lege ontvanger-accu

resultaten test-meting & Conclusie

Hoi,
We hebben een test uitgevoerd.
We hebben mijn F3J-zwever niet aan een accu, maar aan een regelbare voeding gelegd. Vervolgens hebben we de spanning laten dalen, en gekeken wat er gebeurt.

- de zwever bevat 4x S3150 servo's in de vleugel, en 2 analoge (standaard formaat) servo's (±3 kgcm) voor de V-staart.
- een voltmeter zo dicht mogelijk bij de ontvanger aangesloten.
kanttekening: meten aan de voeding of vlak bij de servo (verschil: 1 meter draad, flink dikker dan servosnoer)geeft 0,1 - 0,2V lagere spanning bij de ontvanger.
- mijn Weatronic-HF-module direct aan de PC gekoppeld en Live-data bekijken.

Bevindingen:
- de door weatronic in de log (Live-view) gerapporteerde spanning op de ontvanger is in werkelijkheid 0,1 à 0,2V lager
- de daling van de spanning door een draad (flink dikker dan servo-snoer) is over 1 meter al 0,1 à 0,2V. Een (flink) dunner servo-snoer van een rolroer zal zeker een grotere spanningsdaling veroorzaken.
- de 2 analoge swervo's functioneerden nog goed tot zo'n 3,8 - 3,9V (mits zeer langzaam gestuurd werd).
- de S3150's begonnen functioneerden bij 4,1V nog goed, maar bij 4,0V (spanning bij ontvanger!) onstonden problemen. Ze gingen sprongsgewijs bewegen, bij langzaam sturen volgden de servo's een hele tijd (1 sec) niet, om dan opeens een sprong te maken.
- de 2-richtingscommunicatie tussen zendmodule en ontvanger functioneerde tot 3,7V. Daaronder viel die weg. soms meldde een laatste log-item nog 3,5V, maar daarna was het contact definitief weg.
- in de log worden gerapporteerd: de stuursignalen uit de zender, en de signalen die de ontvanger naar de servo stuurt. Er wordt niet weergegeven wat de servo doet.

Conclusies:
- de S3150-servo's zijn gevoeliger voor lage spanning dan de Weatronic-ontvanger
- het gehele systeem functioneert niet meer onder 4,1V aan de ontvanger
- het is zeker dat de spanning bij een servo met een lange draad 0,2 à 0,4V lager is dan de ontvanger registreert.
Ik denk nu dat het volgende is gebeurd:
- eneloops zijn niet goed in staat relatief grote stromen te leveren. Boven de 1C (2A) gaat de spanning dalen.
- eneloops zijn enigszinds gevoelig voor lagere temperaturen (gevoeliger an NiCad's, minder gevoelig dan Lipo's. De buitentemperatuur heeft zeker niet geholpen bij het voorkomen van de crash.
- het feit dat de eneloops maar halfvol waren heeft aan een lagere spanning een klein beetje bijgedragen.
- S3150 servo's zijn gevoeliger voor een lage spanning dan de ontvanger, bovendien is de spanning bij de servo (zelfs onbelast) significant lager. Belast zal dat verschil groter (nadeliger) zijn.
- S3150-servo's zijn echt digitale servo's. Zelfs al bij de kleinste stuurbewegingen zetten ze de 'sluizen' wagenwijd open, met als gevolg een belangrijke spanningsdaling ter plekke.

Reconstructie:
Tijdens die laatste 20 min. vlucht heeft de combinatie van 'iets verder ontladen van de accu' en mogelijk wat exttra afkoeling van die accu ervoor gezorgd dat het vermogen van de accu om nog grote(re) stromen te leveren onder een kritische grens is gezakt.
Eenmaal op dat punt aangekomen, kregen de S3150's als eerste een probleem. Het resultaat: het vliegtuig reageert niet goed op kleine stuurcorrecties.
De piloot signaleert dat het vliegtuig niet meer op correcties reageert, en corrigeert sterker en sterker. Dat zorgt ervoor dat de spanning voorde S3150's nog meer daalt. Ze doen het nu helemaal niet meer.
De ontvanger doet het nog wel (nog net) en registreert gewoon de stuursignalen van de zender, stuurt die correct door naar de servo (die er niets meer mee kan), maar rapporteert ook de (toenemende) spanningsdaling in de log.
Na moment van inslag is alle contact en registratie over.

Hoofdoorzaak van de crash: (veel) S3150-servo's in combinatie met Eneloops.
Of andere merken/typen servo's ook zo gevoelig reageren, weet ik niet. Lijkt wel waarschijnlijk.

Oplossing:
- accu die makkelijker grote stromen kan leveren (NiCad, NiMh voor e-aandrijving)
- accu die minder gevoelig is voor lagere temperaturen (NiCad)
- dikke servo-snoeren. Zeker bij grote lengtes.

Gr. Dirk.
 
Dirk,

Ik kan je conclusie niet delen.
Waarom heeft het bij dit model altijd gewerkt?
Alleen al de 1uur de dag ervoor en specifieker de 20 minuten voor de crash?

Van een geleidelijke spanningsdaling die opbouw van de problemen zou veroorzaken zoals jij aangeeft is geen sprake. Tot 1 seconde voor de eerste dip heeft de accu een gemiddeld genomen constante en voldoende hoge spanning.
Een overbelastte NiMh cel geeft echt geen 4.7 a 4.8V (dit is inclusief de meetfout die je aangeeft van 0.1 a 0.2V. Spanning gaat dan eerder richting 4.4V en lager.
Tevens kan jouw theorie geen herstel van de accuspanning na die 1e en 2e dip verklaren, immers als de servo's eenmaal "achter" lopen en er steeds heftiger gestuurd wordt zal er alleen maar meer stroom nodig zijn om de servo's van stroom te voorzien.

Is de aan/uit schakelaar grondig gecontroleerd en opengehaald, wat voor schakelaar werd gebruikt?
Is de bedrading van de accu en schakelaar gecontroleerd (kabelbreuk, black-wire syndrome)

Groet,
Gerben
 
Gerben,

We hebben geconstateerd dat van alle onderdelen in mijn zwever, de S3150 als eerste uitvielen. De analoge servo's hielden het langer vol en bleven nog een beetje werken, de ontvanger hield het veel langer vol.
Zolang er niet gestuurd werd, was er niets aan de hand, maar zodra stroom werd gevraagd stortte de boel (voor de servo!!!) in elkaar.
De analoge servo's hadden hier flink minder last van. Die bleven aanzienlijk langer functioneren.

Ik heb ook gezien dat de spanningsval in 1 meter draad (aanzienlijk dikker dan servo-snoer) al 1 à 2 tiende volt bedraagt. De spanningsval in de servosnoeren naar de vleugel zal dus al gauw een halve volt bedragen.
De spanning bij die servo's moet dus een stuk lager zijn geweest.
Waarop die servo's zich 'raar' gingen gedragen.
Dat probeerde mijn vriend te corrigeren. Door die stuuracties vragen de servo's nog meer stroom, dus daalt de spanning nog sterker ...

De ontvanger zit echter veel dichter bij de accu, en krijgt dus een betere spanning. Die 4,4V uit de log is dan ook de spanning die de ontvanger 'ziet', niet de servo. Ik schat in dat de S3150 minstens 0,5V minder aangeboden krijgt, wellicht is het verschil groter. En dan kom je dus precies in het probleemgebied (probleemspanning).

De reactie van de S3150 is echt heel digitaal. Bij 4,1V functioneerde hij probleemloos, bij 4,0V was het meer dan bagger: beweegt zomaar 1 sec. niet (terwijl wel wordt gestuurd) om dan opeens in één sprong naar de gevraagde positie te springen.

Er zit in elke servo-kabel maar één zwarte draad, en die was zo zwart gekocht ... ;)
Schakelaar zit er niet in. Rechtstreeks accu in ontvanger prikken.
Er is geen servo gevonden die een zwaar punt heeft of geblokkeerd werd. Ook alle roeren liepen soepel (ook na de crash).

Kennelijk hebben die S3150's al heel lang dicht bij de kriitsche spanning gewerkt. Maar zoals geconstateerd; 0,1V maakt het verschil tussen wel of niet werken. Er is geen overgangsgebied.
Alle factoren bij elkaar opgeteld hebben nu waarschijnlijk net die 1/10de volt verschil uitgemaakt.
(6! S3150's, lagere temp, accu half vol/leeg, accu al weer twee jaar oud, en die goeie man vliegt 300 middagen per jaar. 'iets' meer dan jij en ik).

edit: ik ben met je eens dat er nog het eea. aan vraagtekens open blijft. Maar meer kan ik er niet van maken.
bv. het spanningsherstel bij tijd een wijle, tijdens die laatste seconden. Maar er waren ook wisselingen (incl. herstel) in de perioden dat voortdurend in één uiterste stand werd gestuurd.

Gr. Dirk.
 
Laatst bewerkt:
Dirk,

Black wire syndrome is een vorm van corrosie, waarbij de koperdraad vanaf de accu steeds verder zwart wordt en hard en stug. Je bent het misschien wel eens tegengekomen als je een nieuw snoertje aan een oude accu wilt solderen. Kan een reden zijn voor kabelbreuk.

Groet,
Gerben
 
Gerben,

We hebben geconstateerd dat van alle onderdelen in mijn zwever, de S3150 als eerste uitvielen. De analoge servo's hielden het langer vol en bleven nog een beetje werken, de ontvanger hield het veel langer vol.
Zolang er niet gestuurd werd, was er niets aan de hand, maar zodra stroom werd gevraagd stortte de boel (voor de servo!!!) in elkaar.
De analoge servo's hadden hier flink minder last van. Die bleven aanzienlijk langer functioneren.

Ik heb ook gezien dat de spanningsval in 1 meter draad (aanzienlijk dikker dan servo-snoer) al 1 à 2 tiende volt bedraagt. De spanningsval in de servosnoeren naar de vleugel zal dus al gauw een halve volt bedragen.
De spanning bij die servo's moet dus een stuk lager zijn geweest.
Waarop die servo's zich 'raar' gingen gedragen.
Dat probeerde mijn vriend te corrigeren. Door die stuuracties vragen de servo's nog meer stroom, dus daalt de spanning nog sterker ...

De ontvanger zit echter veel dichter bij de accu, en krijgt dus een betere spanning. Die 4,4V uit de log is dan ook de spanning die de ontvanger 'ziet', niet de servo. Ik schat in dat de S3150 minstens 0,5V minder aangeboden krijgt, wellicht is het verschil groter. En dan kom je dus precies in het probleemgebied (probleemspanning).

De reactie van de S3150 is echt heel digitaal. Bij 4,1V functioneerde hij probleemloos, bij 4,0V was het meer dan bagger: beweegt zomaar 1 sec. niet (terwijl wel wordt gestuurd) om dan opeens in één sprong naar de gevraagde positie te springen.

Er zit in elke servo-kabel maar één zwarte draad, en die was zo zwart gekocht ... ;)
Schakelaar zit er niet in. Rechtstreeks accu in ontvanger prikken.
Er is geen servo gevonden die een zwaar punt heeft of geblokkeerd werd. Ook alle roeren liepen soepel (ook na de crash).

Kennelijk hebben die S3150's al heel lang dicht bij de kriitsche spanning gewerkt. Maar zoals geconstateerd; 0,1V maakt het verschil tussen wel of niet werken. Er is geen overgangsgebied.
Alle factoren bij elkaar opgeteld hebben nu waarschijnlijk net die 1/10de volt verschil uitgemaakt.
(6! S3150's, lagere temp, accu half vol/leeg, accu al weer twee jaar oud, en die goeie man vliegt 300 middagen per jaar. 'iets' meer dan jij en ik).

edit: ik ben met je eens dat er nog het eea. aan vraagtekens open blijft. Maar meer kan ik er niet van maken.
bv. het spanningsherstel bij tijd een wijle, tijdens die laatste seconden. Maar er waren ook wisselingen (incl. herstel) in de perioden dat voortdurend in één uiterste stand werd gestuurd.

Gr. Dirk.

Volgens mij zijn die 3150's toch mechanisch gelijk aan de 3001?
Het klinkt mij dan redelijk aannemelijk in de oren dat als de hele kist met 3001 uitgerust was, deze crash niet gebeurd was, omdat de kist slechter zou zijn gaan sturen, maar niet onbestuurbaar zou zijn geworden.

Voor mij alleen maar temeer reden om weg te blijven van digitale servo's, want dit zijn typisch van die onverwachte verschijnselen, en ze komen niet langzaam te voorschijn, maar steken in één klap de kop op. En dan is het te laat....

Groet, Bert
 
Dirk,

Black wire syndrome is een vorm van corrosie, waarbij de koperdraad vanaf de accu steeds verder zwart wordt en hard en stug. Je bent het misschien wel eens tegengekomen als je een nieuw snoertje aan een oude accu wilt solderen. Kan een reden zijn voor kabelbreuk.

Groet,
Gerben
OK, kende ik nog niet als omschrijving. Wel als verschijnsel.
Ik zal eens navragen.

Dirk.
 
Alle servo's werkten nog.
De kabels zagen er goed uit, geen oxidatie zichtbaar bij de solderingen.
Ook bij licht trekken en bewegen aan de kabels geen problemen.

We gaan er een punt achter zetten.
De oorzaak zal wellicht nooit gevonden worden.


Gr. Dirk.
 
Wie weet kom je er nooit achter, even los van het testen/uitzoeken.

Maar als ik je begintopic lees:
6x digitale servo+ 4xeneloop AA.

Dan vind ik dat aan de erg magere kant gevoed.
5x analoog op een trainers kistje zie ik bij ons al op 5cell AA gaan.

4xAA houdt op 6x digitale servo(piekstromen), koud weer=minder capaciteit, niet nieuw nog minder capaciteit weinig over en dan was er ook al meer dan een uur op die accu gevlogen.

Ikzelf ben met de huidige techniek meer weg van lipo+ een goeie bec op normale grotes en dubbele lipo op dubbele terugregelaar bij grote kisten.
Waarom? Lipo houd zijn spanning gewoon veel stabieler en is daardoor ook betrouwbaarder.


Wil je toch Bij AA blijven Dan een 5cellen pakket of nog beter 2x parallel.
Zorg gewoon voor een overcapaciteit.


Vroeger vloog men toch ook zo?
Ja maar niet 6x digitaal op een 4cell pakketje.

Wat je ook kiest wat overcapaciteit kan hier geen kwaad vind ik.
 
Laatst bewerkt:
Het probleem bij het gebruik van een 5-cellenpakket is dat de servo's door de hogere voedingsspanning nog meer stroom gaan gebruiken. Hierdoor kunnen de cellen weer eerder "onderuit" gaan
 
Back
Top