Stef,
Als je met deze heli gaat vliegen, pas dan goed op!
Ik heb zo'n ding gehad, en er ongeveer een jaar of anderhalf mee gevlogen (lang geleden al). waar ik veel last van had: de hekrotoras is erg dun (1.2 mm), en wil wel eens spontaan breken. Zit je zonder waarschuwing opeens zonder hekrotor. Voordeel is dat je bij iedere modelbouwzaak voor letterlijk een paar centen een nieuwe as kan kopen, want het is gewoon verenstaal.
Een moderne gyro geeft waarschijnlijk (heel) veel afstelproblemen door de gigantische torsievering in die hekrotoras. Als je aan een ouderwetse tolgyro kan komen zou ik die aanraden. De heli is nl ontworpen in een tijd dat gyro's nog niet bestonden, en de hekrotor aandrijving is er dan ook niet op berekend. Dit betekent dat met een "strakke" gyro het risico van asbreuk heel sterk toeneemt!
De duw/trekstang door de hekrotor-as staat stil, de holle as draait er omheen. Dit punt moet je goed smeren, want bij mij is hij een keer doorgesleten. Er zit linkse M2 draad op dit stangetje, dus dat maak je niet zomaar na...
De originele hekrotorbladen hebben een ongunstig profiel, en daardoor heel er veel last van "overtrekken". Je hoovert, je stuurt naar rechts, en boven een bepaalde stuuruitslag houd opeens de hekrotor op met stuwkracht leveren. Heel vervelend. Dus even moderne blaadjes monteren.
Het autorotatielager van deze heli is te zwak voor zijn taak, en gaat maar een beperkt aantal uren mee. Op tijd vervangen, want als de as eenmaal ingesleten is, is het feest over.
Verder heeft het chassis van deze heli erg veel last van knakpulsen, meer dan iedere andere uit alu opgebouwde heli die ik gehad heb. Dus heel goed alle verbindingen borgen, en eventueel op de hoofddelen electrische verbindingsdraadjes onder de boutjes leggen.
De originele uitlaat had ook last van kapotrammelen, dus beter een resopijp monteren, als die er nog niet op zit.
De motor heeft vanwege de kamspoeling en de montage ondersteboven, de neiging bij deellast de plug uit te blazen. Ik weet niet of ze er nog zijn, maar destijds gebruikten we in deze motoren gloeipluggen met een brugje.
De koeling is niet optimaal, dus bij deze motor is brandstof met veel olie en 10% nitro wel aan te bevelen. Als je de originele romp erbij hebt, de bovenkant van de neus openmaken. Doe je dat niet, dan blijft de warme lucht onder de romp hangen tijdens hooveren. Wat je dan verder ook doet, hij gaat warmlopen, zodra hij warmloopt moet je dan OF landen, of als je een groot hart hebt, zo snel mogelijk een voorwaarste vlucht in zetten om koele lucht onder de romp te krijgen. Met een open neus heb je hier minder last van.
Desondanks was het destijds een van de betere heli's, hoofdzakelijk omdat andere heli's of toerengeregeld waren, of last hadden van kapotrammelende servo's. Maar ja, naar huidige maatstaven toch wel een beetje behelpen. Persoonlijk vond ik, met name vanwege die zwakke hekrotor van de Bell, een MFA Sport 500 al beter vliegen....
Maar het is wel een echte "Oldie" en dus best de moeite waard om in elk geval weer in vliegbare toestand te brengen. En zeker de stuureigenschappen van de hoofdrotor waren best wel OK.
Groet, en veel succes en plezier ermee!
Bert