Ontvanger antenne ongestraft verlengen???

Die reactie van Corrien vind ik nu aardig! Hij heeft zijn info uit Aufwind en ik zei precies hetzelfde puur gebaseerd op mijn algemene kennis betreffende antennes opgedaan in de radioamateur wereld....toch handig zo'n tweede hobby! De verbinding maken met koolstof zoals ik beschreef heb van een aantal experimenten een groot aantal jaren geleden waarbij ik betrokken was met het maken van koolstof electrodes voor medisch gebruik. Toen lijmden we het koolstof aan een draad en goten deze verbinding in in araldiet kunsthars. Heeft altijd prachtig gefunctioneerd. (puur koolstof geeft nl nauwelijks reactie in het lichaan terwijl metalen electrodes dat wel zeer uitgesproken doen)

Hans Delemarre
 
Het topic is al weer wat verouderd en het model dat ik ga bouwen ook. Het is nu een model dat volledig uit koolstof zal gaan bestaan zodat ik daar is even flink mee kan gaan experimenteren. Nu komt alleen de vraag van die antenne weer. Hoe kan ik dat nu het beste doen?? Er los onderuit laten bungelen vindt ik eigelijk geen optie met al dat prikkeldraad bij ons veld en dat hoge onkruid langs de kant van het veld. Nou kwam mijn vader op het idee om de antenne te verdubbelen, te verdubbelen in de zin van parrallel schakelen. Dan verander je de lengte van de draad niet en als je er dan eentje onder en de andere boven de romp langs lijdt dan heb je altijd ontvangst en is hij nooit afgeschermd.
Komt alleen de vraag weer of dat dat zo maar kan??

Graag jullie mening hier over.

Maarten
 
Het antwoord blijft hetzelfde Maarten, je kunt het best NIETS veranderen aan de originele antenne. Ook het parallel zetten van een tweede draad is geen goede oplossing en kan ook tot ontvangst problemen leiden.
Het grootste probleem is het feit dat je romp (en vleugels?) electrisch geleidend zijn en daardoor een barriere kunnen vormen tussen je zender en de ontvanger. Zoals Hans al schreef hoe dat precies zit is hogere antenne techniek. Ik heb het vroeger ooit op school wel gehad maar er verder nooit iets mee gedaan. Daarom gaat het ook voor mij te ver om dat goed en duidelijk uit te leggen. Hans heeft daar als radio ammateur veel meer ervaring mee maar het is en blijft een zeer lastige materie. Wat de effecten van veranderingen zijn is moeilijk tot geheel niet te voorspelllen. Vooral bij bewegende antennes is dat zo goed als onmogelijk omdat dan de situatie continu veranderd.
Lees het antwoord van Hans nog eens goed door, hij doet een aantal goede suggesties die je uit zult moeten proberen om te zien of ze ook voor jou werken.
 
Maar wat voor problemen kunnen er voorkomen bij het ontvangst??
Het enige wat ik kan bedenken is dat de twee antennes de signalen niet tegelijkertijd ontvangen en als die signalen dan bij elkaar komen dat je andere signalen krijgt. Maar omdat de twee antennes niet meer dan 20 centimeter uit elkaar zitten en de golven met de snelheid van het licht gaan kun je dat wel verwaarlozen (of niet??).

Graag antwoord op die eerste vraag? Want problemen zijn ervoor om opgelost te worden.
 
Twee antennes kunnen, als ze het signaal in tegenfase binnen krijgen, zorgen voor een prachtige 0-ontvangst. Of dat gebeurt hangt maar helemaal af van de hoek die de antennes maken tov de zendantenne en zoals je weet zijn deze beide componenten zeer beweeglijk! Twee antennes zonder aanpassings circuit? Niet doen! het werkt niet en leidt hoogstens tot vermindering van ontvangst tenzij je instaat bent een zgn. gematched array te maken en, neem van mij aan, dat is zeer lastig en op onze frequenties veel en veel te groot om mee te zeulen in je vliegtuig. Als vergelijkend voorbeeld: een gematched array van antennes voor 2,4 Ghz, waar een staafantenne ongeveer 31 mm lang is, is ongeveer zo groot als een A4 pagina...Het enige wat ik je werkelijk kan adviseren is al genoemd in mijn bijdrage aan deze topic en nogmaals de opmerking, te zorgen voor een goede "aarde" door een tweede draad aan de min van de ontvanger te solderen (echt het min gedgedeelte van de ontvanger= die kopersporen die verbonden zijn met de nul volt pool van de accu). Deze draad moet dezelfde lengte hebben als de oorspronkelijke antenne en tegengepoold opgesteld zijn. dwz antenne naar links=aarddraad naar rechts. Zoals al eerder gezegd: met standaard RC ontvangers en zenders zonder enige modificatie worden hiermee al vliegafstanden van vele kilometers overbrugd. Zie mijn vorige posting voor sites waar je dat kan zien.... Bouw je vliegtuig, doe wat tot heden geadviseerd werd (zie ook de opmerking van Corrien nav een publicatie in Aufwind, die ik overigens niet kende, maar waarin dezelfde adviezen werden gegeven...) en ga experimenteren mbv rangecheck's hoe e.e.a. werkt.

