft de opische illusie dat het invliegen en uitvliegen van de looping op de zelfde lijn plaats heeft gevonden. In principe kun je dit beginsel overal, binnen grenzen, toepassen. De consequentie van dit spel is dat het er alleen vanuit de jury en piloot positie mooi uit kan zien. Iedereen die ergens anders staat ziet vaak een afwijking in meerdere richtingen tegelijkertijd. Sommige beginnende wedstrijdvliegers hebben soms wat moeite om te kunnen begrijpen hoe een jury aan sommige cijfers voor andere piloten kan komen terwijl ze vanuit hun eigen positie, vaak bij hun eigen model, toch duidelijk meerdere afwijkingen hebben gezien. Als de piloot dus goed gesmokkeld heeft was dit vanuit de jury positie vrijwel niet te zien. Veel succes!
Allereerst dank voor de antwoorden! Ik had even met opzet een nieuw draadje hierover gestart in het KNVVL forum, aangezien het KNVVL werk is de wedstrijden (misschien het andere RC3 draadje ook naar KNVVL?) en omdat het niet zozeer over de deelname, maar over de technieken gaat. Het komt er dan dus toch op neer dat je het het beste kunt trachten te verdoezelen, als ik het goed begrijp. Als ik het verhaal van Bert goed lees, doelt hij op een soort omgekeerde parallax. Kom je daar in het geval van mijn looping-voorbeeld wel mee weg? De figuren zouden toch midden voor de jury gevlogen worden? In het midden (in dit voorbeeld was er sprake van een verschoven middenpunt) kun je geen gebruik maken van parallax, toch? Maar het punt is begrepen, die mogelijkheid van 'smokkelen' had ik nog niet bedacht, gebruik maken van de diepte. Dat weet ik dan ook weer.. nu nog leren om er gebruik van te maken
Voor het vliegen van loopings met wind is een vuistregeltje: Voor elke windkracht meer ga je 1 uur eerder gasgeven. Wat bedoelen we hiermee? Als je de verticale cirkel van een looping als de wijzerplaat van een klok voorstelt en je bij windstil weer pas op het onderste punt na de looping weer gas hoeft te geven om een mooie ronde looping te maken dan moet dat bij windkracht 1 ongeveer een twaalfde cirkelboog eerder. (=1uur eerder op de denkbeeldige wijzerplaat.) Bij windkracht 3 begin je dus al gas te geven met de neus nog loodrecht naar beneden en bij windkracht 6 vlieg je dus de hele looping vol gas.
Begin gelukkig te merken dat de mogelijkheden van het compenseren van wind-invloed langzaam toe nemen. Enkele weken geleden was het figuur zelf al een opgave, inmiddels durf je in het figuur voorzichtig je rudder te gebruiken (hoewel ook vaak verkeerd om) voor dwars-wind-compensatie in plaats van alleen bij het horizontaal in en uitvliegen.
zelf merk ik het verschil met een paar weken geleden goed gaat steeds makkelijker en mooier maar het blijft rete moeilijk de slow rol gaat nu ook redelijk op 1 lijn ik ga m'n vliegtuig ook steeds beter kennen vooral de min punten, daar ga je al rekening mee houden als je fig. begint
Even wat verzamelde tips uit andere topics hier samenvatten.. landing: na de spin in rechte vlucht je figuur afmaken, dan een 180 graden bocht, passage, 180 graden dalende bocht, landing. De landing hoeft 'niet echt' meer recht voor je voeten te gebeuren, belangrijker is het dat je niet 'gecontroleerd crashed' of je toestel als een stuiterbal voorbijkomt. dubbele immelman: De breedte van de dubbele immelman (het tussenstuk wat je recht vliegt) moet zo zijn dat als je de twee halve loopings door zou trekken, ze tegen elkaar aanliggen. Ik vloog 'm altijd heel breed, dus halve looping --> breed stuk --> halve looping, maar dat is dus strikt genomen niet de bedoeling. spin: http://kunstvlucht.modelvliegsport.nl/F3A/Judging/Spins_2006.PDF - niet 'windvanen' het toestel mag afdrijven - als je te ver of niet ver genoeg gerold bent, niet terug- of verder rollen (tenzij het verschil echt te groot is) maar het teveel/te weinig wegsmokkelen in de kwart looping naar level flight. Anders krijg je naast aftrek wegens het niet ver genoeg rollen, ook aftrek voor die correctie.
