Hou eerst maar de instellingen aan van de tekening. Met die motor zul je geen extreme toestanden krijgen.
Wil je een 46 monteren, later, dan ga je met de instelhoek van de vleugel aan de slag.
Hoeveel dat moet zijn kan ik wel uitvinden, want er vliegt er een bij ons op de club met een .46 FX, en daarmee is het goed figuren vliegen.
Maar het is ook wel handig om een Great Planes incidence metertje in huis te hebben. Dan stel je het profiel in als semi-symmetrisch. En op een hoek gelijk aan de Robbe Puma. 0,7 tot 1º zo iets? Staat op de tekening... Die hoekmeter word om voor en achterlijst geprikt.
Hier m'n eHawkje van weleer in de opbouwfase even als voorbeeldplaatje (ARF, moest dus helemaal over, vooral de vleugels om radeloos van te worden). Nog iets anders.... die witte kokertjes zijn van oracoverfolie... kan ook van papier en tape. Is om de servodraden door te geleiden, zodat ze niet aan de spanten blijven haken of schaven. Het kan met UNI-stekkertje en al er doorheen. Je hebt je draden nu door de spanten gestoken. Dat krijg je nimmer meer los als het een keer 'moet', of als je opeens tot andere inzichten komt. Je kan er nu nog mooi bij om de gaten op te ruimen. Je zou ook krimpkous kunnen gebruiken. Ik soldeer zo min mogelijk servodraden. Ik stekker, en om de connectie gaat een krimpkousje om het mechanisch te borgen.
Meten van de instelhoek doe ik met een los veel nauwkeuriger metertje van de bouwmarkt (Hornbach). De meter van GP is veel te lomp op het 'mes' van de aanwijzer, en blijft hangen. De Hornbach metertjes zijn goed. Ik er een stuk of wat liggen, dat betekend dat je daarmee goed van alles aan je kist kunt meten... tegelijkertijd... Het stabilo is je referentie en staat op 0º. En geheel daarom dat niet gaan verstellen. Je ziet, de klemmen van de meter klemmen om de voorlijst en achterlijst. Zo centreert het automatisch en krijg je de koorde-as ook direct goed te pakken.
Stabilo laten voor wat het is. Staat op de datumlijn. Je gaat te veel variabelen instellen als je dat ook nog eens gaat verstellen. Dan ben je je domping aan het stellen, je stabilo en dan ook nog eens je draagvleugel. Dat is als een klotsende emmer met water...
De instelhoek van de draagvleugel staat eigenlijk niet goed aangeduid op de tekening. Alleen de hoek van het aanliggende vlak aan de romp is vermeld. Dat is niet de werkelijke instelhoek. Die loopt van het midden/hart van de ronding van de voorlijst naar de achterlijst. De koorde. Dus die instelhoek is in werkelijkheid veel groter. Wat die hoek werkelijk is zou ik in Photoshop moeten nameten. Maar is behoorlijk.
Met draagvleugel-incedence en domping kom je een heel end, ofwel... krijg je het goed op orde. Eerst maar eens normaal trainen, later naar RC1 ombouwen, daarna tot laagdekker.
Doordat je met ailerons vliegt moet de v-stelling van de vleugel minder zijn. Anders heeft het hebben van ailerons geen zin.
@EJJK... ruitjes, ja, heb ik ook zo gedaan met m'n Rascalletje. Gaat idd echt perfect. Alleen heb ik een 'polysterfolielaserprinteroverheadsheet' (het is me weer gelukt, lang woord...) ...gebruikt, en dat aan de romp gehecht met glashelder opdrogende Canopy-Glue. De folie is behoorlijk treksterk en geeft daarmee ook nog wat extra stekte aan de romp, bij dat gapende gat... Kan vast ook met een dikkere Mylar. (ook polyester)
Mooi aan het worden Femmo!
Gr Bas
)
)
