Recordpoging... Was:microservo's.

Dat klopt... dat IS just de "timing"... als je er even van uitgaat dat de nuldoorgang op top dead center zit, dan blijft de vorm van het signaal, alsmede de "plaatsing" t.o.v. TDC gelijk, maar doordat de amplitude groter wordt, wordt de triggerwaarde van 2,3 V (meende ik dat je eerder ergens vermeldde) bij hogere toerentallen op een wat grotere afstand (in graden) van TDC bereikt, en vervroegt de vonk dus.

Dus als je de luchtspleet verandert, vergroot of verklein je de amplitude, en daarmee het tempo waarin de vonk naar voren loopt bij oplopend toerental. Tenminste, dat zou de theorie moeten zijn.

Maar ik moet nog even met de rekenmachine aan de gang om wat zinnigs te kunnen zeggen....

 

Ik zat er met die 2,3v nogal naast. Deze zit veel lager al bij 0,56v. Inderdaad zal de trigger bij een steilere flank eerder optreden maar omdat het al bij zo'n lage spanning is verwacht ik niet dat het veel effect heeft. Ik zal morgen nog een meting doen op een kleinere tijd schaal om te zien hoeveel micro seconden het precies scheelt.

 

Juist wel... hoe vlakker de grafiek loopt, hoe meer tijdsverschil je krijgt met een lage triggerwaarde.

Maar net boven de halve volt, is wel een vrij lage waarde, dat had ik niet verwacht.

Ik wil die sensor eens van binnen bekijken, Ik heb sterk de indruk dat de kern van het spoeltje gewoon een stukje M2 draad is (zo ziet het er wel uit) en wellicht kan ik wat bereiken met een verstelbare kern...

Ik weet alleen niet of het ding zonder schade te openen is.
Heb Jurich een mailtje gestuurd want die webwinkel van hem, die lijkt wel gesloten? Kreeg wel een informatieblaadje over die processorgestuurde sensor.
Ik krijg heel sterk de indruk dat dat ding met een hall sensor en een timing boardje werkt, want er zit een LED-je op wat gaat branden als de magneet onder de sensor is (stilstaand) en dat kan niet met een inductieve sensor; die zien geen stilstaande magneten tenzij er een oscillator o.i.d. in zit.

 

Gek genoeg, toen ik Jurisch om info over de processor-sensor vroeg kreeg ik die per ommegaande, maar toen ik een vervolgmailtje stuurde of ik er een kon kopen omdat ik op zijn website geen bestelmogelijkheid zag, kwam er geen antwoord meer....

Intussen denk ik uitgevogeld te hebben dat een RcExl sensor rechtsstreeks werkt op een Runtronic (polariteit is hetzelfde, alleen een male-male snoertje er tussen) maar dan is er geen vervroeging meer, dus zou daar een simpel processortje tussen moeten.

Of ik dat ga doen weet ik niet.

 

Tot op het sinusje spannend!
Geen bouw verslag, maar een 'research verslag'!
Gr Bas

 

Zonder ook maar iets ten nadele van bouwverslagen te willen zeggen, ik ben er niet de persoon voor om te beschrijven hoe ik rompzijkant A tegen romprug B plak.

Ik probeer me meer te richten op de technische kant van de zaak, zoals hoe ik de voorhanden zijnde kit zodanig aanpas aan de specifieke wensen, en uiteraard, hoe ik een Runtronic zo gek krijg te doen wat IK wil...

 

En ondanks dat ik niet van de bouwverslagen ben, toch even dit plaatje:



Het project heeft even een weekje of anderhalf min of meer stil gelegen, deels wachten op onderdelen, deels omdat de inspiratie even stil lag.
Maar de rolservo's zitten in de vleugels, en de vleugels zitten in de bespanning. We kunnen dus weer verder.

Vanaf hier gaat het een wezenloos gepriegel worden want nu komt het feitelijke in elkaar priegelen van het geheel.
Zoals hij hier staat, weegt hij 195 gram, en lig ik nog steeds redelijk op koers om rond de 500 gram uit te komen.

