J
Jahre Viking
Guest
Wim, het heeft te maken met de instelling van de belichtingsmeter. Dat bepaald ook het al dan niet juist weergeven van de kleur. Hoewel het objectief ook en flinke duit in het zakje doet. Belichting blijkt in de praktijk een erg moeilijke materie voor de mensen te zijn. Wat die camera dus doet met de verschillende standen zoals bloemen, sport, landschap is niets anders dan op een voorgeprogrameerde plaats het licht meten of een bepaalde sluitertijd of diaframga in te stellen en daar de rest op aan te passen.
Deze techtniek gaat stees verder, ze zijn al bezig met voorgeprogrameerde composite door middel van beeldherkenning. De camera zegt dan hoe je moet gaan staan. Het begin is er reeds, denk maar aan de Sony compactjes die automatisch een foto maken als iemand lacht, de camera herkend dat.
Belichting is belangrijk en je zou dus een klein stukje op het paars van de bloem moeten meten om tot de juiste kleur te komen. Maar vergeet hierbij niet het objectief. Ik heb een Nikon asferische 17-35mm uit de ED-IF serie. Die zet een heel ander beeld neer dan een compactje. Alhoewel? mijn Panasonic compactje heeft een Leica objectief. Ook mijn oude (1978.) Leica R3mot met zijn Leica 28-75 objectief zet weer een ander beeld neer dan de Nikon 17-35 ED-IF. De Nikon is scherper dan de Leica, maar de Leica zet een veel betere kleur neer dan de Nikon.
Geen enkele camera zet de exacte kleur neer op enkele zeer dure merken na zoals Leica of Hasselblad en Rollei met hun Carl Zeis objectieven. Je praat dan ook over objectieven voor prijzen waar je complete uitrustingen van andere merken van kan kopen. Zo was in de tachtiger jaren de vertekeningsvrije Leica 1.4 - 24mm aspherical even duur als de gehele Praktica catalogus. Carl Zeis met zijn absoluut vertekeningvrije en kleurechte 35mm 6X6 objectief die uitsluitend vast op de Hasselblad SWM werd geleverd kost een auto.
Moraal van het verhaal: let met je beoordeling wel op de mogelijkheden van je camera. En daarbij natuurlijk ook de optische kwaliteit. Als je een prachtfoto van een kleurechte bloem ziet zou het best kunnen dat die met een Hasselblad SWM en een digitale achterwand van 35 megapixel is gemaakt.
Maar er is nog photoshop die 90% van de tekortkomingen van camera en fotograaf kan compenseren. Veel mooie foto's blijken bewerkt te zijn. En dat is niets nieuws onder de zon, dat gebeurde vroeger in de doka ook al. Zei het dat beeldbewerking in de doka een heel stuk meoilijker is dan digitaal, maar het kon wel. Ook het verwijderen van ongewenste zaken in de foto of zelfs het toevoegen van iets uit een ander beeld.
Oh ja, veergeet niet dat wij een stel hersenen hebben die de zaak flink kunnen besodemieteren. Camera's kunnen dat (nog) niet.
Deze techtniek gaat stees verder, ze zijn al bezig met voorgeprogrameerde composite door middel van beeldherkenning. De camera zegt dan hoe je moet gaan staan. Het begin is er reeds, denk maar aan de Sony compactjes die automatisch een foto maken als iemand lacht, de camera herkend dat.
Belichting is belangrijk en je zou dus een klein stukje op het paars van de bloem moeten meten om tot de juiste kleur te komen. Maar vergeet hierbij niet het objectief. Ik heb een Nikon asferische 17-35mm uit de ED-IF serie. Die zet een heel ander beeld neer dan een compactje. Alhoewel? mijn Panasonic compactje heeft een Leica objectief. Ook mijn oude (1978.) Leica R3mot met zijn Leica 28-75 objectief zet weer een ander beeld neer dan de Nikon 17-35 ED-IF. De Nikon is scherper dan de Leica, maar de Leica zet een veel betere kleur neer dan de Nikon.
Geen enkele camera zet de exacte kleur neer op enkele zeer dure merken na zoals Leica of Hasselblad en Rollei met hun Carl Zeis objectieven. Je praat dan ook over objectieven voor prijzen waar je complete uitrustingen van andere merken van kan kopen. Zo was in de tachtiger jaren de vertekeningsvrije Leica 1.4 - 24mm aspherical even duur als de gehele Praktica catalogus. Carl Zeis met zijn absoluut vertekeningvrije en kleurechte 35mm 6X6 objectief die uitsluitend vast op de Hasselblad SWM werd geleverd kost een auto.
Moraal van het verhaal: let met je beoordeling wel op de mogelijkheden van je camera. En daarbij natuurlijk ook de optische kwaliteit. Als je een prachtfoto van een kleurechte bloem ziet zou het best kunnen dat die met een Hasselblad SWM en een digitale achterwand van 35 megapixel is gemaakt.
Maar er is nog photoshop die 90% van de tekortkomingen van camera en fotograaf kan compenseren. Veel mooie foto's blijken bewerkt te zijn. En dat is niets nieuws onder de zon, dat gebeurde vroeger in de doka ook al. Zei het dat beeldbewerking in de doka een heel stuk meoilijker is dan digitaal, maar het kon wel. Ook het verwijderen van ongewenste zaken in de foto of zelfs het toevoegen van iets uit een ander beeld.
Oh ja, veergeet niet dat wij een stel hersenen hebben die de zaak flink kunnen besodemieteren. Camera's kunnen dat (nog) niet.
Laatst bewerkt door een moderator:
)
