Jááááren lang was ik op zoek naar een goede 1:35 kit van de AMX-13 met 105mm kanon. Reden: eind jaren '70 ben ik een tijdje commandant op dit ding geweest. Jawel, met m'n 1,93m lengte... Een collega was uitgevallen en men moest een tankcommandant hebben. De eenheid waar ik toen geplaatst was, TSOC-Zuid in Roermond, bood niet de uitdagingen die ik verwachtte binnen de Landmacht, dus stak ik mijn vinger op. Ik was niet gehinderd door enige kennis van de "Mix", maar al doende leert men snel. Het voertuig begon als gepantserd antitankgeschut bij de Artillerie, ging vervolgens over naar de verkenningsbataljons van de brigade's, onder de vlag van de Cavalerie, maar uiteindelijk werden de "Mixjes" ingedeeld bij de Infanterie: bij de PAAT (PAntser Anti Tank) compagnieën van de Pantserinfanteriebrigades. In een van die eenheden, 11 PAAtCie, werd ik er commandant op. Ik hoorde in feite niet op een AMX: ik was veel en veel te lang. Als ik op de bodem van het voertuig stond, kwam mijn hoofd nog ruim boven het commandoluik uit. Binnen zitten met het luik dicht was ook een probleem: ik heb menige blauwe plek en kneuzing op m'n kop opgelopen als ik weer ergens tegenaan stootte. Toch een leuke tijd gehad bij 11 PAAT. Een kleine eenheid, hecht, en met 3 man in één voertuig leer je elkaar snel en goed kennen. Ondanks dat de Cavaleristen nog neerkeken op "het pistool met hoogmoedswaanzin" (een van de bijnamen van de Mix) kon het dingetje een beste klap uitdelen. De 105mm granaat had een redelijke dracht (voor die tijd) en een aardig doordringingsvermogen. En bovendien: door de autolader kon de Mix snel achtereen schieten. Een doorsnee actie bestond uit: stelling nemen (liefst op de flank van de vijand) een schot afgeven, achterwaarts, snel een nieuwe stelling betrekken en van daaruit weer schieten. Mocht het eerste schot niet raak zijn, kon binnen 3 seconden een 2e schot afgegeven worden. Dat lukte de Centurions of de toen nieuwe Leopards niet... Ooit, in de jaren '70 van de vorige eeuw, had Heller een kitje uitgebracht met een 75mm kanon, maar die kit zou een prima excuus zijn om acuut te stoppen met modelbouw: wát een waardeloos prul. Daarna werd het lange tijd stil. Zelfs Tamiya, normaal goed voor de wat "exotische" modellen, vond het niet de moeite om een AMX-13 uit te brengen. En nu, sinds een jaartje, komt Takom met de complete serie AMX-tanks: de 75, de 90 en uiteindelijk de 105mm. In ieder geval één modelbouwer blij. Hoe ziet de kit er uit? Een vrij kleine doos (logisch... 't is een klein voertuig) volgepropt met sprues. Losse trackschakels maken het grootste deel van de onderdelen uit, inclusief (jawel!!) losse "pads", de rubberblokken op de schakels. "Da's veul wark!" zou men in Salland zeggen. Heel veel kleine onderdelen: alle zaken die je bij andere fabrikanten vast aan de onderromp gegoten ziet, zijn hier los. Netjes gegoten overigens. Dat geldt ook voor de overige onderdelen: vrijwel geen flash te zien. Wel zijn de aanhechtingspunten van de onderdelen vrij groot. De sprues zijn netjes voorzien van uitgestanste letters: makkelijk om te identificeren. Een klein ets-setje is bijgevoegd, evenals een mooie sprue met doorzichtige onderdelen. De instructies zijn redelijk goed, maar zouden wat groter mogen. (Of ligt dat aan mijn wat ouder wordende ogen??) Kortom: er zit genoeg in de doos voor een paar weken plakplezier. Even een vergelijking: de romp en toren van de Mix naast een M2A2 Bradley: Oké, even een betere vergelijking: de Mix naast de Pz KfW 38(T) Hetzer, ook zo'n mini-ding. Een stukje track, vergeleken met 5 eurocent: let wel: dit zijn 36 onderdelen! (één sprue met tracklinks en pads) Bouwbeschrijving met daarop de (losse) bandjes van de loopwielen. Indruk van de bouwbeschrijving: een boekje op A5 formaat met 2 losse inlegvellen in kleur. Inhoud van de doos, met slechts één sprue met tracklinks weergegeven. Anders werd het onoverzichtelijk.