Of hij dit verlof nog zijn maiden gaat krijgen durf ik echt niet te zeggen.

 

Er zit iets van een pull up op de signaal pin deze float naar rond de 0.8v als er geen sensor is aangesloten. Dit zal net genoeg zijn om met de Rcexl hall sensor te werken. Maar dan nog is de polariteit andersom. Met de inductie sensor is de input constant kort gesloten en het signaal dus altijd laag tenzij er een magneet voorbij beweegt. Met de Rcexl sensor zal het signaal altijd hoog zijn tenzij er zich een magneet voor de sensor bevind. Het gedrag zal wel het zelfde zijn als bij een Rcexl ontsteking en zal triggeren als de magneet de hall sensor verlaat. Typische werkt een CDI ontsteking door een opgeladen condensator (200 .. 400v) via een thyristor door de ontsteekspoel te laten ontladen / kortsluiten. Ik weet het schema niet van deze Runtronic maar het kan zijn dat door een constant hoog signaal aan te brengen de thyristor in geleiding blijft en de condensator blijft ontladen. Dit kan ervoor zorgen dat er componenten te veel opwarmen of zelfs dat bij hoge toerentallen de tijd dat het signaal laag is te weinig is om de condensator opgeladen te krijgen en er dus geen of een erg zwakke vonk zal ontstaan. In ieder geval heb ik gemeten dat het stroomverbruik zonder sensor aan gesloten 22mA is en met inductie sensor 15mA dit staaft mijn zorgen omtrent opwarming met een hall sensor.

Met een vrij simpele microcontroller is dit inderdaad te realiseren maar de timing moet wel echt dik in orde zijn. Op Rcgroups was een draadje waar ze zo'n timing bordje op basis van een Pic gemaakt hebben en zelf via een uart de curve en nog wat andere settings te configureren zijn. Maar de precieze status daarvan is een beetje vaag. Als ik er de tijd voor vind wil ik er van de winter zelf een bordje voor maken maar ja daar heb je nu niks aan.

Ik had ook nog wat gemeten aan wat de lucht spleet voor de timing doet maar ik kan niet anders dan concluderen dat dit erg weinig is. Het gaat dan maar om tienden van graden dat het signaal vroeger of later is.

Ik heb niet het idee dat het überhaupt een echte webwinkel is waar je iets in je mandje kan leggen en afrekenen. Alle contact die ik met hem heb gehad was via de mail en had meestal een reactie binnen een dag.

 

Ik ben geen electronisch specialist, dus hoewel ik "ongeveer" begrijp wat je zegt, kan ik het niet bevestigen nog ontkennen. Ik weet dat Morris Mini Motors een video heeft waar een Runtronic gewoon rechtsstreeks op een motor die voorheen een RcExl ontsteking had, aangesloten is, inclusief gebruik van de bestaande Hall Sensor, en die motor liep gewoon en startte goed met de hand.

Dat zou kunnen, al had ik verwacht dat de amplitude van het signaal af zou nemen, en daarmee automatisch de tijdsduur voordat de triggerwaarde bereikt wordt, veranderd.
Hoe en wat precies weet ik niet, maar ik kreeg in elk geval een heel andere vervroeging (waargenomen op het oog, d.m.v. een stroboscoop en lopende motor) als ik met die luchtspleet aan het morrelen ging.

Nou ja... de eerste reactie om informatie was inderdaad binnen een dag, maar de vraag of ik zo'n ding kon kopen, heb ik nu nog steeds geen antwoord op (ook niet in de spambox of zo).

 

Ik heb steeds alles gemeten ten opzichte van de 0 doorgang en daar durf ik nog steeds niet met zekerheid de absolute plek van te geven. Enige wat ik vrij zeker weet is dat de vorm van de curve maar weinig beïnvloed word door de lucht spleet. Maar het zou mij niet verbazen als de hele curve schuift op het moment dat de lucht spleet veranderd maar heb nu niks in mijn opstelling om dat effect te kunnen bepalen.

 

Nou...

