Restauratie project Falcon.

Via marktplaats de hand kunnen leggen op een zoldervondst: een Skywalker Falcon.
Dit model is al een poosje uit productie en nieuw niet meer te vinden. Het model spreekt me erg aan.

De neus staat een beetje scheef ten gevolge van een 'ongelukkige' landing:

Dat is grotendeels rechtgezet door het schuim in kokend water te houden, wat gezien de spanwijdte van 134cm nog een dingetje is, als je gasstel in een hoekopstelling staat...
De neus heeft nu een omgekeerde golfbal oppervlak; de dimples staan naar buiten.

Verder heeft de bouw een hoog jeugdzonde gehalte; de gebruikte lijm lijkt op een expanderende tweecomponentensoort zoals Stabilit Express, dus overal bruine aftekeningen op de lijmnaden. Nu is dat niet zo erg, maar de verlijmingen breken deels ook los, omdat de lijm keihard is.
Er zit meer beweging in sommige delen dan mij lief is.
Ik zal eens kijken wat er met gepast geweld los te wrikken valt.

Ook de carbonbuis verstevigingen steken deels boven het schuim uit, lelijk.

Voor de rest is de vleugel aardig compleet, met servo's, een motor met 6 x 5,5 Graupner prop:

En een regelaar:

De motorsteun zit hoger dan de voorgeboorde gaten, waarschijnlijk om de prop meer bodemvrijheid te geven bij de landing. Wat het effect op het vlieggedrag hiervan is, zal de praktijk moeten uitwijzen, waarschijnlijk iets meer 'up' ter compensatie.
Dan kan ik gelijk zien/horen of ik deze motor/prop combo wil houden, want 24000 toeren op 3S zal wel lekker fluiten, iets waar mijn Tinnitus geen fan van is.

Een lager Kv en een grotere klapprop is altijd een optie.

Groeten, Jan.

 

Ik heb toevallig meerdere toestellen gehad met een 2200kv en een 6x4 of 7x4
fluiten.. nee.

gillen..
dat wel.
Het geeft een vrij enthousiaste brul als dat volgas voorbij komt.
waren altijd leuke toestellen om even volgas de lucht in te gooien als iemand stond te verkondigen dat brandstof altijd herrie maakt, en electro altijd een stuk stiller is...

Maar inderdaad, ik heb zo'n combinatie ook op een vleugeltje gehad.
als de prop net verkeerd staan, kan dat een stevige oplawaai geven met de landing.
meestal heb je geluk, tikt de prop bij de eerste aanraking netjes dwars.
soms hapt het even.
Ooit heb ik daar toen een soort vin voor onder het toestel geplakt.
enerzijds om iets te hebben om aan vast te houden als ik het toestel weggooide.
en om een haak te hebben (zat in de vin gezaagd)
en om de prop ruimte te geven
alleen was mijn vleugeltje een ragkistje.. ooit gemaakt voor een combat evenement. dus hoefde niet netjes, vooral practisch.

 

Ik ben vandaag even aan het wrikken en pulken aan de verbindingen geweest; dit model is bijzonder slordig geassembleerd geworden geworden...
De meeste lijmnaden zijn te wijd, dat heeft in eerste instantie nooit goed gepast, en de lijm is op die wijde stukken gebroken.
Daar de vleugelhelften deels halfhouts gekeept zijn, wordt het nog een uitdaging of ik die lijmverbindingen los krijg, zonder het schuim te breken.
Mocht dat gebeuren dan is er nog geen man overboord en lijm ik de boel opnieuw, deze keer met strak passende lijmvlakken en passtiften als dat noodzakelijk is...

Ook de drie carbon buizen zijn onzorgvuldig verlijmd; aan de uiteinden steken ze boven het schuim uit en halverwege liggen ze millimeters diep in het schuim.
Het resultaat van dit geknoei is dat het schuim zich in de loop van de tijd naar het carbon heeft gezet en de vleugels nu krom zijn, beide op een verschillende plaats en met een verschillende radius.

De carbon buizen zijn gelukkig vóór de verlijming niet opgeruwd, dus de hechting van de gebruikte lijm springt op de hooggelegen plaatsen, na enig aandringen, los, de dieper gelegen stukken vergen wat meer inspanning.

