Nu had ik in verschillende verslagen gezien dat men wat krasjes in een stukje plastic zette, wat lijm erin en klaar is Klara, maar dit was een handigheid die toch niet in mijn vingers aanwezig was.
Met andere woorden, ik ben hier wel aardig mee aan het klootviolen geweest.De eerste poging was een mooi dik stukje plastiek van een smeerkaas bakje, krasjes gemaakt, inkt van de Edding stift erin, en de rest schoonwrijven. Resultaat, alle inkt weer weg.
Hierna inkt erin, drogen laten en met een stukje 800 schuurpapier ondoorzichtig maken en overtollige inkt weghalen. Resultaat, alle inkt weer weg.
Daarna de krassen dieper gemaakt, resultaat, veel te diep natuurlijk, alle raampjes weer weg.
Toen heb ik bij de Friese Schrijfkamer, een kantoorboekhandel, Oost-Indische inkt gekocht, en een mooi velletje plastiek, en heb ik nog een flink aantal pogingen gedaan om iets op het plastiek te krijgen, al die pogingen ga ik hier niet opschrijven, maar het resultaat bleef dat alle inkt weer weggeveegd werd, tot ik dan ineens het licht zag schemeren, en toen kwam dit eruit.
Bij de A bleek dat het plastiek niet helemaal vrij was van beschadigingen, en daar bleef de inkt natuurlijk zitten, en bij B kwam het raampje niet door de Ballotage Commissie.
Dus nieuwe velletjes plastiek gehaald, en nog maar een keer. en die was redelijk.
Hierna moest er nog een netje gemaakt worden voor de bovenste gaten, want de arbeidsinspectie staat natuurlijk niet toe dat de bemanning uit het schip kan rollen, en dat is een stukje horregaas geworden, wat zwart gemaakt is met Oost-Indische inkt, en dit is nu het resultaat.
Links is wat ik er van maken wil, en de rechter spiegelplaat is die van Artesania ( inclusief ramen ).
Nu moeten de twee items nog aan de spiegelplaat bevestigd worden, en dat wordt de volgende uitdaging.
De spiegelplaat heeft trouwens de dompeling in water overleefd, en is intact gebleven, en heeft de ronding van de spiegel aangenomen, na enige aandrang mijnerzijds