Om even verder over 3D-printers te praten :
Mijn kameraad heeft er ook 1 staan, geen Leapfrog trouwens.
Inelkgeval heeft hij wat problemen met het PLA spul, dat het niet goed smelt ofzo, of dat het klontert ( iets met tempratuur te maken ).
Aan de andere kant dat ABS spul is weer giftig, en stinkt.
PLA = biologies afbreekbaar.
Beide dampen zijn niet geweldig. Je moet niet met PLA gaan printen omdat je denkt dat het 'gezonder is'.
Het antwoord mbt. het PLA printen, als je bv. een J-Head gebruikt, kun je een 'fanshroud' printen die ervoor zorgt dat de bovenkant van de kop wordt gekoeld met een fan.
PLA smelt sneller en heeft de neiging dan in het bovenste stuk van de kop al te smelten, en dan verderop te verstoppen. Dat, of het smelt niet genoeg. Dit is dus op te lossen door het 1e stukje van de kop te koelen.
Dat is ook de reden waarom het J-Head in de laatste uitvoeringen bovenaan ribbels heeft; om de koeling te verbeteren. Hetzelfde zie je ook bij de iteraties van de Budaschnozzle; deze is ook van glad naar 'geribbeld' gegaan.
Met die aanpassingen is PLA gewoon goed te printen.
In mijn kameraad zijn ding gaan spagetti slierten, je hebt ze ook met balletjes, of met poeder ( stoffig ).
Die slierten heet filament en is gewoon dun kunstof draad. Dat smelt je en vervolgens trek je er lijntjes mee. Duurdere printers kunnen 'pellets' in; balletjes van dezelfde kunstof. Die printers smelten en 'extruden' dit zelf tot het eerder genoemde filament.
Je kunt ook zelf een extruder bouwen daarvoor, scheelt in de kosten van het filament. Je koopt dan pellets (goedkoper) en maakt daar zelf filament van.
Als laatste zijn er ook printers die werken met een vloeistofbad en bv. uv-licht. Deze geven de fijnste resultaten, en het printen ziet er ook stoer uit, zijn beter in 'bridging', etc, maar ook fors duurder. De goedkoopste kit komt al op ca. 3500 euro.
De leapfrog is een variatie op het algemeen heersende thema; een filamentprinter. Wel met een grote build-size, maar verder een vrij 'normale' printer.
