Dag Jan,
Vergeet niet dat er nog een redelijke spreiding is in toe te passen CGs en dat een achterlijk zwaartepunt de minimum sink oplevert. Ik bouw (vrijwel) uitsluitend zelfgetekende zwevertjes en ga altijd met het berekende CG nog even aan het schuiven, met proefvluchtjes. Voor een goede prestatie blijkt eigenlijk altijd een 'sweet spot' te bestaan. Bij HLGs beslist de moeite zodoende.
Het optimum heeft erg weinig met het gebruikte profiel te maken maar erg veel met de TVR (Tail Volume Ratio) en de gewenste stabiliteit. Die TVR geeft een ratio tussen vleugeloppervlak, boomlengte en stabilo-oppervlakte. HLGs worden met een enigzins achterlijk zwaartepunt gevlogen, vrijvliegers met een extreem achterlijk zwaartepunt. Je treft daarbij TVRs tot aan o,8 toe, terwijl bij RC modellen de TVR zich tussen de 0,35 en 0,55 beweegt. HLGs zitten daarbij aan de hoge kant door de lange tail boom.
Een prima (en erg gemakkelijk te gebruiken) programmaatje (excel toepassing) voor CG bepaling is te vinden op:
http://home.arcor.de/d_meissner/schwerp.htm
Groot voordeel van deze sheet is dat het een beetje grafisch georienteerd is. Ik gebruik dit ding, naast een door mij zelf gemaakte sheet. Winlaengs geeft consequent een iets voorlijker punt aan, maar de afwijking is slechts gering. Door midden tussen de twee CG te beginnen (Winlaengs geeft 2 CG op basis van min en max stabiliteit) zit je altijd safe. Daarna moet je eerst (dus zonder CG aanpassingen) je instelhoek optimaliseren. Daarna gaat er niks boven gematigd rondschuiven met het CG en het maken van proefvluchten. Maar dat kan iedereen je vertellen.
Bij het rondschuiven met het CG moet je eerg voorzichtig zijn wanneer het ding lekker vliegt uit een handstartje en je vervolgens weer wilt gaan slingeren. Het kan nl. heel goed gebeuren dat je bij de handstarts een achterlijk punt gevonden hebt wat bij slingeren te kritisch is vwb het gedrag op het hoogteroer. Het behoeft geen toelichting hoe spectaculair zo'n slingertuigje zijn neusje kan begraven
8O Alsof het er voor gemaakt is.