He Roel, tis weer eens iets anders dan bootjes Maar voor die links, daar bestaat tegenwoordig een handig tooltje voor he. Nu bouw ik eigenlijk geen rupsen meer, maar als ik toch weer eens zoiets zou doen zou ik dat doen https://www.dersockelshop.de/zubeho..._trumpeter_tru9967.html?sPartner=sCampaign967
Tja... zo kan het ook. Ik heb zelf iets in elkaar gemeubeld, wat ongeveer op hetzelfde neer komt. Ondertussen hebben de meeste onderdelen hun metaalkleur gekregen en de grotere onderdelen een laagje "legergroen". Het onderstel is gereed, alleen de wielen moeten er nog op. En de rupsen... Dat duurt dus nog even.
Veel bouwplezier gewenst! Ik had het idee dat Tamiya deze ook had, en dat is ook zo: Tamiya 35349 Ik heb geen idee of de tracks van die net zo uitdagend zijn.
Mark, dat LIJKT zo... ` Maar de 25349 van Tamiya is echt een andere tank: da's de Franse versie met het 75mm kanon. En andere kisten langs de zijkant, andere rookgranaatwerpers, antennes, geen IR-zoeklicht, enz enz enz. Lang niet zo "bruut" als de 13 met 105mm kanon, natuurlijk... De tracks van de Tamiya zijn de bekende "zacht plastic" tracks. Overigens een paar leuke weetjes: het 75mm kanon op de Mix (dus het kanon waar de tank oorspronkelijk voor bedoeld was) was een variatie op het 75mm kanon van de Duitse Panther. Met dat kanon kon de Mix 360 graden in het rond vuren. Met het (latere) 90mm kanon en al helemaal met de 105mm vuurmond waren er beperkingen. Ik kon met mijn Mix slechts vuren tussen "10 uur" en "2 uur", dus van schuin linksvoor tot schuin rechtsvoor. Als ik zou vuren met het kanon op "9 uur" of op "3 uur" was de tank binnen een kwart seconde luchtafweergeschut: dan lag hij op z'n zijkant. Dat schijnt vrij onpraktisch te zijn.
Ondertussen iets verder met de bouw: alle zaken m.b.t. het onderstel zitten aan de romp, inclusief de aandrijf-, span- en twee loopwielen. De rest van de wielen nog niet; daarvan moet ik eerst de (losse) rubber banden nog in de goeie kleur schilderen. Ondertussen 3 sprue's met onderdelen voor de tracks "verwerkt"; eentje daarvan staat nu te drogen in de bocht rondom een aandrijfwiel naar een loopwiel. De tracks passen netjes op de tanden van de loopwielen; dat valt me alleszins mee. Da's altijd een van de zaken die mis kunnen gaan bij losse links.
Jeugdsentiment: een Mix in het Militair Museum in Soesterberg met ondergetekende ernaast. 37 jaar geleden paste ik met gemak door het commandantsluik: 70 kilo, schoon aan de haak. Nu, in 2018 en 15 kilo later zou met dat meer moeite kosten. Hoe dan ook: staand op de koepelbodem blijf ik nu nog steeds boven het luik uitsteken. Let op de dubbele mondingsrem: een van de kenmerken van het 105mm kanon. (de 75 en 90mm versie hadden een enkele mondingsrem)
Een paar dagen plakken en puzzelen verder. Plakken? Ja... héél veel plakken. Een van de tracks ligt nu om het loopwerk. Weergegeven alsof de tank even iets achteruit heeft gereden, vandaar het inzakken vlak voor het spanwiel. De andere track, inclusief pads, ligt op assemblage te wachten... Puzzelen? Ook. Takom levert twee sprues voor het bovenzijde van de romp: de Argentijnse en de Nederlandse bovenzijde. Uiteraard komt bij mij de Nederlandse erop, maar toen ik de bovenromp droog op de onderromp pasten, bleek deze 1,1 cm te kort! Toen de Argentijnse (nog in staalkleur) er even bijgehaald, en ook die bleek te kort: Rara, politiepet... Aan de voorzijde geen fouten gemaakt, daar paste alles netjes, maar aan de achterzijde, tussen de koepelring en de achterkant van de onderromp bleef gewoon een spleet van 1,1 cm over. Nou ja... Uiteindelijk de bovenromp achter de koepelring doorgesneden (makkelijk, het materiaal is flinterdun) en met een strookje ABS de ontbrekende 1,1 cm opgevuld. Ik snap er niks van... Overigens: onder de ronde ventilator op het voordek even een (zwart geschilderd) plaatje ABS lijmen. Weliswaar komt er een messing rooster boven de ventilator, maar zelfs daarmee zou je toch in de lege romp staan te kijken...
Roel Zit de bovenkant wel genoeg naar achter geschoven, zie voor namelijk nog een beste ruimte zitten?
Je bedoelt de spleet meteen achter het frontpantser? Klopt... het vreemde is dat het frontpantser alleen op deze manier netjes past. Als je het dek verder naar achteren zou schuiven, wordt de hoek tussen het frontpantser en het dek geforceerd en bestaat de kans op breken. Bovendien zou het dek nóg niet ver genoeg naar achteren geschoven zijn om het gat aan de achterkant te dichten...
Roel, Nu heb ik absoluut geen verstand van tanks e.d. (ze wilde me daar vroeger ook helemaal niet hebben ) maar zou het misschien kunnen dat er in jouw pakket onderdelen zitten die per abuis gewisseld zijn met die van een andere tank of pakket en daardoor niet goed passend zijn ? Zo ja ...…. wat doe je er dan aan ? En loopt er iemand anders ergens rond met onderdelen die veel te groot zijn .
Hoi Bert. Dank voor de suggestie, maar dat is niet mogelijk. De onderdelen zitten vast op één gietstuk met andere onderdelen, en bovendien: de onderdelen kloppen met de nummertjes op de tekeningen. Behalve de lengte van het bovendek dan... En wat ik eraan gedaan heb, is hierboven te zien. We blijven tenslotte modelbouwers, dus "Improvisé, Overflakkee". En ja, dat "ze" je daar vroeger ook helemaal niet wilden hebben... Misschien maar goed ook. "Ze" hebben momenteel nog maar 16 tanks, type Leopard IIA6, eerst verkocht aan en vervolgens teruggeleasd van Duitsland, dus waarschijnlijk was je dan nu werkeloos geweest. Tel je zegeningen, zeg ik dan maar...
Roel, Het was in de tijd van mijn middelbare schooltijd, ik volgde een technische opleiding en ik meen dat ze toen in dat kader van technici gezocht, propaganda maakte voor KVV-ers. Het sprak me destijds wel aan, ben er op ingegaan, maar het is uiteindelijk allemaal niets geworden of doorgegaan. Geen idee of ik - wanneer het wel iets geworden was - bij de bewuste tanks terecht was gekomen en of ik mijn hele carriére in dienst gebleven was, want als ik me goed herinner was KVV (afhankelijk van het onderdeel waar je terecht zou komen) maar voor 4 tot 6 jaar en daarna zou het opnieuw bekeken worden. En wat die zegeningen betreft, ……. die tel ik op zijn tijd en ben er stik gelukkig mee . Groet, Bert
Bert, ik ben ook als KVV-er begonnen... KVV-sergeant, met een contract voor 6 jaar. Na drie jaar was ik op missie in Libanon en toen zei mijn compagniescommandant tegen me dat ik beroeps moest worden. Zonde als ik na 6 jaar de dienst zou verlaten. Hij zou wel even een briefje schrijven... Om kort te gaan: een week na terugkomst uit Libanon moest ik melden op het Selectiecentrum Koninklijke Landmacht voor een gesprek met een psycholoog. De rest van de testen had ik tenslotte bij mijn keuring als KVV-er al doorstaan. Werd een leuk gesprek over Johann Sebastian Bach... Hij was organist, en ik studeerde kerkorgel. Een paar maanden later zat ik op de KMS in Weert en was ik beroeps, wederom bij de Infanterie. Nooit spijt van gehad, ondanks dat ik op m'n 38e de dienst als beroepsmilitair heb verlaten en ging studeren. Overigens zijn we 2 x 86 trackschakels en pads verder. De rupsen zitten om het loopwerk. Elke avond een aantal schakels gelijmd en geschilderd. De stukken waar een bocht in moest zitten (bij de aandrijf- en spanwielen) de stukken meteen op het loopwerk gelijmd, de rest kon later geplaatst worden. Indien nodig kun je de al gelijmde stukken track iets buigzamer maken door ze met de föhn te verwarmen. Na het monteren geschilderd en de buitenzijden voorzien van wat "roest". Als een Mix langer dan een halve dag stilstond begon op de tracks al roestvorming te ontstaan. Op het frontpantser zit het reserve-loopwiel al. In het midden een gaatje, waarin de vleugelmoer moest komen die het reserve-loopwiel op z'n plaats houdt. Helaas... vleugelmoer van 2mm lang, 1/2mm dik is opgevreten door het tapijtmonster. (Modelbouwjargon voor: "op de grond gevallen en niet meer terug te vinden". Improviseren we wel iets op...