De vorm kan gelijk blijven, maar als de amplitude lager wordt, bij gelijkblijvende vorm, dan schuift het exacte moment waarop de triggerwaarde bereikt wordt, in jouw grafiek naar rechts.
Het toerental beïnvloedt de amplitude, maar de luchtspleet ook.
Dus ik kan mij goed voorstellen dat een grotere luchtspleet een kleiner bereik van effectieve vervroeging geeft... Dat volgt uit dat er minder van de grafiek boven de triggerwaarde uitsteekt.

Aangezien de spanning van de inductiespoel 100% gelijk loopt met de delta-Flux, kan het niet anders dan dat de nuldoorgang van de grafiek precies boven de magneet ligt, want daar is kortstondig delta-flux nul, en ligt de tekenwisseling voor delta-Flux.

 

En om het dan toch weer even op het onderwerp "microservo's" terug te brengen: Aangezien dit bepaald niet een bouwverslag van "ik plakte geheel volgens handleiding onderdeel A tegen onderdeel B" is, maar juist "we doen lekker eigenwijs alles anders", hier een paar aanpassingen die ik aan de kit gedaan heb in het kader van het zwaartepunt:

Aangezien de motor in verhouding debiel zwaar is (qua gewicht, niet qua vermogen), moet de rest van het gebruikelijke geneuzel dus zo ver mogelijk achterin.
De servo's konden helaas niet verder naar achteren dan dit:




De ontvanger moet, vanwege de aanbevolen minimum afstand tot aan de ontsteking (15 cm) ook zo ver mogelijk achterin de staart, en dat is dus zo ongeveer strak tegen de rudder en elevator servo's aan.
Dat komt mooi uit want er zit maar verdomd weinig snoerlengte aan deze mini-dingetjes.

Het is de bedoeling dat de accu (2S 300 mAh LiPo) onder de ontvanger komt, en de rest van de electronica (solenoid driver, killswitch, UBEC en telemetrie voor druk/temperatuur) onmiddelijk vóór ontvanger en accu.
De gasservo, daar ontkom ik denk ik niet aan, moet achterin de "cockpit" komen te liggen, maar heel mischien raak ik die hier ook nog wel achterin kwijt)
En om dan nog iets te kunnen doen qua inbouw en eventueel onderhoud, is er in de romprug, geheel in afwijking van de tekening,
Daar zijn twee versterkinkjes ingelijmd eerstens om weer wat sterkte terug te geven aan de romprug, en tweedens om de schroefjes voor het dekseltje houvast te geven.
Verder heeft het dekseltje een vormsluiting met de romp, zodat dat ook nog weer wat sterkte en stijfheid terug geeft.


Ik ben er niet ontevreden mee.
Zodra ik de accu heb, kan ik kijken wat waar exact gaat komen, en dan kan eindelijk die romp dicht, en dan schiet het opeens toch verrassend snel op...

 

Het accu-tje is binnen en weegt maar 16 gram, wat een behoorlijk beetje minder is dan ik verwachtte (toch weer 20 gram "gewonnen" op het budget wat ik mezelf gesteld had) en het ding is ook verukkelijk klein. Vanavond meer hierover.

 

En verklaren kan ik het niet, maar het LIJKT er heel sterk op, dat een kortere passeerafstand tussen magneet en voeler de advance range verkleint, en een grotere passeer afstand de range vergroot. Het is allemaal te priegelig om te meten en verstelling van de sensor is noodgedwongen wat "duwen en trekken" tegen het beugeltje waarmee hij vast zit, maar ik krijg definitief de indruk dat hoe dichter de sensor bij de magneet zit, hoe kleiner de vervroegingscurve is.

Maar toen gebeurde er iets geks, deed ik iets fout, en opeens leek ik alle timing kwijt te zijn... Ik denk dat ik maar die spoel gewoon weglaat, en die hele advance curve weglaat. Gisteren aan een brommertje gesleuteld waar ook geen enkele vorm van vervroeging in zat.

 

Hoe is het nu met dit project Bert?

 

Staat wegens omstandigheden (de achtergrondprogramma's in mijn hoofd zijn zoekende naar een paar van die "ingevingen") even stil, maar is nog lang niet vergeten...