Ze moeten er echter wél uit wil ik de vleugeldelen recht krijgen.

De beide winglets hebben een zwaar leven gehad, 60% van de verlijmingen is te wijd, gescheurd, of los gebarsten en het schuim vertoont ook scheuren, waardoor ze niet echt overtuigend vast meer zitten.

Ook hier zal het halfhouts ingekeepte deel het lastigst los te krijgen zijn.

Als de gebruikte lijm inderdaad Stabilit Express is, krijg je dat alleen los door verhitting boven de 150°C, of langdurige onderdompeling in een oplosmiddel.
Beide manieren vallen af, dus wordt het grof geweld...

Conclusie: alles wat er bij de assemblage van de vleugeldelen aan de romp verkeerd kon worden gedaan, is op overtuigende wijze uitgevoerd.

Groeten, Jan.

 

Om dit allemaal netjes te krijgen, en te houden: ga je hem glassen?
of proberen recht te buigen, en daarna origineel weer netjes verlijmen?

 

Na een middagje krachttermen, lijm losssnijden met een (warme)draad en wat losse delen weer vastlijmen, heb ik de Falcon gereduceerd tot onderdelen:

Of ik de winglets ook los haal, daar ben ik nog niet over uit, misschien alleen opnieuw verlijmen met een paar sateh prikkers (of 1,5 mm carbon) als versteviging door de lijmnaad heen. [EDIT] Eéntje viel er praktisch af, dus helemaal los gehaald, de bouwer heeft het concept, dat bij het verlijmen van twee vlakken, de lijm met beide vlakken contact moet maken, niet helemaal begrepen.[EDIT]

De carbon verstevigingen in de vleugels haal je er eenvoudig uit, door een draadje tussen het schuim en de lijm door te halen met een zagende beweging onder een hoek in de lengterichting, de carbonbuis met lijm komt dan in z'n geheel uit het schuim, zonder noemenswaardige schade aan het schuim.

Daar het carbon niet is opgeruwd, pel je de lijmresten er moeiteloos vanaf en is het carbon weer als nieuw.
Als het carbon er eenmaal uit is, verdwijnt ook de kromming uit de vleugel voor het grootste deel, da's mazzel.

Of ik ga glassen, laat ik even afhangen van hoe de Falcon er na opnieuw assembleren er uit ziet, ik wil 'm liefst zo licht mogelijk houden.
De tape scharnieren zien er door uitdroging ook niet geweldig uit, die moet ik sowieso vernieuwen, als er glas overheen komt, dan doe ik het het als bij de Jupiter Duck, met alleen glas aan de bovenzijde als scharnier, want met de kromming uit de vleugel, staan ook de elevons weer recht.

Ik heb nog een bijna volle tube BeliZell, als ik de te verlijmen vlakken opruw, schoonmaak en bevochtig, dan vult deze lijm mooi alle oneffenheden in de enigszins beschadigde vlakken, waar de keiharde oude lijm vanaf is gesneden/gebroken. Belizell blijft een beetje flexibel na uitharding, dus dat is gunstig.

Groeten, Jan.

 

Glassen geeft, mits goed uitgevoerd, heel weinig extra gewicht.
maar wel veel sterkte, en het toestel is opeens niet meer zo transportgevoelig..

 

Ik denk, dat ik inderdaad ga glassen, want inmiddels ligt de Falcon volledig uit elkaar:


En dan kom je alle onvolkomenheden, scheurtjes en deuken tegen, die aanvankelijk onder de stickers zaten... Ik ben begonnen met het vlak schuren van de clustertietjes van het productieproces, zodat het glas straks ook mooi vlak aanligt, zonder luchtinsluitingen.
Dat is best wel een tijdrovende klus, want het zijn er een heleboel, en je scherpe schuurpapier loopt snel vol.

De carbon buisjes zitten inmiddels weer (recht) in de vleugels, verlijmt met Beli-Zell, het strak maken gebeurt straks met het lichte vulmiddel van de Action.

Groeten, Jan.

 

de deuken of gekreukte delen even heet water over gieten (of in de stoom van een fluitketel houden) dan zwellen de cellen wat op en hersteld het weer enigszins, kwetsbare delen kan je mooi met een dun matje en glitsa parketlak verstevigen

leuk ding

 

Dat heb ik met de neus al gedaan (zie eerste post), bij dit schuim zie je eerder de cellen opzwellen, dan dat de vervorming terug in model gaat...
Dit kan een kwestie van ouderdom zijn, het model is al een poosje uit productie.

Groeten, Jan.

 

Als je water van 87 ipv 100 graden gebruikt, heb je veel minder last van een bobbelige huid.

 

Ik heb minder heet geprobeerd, daar reageerde het schuim waar de Falcon van gemaakt is bijna niet op, zelfs kokend water gaf pas na minuten lang onderdompelen maar een matig resultaat.
Misschien heeft de leeftijd van het schuim er ook me te maken.

In de neus zag ik een zeskant zitten; misschien iets soortgelijks als in de Lidl zwevers van vorig jaar zat als ballast, dacht ik.

Hier was echter geen lijm gebruikt en ging de extractie zonder veel moeite.
Er zaten nog drie moeren op de RVS M8x30 bout geschroefd, dus zal het wel iets van de bouwer geweest zijn.
Die 30 gram extra zet ik liever in als batterijcapaciteit.


Ik heb er een passende schuimplug in gelijmd, daar kan straks mooi een deuvel in geplakt worden die de voorzijde van de kap op z'n plaats houdt, want de houdkracht van de meegeleverde magneetjes op de 'meccano hoekjes' houdt niet over...

Groeten, Jan.

 

toch wel knap hoeveel verrassingen 1 zo'n vliegend vleugeltje kan verbergen

 

Je wilt niet weten in hoeveel toonaarden ik de oorspronkelijke 'assembleur' al heb vervloekt, wat een knoeier, waarschijnlijk uit onwetendheid, maar toch, gepruts...

Groeten, Jan.

 

Soms is het dan inderdaad beter de boel zo ver als mogelijk uit elkaar te halen, en opnieuw te beginnen..
1 voordeel, je hebt nu het uitgangspunt dat alles niet goed is, dus dan kijk je in de regel kritischer naar het geheel dan anders..
minder verrassingen als je er echt mee gaat vliegen

 

Van de week de rolroeren voorzien van nieuwe scharnieren, de tape scharnieren vielen er vanzelf al af, verdroogd, zodat ik verder kon met het opnieuw assembleren van het bouwpakket.

Ik heb de contactlijm van Hobbyking gebruikt, dat vult ook nog een beetje, dus rap wat tape over de naden heen.

Ik was er snel (weer) achter wat een smeerboel je krijgt, als je teveel van deze lijm gebruikt, maar om de ontstane naden van het demonteren te vullen, had ik weinig keus, dan wat royaal te zijn met de lijm.

De Falcon zit weer in elkaar en hangt lekker te drogen in het zonnetje, met 134 cm spanwijdte is het een lastig object om aan te werken, dus zolang het weer het toelaat, doe ik dat buiten.

De volgende stap is de bovenste carbonbuis weer op z'n plaats te lijmen, die zit er nu alleen droog in om de boel recht te houden, vandaar de klemmen en ijslolly stokjes.

Als de bulk in elkaar zit, zal ik me eens buigen over de kleurstelling en de afwerking, want de lijmresten moeten toch op één of andere manier wat gecamoufleerd worden.
De acrylverf van de Action ligt al klaar.

Groeten, Jan.

 

Carbonbuis er in gelijmd, met (hopelijk) ruimte gelaten voor de servo kabeltjes.
Ik had net alles ingelijmd en was bezig met tape en klemmen, toen het lichtjes begon te regenen...
Het nadeel van buiten werken.

Groeten, Jan.

 

Zo langzamerhand komt de motorisering in beeld; zoals ik 'm gekocht heb zit er een 2826/6 - 2200Kv motor met een 6 x 5,5' Graupner prop op.
In de montage aanleiding wordt een 2208 - 1900Kv outrunner en een APC-LP6040 prop genoemd.
Alles op 3S.

Beide combinaties zijn niet echt stil te noemen, iets wat met mijn Tinnitus wel een dingetje is...

Nu heb ik ook een 2836-880Kv liggen, waar een 10 x 6" klapprop op zou kunnen.
Ook op 3S.

Heb ik dan voldoende toeren om de lucht in te komen?
Of haal ik mezelf problemen met het grotere schroefmoment op de hals?

Bij gebruik van een klapprop moet er nog wel een plaatje aan de motorzijde, om te voorkomen dat de bladen het schuim zouden kunnen raken.

Groeten, Jan.

 

Hey Jan is onderstaande geen optie? Bij de EasyStar klapt de prop sowieso naar achter.


2 Klappluftschraubenbl. 7x6 z.B.EasyStar II u.III
Artikel-Nr.: 733194

8,40 € *


Spinner, Blatthalter,Mitnehmer, EasyStar II u. III
Artikel-Nr.: 733506

8,70 € *

 

Bedankt Johnny, dat is inderdaad een optie, maar dan moet ik wel de spinner erbij nemen, want daar zit een achterzijde op, die voorkomt dat de bladen verder naar voren zouden kunnen gaan en zich in de romp vreten.
Een dun plaatje achterop het middendeel van de goede afmetingen doet hetzelfde.

Groeten, Jan.

 

Goed, het werd uiteindelijk nog droog, dus vanmiddag de Falcon in de lucht gehad.
De hooggeplaatste prop drukt de neus naar beneden, dus voldoende snelheid en de neus wat omhoog bij het de lucht in discuswerpen, met de andere hand aan het hoogteroer en de Falcon vliegt.
Vooraf de roeren een paar millimeter omhoog gezet bij wijze van reflex, dat kan misschien iets minder, maar daarvoor moet ik eerst meer starts maken.

Het motorvermogen met de 2826/6 - 2200Kv motor en de 6 x 5,5' Graupner prop is ruim voldoende, starten met half gas is genoeg, dus de herrie valt nog wel mee...
Ik heb een 2208 - 1800Kv buitenloper in bestelling, die zou het ook moeten kunnen doen, waardoor de boel nóg wat lichter wordt.

Aan het eind van de stijgvlucht (verticaal als het moet) het gas dicht, de Falcon 'veert' even omhoog, en glijdt dan met een verbazingwekkend kleine daalhoek.
Met de motor is hoogte winnen geen probleem, maar ik kwam gelijk in thermiek terecht, waardoor ik minuten lang omhoog stond te kijken.

Snelheid houden is echter het devies, want (gewaarschuwd door YT filmpjes) bij te weinig snelheid duikt de Falcon in een spiraal (horizontal flat spin?) naar beneden, alleen met een dot gas en tegensturen krijg ik de delta hier uit, dus als het te laag gebeurt, kun je alleen maar toekijken hoe de boel naar beneden flappert...

Ik heb maar de ruim helft van de 2200mAh gebruikt, de rest was zweven, dus onder de goede omstandigheden kun je (voor mijn begrip) 'eindeloos' in de lucht blijven.
Ik heb drie van dezelfde Lipo's, dus de volgende keer klap ik de stoel uit want mijn nekspieren protesteren nu al.
De lader slaat net af en heeft er 1722mA ingeladen.
De zender houdt de looptijd van de motor bij, dus heb ik een goede indicatie van wat er nog in zit.

Mechanisch ongemak mijnerzijds liet de accusteun losbreken; ook na jaren op zolder moet je eerst het oppervlak mechanisch opruwen en ontvetten, want hier hield zelfs de gruwelijke contactlijm van HK niet langdurig op.

De boel is inmiddels hersteld en staat te drogen, met mechanische overtuiging om de neus gelijk een beetje verder naar beneden te krijgen.

De kap sluit nog steeds niet erg mooi, door klappers in een eerder leven, daar moet ik nog wat aan doen.

Voorlopig vliegt het boven verwachting!
Door het snelle stijgen, kom ik wel redelijk rap aan de grens van wat ik nog kan zien; 134 cm wordt heel snel heel klein, eenmaal zó hoog moet ik niet wegkijken, want dan heb ik kans dat ik de Falcon niet gelijk zie...

In mijn achterhoofd komt dan een plannetje op betreffende het opschalen van de Falcon naar 2-2,5m, maar om dat te realiseren in schuim heeft nog wel wat voeten in de aarde.

Groeten, Jan.