mijn (begiiners)ervaringen met de Swift
Ook ik behoor tot de eigenwijze vliegers. Na 18 jaar niet te hebben gevlogen vorig jaar juni een Robbe Sanyo Limit gekocht en gebouwd.
De eerste testvluchten ( 3 ! ) duurden bij elkaar 6 minuten. Eerst natuurlijk een beetje afstellen. Bij de laatste landing één van de vleugelbevestigingspunten er uit getrokken. Dit deed mij toen besluiten om toch eerst maar met wat kleiners weer te beginnen. Ik liep toen in de modelbouwzaak Bloemendaal tegen de Swift ( speed 300) aan. Gekocht, gebouwd, gestart, gecrashed. Servo even ompolen ==> links en rechts waren verwisseld. Daarna weer de lucht in. Daarna weer redelijk snel gecrashed ==> oppakken, en weer de lucht ingooien. Langzaam aan steeds beter de controle over de Swift gevonden. Nu is het vliegen in de duinen in Zandvoort best wel apart, regelmatig zeer turbulent, maar ja, je moet en je zal vliegen. Overigens vloog ik al 3 maanden eerder dan Micha, en wel op 100 meter van zijn huis. Micha kende ik toen nog niet, en zo vaak vloog ik daar ook niet.
Pas later toen ik bij kennisen was in een aangrenzende flat, zag ik Micha vliegen. 20 minuten later stonden we al even te praten.
We hebben door latere modificatie van Micha's Swfit nog niet samen onze Swift's gevlogen.
Wel vliegen wij regelmatig samen, bij wind uit zee, aan de boulevard met onze EPP Weasel's ( =hellingzwevers).
Ondanks dat de Swift ( in het begin ) lastiger te besturen is omdat het het delta(/vleugel) is, moet ik zeggen dat conventionelere vliegtuigen mijn herintrede in de modelvliegerij zeer waarschijnlijk niet hadden overleefd.
De aantallen keren dat ik door "pilot-error" ( = stomme fouten ) de grond heb ingeboord zijn ontelbaar geweest. De ergste schade die ik ooit heb gehad is een kapot cellenpak, toen deze op het fietspad stuiterde na een crash. 3 cellen waren beschadigd.
Belangrijk is wel dat de Swift goed getaped wordt, hierdoor krijgt het geheel meer stijfheid en meer stevigheid. De post waarin stond dat de motorophanging losgescheurd was, heeft mij wel verbaasd. Dit had ik niet verwacht. Juist doordat ik in het begin veelvuldig gecrashed ben, zie de Swift dan ook als bijna onverwoestbaar. Ik vlieg altijd wel boven zand of gras.
En inderdaad zoals een andere "Swifter" reeds vermeldde: Je begint anders te vliegen op een bepaald moment. Roekeloos, maar je komt er bijna altijd mee weg. Ik maak nu ook vliegbewegingen (=correcties) vlak boven de grond waarbij ik niet meer nadenk, maar gewoon de knuppels omgooi. Daarbij maak je manouvres die je niet kan bedenken omdat je daar geen tijd voor hebt, maar puur op ervaring. Top !!
Ik vind de Swift ook een perfect vliegtuig om mee te leren vliegen.
De speed300 uitvoering is misschien in het begin wat te snel bij volgas. Het is dan beter om half-gas te beginnen.
Maar het biedt je ook de kans om even omhoog te scheuren, gas uit, en even uit te rusten en na te denken.
De speed280 uitvoering moet IMHO zeer rustig gevlogen worden, qua vermogen is er minder om mee te corrigeren.
Mijn advies voor beginners: koop een EPP model.
Ze zijn er ook in conventionele modellen. Het grote voordeel: bij een ongelukje, hij stuitert, je pakt 'm op, controleert de functies even, en hup weer de lucht in.
Hans
:?: