janhein
PH-SAM
Na heel veel uitstel en vertraging heb ik dit weekend de knoop door gehakt en besloten op de eerst komende RJD eindelijk een keer mijn L3 vlucht te maken.
De plannen liggen er al ruim 4 jaar en telkens kwam er iets tussen door.
Een van de redenen er vaart achter te gaan zetten is de kans dat binnen niet al te lange tijd de mooiste lanceer locaties van Europa er mogelijk niet meer is. Het wordt een heel groot park met zonnepanelen en daar kun je geen raket van 20 kilo tussen lanceren.
Wanneer je een L3 poging doet, dan moet je aan een aantal eisen voldoen.
Minimaal L2 gecertificeerd
De raket moet met een M of een zwaardere motor vliegen.
en nog een flinke reeks eisen die ik tijdens de afbouw van de raket verder zal updaten.
of kijk gewoon even op de Tripoli site
www.tripoli.nl
failing is not an option.
Wanneer je een dergelijke raket bouwd dan ontwerpen de meeste vliegers hun eigen raket, en dat is wat ik ook ga doen. (heb gedaan )
Het ontwerp moet worden gekeurd, door en TAP member, en tijdens de bouw moet je een minimaal een keer je model laten controleren. Ook weer door een Tap . (Tripoli Advisory Platform )
Doe je tot dat punt alles goed en lijkt je ontwerp op iets dat mogelijk zou kunnen vliegen, ben je ook nog lekker in de weer geweest met een Prit stift, epoxyhars en grote hoeveelheden glasdoek, phenol buis en multiplex. Dan heb je een goede kans dat je de eerste handtekening krijgt.
Dat is het ongeveer punt waar ik vorrig jaar gestopt ben.
In de komende maanden wil ik dus proberen de laatste hand aan mijn project te leggen.
Motor buis met vinnen. De motor buis moet plaats gaan bieden aan de M motor, ik ben er nog niet helemaal uit of ik er een Aerotech in steek of een Cesaroni.
Persoonlijk vind ik Aerotech motoren mooier tijdens de vlucht. Maar een CEsaronie is beter verkrijgbaar, makkelijker leverbaar en veel betrouwbaader.
Kartonnen rompbuis met glasvezel kegel. De buis is in de tussentijd wel voorzien van een dikke laag GLas en die hoop ik volgende week glad te kunnen schuren.
De complete booster sectie.
Die is inmiddels ook in het glas gezet, De motor retainer is mee geglast met de tail cone.
En zo moet het geheel er ongeveer uit komen te zien als alles klaar is.
De eeste volgende stap is nu de romp buis schuren en monteren.Dan kan ik daar na de booster sectie verder afbouwen.
De payload sectie moet alleen nog een buiten buis en kan dan ook worden afgewerkt.
De neuskegel ben ik nog niet uit. Ik heb een nieuwe gemaakt maar twijfel nog of hij goed genoeg is.Een laagje extra glas in de mal bij de volgende kan denk ik geen kwaad, wat ik er nu aan verstevigingen in moet zetten weegt meer dan ik eigenlijk wil en ontdanks dat de raket een leeg gewicht krijgt van ruim 12 kil0 (streef gewicht ) wil ik er geen gram te veel in hebben.
De parachutes kan ik pas berekenen als ik verder ben. Maak ik ze te groot dan moet ik een rot eind lopen om mijn raket terug te krijgen en heb ik denk ik ook een ruimte probleem. Maak ik ze te klein dan heb ik een ander probleem.
In de payload sectie komen twee Rdas board computers, een als main en een als backup systeem. Samen met twee Apogee sensors, die het hoogste punt moeten gaan detecteren. Ook hier weer een als main en een als backup systeem.
failing is not an option.
De plannen liggen er al ruim 4 jaar en telkens kwam er iets tussen door.
Een van de redenen er vaart achter te gaan zetten is de kans dat binnen niet al te lange tijd de mooiste lanceer locaties van Europa er mogelijk niet meer is. Het wordt een heel groot park met zonnepanelen en daar kun je geen raket van 20 kilo tussen lanceren.
Wanneer je een L3 poging doet, dan moet je aan een aantal eisen voldoen.
Minimaal L2 gecertificeerd
De raket moet met een M of een zwaardere motor vliegen.
en nog een flinke reeks eisen die ik tijdens de afbouw van de raket verder zal updaten.
of kijk gewoon even op de Tripoli site
www.tripoli.nl
failing is not an option.
Wanneer je een dergelijke raket bouwd dan ontwerpen de meeste vliegers hun eigen raket, en dat is wat ik ook ga doen. (heb gedaan )
Het ontwerp moet worden gekeurd, door en TAP member, en tijdens de bouw moet je een minimaal een keer je model laten controleren. Ook weer door een Tap . (Tripoli Advisory Platform )
Doe je tot dat punt alles goed en lijkt je ontwerp op iets dat mogelijk zou kunnen vliegen, ben je ook nog lekker in de weer geweest met een Prit stift, epoxyhars en grote hoeveelheden glasdoek, phenol buis en multiplex. Dan heb je een goede kans dat je de eerste handtekening krijgt.
Dat is het ongeveer punt waar ik vorrig jaar gestopt ben.
In de komende maanden wil ik dus proberen de laatste hand aan mijn project te leggen.
Motor buis met vinnen. De motor buis moet plaats gaan bieden aan de M motor, ik ben er nog niet helemaal uit of ik er een Aerotech in steek of een Cesaroni.
Persoonlijk vind ik Aerotech motoren mooier tijdens de vlucht. Maar een CEsaronie is beter verkrijgbaar, makkelijker leverbaar en veel betrouwbaader.
Kartonnen rompbuis met glasvezel kegel. De buis is in de tussentijd wel voorzien van een dikke laag GLas en die hoop ik volgende week glad te kunnen schuren.
De complete booster sectie.
Die is inmiddels ook in het glas gezet, De motor retainer is mee geglast met de tail cone.
En zo moet het geheel er ongeveer uit komen te zien als alles klaar is.
De eeste volgende stap is nu de romp buis schuren en monteren.Dan kan ik daar na de booster sectie verder afbouwen.
De payload sectie moet alleen nog een buiten buis en kan dan ook worden afgewerkt.
De neuskegel ben ik nog niet uit. Ik heb een nieuwe gemaakt maar twijfel nog of hij goed genoeg is.Een laagje extra glas in de mal bij de volgende kan denk ik geen kwaad, wat ik er nu aan verstevigingen in moet zetten weegt meer dan ik eigenlijk wil en ontdanks dat de raket een leeg gewicht krijgt van ruim 12 kil0 (streef gewicht ) wil ik er geen gram te veel in hebben.
De parachutes kan ik pas berekenen als ik verder ben. Maak ik ze te groot dan moet ik een rot eind lopen om mijn raket terug te krijgen en heb ik denk ik ook een ruimte probleem. Maak ik ze te klein dan heb ik een ander probleem.
In de payload sectie komen twee Rdas board computers, een als main en een als backup systeem. Samen met twee Apogee sensors, die het hoogste punt moeten gaan detecteren. Ook hier weer een als main en een als backup systeem.
failing is not an option.
Laatst bewerkt:
