Nieuwe elektrozwever.

N.P.S.

N.P.S.

Forum veteraan
Deze winter zou het er van komen! Een nieuwe elektrozewever, ter vervanging van mijn huidige toestel dat na 8 seizoenen gebruik wat smoezelig begon te worden. Niet door crasches, maar het vele transport naar en van het vliegveld laat op den duur toch sporen achter.

Eerst een lijstje met eisen waar het nieuwe toestel aan zou moeten voldoen opgesteld:

Spanwijdte tussen de 2 meter en de 2.30 meter.
Deelbare vleugel.
Drieassig bestuurbaar.
Een ruime romp.
Sterk genoeg voor een motor die voor vertikale starts zorgt.
Geen hotliner.

Omdat ik bouwen leuk vind en daar ook de tijd voor heb, ging mijn voorkeur uit naar een bouwdoos. Dat werd een deceptie. Bouwdozen bestaan op een enkele uitzondering na niet meer. Dan maar eens naar het ARF-segment gekeken. Ook daar bleek de keuze binnen de gestelde eisen beperkt.

Er bleef niets anders over dan zelf iets te tekenen. Verschillende basisontwerpen heb ik gemaakt. Met trapeziumvleugel, dubbele trapeziumvleugel, enkele en dubbele V-stelling, deelbaar in twee- en drie delen. Rompen met kruisstaart en V-staart. Geen enkel ontwerp had de uitstraling die ik voor het nieuwe toestel wilde hebben. Tot slot heb ik een ontwerp met half-elliptische vleugels en een kruisstaart gemaakt. Dat was het! Een moderne uitstraling, precies wat ik wilde. Het tekenen van de vleugel was een hele klus. Geen enkele vleugelspant is gelijk aan een andere. Veel werk dus.

De spanwijdte van het ontwerp is uitgekomen op 2.15 meter en de lengte op 1.13 meter. Dit zijn praktische afmetingen omdat dan 1 meter lange balsaplanken te gebruiken zijn zonder deze door middel van lassen te verlengen.

Het bouwen van de romp verliep voorspoedig, mede door de eenvoudige doosconstructie. De servo's voor het richtings- en hoogteroer vinden hun plaats onder het luikje achter de vleugel. De vleugel wordt door middel van paspennen en nylon bouten op de romp bevestigd. Kielvlak en stabilo zijn gemaakt van een balsa plank en dus massief.

Het bouwen van de elliptische vleugel vroeg om meer aandacht. Vooral de gebogen voorlijst was wat lastig. Om de bouw te vereenvoudigen is deze nat op een vorm opgespannen en zo gedroogd. Dat was niet voldoende om de vorm te behouden. Achteraf gezien had ik de voorlijst beter kunnen lamineren. Dat is veel vormvaster. Uiteindelijk is alle met wat meer moeite goed gekomen.

Het gewicht valt tot nu nog mee. De vleugelhelften wegen tot nu toe 185 gram elk en de rom komt uit op 280 gram. Totaal dus 650 gram.

Als volgende klus staat het bekleden op het programma.

full


full


full


full


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ziet er heel mooi uit.
Wat een afmeting.
En dat uit het koppie respect hoor!!
Wat voor vleugelverbinding heb je gemaakt?
Ton
 
Niet echt uit het koppie gemaakt, eerst een tekening dan bouwen.

De vleugelverbindig is een hardstalen pen in een koperen bus.
 
Een mooi ding...
Maar wat zit er een merkwaardige "step" in de achterlijst? Ik meen te kunnen zien waar de aileron begint, 1 rib naar binnen vanaf de servobox, maar vanaf de servobox iets naar buiten verspringt de achterkant opeens.
Is daar een praktische reden voor of vond je dat gewoon leuk?

Ben wel verbaast dat je in het bouwdozensegment niks van je gading hebt kunnen vinden. Met name in de Duitse internetwinkels zijn nog heel fraaie te vinden hoor; kijk maar eens bij Lenger:
Flugzeuge > Segler/E-Segler > Holzbauksten

Maar, je eigen ontwerp ziet er goed uit en dat geeft natuurlijk nog extra voldoening...

Ben je niet bang dat je die servo's achter de vleugel zal moeten compenseren met lood voorin?
 
Die step in de achterlijst is niet functioneel. Is alleen optisch.

Voor compenseren met lood ben ik niet bang. De motor die er in komt is een ouderwets degelijke borstelloze Kontronik met vertraging. Die weegt zo'n 200 gram. Dat compenseert veel.

De site die je aangeeft ken ik. de kleinste elektrozwezer die ze aanbieden is 2.5 meter. Dat vindt ik nou net iets te groot.
 
Laatst bewerkt:
N.P.S. zei:
Niet echt uit het koppie gemaakt, eerst een tekening dan bouwen.

De vleugelverbindig is een hardstalen pen in een koperen bus.
Klik om te vergroten...

Snap ik maar dan toch.
Hoe weet je dan waar het CG ligt of is dat ervaring en uitproberen?
Ben benieuwd naar de bespanning, is voor mij een nieuwe wereld.
Ton
 
Het CG ligt bij een normaal profiel op ongeveer 1/3 van de koorde van de voorlijst. Door de elliptische vleugelvorm zal in dit geval het iets verder zijn. Op zich is dat niet zo kritisch dat het niet via testvluchten goed is in te stellen.

De bespanning wordt gewoon Oracover. Dat is niets bijzonders. Heb ik al tientallen malen gedaan.
 
Ik vind het een hartstikke mooi ding.
Ziet er flitsend uit ondanks dat het geen hotliner zal zijn zoals je zegt..... Wat voor profiel heb je 'm ongeveer meegegeven ?

@Er zijn toch wel meer houtbouwdozen verkrijgbaar ?
Höllein of Skybench Aerotec ? Maar zelf wat in elkaar flansen geeft inderdaad veel voldoening, zeker als je de sterren van de hemel vliegt.

Succes met de eerste vlucht !!

Groeten, JH
 
De benaming van het profiel ken ik niet. Het heeft in ieder geval een vlakke onderzijde. Dan bouwt makkelijk.

Dat "de sterren van de hemel vliegen" moet eerst nog bewezen worden, maar ik heb er alle vertrouwen in.

Morgen eerst Oracover kopen en gaan bekleden. Alles stap voor stap.
 
N.P.S. zei:
Tot slot heb ik een ontwerp met half-elliptische vleugels en een T-staart gemaakt. Dat was het!

full
Klik om te vergroten...

N.P.S., maak er maar een kruisstaart van..

Model ziet er mooi uit en met folie erop wordt het een blikvanger!
Vliegen zal ie ook wel doen hoor.
Gaat ie nog een naam krijgen?

Succes en veel plezier met dit mooie toestel.
Frank
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Inmiddels is de bouw alweer verder gevorderd. Het bekleden is achter de rug. Er zit Oracover op in de kleur goudgeel. Dat bekleden is altijd weer een heel karwei.

Vervolgens is de aandrijdrijving en alle apparatuur ingebouwd.

De motor is een Kontronik KMP 42-30 met een vertraging 3.7:1. Deze drijft een Graupner 14 x 9.5 klappropeller aan.

De regelaar is een Kontronik 3SL 40-6-18. Met de energie uit 3 A123 cellen gaat dit zorgen voor vertikale starts.

De ontvanger is een Futaba R-608 FS 2.4 GHz ontvanger. Servo's: Hoogte Futaba S 5103, richting Futaba FP-S143, ailerons 2 maal Hitec HS-81.

Voor de voeding van ontvanger en servo's gebruik ik zoals gebruikelijk een ontvangeraccu.

Het zwaartepunt lag zonder verdere ingrepen op de goede plaats. Vliegklaar gewicht 1590 gram.

Het lastige zoeken naar een naam is ook achter de rug. Gekozen voor Feniks, de naam van een mythologische vogel (deze keuze is niet beinvloed door de gisteravond uitgezonden Harry Potter film).

Nu moeten nog twee hobbels worden genomen. Het ondergaan van de modellenkeuring bij de vereniging, maar daar heb ik alle vertrouwen in, en de eerste vlucht.

full


full


full


full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Ziet er schitterend uit, mooi strak in de folie.
Ik wou dat ik dat al zo mooi strak kon.
Succes met de keuring en de maiden.
Ton

Ps hoeveel mAh A123?
 
Hallo Nico,

Ziet er mooi uit en het gewicht is ook niet slecht zeker als je rekening houdt met de hoeveelheid elektronica die mee moet.

De formulieren liggen al klaar?

Frans
 
Ja die liggen klaar.

Wat het gewicht betreft, er zit nog geen telemetrie in het toestel. Er komt dan nog een kleine 100 gram bij. Eerst even afwachten of het vliegen succesvol is.

Voorzichtigheid is de moeder van de porceleinkast...
 
Vanavond is de Feniks door Frans gekeurd, en er zijn geen problemen gevonden. De eerste vlucht kan worden gemaakt.

Hoeveel vliegervaring je ook hebt, een eerste vlucht blijft altijd spannend. Het moet er dan maar van komen. Gelukkig weet je een paar seconden na de start dat het goed gaat en dat er geen hele grote problemen zijn. De eerste start gemaakt met een stijghoek van ongeveer 45 graden. Na een paar seconden de motor uitgezet en het toestel vlak gelegd. Er was alleen een klein beetje up-trim nodig. Met enige voorzichtigheid de eerste bochten gemaakt. Alles gaat goed.

Even aan het toestel wennen en dan kijken hoe het toestel bij lage snelheden reageert. ook dat gaat prima. Dan de ailerons omhoogzetten en testen wat er gebeurd. Toestel daalt zonder opbouw van snelheid. Prima.

Dan de bestuurbaarheid met omhoog gestelde ailerons. Ook dat voldoet aan de verwachtingen. De FX-30 heeft een functie om de bestuurbaarheid met omhoog geplaatste ailerons te verbeteren. Die heb ik voor het eerst toegepast. Werkt dus prima.

Nu zijn de belangrijkste tests afgerond en is het tijd om gewoon wat rond te vliegen en het toestel beter te leren kennen. Ook Frans krijgt de kans om met de Feniks te vliegen. Ook hij is tevreden.

Het na een minuut of twaalf is het tijd om te landen. Het is opvallend hoe goed de aangepaste stuurfunctie met de omhooggestelde ailerons is. Na een nette landing staat de Feniks op de grond.

De eerste, spannende vlucht is achter de rug. Tot op dit moment is er sprake van een succesvol project.
 
Mijn elektrozwevers hebben ailerons met differentiatie.

Het naar beneden bewegende aileron maakt een kleinere slag dan het naar boven bewegende aileron. Dit heeft een onverwacht nadeel als de ailerons naar boven gesteld als remklep worden gebruikt.

Als de ailerons volledig naar boven staan, en er is een stuurcorrectie nodig dan kan één aileron niet verder naar boven. Die zit aan het eindpunt. het andere aileron gaat wel naar beneden, maar door de differentiatie slecht met een klein gedeelte. De bestuurbaarheid over de ailerons is dan ook niet geweldig.

De Futaba FX-30 heeft een functie waarbij de aileron-differentieering bij omhoog gestelde ailerons kan worden aangepast. De weg die het neergaande aileron maakt kan worden vergroot. Hiermee komt de bestuurbaarheid via de ailerons terug.

Dit blijkt dus goed te werken.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top