Hans Delemarre, PH7JDE
 
Het signaal van de ene draad kan dat van de andere draad volledig tegen werken waardoor de ontvangst vrijwel weg valt of op z'n minst heel erg zwak wordt. De afstand tussen de twee draden is heel krities. Een iets te grote of te kleine afstand geeft de al genoemde problemen. Exact de juiste afstand kan juist voordelen hebben omdat het signaal dan juist sterker ontvangen kan worden. Er kleeft dan wel weer een ander probleem aan en dat is dat de antenne richtings gevoellig wordt. Vanuit de ene hoek is de ontvangst sterker maar vanuit een andere hoek juist weer zwakker
De spriet antenne heeft nu net het grote voordeel dat de ontvangst vanuit alle richtingen even goed is. Door er een andere aan paralel te zetten ben je dat dus kwijt. Dit effect kan een geleidende romp of vleugel ook hebben.
maarten zei:
Want problemen zijn ervoor om opgelost te worden.
Klik om te vergroten...
Dat is een goeie Maarten, helaas zal dit niet eenvoudig zijn om op te lossen. Al zolang er radio's en dergelijk aan boord van vliegtuigen gebruikt worden hebben ze dit soort problemen. Nu kan je hele mooie oplossingen verzinnen en die zijn er ook. Op verschillende plaatsen op het vliegtuig zitten antennes om vanuit alle hoeken een goede ontvangst te krijgen. Die antennes worden allemaal "parallel geschakeld" maar dat is niet zo simpel als ik het hier opschrijf. Daar zijn koppel trafos en impedantie omvormers voor nodig. Ook de lengte van de antenne kabels speelt een hele belangrijke rol in dit verhaal. Hiervoor is zoveel ruimte nodig dat onze modellen daar echt te klein voor zijn. Het probleem is namelijk dat die dingen gewoon bepaalde afmetingen nodig hebben. Hoe lager de frequentie hoe groter die dingen worden. Voor de relatief lage frequenties die wij gebruiken zijn die dingen behoorlijk groot.
 
Ik heb er nog even over na zitten denken, over het in tegenfase of in fase ontvangen van signalen. In een normale antenne kan dit ook het geval zijn.

album_pic.php


Voor het geval het plaatje niet werkt : http://www.modelbouwforum.nl/phpBB2/album_page.php?pic_id=660

La = Lengte van de antenne
L1 = Afstand die signaal 1 aflegt naar de antenne
L2 = Afstand die signaal 2 aflegt naar de antenne

Ter verduidelijking:
- Een antenne zend signale in alle richtingen uit.
- De signalen door de lucht gaan met de snelheid van het licht en de signalen door de draad heen gaan met de snelheid van het licht.
- Wil je dat beide signalen (op het punt waar signaal L2, La tegenkomt) in fase aankomen, dan moet het verschil van L1 met L2 gelijk zijn aan La.

Maar aangezien dat niet altijd het geval is kan dus dat L2 – L1 niet La is, kan je dus ook een prachtig nul signaal krijgen of in ieder geval een gedempt signaal.

En het zelfde probleem kun je bij een parallelle antenne tegenkomen dus zou dat toch eigelijk ook geen probleem kunnen zijn?
 
Maarten,

Een antenne heeft een karakteristieke impedantie dwz een ohm'se weerstand voor een bepaalde frequentie. Een resonantie kring aan het begin van een ontvanger heeft ook een impedantie. De signaal overdracht tussen antenne en ingangskring is optimaal als beide impedanties exact evengroot zijn. Soms wordt de impedantie aangepast door de antenne niet direct te koppelen (galvanisch of capacitief dmv een zeer kleine capaciteit) maar een maar via een transformator wikkeling om de eerste ontvangst spoel of zelfs een apparte spoel/condensator combinatie. Als je er een tweede draad bijhangt als antenne verander je de impedantie van de antenne behoorlijk en je vernield de aanpassing van de betrokken impedanties. Omdat je absoluut niet weet hoe de ingangsimpedantie van je ontvanger is (de fabrikant hoeft zich aan geen enkele conventie te houden want is niet de bedoeling dat je zelf een antenne aansluit zoals dat bij amateur zenders/ontvangers wel de bedoeling is) begin je dus aan een experiment wat alleen maar verlies kan opleveren en wat ook geheel overbodig is. Gebruik een metalen spriet antenne die je buiten de romp verticaal opstelt (goed geisoleerd tov het koolstof) en waarbij de totale antenne lengte hetzelfde is als de draadantenne die nu aan je ontvanger zit. Begin met een goede ontvanger en niet met de goedkoopste of kleinste die je kon vinden want daar zit een enorm verschil in. Kijk eens in de jetwereld hoe ze daar met antennes omgaan en welke oplossing ze gekozen hebben, daar kan je veel van leren. bijna zonder uitzondering worden sprietantennes gebruikt (terug in de tijd want dat deden we in de jaren vijftig en zestig ook)

plaatje gezien en helaas...zo werkt het nu niet! het radio signaal is een combinatie van een electrisch en een magnetisch signaal die in haaks op elkaar staande vlakken zich als een golffront uitbreiden in de vorm van een doughnut. De antennelengte tov de golflengte, of liever halve golflengte, is dusdanig dat de beschreven demping niet optreedt. Nogmaals ik denk dat het verstandig is om op te houden met problemen zoeken (dubbele antennes e.d.) en en praktische problemen (zo die er uberhaupt zijn) die alleen opgelost worden door te experimenteren te vergeten...
Als antennes een gelijke polarisatie hebben (horizontaal of vertikaal) dan is een positie waarbij demping met een "0" als gevolg niet mogelijk. Wel kan, gegeven door het uitstralingspatroon (bepaald door de vorm van de zendantenne) er een plaats zijn waar de veldsterkte minimaal is en daar zal je met geen 100 antennes een signaal oppakken. (in het oog van de doughnut bijvoorbeeld, daar overleef je alleen maar door reflectieve strooistraling uit de omgeving en niet door het primaire signaal van de zendantenne. In praktijk: als je met de tip van de zendantenne precies op je vliegtuig mikt= maximaal slecht) Wat ons opbreekt in de modelbouw frequenties is dat de golflengte waarop onze zenders werken dusdanig lang is, dat wij nooit met een geoptimaliseerde antenne praktisch kunnen werken. Je bent dus gedwongen een compromis te accepteren en het geleverde compromis is dusdanig effectief dat je daarmee vele malen verder kan vliegen dan je een vliegtuig zien. Daarbij speelt dat een vliegtuig een vlieghoogte heeft die het oppakken van een radiosignaal ook bevordert. dwz een "groundrange" zegt niet heel veel over het effect op 10 meter hoogte of veelvouden daarvan. Nu is een groundrange met de gemiddeld goede RC ontvanger ongeveer 1000 meter en dat kan je (letterlijk) al niet overzien. Een groot vliegtuig op 500 tot 600 meter (verder dus dan je mag vliegen van de wet- en regelgever) zie je al bijna niet meer. Meet die afstand eens uit en kijk eens wat er van je vliegtuig overblijft. Ik snap het steeds opwerpen van het probleem dus niet heel goed. Ik zou je nogmaals willen adviseren om eens een inbouw van een ontvanger te doen in de koolstof romp, de antenne op de aanbevolen manier naar buiten brengen (en niet anders dan op die manier, waarom opnieuw ontdekken wat anderen met ervaring je al vertellen?) en dan zien wat er gebeurt. Dat is vele malen zinvoller dan een weg inslaan waarvan al bekend is dat die niet gaat werken, simpel omdat het al vele malen geprobeerd is. Als je belangstelling hebt om er over te lezen, het antenne ontwerp en bereknings boek van de amerikaanse vereniging voor zendamateurs is een goede basis. Als je dat wil kan ik de preciese titel opzoeken.

Hans Delemarre, PH7JDE
 
Ik snap dat jij niet snapt dat ik de problemen steeds opwerp.
En ik werp de problemen niet op (vindt ik), ik reik een in mijn ogen mogelijke oplossing aan, waarvan ik niet kan zeggen of het wel een oplossing is, omdat ik daarvan niet veel af weet. En dan ga ik vragen stellen en wil ik weten waarom iets wel of niet kan. Bedenk ik dan weer een nieuwe potentiele oplossing, dan ga ik daar ook weer dingen over vragen.

Met dit onderwerp heb je namelijk het probleem van die hoeken. En dat probleem had ik opgelost door twee parallelle antennes, wat dus niet kan schijnbaar :). En dan moet je inderdaat voor een compromie gaan kiezen en dat zal in dit geval wel die staaf antennen zijn.

Ow ja en waarom dingen opnieuw ontdekken?
Ik probeer te begrijpen hoe het werkt en dan 'denk' ik hardop waardoor het misschien lijkt dat ik twijfel aan de ervaring. Maar ik vind ook dat je niet alles zomaar klakkeloos over moet nemen. Van dit is de manier en zo moet het en niet anders, want dat is dus niet zo. Als je over dingen gaat nadenken komen er misschien nog betere oplossingen naar voren. Nou ja in dit geval niet dan maarja.

Ps. De titel van het boek zou ik ook graag willen weten.
 
ALs je de antenne aan de buitenkant direct tegen de romp plakt, dan kan je het net zo goed binnen leggen.
Bij de ene bocht vrij zicht naar de antenne, Bij de volgende bocht 2 keer door de romp heen.

Met "naar buiten" wordt voor die koolstofromp dus ook bedoeld "en vrij van de romp".
 
@maarten
je bent nu problemen aan het oplossen die je niet hebt [als ik het draadje goed gevolgt heb ].
eerst maar eens bouwen testen en vliegen .
dan eens kijken of je problemen hebt /krijgt
met de tips hier moet dat lukken die ontvangers van tegenwoordig zijn niet slecht of zo .
en de meenste mensen vliegen prima met de originele antenne.
maar als je wel bang bent v storing kun je ook 2 ontvangers er in doen
of pcm ontvangers of dubbelsuper ontvangers
mm nog meer vragen sorrie
 
Ik snap je wel Maarten, jij wil zelf ook precies weten wat er aan de hand is. Daar is helemaal niets mis mee :lol: . Het probleem is dat de antenne techniek een zeer ingewikkelde techniek is die ik ook niet 100% begrijp. Hans heeft als radio ammateur veel meer ervaring en kennis van deze materie. Hij zal echter ook moeten toegeven dat er ook voor hem nog een heleboel experimenteerwerk over is als hij een nieuwe antenne op z'n dak wil zetten.
Voor ons "simpele" modelvliegers gaat dat allemaal veel te ver EN het kan ons een kist kosten als we gaan experimenteren. Je zou eigenlijk eens met een universiteit of zo moeten gaan praten of zij eens een onderzoek kunnen doen naar antennes op modelvliegtuigen. Wie weet is dat voor hen een interessant onderzoeksproject.
Ondertussen heeft de praktijk uitgewezen dat in veruit de meeste gevallen de antenne die de fabrikant heeft bedacht (ruim) voldoende is. Wanneer we dus proberen om zo dicht mogelijk bij dat oorspronkelijk ontwerp te blijven is de kans het grootst dat het goed zal gaan.
Hans schreef het al, kijk eens naar die jet vliegers. Zij gebruiken vaak een spriet antenne die bovenop de romp staat. Als je er voor zorgt dat de totale lengte van je antenne hetzelfde blijft dan zou dat een hele goede oplossing kunnen zijn. Volgens mij zou de normale antenne ook goed moeten kunnen werken. Laat hem zo snel mogelijk uit de romp komen en maak hem vast aan het kielvlak. Hij loopt dan schuim omhoog en niet parallel aan de romp. Dit is voor mij altijd een heel goed werkende oplossing geweest. De kans dat de romp of de vleugel de antenne afschermd is maar heel klein en de mogelijke beinvloeding van de antenne ook. Eigenlijk loop je alleen een risico als je recht over je heen vliegt maar dat heb je ook als je een sprietantenne gebruikt.
Om nog even op de meerdere antennes terug te komen. Daar hoef je echt niet verder over te denken. Daar is al voldoende over geschreven, er zit te veel aan vast om dat in een modelvliegtuig toe te kunnen passen. Ook hier zou een universiteit misschien onderzoek naar kunnen doen. Helaas zal dat wel een droom blijven want de wetenschappelijke waarde van een dergelijk onderzoek is niet zo groot. De commerciële waarde helaas ook niet. :cry:
 
Maarten,

ik heb een druk weeleinde voor de boeg met werk e.d. maar ik zal de titel van het boek opzoeken en als ik het heb hier melden.

Hans Delemarre, PH7JDE
 
Heren,

Sinds enkele jaren gebruik ik op mijn MPX MC4000 een korte antenne van de Fa. Becker. Deze antenne is voorzien van een kleine spoel. De totale uitgeschoven lengte is 40 cm. Het blijkt nu dat de max. rijkwijdte met deze antenne groter is dan de orginele lange MPX antenne. Ook tijdens F3J wedstrijden waar 12 piloten gelijktijdig vliegen zijn er absoluut geen rijkwijdte problemen, zelfs niet wanneer men zeer ver en laag nog een belletje probeert op te pakken. Zijn er meerdere mensen die deze ervaring hebben opgedaan?
 
Dat het bereik met zo'n korte antenne meer zou worden dan met de originele lijkt mij uiterst onwaarschijnlijk. Dit kan eigenlijk alleen als het zendermodule niet goed is afgeregeld en dat komt bij Multiplex eigenlijk niet voor.

Dat je geen merkbaar reikwijdteverlies hebt, wil ik echter graag wel geloven en het is best interessant om de ervaringen van anderen te vernemen. Dit past echter niet in het bestek van dit draadje, dus s.v.p. een ander topic hiervoor openen of misschien is een moderator zo vriendelijk om dit draadje te splitsen?
 
Ik heb hieraan nog wat toe te voegen.

De golf lengte mag ook een kwart of half golf lengte zijn. Hieronder een website waarmee je de preciese lengte kan berekenen in inches en feet moet je ff goed omrekenen :wink:

De antenne die aan de ontvanger zit zal op de frequenties afgestemt zijn die geschikt zijn voor de ontvanger. Als je hier dus de frequentie van precies je kristal in gooit komt daar een lengte uit die het beste is voor jouw frequentie. ( Deze lengte zal aardig in de buurt liggen van de orginele lengte ).

Je moet dit natuurlijk altijd TESTEN. Ik heb het zelf ook gedaan (ken er meer die dat doen) aangezien ik een draadbreuk had. Mijn berekende lengte toegepast en had daarna veel meer bereik rustig 40-50 meter meer met mijn boot terwijl het maar 7,2 cm scheelde op de vorige lengte. Je kan natuurlijk als je netjes werkt altijd de oude draad terug solderen. Of de preciese lengte van je oude antenne namaken.

Hiermee kom ik op mijn volgende punt in een van de FAQ's staat dat een cm meer of minder niet uitmaakt mijn ervaring is anders knip maar eens een cm van een antenne die je niet meer gebruikt en test hem eens. Mijn conclusie na ongeveer 2,5 cm was 30 meter minder op de put waar ik altijd kwam en dat vind ik toch best een aardige afstand ik denk dat dit per type ontvanger verschillend is. Maar als je nagaat dat een golf zich gedraagd als een sinus en je al een stukje van een top of dal (waar de piek zit) vandaan zit kan je met dat beetje inkorten best ver naar beneden zakken tot "bijna" de nul lijn.

Ik wil hiermee niet muggenziften of mensen aanvallen maar het was een gedachte die ik kreeg toen ik het las terwijl ik opzoek was naar een geschikte antenne voor mijn draadloze fishfinder om het bereik te vergroten.

http://www.crompton.com/wa3dsp/hamradio/antcalc.html

Vriendelijke groet Tomas

Ohja mochten de mensen die er echt alles van willen weten en er al wat van weten en redelijk in engels zijn eens kijken naar een discussie op redelijk niveau in het engels laat het dan weten.
 
Als je eerst eens dit draadje volledig doorleest, zul je zien, dat je de lengte van je ontvangerantenne niet kunt berekenen. Ook het waarom staat er bij.
Tevens moge het daaruit ook duidelijk zijn, dat je niet voor elke frequentie een andere antennelengte nodig hebt, dat die lengte gelukkig ook niet erg kritisch is en dat ontvangstproblemen met een koolstof-romp een te complexe materie is om met wat eenvoudig reken- of experimenteer-werk op te lossen.
 
Je hebt het niet persee nodig maar het is wel het beste. Je hebt natuurlijk antennes met een overal bereik omdat je voor een radio en scanner bv geen vaste frequentie hebt maar bij de model bouw wel. En ja, je hebt gelijk dat de volledig bedrading van de uitgang van de eindtravo tot de antenne ook mee telt. Maar ik heb het zelf bij twee ontvangers gedaan en dat werkte verder ken ik meer mensen (aangezien ik wat mensen ken bij de modelbouwwinkel ) die hetzelfe hebben gedaan.
met goed resultaat.

Ik vind het erg vreemd dat je zegt dat je niet kan bereken wat de antenne lengte moet zijn. heb namelijk een kopie uit een boek thuis die me wat anders zegt. Tevens mijn hoogleraar natuur/ sterren -kunde verteld mij wat anders.

Aangezien een golf zich als een sinus gedraagd heb je te maken met een dal en een top. Op het dal of de top is het Voltage het hoogst. de ligging van het dal en de top is per frequentie op een tijdseenheid verschillend. Vandaar de verschillende antennes. Zo is dus te berkenen per frequentie waar het dal en de top liggen. Ik zal het stuk uit het boek citeren heb helaas niet het volledige boek en het is in het engels.

the amount of gain you get is dependant on the lenght of antenna. you will find (usually) that a half wave antenna will outperform a quater wave by approx 3db ,which is double the power (every 3 db = double the power) if a quater wave antenna is 3db gain and you had 1 watt of power out of the transmittter you would have 2 watts out of antenna . If you then had a half wave antenna it would give say 6db gain so if 1 watt out of transmitter you would have approx 4 watts out of antenna,

If you use a quarter wave ariel the VOLTAGE will be at a peak, but the current(in amps) will be at the lowest point. For an ariel to be at max efficiency the current needs to be at its max when leaving the antenna,so the voltage is then at minimum. A half wave ariel will nearly ALWAYS outperform a quarter wave one.

Dit klinkt ook logisch aangezien de sinus dan bijna de nul lijn raakt de amplitude van de Sinus golf dan het laagst is, dus het voltage het laagst en volgens P = V x I zou de stroomsterkte dan het hoogst moeten zijn bij het wattage dat uit je zender komt.

Hierop is dus het antwooord dat de lengte wel te berkenen is maar je als je het excact wil berekenen je ook de "innerlijke bedrading" moet aftrekken.

Ik denk maar even mee omdat ik me hier redelijk in verdiept hebt en de praktijk bij MIJ de theorie ondersteunt heeft.

Ik zeg het nogmaals ik probeer niemand ongelijk te geven maar niemand is te oud om te leren.
 
Tomasio
wat je schrijft klopt wel maar als je goed dit draadje hebt doorgelezen ,
dan lees je ook dat er een verkortings spoel in je ontvanger zit .
300:35=8.57meter =de golflengte halve golf =4.2meter =beetje te lang voor aan je ontvanger .
kwart golf =2,14meter mwwa nog te lang ,
volgens mij zijn de ontvangers tegenwoordig gewoon goed ,
en zie ik mijn model eerder niet zoo ver ben ik dan dat ik ze niet meer kan besturen
groeten wiebe
 
Wiebe, ook dit is volledig onjuist. Wat er geciteerd wordt gaat over zenderantennes en ook daar kunnen we in ons geval geen berekeningen op los laten zonder het antennecircuit te kennen.

Voor beide: lees dit draadje eens helemaal door! In de laatste posting van Delcam kun je lezen hoe de impedantie van de ontvangerantenne op de impedantie van het ingangscircuit aangepast moet zijn om tot een optimale ingangsgevoeligheid te komen.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top